Fajna, krótka powiastka. Zakończenie trochę rozczarowujące, ale czytało się fajnie: ciekawa rodzina, dynamiczna akcja, interakcje pomiędzy ludźmi i odcięcie danego układu od świata.
Ciekawe było też umieszczenie, jako głównego śledczego, Martina, który do tej pory we Fjallbace grał drugie skrzypce.

Fajna, krótka powiastka. Zakończenie trochę rozczarowujące, ale czytało się fajnie: ciekawa rodzina, dynamiczna akcja, interakcje pomiędzy ludźmi i odcięcie danego układu od świata.
Ciekawe było też umieszczenie, jako głównego śledczego, Martina, który do tej pory we Fjallbace grał drugie skrzypce.

Smakowite nowele kryminalne. Czyta się !

Smakowite nowele kryminalne. Czyta się !

Książka niezwykle wciągająca i zarazem dość krótka, a przynajmniej takie odniosłem wrażenie. Akcja umieszczona w miejscu i warunkach nie dających bohaterom wielkiego pola manewru. Akcja już znajoma z książek innych autorów jednak w sposób zaskakujący zakończona. Podlecam tę lekturę jako kolejne doświadczenie z gatunku kryminału :)

Książka niezwykle wciągająca i zarazem dość krótka, a przynajmniej takie odniosłem wrażenie. Akcja umieszczona w miejscu i warunkach nie dających bohaterom wielkiego pola manewru. Akcja już znajoma z książek innych autorów jednak w sposób zaskakujący zakończona. Podlecam tę lekturę jako kolejne doświadczenie z gatunku kryminału :)

„Morderstwa i woń migdałów” to książka składająca się z trzech króciutkich nowel, minipowieści, biografii Camilli Läckberg oraz kilku rad dla osób chcących napisać powieść kryminalną.

Nowele bardzo mi się podobały, każda przedstawia jakiś problem występujący w życiu. Ciągłe poronienia i depresja z tym związana. Przemoc domowa wobec kobiet. Pokusa wzbogacenia się za wszelką cenę. Wszystko to ze zbrodnią w tle. Najbardziej podobało mi się opowiadanie zatytułowane „Kawiarnia wdów”. Poczułem ogromną sympatię do właścicielki kawiarni Marianne. ;) W jednym z nich spotykamy starych znajomych z Fjällbacki.

W krótkiej powieści „Zamieć śnieżna i woń migdałów” główną rolę odgrywa Martin Molin, policjant również znany z serii o Fjällbace. :) Zostaje zaproszony przez dziewczynę na wyspę, gdzie ma spędzić weekend z jej rodziną. Bogata głowa rodziny niespodziewanie umiera, wyspa z powodu zamieci śnieżnej zostaje odcięta od świata. Martin będzie musiał rozwiązać zagadkę. Bardzo przyjemnie to się czytało. Nie za długa, nie za krótka. W sam raz.

Następnie poznajemy krótką historię życia Camilli Läckberg. Dowiadujemy się o jej dzieciństwie, rozpoczęciu kariery pisarki. Wychowywała się we Fjällbace, dlatego jej książki są bardzo autentyczne. Kryminał łączy się tutaj z warstwą obyczajową. Bardzo lubię takie połączenie, chociaż „Niemieckiego bękarta” (ostatnia przeczytana przeze mnie książka autorki) czytałem 3 lata temu. :D

Na końcu pisarka daje kilka rad jak napisać powieść kryminalną. Chyba wielu czytelników gdzieś tam ma takie marzenie, żeby napisać książkę. Ja również się do nich zaliczam. Mam nadzieję, że kiedyś to się spełni 😊

„Morderstwa i woń migdałów” to książka składająca się z trzech króciutkich nowel, minipowieści, biografii Camilli Läckberg oraz kilku rad dla osób chcących napisać powieść kryminalną.

Nowele bardzo mi się podobały, każda przedstawia jakiś problem występujący w życiu. Ciągłe poronienia i depresja z tym związana. Przemoc domowa wobec kobiet. Pokusa wzbogacenia się za...

,,Morderstwa i woń migdałów” to zbiór trzech nowel oraz minipowieść ,,Zamieć śnieżna i woń migdałów". Poza tym w książce zawarta została autobiografia autorki, z której dowiedziałam się kilku ciekawych faktów z życia Lackberg, oraz krótki kurs pisania kryminałów, stworzony przez autorkę.

Nowele czyta się bardzo szybko, wyczuwalny jest w nich klimat charakterystyczny dla książek autorki. Opowiadania są króciutkie, ale intrygujące i ciekawe. Mamy morderstwa, niedopowiedzenia, elementy zaskoczenia – czyli wszystko to, co powinien mieć dobry kryminał, ale… są na tyle krótkie, że trudno jest się wczuć w opowiedzianą historię, a szkoda.

Bardziej podobała mi się minipowieść. Podczas rodzinnego posiłku umiera senior rodziny. Okazuje się, że został zatruty. Gdy w wyniku załamania pogody, pozostali członkowie rodziny zostają uwiezieni na wyspie, sprawą zajmuje się Martin Mollin, który uczestniczył w feralnej kolacji. Policjant prowadzi własne śledztwo, by rozwiązać zagadkę śmierci mężczyzny.
W powieści nie brakuje tajemnic rodzinnych, skrywanych sekretów czy intryg. Niby nic odkrywczego w historii nie ma, ale z zainteresowaniem śledziłam prowadzone przez policjanta śledztwo, odkrywając poszczególne elementy łamigłówki. Prawda okazała się bardziej zaskakująca niż możnaby przypuszczać, ale jednocześnie… przewidywalna. Mimo tego dobrze czytało mi się tę historię.

Osobiście bardzo lubię książki Camilli Läkberg (poza małymi wyjątkami),dlatego też z ciekawością sięgnęłam po ,,Morderstwa i woń migdałów” – to chyba ostatnia z książek autorki, której wcześniej nie znałam. Mimo że jestem zwolenniczką dłuższych powieści, to przeczytane opowiadania uważam za ciekawe uzupełnienie znanej mi wcześniej twórczości autorki.

,,Morderstwa i woń migdałów” to zbiór trzech nowel oraz minipowieść ,,Zamieć śnieżna i woń migdałów". Poza tym w książce zawarta została autobiografia autorki, z której dowiedziałam się kilku ciekawych faktów z życia Lackberg, oraz krótki kurs pisania kryminałów, stworzony przez autorkę.

Nowele czyta się bardzo szybko, wyczuwalny jest w nich klimat charakterystyczny dla...

Morderstwa i woń migdałów to smakowite 3 w 1 - antologia tekstów, portret autorki i kurs pisania powieści. W części autobiograficznej Camilla Läckberg opisuje historię swojej kariery - dzieciństwo w rodzinnej Fjällbace, studia w Wyższej Szkole Handlowej w Göteborg i kurs kreatywnego pisania, który dostała w prezencie na urodziny od matki i pierwszego męża. Właśnie podczas tego kursu wymyśliła fabułę Księżniczki z lodu. Sukces książki sprawił, że uwierzyła w siebie i napisała osiem kolejnych.

"Zamieć śnieżna i woń migdałów" jako krótkie opowiadanie nieco odstaje jakością od pełnych powieści Lackberg. Ale i tak przyjemnie się czyta. Zwłaszcza zimą, kiedy za oknem hula śnieżyca - wczuwa się wtedy w klimat. Poza samym opowiadaniem warto sięgnąć, jeśli chcesz dowiedzieć się nieco więcej o swojej ulubionej autorce skandynawskich kryminałów.

Morderstwa i woń migdałów to smakowite 3 w 1 - antologia tekstów, portret autorki i kurs pisania powieści. W części autobiograficznej Camilla Läckberg opisuje historię swojej kariery - dzieciństwo w rodzinnej Fjällbace, studia w Wyższej Szkole Handlowej w Göteborg i kurs kreatywnego pisania, który dostała w prezencie na urodziny od matki i pierwszego męża. Właśnie podczas...

Daję 7 z sympatii do pani Lackberg, ale mam wrażenie, że ta książka niespecjalnie jej wyszła. Czkam na następne z niecierpliwością i nadzieją, że wyrównają poziom.

Daję 7 z sympatii do pani Lackberg, ale mam wrażenie, że ta książka niespecjalnie jej wyszła. Czkam na następne z niecierpliwością i nadzieją, że wyrównają poziom.

#zannkuczytamdozimy #czytam_se
⠀
"[...] upiór ginie, gdy się go wy­sta­wi na świa­tło dnia."
⠀
Nocą wiele rzeczy wydaje się straszniejszych niż za dnia, potem analizując te strachy, często zastanawiam się co było tak straszne. Też tak macie?
⠀
Wrzesień zdecydowanie należał do Camilli Lackberg.
"Morderstwa i woń migdałów" to czwarta Jej książka przeczytana właśnie we wrześniu. Zbiór opowiadań bardzo różnorodny i żałuję, że niektóre z opowiadań, np Kawiarnia wdów, nie były dłuższe. Chętnie poczytałabym więcej o tej uroczej kawiarni.
Zaskoczeniem było spotkanie znanych policjantów, np Patrika Hedströma czy Ber­tila Mel­l­berga z Sagi o Fjällbace.
Ogólnie jest to książka idealna na jesienny wieczór i jeśli lubicie taką krótką formę to jak najbardziej polecam.

#zannkuczytamdozimy #czytam_se
⠀
"[...] upiór ginie, gdy się go wy­sta­wi na świa­tło dnia."
⠀
Nocą wiele rzeczy wydaje się straszniejszych niż za dnia, potem analizując te strachy, często zastanawiam się co było tak straszne. Też tak macie?
⠀
Wrzesień zdecydowanie należał do Camilli Lackberg.
"Morderstwa i woń migdałów" to czwarta Jej książka przeczytana właśnie we...

Po książki Camilli Lackberg sięgam w ciemno, wiem, że się nie zawiodę. Ta książka jest inna. Zawiera trzy opowiadania kryminalne i minipowieść oraz autobiografię autorki i wskazówki, jak należy pisać kryminały. Na ogół wybieram do czytania większe formy pisarskie, ale w tych opowiadaniach jest wszystko: wciągająca fabuła trzymająca w napięciu, intrygi, fałszywe tropy i zaskakujące zakończenie. Z ciekawością też poznałam życie autorki. W swojej autobiografii skupiła się głównie na swojej drodze do popularności, ale jest też trochę o jej życiu prywatnym. "Szkoła detektywów Camilli" to krótki kurs pisania kryminałów, to kompedium wiedzy, dla tych, którzy chcą pisać kryminały. Warto też zwracać na podane wskazówki gdy czytamy kryminały. Polecam do przeczytania wszystkim lubiącym powieści kryminalne i autobiograficzne.

Po książki Camilli Lackberg sięgam w ciemno, wiem, że się nie zawiodę. Ta książka jest inna. Zawiera trzy opowiadania kryminalne i minipowieść oraz autobiografię autorki i wskazówki, jak należy pisać kryminały. Na ogół wybieram do czytania większe formy pisarskie, ale w tych opowiadaniach jest wszystko: wciągająca fabuła trzymająca w napięciu, intrygi, fałszywe tropy i...

Nie przypadła mi do gustu forma krótkich opowiadań. Brak im dopracowania i pazura .

Nie przypadła mi do gustu forma krótkich opowiadań. Brak im dopracowania i pazura .