Powieść w starym stylu, ale napisana obecnie. Mamy przygodę, tajemnicę, rycerzy bez skazy lub prawie bez skazy, mamy czarne charaktery, ale też piękne i cnotliwe damy. Pojawia się też kilka mało cnotliwych. Co dość istotne, Sokołow pisze dość bezstronnie i nie moralizuje. Zarówno typy spod ciemnej gwiazdy jak i pozytywni bohaterowie pojawiają się po obu stronach barykady. Nie ma narracji jednoznacznie narzucającej nam, że słuszność jest po stronie Francuzów czy Hiszpanów.
Książka jest napisana przez historyka, fabuła nie jest więc tak dopracowana, jak w przypadku najbardziej błyskotliwych powieści i najbardziej doświadczonych autorów. Nie jest jednak źle, mamy też pięknie naszkicowany obraz epoki, interesujące sceny batalistyczne, a za tym wszystkim stoi gruntowna wiedza autora na temat militariów, mundurów i realiów historycznych.
Dodam, że mamy tu polskie akcenty, przy czym nasi rodacy z Legii Nadwiślańskiej ukazani są w jak najlepszym świetle.
Polecam.

Powieść w starym stylu, ale napisana obecnie. Mamy przygodę, tajemnicę, rycerzy bez skazy lub prawie bez skazy, mamy czarne charaktery, ale też piękne i cnotliwe damy. Pojawia się też kilka mało cnotliwych. Co dość istotne, Sokołow pisze dość bezstronnie i nie moralizuje. Zarówno typy spod ciemnej gwiazdy jak i pozytywni bohaterowie pojawiają się po obu stronach barykady....

Już po pierwszych kilku rozdziałach widać, że autor nie ma wiele wspólnego z powieściopisarstwem. Opowieść ze skarbem templariuszy w tle jest dość infantylna, a postaci czarno-białe. Sięgnąłem jednak po tę pozycję, bo interesowało mnie historyczne tło wydarzeń - wojna I Cesarstwa z Hiszpanią. I nie zawiodłem się - pan Sokołow znakomicie wywiązał się z zadania przedstawienia kulis zmagań Francuzów z partyzantami, oraz wojskiem wiernym Ferdynandowi VII. Wojna ta szczególnie przyciąga uwagę, ponieważ wielu historyków uważa ją za jedną z najważniejszych przyczyn ostatecznej klęski Napoleona.
Akcja dzieje się w północnej części płw. Iberyjskiego. Dowodzący Armią Aragonii gen. Suchet przyjechał do świeżo zdobytej Saragossy, by zaplanować dalsze posunięcia swoich 30-tysięcznych sił. Świetnie wplecione są genialne administracyjne ruchy przyszłego marszałka, które zapewniły mu przychylność znacznej części mieszkańców okupowanych ziem. Madame Campan wspominała później, że gdyby Napoleon miał dwóch Suchetów, zapanowałby w Hiszpanii. Sokołow wkłada też w usta swoich bohaterów różne punkty widzenia Hiszpanów, co do wojny z Cesarstwem. Niektórzy z nich nie widzieli w Korsykaninie zagrożenia, a wręcz przeciwnie, szansę na pozytywne reformy w zacofanym kraju.
Warto wspomnieć o bardzo dokładnych opisach mundurów żołnierzy poszczególnych jednostek, autor to pasjonat tej tematyki. W książce znajdziemy też dużo polskich akcentów, w końcu nasi ułani brylowali na froncie iberyjskim. Reasumując: jeśli ktoś sięga po tę powieść oczekując tylko pasjonującego opowiadania, może się lekko zawieść. Najwięcej z dzieła Sokołowa wycisną bonapartyści i inni zainteresowani epoką napoleońską.

Już po pierwszych kilku rozdziałach widać, że autor nie ma wiele wspólnego z powieściopisarstwem. Opowieść ze skarbem templariuszy w tle jest dość infantylna, a postaci czarno-białe. Sięgnąłem jednak po tę pozycję, bo interesowało mnie historyczne tło wydarzeń - wojna I Cesarstwa z Hiszpanią. I nie zawiodłem się - pan Sokołow znakomicie wywiązał się z zadania przedstawienia...

Tak jak w temacie z okładki. Jeśli ktoś lubi książki Dumasa, czy Hugo, w których bohaterowie szlachetni do granic możliwości walczą ze złoczyńcami, przeżywają szalone przygody, zakochują się i o wiele więcej ta powieść jest dla tych osób.

A opowiada ona o młodym kapitanie dragonów Henrim de Cresset, który na zlecenie swego dowódcy poszukuje legendarnego skarbu templariuszy. Fortuna ta mogłaby przeważyć losy wojny hiszpańskiej Napoleona. Henri to wrażliwy młody człowiek, który na swojej drodze spotka nie tylko zaciekłych wrogów, ale i pozna nowych przyjaciół, a także zawładnie nim uczucie, które będzie miało wpływ na jego poczynania. Pełen ideałów będzie musiał się odnaleźć w świecie pełnym okrucieństwa i obłudy... Zachęcam do lektury.

Pyszna intryga, to największy plus tej powieści. Interesujący bohaterowie, widowiskowe pojedynki, wojna, miłość, nienawiść. Wszystko to miesza się w tym dziele tworząc na prawdę ciekawą lekturę.

Dodatkową ciekawostką jest, to że autor umieścił w swojej książce wzmianki o Legionach Polskich, które walczyły u boku Napoleona. Jakby było tego mało przedstawił ich z niezwykłą życzliwością i w ciekawym kontekście.
Kolejną sprawą jest to, że autor to uznany historyk i doskonale przedstawił tło historyczne swojej powieści. Co także sprawia, że czyta się tą powieść, niczym najlepszy dokument. Nie pozostaje mi nic innego jak polecić.

Tak jak w temacie z okładki. Jeśli ktoś lubi książki Dumasa, czy Hugo, w których bohaterowie szlachetni do granic możliwości walczą ze złoczyńcami, przeżywają szalone przygody, zakochują się i o wiele więcej ta powieść jest dla tych osób.

A opowiada ona o młodym kapitanie dragonów Henrim de Cresset, który na zlecenie swego dowódcy poszukuje legendarnego skarbu...

7,5/10

7,5/10