Powiedzmy tak: gdyby nie zajścia w geopolityce, pewnie nie sięgnęłabym po te książkę. A tak - sięgnęłam i warto.

Powiedzmy tak: gdyby nie zajścia w geopolityce, pewnie nie sięgnęłabym po te książkę. A tak - sięgnęłam i warto.

Zmęczyłem bodajże dwa rozdziały... o dwa za dużo.
Nuda, jakieś kompletne pierdoły posklejane byle jak.
Strata czasu.

Zmęczyłem bodajże dwa rozdziały... o dwa za dużo.
Nuda, jakieś kompletne pierdoły posklejane byle jak.
Strata czasu.

Przyjemna książeczka. Nie wiem dlaczego, ale gdy zobaczyłem okładkę, nastawiłem się na to, że "Grażdanin" będzie poważną historyczną rozprawą, drobiazgowo ukazującą życie codzienne w Sojuzie. Tymczasem nic z tego. Rozczarowałem się, lecz rozczarowanie to było jak najbardziej pozytywne. Można by tu nawet mówić o pozytywnym zaskoczeniu. Miast bowiem przyciężkiego historycznego wywodu, przeczytałem lekko i z humorem napisaną relację o życiu przeciętnego obywatela Kraju Rad.

Zaznaczę, iż moim zdaniem nie jest to pozycja naukowa, a raczej sympatyczna i trochę chaotyczna opowieść, traktująca wyrywkowo o życiu w Związku Radzieckim i jako taka winna być postrzegana. Może tytuł trochę przerósł treść... Jeśli nawet, to i tak nie uważam czasu przeznaczonego na czytanie tej książki za stracony.

Od wczesnego dzieciństwa, przez lata szkolne, młodość studencką, wiek dojrzały, starość, aż po grobową deskę. Towarzyszymy pionierom, stachanowcom i górnikom, a raczej "szachcioreczkom". Patrzymy na zdrowych i chorych, na lekarzy i cudotwórców. Zahaczamy o durdom i wytrzeźwiałkę. Powołują nas do armii i wysyłają na wojnę. Stoimy w kolejkach i załatwiamy różne dziwne sprawy. Odpoczywamy na Krymie i marzniemy na dalekiej północy. Dostajemy przydział do pracy i jedziemy w delegację, cały czas jakoby z boku spoglądając, jak to żyło się ludziom w robotniczym raju.

Starsi, w znaczeniu: pamiętający czasy minionego ustroju w Polsce, znajdą pewnie w książce wiele podobieństw do własnego życia z czasów, gdy Trybuna Ludu i jedynie słuszna linia miały coś do powiedzenia. Wśród młodszych, wychowanych w kulturze "wszystko i zawsze dostępne", niektóre sytuacje mogą wywołać co najmniej zdziwienie, a na pewno brak zrozumienia. A przecież tak właśnie ludzie pod egidą partii komunistycznych żyli. Większość obywateli byłego Bloku Wschodniego wiodła żywot podobny i z podobnymi borykała się problemami, biorąc poprawkę na pewne regionalne różnice i odchyłki od "normy". Może i było biednie, ale mimo wszystko - lub może na przekór - raczej wesoło. Poza tym zasadniczo większość była w tej biedzie równa. Może i był Czarnobyl, lecz przynajmniej nie było takich dziwnych wirusów, jak obecnie. No cóż, każde czasy są na swój swój sposób ciekawe.

Starszym dla przypomnienia i porównania ZSRR, a PRL, młodszym dla nauki. Myślę, że każdemu warto tę książkę przeczytać.

Przyjemna książeczka. Nie wiem dlaczego, ale gdy zobaczyłem okładkę, nastawiłem się na to, że "Grażdanin" będzie poważną historyczną rozprawą, drobiazgowo ukazującą życie codzienne w Sojuzie. Tymczasem nic z tego. Rozczarowałem się, lecz rozczarowanie to było jak najbardziej pozytywne. Można by tu nawet mówić o pozytywnym zaskoczeniu. Miast bowiem przyciężkiego...

Bzdety, pierdolety. Ani to powieść, ani reportaż, pozmyślane jakieś historyjki, fabularyzowane opowiastki.

Bzdety, pierdolety. Ani to powieść, ani reportaż, pozmyślane jakieś historyjki, fabularyzowane opowiastki.

Bardzo przyjemna i wartościowa książka, którą z pewnością mogę polecić. Zaprezentowano w niej przekrój życia sowieckich obywateli w czasie ich życia - od dzieciństwa do starości. Wiele zabawnych oraz poruszających anegdot i historii. Na minus, delikatny chaos treści i wiele niedopowiedzeń i zbyt szybko uciętych historii bez wyjaśnienia.

Polecam.

Bardzo przyjemna i wartościowa książka, którą z pewnością mogę polecić. Zaprezentowano w niej przekrój życia sowieckich obywateli w czasie ich życia - od dzieciństwa do starości. Wiele zabawnych oraz poruszających anegdot i historii. Na minus, delikatny chaos treści i wiele niedopowiedzeń i zbyt szybko uciętych historii bez wyjaśnienia.

Polecam.

Początek (rozdział o dzieciństwie) nie był zbyt ciekawy, ale z każda strona jest lepiej!
Praca naukowa z rzetelnym przedstawieniem źródeł , ale również, ku mojemu zdziwieniu, pełna ciekawych i czasami bardzo zabawnych anegdot.
Duży plus za poprowadzenie wielu postaci w tak naturalny sposób. Zakładam, ze osoby istniały (są źródła!),wiec tym bardziej urzekają ich historie.
Czytanie tej książki to przyjemnie spędzony czas, który dodatkowo poszerza wiedzę spoleczno-geograficzna o Kraju Rad: autorzy wybrali szerokie spektrum miejsc, co dodatkowo urozmaica lekturę.
PS. Dla mnie złotem jest historia o alkoholikach składających pudełka.

Początek (rozdział o dzieciństwie) nie był zbyt ciekawy, ale z każda strona jest lepiej!
Praca naukowa z rzetelnym przedstawieniem źródeł , ale również, ku mojemu zdziwieniu, pełna ciekawych i czasami bardzo zabawnych anegdot.
Duży plus za poprowadzenie wielu postaci w tak naturalny sposób. Zakładam, ze osoby istniały (są źródła!),wiec tym bardziej urzekają ich...

Książka lekka w czytaniu, o zwykłych ludziach i ich sposobach na radzenie sobie w bardzo trudnych czasach, w jakich przyszło im się znaleźć.

Książka lekka w czytaniu, o zwykłych ludziach i ich sposobach na radzenie sobie w bardzo trudnych czasach, w jakich przyszło im się znaleźć.

Okładka jest ciekawa i zachęca do lektury. Istotnie zaciekawiają wątki dotyczące walki o trzeźwość (radziecki donkiszotyzm),aborcji, szachcioreczek, komandirowek, radzieckich sanatoriów i Arteku. Pozostałe wydają się zbędne lub za długie. Nudziły mnie nieco kulisy tworzenia programów telewizyjnych w ZSRR, a wątek "Dzieciństwo" niestety niewiele o tym standardowym radzieckim dzieciństwie mówił. Przysłowie, że nie ocenia się książki po okładce (i tytule),znowu okazało się prawdziwe...

Okładka jest ciekawa i zachęca do lektury. Istotnie zaciekawiają wątki dotyczące walki o trzeźwość (radziecki donkiszotyzm),aborcji, szachcioreczek, komandirowek, radzieckich sanatoriów i Arteku. Pozostałe wydają się zbędne lub za długie. Nudziły mnie nieco kulisy tworzenia programów telewizyjnych w ZSRR, a wątek "Dzieciństwo" niestety niewiele o tym standardowym...

Książkę czyta się dosyć przejmie i na pewno zainteresuję osoby, które interesują się życiem codziennym w ZSRR.

Książkę czyta się dosyć przejmie i na pewno zainteresuję osoby, które interesują się życiem codziennym w ZSRR.

Niezła, może za lekka, zbyt fancy napisane, ale ważne zwłaszcza teraz, żeby zrozumieć mentalność Rosji. Więc polecam.

Niezła, może za lekka, zbyt fancy napisane, ale ważne zwłaszcza teraz, żeby zrozumieć mentalność Rosji. Więc polecam.