Death's End

Szok, szok, szok.....
Chyba najlepsza książka tego autora, którą miałem okazję przeczytać. Jego intelektualna płodność i kreatywność w budowaniu narracji o tematyce SF powala na kolana. Ilość pomysłów, kolejnych koncepcji momentami jest wręcz męcząca i można by na tej bazie stworzyć kilka bardzo wciągających książek lub filmów SF.
Jeżeli lubicie tego typu literaturę to serdecznie polecam. Nie zrażajcie się opasłym tomiskiem bo przy jego lekturze przekroczycie prędkość światła w czytaniu :)

Szok, szok, szok.....
Chyba najlepsza książka tego autora, którą miałem okazję przeczytać. Jego intelektualna płodność i kreatywność w budowaniu narracji o tematyce SF powala na kolana. Ilość pomysłów, kolejnych koncepcji momentami jest wręcz męcząca i można by na tej bazie stworzyć kilka bardzo wciągających książek lub filmów SF.
Jeżeli lubicie tego typu literaturę to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

naprawde solidne sf. miejscami te filozoficzne czesci i rozmyslania lekko przynudne i przydlugie.

naprawde solidne sf. miejscami te filozoficzne czesci i rozmyslania lekko przynudne i przydlugie.

Pokaż mimo to

Interesujący cykl pod względem fantastyczno-naukowym, bardzo kiepski pod względem literackim. Pierwszy tom z cyklu mnie osobiście przypadł do gustu najbardziej. Im dalej, tym niestety słabiej. Najmocniejsze punkty cyklu to ich wielowątkowość oraz główne idee autora tj. trzy bajki, ciemny las i układ trzech ciał. Osobiście czytałam o nich z ogromnym zainteresowaniem. Niektóre pomysły autora są nad wyraz fantastyczne, ale w końcu to tylko książka, nie zaś artykuł naukowy. Niestety od drugiego tomu książka leży pod względem literackim. Żeńscy bohaterowie dwóch ostatnich tomów są tak płytcy, że aż człowiek zaczyna się zastanawiać czy autor faktycznie w ten sposób postrzega kobiety. Poza tym poznajemy kilka postaci, które do całej historii w ogólnym rozrachunku nie wprowadzają tak na prawdę nic. Dodatkowo silna prochińska propaganda oraz absurdalne porównania czy wielokrotne powtarzanie tych samych słów i sformułowań bardzo utrudniają czytanie.
Pod względem społeczno-filozoficznym nie jest to także najmocniejszy cykl.
Dla fanów gatunku - polecam, dla pozostałych na pewno znajdzie się coś lepszego.

Interesujący cykl pod względem fantastyczno-naukowym, bardzo kiepski pod względem literackim. Pierwszy tom z cyklu mnie osobiście przypadł do gustu najbardziej. Im dalej, tym niestety słabiej. Najmocniejsze punkty cyklu to ich wielowątkowość oraz główne idee autora tj. trzy bajki, ciemny las i układ trzech ciał. Osobiście czytałam o nich z ogromnym zainteresowaniem....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdy kolega zapytał, czy polecam jakiś serial, chciałam od razu powiedzieć, że właśnie wspomnienie o przeszłości Ziemi. Tak mnie wciągnęło, że zapomniałam, że to książka, a nie serial (pisze to, zanim jeszcze serial powstał ;)). Książka wrzuciła mi do głowy jeszcze więcej zagadnień do przemyślenia, autor zaskakiwał po parę razy. Do tego motyw bajek (lubię elementy baśniowe) - byłam wniebowzięta. Ciężko zabrać mi się za cokolwiek nowego, więc zamówiłam po prostu te serię po angielsku i będę czytać jeszcze raz. Przy okazji, zafasacynowalam się kosmosem i językiem chińskim 😅
To było moje pierwsze spotkanie z sci-fi, naprawdę nie wiem czemu tak późno!

Gdy kolega zapytał, czy polecam jakiś serial, chciałam od razu powiedzieć, że właśnie wspomnienie o przeszłości Ziemi. Tak mnie wciągnęło, że zapomniałam, że to książka, a nie serial (pisze to, zanim jeszcze serial powstał ;)). Książka wrzuciła mi do głowy jeszcze więcej zagadnień do przemyślenia, autor zaskakiwał po parę razy. Do tego motyw bajek (lubię elementy baśniowe)...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnia część trylogii "Wspomnienie o przeszłości Ziemi" oszołamia swoim rozmiarem. I nie mam tutaj na myśli liczbę stron, która też nie jest mała. Chodzi raczej o rozmach jakim Cixin Liu kreślił wizję przyszłości cywilizacji ludzi. Jest to prawdziwa podróż kolejką górską, raz w dół, raz w górę po trajektorii losów naszych dalekich potomków . Od epickich wzlotów, po sam skraj upadku.
"Koniec Śmierci" zawiera dużo prowokujących wyobraźnię opisów czy kosmologicznych koncepcji. Od świata o innych wymiarach, globalne katastrofy humanitarne po kosmiczne miasta i podróże z prędkością światła.
Co więcej "Koniec Śmierci" zawiera wiele bardzo sugestywnych i zapierających dech obrazów dość szczegółowo przedstawionych przez autora. Najbardziej utkwiły mi dwa: chaotyczna równowaga w kosmicznym mieście Pacyfik IV oraz proces zwijania się Układu Słonecznego do dwóch wymiarów.
Pomimo kilku przydługawych wątków, jest to bardzo udana kontynuacja i na pewno warto przeczytać "Koniec Śmierci". Choćby dla samej ciekawości jak zakończy się cała historia.

Ostatnia część trylogii "Wspomnienie o przeszłości Ziemi" oszołamia swoim rozmiarem. I nie mam tutaj na myśli liczbę stron, która też nie jest mała. Chodzi raczej o rozmach jakim Cixin Liu kreślił wizję przyszłości cywilizacji ludzi. Jest to prawdziwa podróż kolejką górską, raz w dół, raz w górę po trajektorii losów naszych dalekich potomków . Od epickich wzlotów, po sam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poprzednie dwa tomy trylogii czytałem już dość dawno temu; zakończenie "Ciemnego lasu" nie zostawiło we mnie uczucia niedosytu, nie czułem więc potrzeby czytać "Końca śmierci" i gdyby nie fakt, że stał już w mojej biblioteczce, być może nie sięgnąłbym po niego nigdy. Uważam, że nie straciłbym wiele - tom trzeci rozwija wprawdzie sporo motywów z poprzednich części, a Liu usiłuje tutaj wybiec umysłem na całe tysiące lat w przyszłość, ale zniechęciły mnie epizodyczna natura fabuły i budzące irytację postaci. Z punktu widzenia futurologii i nauki Liu podejmuje się wygibasów tak karkołomnych, że nie widzę nawet powodu ich kwestionować; jego spekulacje na temat technologii i praw fizyki zestarzeją się kiedyś pewnie tak samo dobrze, jak przewidywania z lat 50-tych, że około 2000 roku każda gospodyni domowa będzie miała własny odkurzacz napędzany energią atomową. Najlepsze, co mogę powiedzieć o "Końcu śmierci", to że wydaje się naturalnym zakończeniem serii.

Poprzednie dwa tomy trylogii czytałem już dość dawno temu; zakończenie "Ciemnego lasu" nie zostawiło we mnie uczucia niedosytu, nie czułem więc potrzeby czytać "Końca śmierci" i gdyby nie fakt, że stał już w mojej biblioteczce, być może nie sięgnąłbym po niego nigdy. Uważam, że nie straciłbym wiele - tom trzeci rozwija wprawdzie sporo motywów z poprzednich części, a Liu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cześć druga była dla mnie najlepsza., Koniec śmierci, jak dla mnie trochę przeciągnięty a zapowiadał się rewelacyjnie. Autor zapewne miał bogata wizję teorii i chciał je wszystkie przedstawić co dla mnie w pewnym momencie było już nużące.

Cześć druga była dla mnie najlepsza., Koniec śmierci, jak dla mnie trochę przeciągnięty a zapowiadał się rewelacyjnie. Autor zapewne miał bogata wizję teorii i chciał je wszystkie przedstawić co dla mnie w pewnym momencie było już nużące.

Pokaż mimo to

III tom przebija pierwszą część.
Niesamowita historia, finezyjnie napisana. Bardzo polecam pełną trylogię.

III tom przebija pierwszą część.
Niesamowita historia, finezyjnie napisana. Bardzo polecam pełną trylogię.

Pokaż mimo to

Świetna, książka, ciekawe pomysły, niektórym mogą przeszkadzać przydługie opisy, ale książka warta przeczytania.

Świetna, książka, ciekawe pomysły, niektórym mogą przeszkadzać przydługie opisy, ale książka warta przeczytania.

Pokaż mimo to

W mojej ocenie lepsza od tomu pierwszego, ale gorsza od tomu drugiego. Kolejny raz mamy do czynienia z bardzo oryginalnymi pomysłami popartymi w jakimś stopniu prawami natury czy rozważaniami z kategorii fizyki teoretycznej (miejscami czyta sie to jak książkę np. Hawkinga czy Sagana). Częściowo niestety mam wrażenie autor przekombinował, albo inaczej rzecz ujmując - opisane wydarzenia są bardzo ciężkie do wyobrażenia. W każdym razie jest to znakomite i oryginalne hard SF, z którym na pewno powinien zapoznać się każdy fan tego gatunku.

W mojej ocenie lepsza od tomu pierwszego, ale gorsza od tomu drugiego. Kolejny raz mamy do czynienia z bardzo oryginalnymi pomysłami popartymi w jakimś stopniu prawami natury czy rozważaniami z kategorii fizyki teoretycznej (miejscami czyta sie to jak książkę np. Hawkinga czy Sagana). Częściowo niestety mam wrażenie autor przekombinował, albo inaczej rzecz ujmując - opisane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to