@czytam_zapasowo

"Ostatnia rola Hattie" autorstwa Mindy Meji miała potencjał, który niestety nie został w pełni wykorzystany. Choć Opowieść skupia się na nastoletniej bohaterce, Hattie, która ma wyjechać do Nowego Jorku po ukończeniu szkoły. Dziewczyna ma skrywać przed czytelnikami sekrety, które miałyby ich zaskoczyć i zmienić spojrzenie na uroczą Hattie.

Jednakże, w mojej ocenie, bohaterka nie wyróżniała się niczym szczególnym poza swoim talentem aktorskim, który niestety nie został wykorzystany. Pomimo obiecującego wstępu, rozwinięcia postaci Hattie nie spełniły oczekiwań.
Fabuła rozgrywa się w malowniczym miasteczku, gdzie główną postacią jest Hattie, tajemnicza kobieta, która zdaje się mieć wielką tajemnicę. Autorka umiejętnie buduje atmosferę miejsca, ukazując je jako barwne i pełne życia, co tworzy interesujący kontrast z oczekiwaniami dotyczącymi mrocznej historii. Choć obietnica na okładce nie została zrealizowana, autorka skupia się na rozbudowaniu postaci i ich relacji, co nadaje książce głębi.
Nie udało mi się w pełni zanurzyć w jej skomplikowanym życiu ani zrozumieć jej motywacji albo po prostu nie było się w czym zagłębiać. Brakowało również przełamania pewnych schematów i nieoczekiwanych zwrotów akcji, które mogłyby wzbudzić większe zainteresowanie w książce.

Jednym z pozytywów było jednak zaskoczenie wynikiem śledztwa w sprawie morderstwa. Mimo niewielkich słabości fabularnych, autorka zdołała zachować tajemnicę i zaskoczyć , co było z pewnością atutem książki.

Mimo że "Ostatnia rola Hattie" nie osiągnęła oczekiwanych przeze mnie wymogów, warto docenić pewne elementy, takie jak talent aktorski bohaterki i intrygujące rozwiązanie morderstwa. Pomimo niedociągnięć w fabule, możemy dostrzec potencjał autorki, który być może ujawni się w przyszłych książkach.

Ostatecznie, jeśli jesteś fanem powieści z tajemniczym wątkiem kryminalnym i interesuje cię ajtorstwo, gra w teatrze lub Szekspir, "Ostatnia rola Hattie" może cię zainteresować, jednak nie spodziewaj się zbyt wiele po tej lekturze.

@czytam_zapasowo

@czytam_zapasowo

"Ostatnia rola Hattie" autorstwa Mindy Meji miała potencjał, który niestety nie został w pełni wykorzystany. Choć Opowieść skupia się na nastoletniej bohaterce, Hattie, która ma wyjechać do Nowego Jorku po ukończeniu szkoły. Dziewczyna ma skrywać przed czytelnikami sekrety, które miałyby ich zaskoczyć i zmienić spojrzenie na uroczą Hattie.

Jednakże, w...

Tytuł jak i opis bardzo mnie zachęcił do zakupu... ale rowniez bardzo się rozczarowałam.
Tajemniczość- okej, panowała ale, ze ta ksiazka byla mroczna ? dla mnie nie, tak naprawdę nie wczułam się w historię i nie odczuwałam zadnych emocji czytając, wiec nie mogla byc dla mnie mroczna, pomimo tego głównego wątku śmierci. Ma jakis klimat, ale zwyczajnie nie porywa. Nudzilam się, ksiazka mi się dłuzyła... Podobał mi się watek szeryfa i prowadzenie śledztwa, i zaluje tylko, ze byl taki krotki, przeplatany historią Hattie, ktora rowniez nie byla dla mnie ciekawa.
Co jeszcze bylo na minus ? Przewidywalność, już praktycznie od poczatku autorka daje nam pewne wydarzenia na tacy i choć fakt, pod koniec zaskakuje to tym bardziej przez to, że od razu większość wychodzi na wierzch moglo byc nudnawo. Ale udalo się naprawde mnie zaskoczyć, i zakonczenie jest nawet fajnie pokazane tym moge ocenic troche leiej calokształt.

Tytuł jak i opis bardzo mnie zachęcił do zakupu... ale rowniez bardzo się rozczarowałam.
Tajemniczość- okej, panowała ale, ze ta ksiazka byla mroczna ? dla mnie nie, tak naprawdę nie wczułam się w historię i nie odczuwałam zadnych emocji czytając, wiec nie mogla byc dla mnie mroczna, pomimo tego głównego wątku śmierci. Ma jakis klimat, ale zwyczajnie nie porywa. Nudzilam...

Do przeczytania i zapomnienia. Mroczne tajemnice miasteczka? Może jakiegoś innego, bo na pewno nie tego opisanego w książce ;) Do tego nastoletnia bohaterka, zachowująca się jak dojrzała kobieta. Nie przepadam tez za narracją prowadzoną przez różne osoby. Pomysł na fabułę ciekawy, niestety wykonanie nie jest najlepsze.

Do przeczytania i zapomnienia. Mroczne tajemnice miasteczka? Może jakiegoś innego, bo na pewno nie tego opisanego w książce ;) Do tego nastoletnia bohaterka, zachowująca się jak dojrzała kobieta. Nie przepadam tez za narracją prowadzoną przez różne osoby. Pomysł na fabułę ciekawy, niestety wykonanie nie jest najlepsze.

Podobieństwo do Twin Peaks albo Fargo to jedynie pobożne życzenia, niefortunnie (aczkolwiek umyślnie) umieszczone na okładce. Może byłoby lepiej, gdyby nie takie obietnice. Sama historia całkiem ciekawa, jednak nie ma w niej nic odkrywczego. Ani głębi. Jedno zaskoczenie - osoba ostatecznego mordercy - na plus, cała reszta nijaka i raczej się ciągnie, niż zapewnia emocje. Szkoda, ponieważ wątek dramatu rozgrywającego się dokładnie tam, gdzie nikt nawet o nim nie pomyśli, ma spory potencjał, ale wymaga lepszego warsztatu i umiejętności tworzenia ciężkiego klimatu.
Przeczytać można, ale nie trzeba. Polecać nie będę.

Podobieństwo do Twin Peaks albo Fargo to jedynie pobożne życzenia, niefortunnie (aczkolwiek umyślnie) umieszczone na okładce. Może byłoby lepiej, gdyby nie takie obietnice. Sama historia całkiem ciekawa, jednak nie ma w niej nic odkrywczego. Ani głębi. Jedno zaskoczenie - osoba ostatecznego mordercy - na plus, cała reszta nijaka i raczej się ciągnie, niż zapewnia emocje....

Świetna, przyciągająca wzrok okładka, ciekawy tytuł, przyjemny opis. To pierwsze, co powoduje, że chcesz przeczytać daną książkę. Tak było i w tym przypadku. Ale w miarę czytania chęci nikną.

Hattie Hoffmann to dziewczyna na pozór idealna. Jednak nikt nie wie, że jej ideał leży w tym, że na co dzień odgrywa różne role. W zależności od tego, w jakiej znajduje się sytuacji staje się:
wzorową córką
wspaniałą przyjaciółką
idealną uczennicą
Mało kto, o ile w ogóle ktokolwiek zna prawdziwą twarz Hattie.

Nikt nie spodziewałby się tego, że pewnego dnia dziewczyna zostanie odnaleziona...martwa. Tragiczna śmierć wymaga tego, aby wszcząć śledztwo i znaleźć osobę odpowiedzialną za ten okropny czyn. Ale czy to na pewno za zbrodnię odpowiada ktoś? Czy może raczej kryje się za tym inna tajemnica? W poszukiwaniu pytań oraz odpowiedzi (z przewagą tych pierwszych) podążamy wraz z Del'em Goodman'em, szeryfem będącym jednocześnie przyjacielem rodziny.

Małe miasteczko, morderstwo i tajemnice niemalże wszystkich mieszkańców brzmią jak trochę nudzący, oczywisty schemat. Można spotkać się z nim naprawdę w wielu książkach. Niemalże od początku miałam wrażenie, że doskonale wiem, jaki będzie finał wydarzeń, co nie zmienia faktu, że niektóre momenty naprawdę mnie zaskoczyły.

Porównanie "Ostatniej roli Hattie" do "Miasteczka Twin Peaks" było lekkim naciągnięciem. Jedyne co je łączy, to małe miasteczko i...sekret.

Książka jest pisana prosto, autorka nie skupia się na zbędnych opisach, które mogłyby nudzić, mamy do czynienia także że zmianami czasu, w jakim dzieje się akcja, zmianami perspektyw narracji, ale także krótkimi rozdziałami, które można pochłonąć szybko. Co oczywiście w mojej ocenie jest na ogromny plus, bo naprawdę uwielbiam poznawać historie z punktu widzenia różnych osób. Ale niestety ku mojemu niezadowoleniu, równie szybko fabułę można zapomnieć. Mam bardzo mieszane uczucia co do całości tej książki. Jednakże nie zmienia to faktu, że polecam ją przeczytać osobom, które lubią takie klimaty. Wiadomo, że każdy oceni ją inaczej :)

Świetna, przyciągająca wzrok okładka, ciekawy tytuł, przyjemny opis. To pierwsze, co powoduje, że chcesz przeczytać daną książkę. Tak było i w tym przypadku. Ale w miarę czytania chęci nikną.

Hattie Hoffmann to dziewczyna na pozór idealna. Jednak nikt nie wie, że jej ideał leży w tym, że na co dzień odgrywa różne role. W zależności od tego, w jakiej znajduje się sytuacji...

Opis wydawcy to żenada. Książka ani mroczna, ani klimatyczna, tylko schematyczna. Żaden thriller, tylko dość nudnawy kryminał. "Najmroczniejsze sekrety" - gdzie, bo nie widziałam? Jakiś facet zdradza żonę, inny się ze swoją kłóci, no owszem, jest w miasteczku pani, co kiedyś niby przypadkiem zastrzeliła męża, ale o tym wszyscy wiedzą, więc to żaden sekret. Czasem ktoś przekroczy prędkość albo zaćpa, młodzi się obściskują w starej stodole, no zgroza, zgroza, moja pani! A tajemnica głównej bohaterki porównana do "Twin Peaks" czy akcja do "Fargo" to czysta kpina.
Da się przeczytać, ale bez przesady.

Opis wydawcy to żenada. Książka ani mroczna, ani klimatyczna, tylko schematyczna. Żaden thriller, tylko dość nudnawy kryminał. "Najmroczniejsze sekrety" - gdzie, bo nie widziałam? Jakiś facet zdradza żonę, inny się ze swoją kłóci, no owszem, jest w miasteczku pani, co kiedyś niby przypadkiem zastrzeliła męża, ale o tym wszyscy wiedzą, więc to żaden sekret. Czasem ktoś...

Do wciągnięcia w jeden dzień, do zapomnienia nazajutrz.
Chociaż, muszę przyznać, koncepcja "aktorki" i niszczenie wszystkich ludzi wokół przypadła mi do gustu. Gdyby to jeszcze było dobrze napisane... krótko mówiąc autorka pomysł miała zacny ale styl pisania dla mnie zbyt płaski, a to chyba nie była młodzieżówka?

Do wciągnięcia w jeden dzień, do zapomnienia nazajutrz.
Chociaż, muszę przyznać, koncepcja "aktorki" i niszczenie wszystkich ludzi wokół przypadła mi do gustu. Gdyby to jeszcze było dobrze napisane... krótko mówiąc autorka pomysł miała zacny ale styl pisania dla mnie zbyt płaski, a to chyba nie była młodzieżówka?

Fabuła jest klasyczna. Mamy małe miasteczko, okrutne morderstwo oraz tajemnice skrywane przez mieszkańców. Historia przedstawiona jest z perspektywy trzech osób – szeryfa, Hattie oraz nauczyciela angielskiego, Petera. W pierwszej chwili mi się to nie spodobało, ponieważ rozdziały są dość krótkie – czytelnik siedzi w głowie bohatera, poznaje jego myśli i czyny, a za chwilę wskakuje do głowy innego. Ten zabieg okazał się trochę rozpraszający, ale stopniowo wszystkie fragmenty zaczęły układać się w spójną całość.

Autorka poprowadziła fabułę w dwóch strefach czasowych – odtworzyła ostatni rok z życia zamordowanej oraz toczące się dochodzenie i aktualne wydarzenia. Śledztwo zostało przyćmione przez rozbudowane tło obyczajowe i to właśnie na tym czytelnik skupia całą swą uwagę. Osobiście mi to nie przeszkadzało, ponieważ szkolne i prywatne sprawy Hattie oraz problemy mieszkańców Pine Valley okazały się znacznie ciekawsze i bardziej emocjonujące. Bardzo też polubiłam tytułową bohaterkę. Być może dlatego, że mamy kilka wspólnych cech. Jest wrażliwa, ambitna, kocha literaturę i teatr, taka idealistka, która nie bała się marzyć. Jest też jedyną postacią z książki, z którą się zżyłam i którą dobrze zapamiętałam.

Pomimo braku oryginalności, bardzo podobało mi się wprowadzenie motywu theatrum mundi. Każdy z nas odgrywa pewne role społeczne i stara się dopasować do towarzystwa, w jakim obecnie się znajduje. Wszyscy chcemy być akceptowani, natomiast nie potrafimy być szczerzy. Ciągle udajemy, bo życie to scena, a my jesteśmy aktorami. Tak samo postacie z książki, cały czas odgrywają role m.in. kochającego męża, wzorowej uczennicy, super koleżanki. W końcu brak szczerości doprowadza do tragedii.

Szczerze powiedziawszy mam mieszane uczucia co do książki. Nie jest ona tak mroczna jak przypuszczałam i na pewno nie jest z najwyższej półki. Szczęka z wrażenia mi nie opadła. Zresztą daleko było do tego. Brakowało mi również większej dynamiki – czytając fragmenty dotyczące śledztwa czułam znużenie. Pomimo że jest napisana luźnym stylem i prostym językiem, nie pochłonęłam jej tak szybko. Może dlatego, że historia jest typowa i niczym mnie nie zaskoczyła – nastawiałam się na coś lepszego.

Fabuła jest klasyczna. Mamy małe miasteczko, okrutne morderstwo oraz tajemnice skrywane przez mieszkańców. Historia przedstawiona jest z perspektywy trzech osób – szeryfa, Hattie oraz nauczyciela angielskiego, Petera. W pierwszej chwili mi się to nie spodobało, ponieważ rozdziały są dość krótkie – czytelnik siedzi w głowie bohatera, poznaje jego myśli i czyny, a za chwilę...

książka jest opowieścią trzech osób które są związane morderstwem młodej dziewczyny.thiller psychologiczny.

książka jest opowieścią trzech osób które są związane morderstwem młodej dziewczyny.thiller psychologiczny.

naprawdę bardzo przyjemnie się czyta, ciekawa historia pokazana z perspektywy trzech osób, no i - czego się nie spodziewałam - zaskakujące zakończenie :)
dodatkowy plus za świetny język!
polecam :)

naprawdę bardzo przyjemnie się czyta, ciekawa historia pokazana z perspektywy trzech osób, no i - czego się nie spodziewałam - zaskakujące zakończenie :)
dodatkowy plus za świetny język!
polecam :)