Gromowładny

Zaskoczyła mnie ta książka, ponieważ spodziewałam się po niej mniej (kupiona w dyskoncie, autora o którym nigdy wcześniej nie słyszałam).
Trzeba przyznać autorowi, że wykreował intrygujący świat, a właściwie miasto, które rządzi się własnymi prawami i które mimo działań bohaterów, wcale się tak bardzo nie zmienia, co jest równie intrygujące. Powieść przedstawia nam losy trzech skrajnie różnych bohaterów, dzięki czemu możemy się wczuć w akcję.
Książkę czyta się bardzo lekko i szybko. Jest to przyjemna lektura, przy której można się zrelaksować i rozbudzić wyobraźnię.

Zaskoczyła mnie ta książka, ponieważ spodziewałam się po niej mniej (kupiona w dyskoncie, autora o którym nigdy wcześniej nie słyszałam).
Trzeba przyznać autorowi, że wykreował intrygujący świat, a właściwie miasto, które rządzi się własnymi prawami i które mimo działań bohaterów, wcale się tak bardzo nie zmienia, co jest równie intrygujące. Powieść przedstawia nam losy...

Książka opowiada o losach trzech postaci (narracja prowadzona jest z trzech głównych perspektyw plus kilku epizodycznch) w mieście Ararat.
Miasto jest o tyle wyjątkowe, że na bieżąco jest zmieniane i kształtowane przez żyjące w nim tuziny bogów i bóstw. Na każdym kroku można spotkać upiorne bóstwa żądne krwi i poświęceń ludu. Nie są to dobre istoty, potrafią być bezwzględne, a zranione stają się śmiertelnie groźne.

Mamy trzech głównych bohaterów: przybysz z prowincji Arjun poszukujący zaginionego boga, chłopiec z domu poprawczego zbawiony przez Ptaka i opłakujący ukochaną kapitan Arlandes.

Arjun to członek Chóru, z krainy gdzie królował jeden bóg, ale niestety pewnego dnia zamilkł. Arjun widząc poddaną degradacji ojczyznę postanawia ruszyć do miasta miliona bogów, mając nadzieję, że właśnie tam zaginął jego ukochany Głos.

Jack to chłopiec z poprawczaka, ale nie takiego jakie znamy. Dom poprawczy Jacka nie ma okien, a dzieci nie są dobrze traktowane. Uczą się jedynie akceptowanych przez opiekunów prawd i mają wpajane, że ich jedynym życiowym celem ma być praca. Dzieci są wykorzystywane do ciężkich robót i mają nie poznać smaku wolności.

Arlandes to kapitan, podwładny hrabiny Ilony. W wyniku pojawienia się Ptaka traci swoją ukochoną, która stała się ofiarą złożoną ku czci bóstwa. Od tego momentu staje się bezwzględny, ponury, okrutny.

Historia jest ciekawa, cały pomysł jest naprawdę dobry, ale niestety książka potrafi męczyć. Mało dialogów, masa opisów(miejsca, stroje) i albo za wolna albo za szybka akcja.
Na początku panuje chaos narracyjny, nie nadążamy za nagłymi zmianami postaci i narracji, ciężko się zorientować kto jest kim. Akcja rozwija się powoli, ale mimo tego dzieje się to chaotycznie, po 150 stronach robi się ciekawie, a wtedy autor nagle skacze narracją w tył do innej postaci i znowu psuje nam zabawę z czytania.

Wiele wątków nie ma należytego zakończenia i samo zakończenie książki nie do końca mnie przekonuje. Widać, że autor miał świetny pomysł na świat i wydarzenia, ale poprowadził je trochę bez wprawy(to debiut tego autora) przez co momentami naprawdę ciężko się brnie przez tę powieść.

Książka opowiada o losach trzech postaci (narracja prowadzona jest z trzech głównych perspektyw plus kilku epizodycznch) w mieście Ararat.
Miasto jest o tyle wyjątkowe, że na bieżąco jest zmieniane i kształtowane przez żyjące w nim tuziny bogów i bóstw. Na każdym kroku można spotkać upiorne bóstwa żądne krwi i poświęceń ludu. Nie są to dobre istoty, potrafią być...

Książka na którą natrafiłem jakiś czas temu, przeglądając nominacje do którejś z ważniejszych nagród, jeśli idzie o fantastykę. Nie pamiętam, chyba Hugo. Zerknąłem opis i zaciekawiło mnie pierwsze zdanie czyli :
"Gromowładny to hipnotyzująca proza subtelne połączenie magicznego realizmu z epicką fantasy pierwszemu z tych gatunków zawdzięcza piękno, a drugiemu rozmach stworzonego świata."
Realizm magiczny lubię, fantasy jeszcze bardziej więc wystarczyło to by książki poszukać i ją przeczytać. Wrażenia? Dawno już żadna książka nie wzbudziła we mnie takiego, z braku lepszego słowa użyję "niepokoju", względnie "konsternacji" I bynajmniej nie chodzi mi tylko o tragiczną wręcz okładkę, aczkolwiek jej autora i kogoś kto zdecydował się skrzywdzić nią ww. książkę, należałoby wychłostać za karę po twarzy zimnym dorszem. Względnie pokrzywami. Ale nie o to idzie... Bardziej o jednoznaczną opinię, czy też jej brak. Wzmianka o połączeniu rm i fantasy sugeruje, że książka jest nieco "inna" - i faktycznie jest, spokojnie mogłaby się znaleźć w cyklu/serii "Uczta Wyobraźni". Ale to tylko zaleta, jak dla mnie... Natomiast nadal mam problem z jej konkretną i zdecydowaną oceną. I nie chodzi o ogólny poziom, bo ten jest co najmniej przyzwoity, raczej o mówiąc potocznie "odbiór". Ciężko to trochę wytłumaczyć, zdecydowanie nie pozostawia obojętnym, przynajmniej mnie nie pozostawiła. Trochę mi się momentami kojarzyła z Mievillem (Dworzec Perdido) chociaż nie jest aż tak "schizowa", niepokojąca, odjechana. Kiedy indziej nieco z Lynchem (Kłamstwa Lockea Lamorry), momentami trochę z Lovecraftem, a jeszcze w innych chwilach z Vernem i ogólnie klimatami steampunku. Ze względu na ogólny poziom, pomysły i konsternację w jaką mnie wprowadziła, oraz fakt, że jest to debiut pana Gilmana (jakże obiecujący) nieco na wyrost dam 8/10. Chaotycznie to trochę wyszło trochę, może na Was podziała inaczej, zdecydowanie warto zerknąć i przekonać się samemu. Pomimo koszmarnej okładki. ;)

Książka na którą natrafiłem jakiś czas temu, przeglądając nominacje do którejś z ważniejszych nagród, jeśli idzie o fantastykę. Nie pamiętam, chyba Hugo. Zerknąłem opis i zaciekawiło mnie pierwsze zdanie czyli :
"Gromowładny to hipnotyzująca proza subtelne połączenie magicznego realizmu z epicką fantasy pierwszemu z tych gatunków zawdzięcza piękno, a drugiemu rozmach...

Na początku trudno było mi się do tej książki przekonać. Opisywane w niej miasto pokazane zostało jako żywy, stale zmieniający się twór. Urosło do rangi jednego z najważniejszych bohaterów.
Książki nie czyta się lekko, koniec końców lektura sprawia jednak przyjemność.

Na początku trudno było mi się do tej książki przekonać. Opisywane w niej miasto pokazane zostało jako żywy, stale zmieniający się twór. Urosło do rangi jednego z najważniejszych bohaterów.
Książki nie czyta się lekko, koniec końców lektura sprawia jednak przyjemność.

Nietuzinkowy, ciekawy świat, który stworzył autor opowieści. W początkowej fazie książki wydaje się być trochę zbyt skomplikowany, ale to głównie ze względu na to, iż akcja dzieje się w kilku miejscach jednocześnie. Niestety, gdy już wciągniemy się w akcję, to okazuje się, iż główny bohater, Ajrun, nie ma pomysłu na to, jak zrealizować własną misję, co sprawia, że jego działania są niemrawe, chaotyczne i bezcelowe. Męczy się tym on sam, jak i czytelnik. Gdy pojawia się możliwość zajęcia się inną działalnością chętnie z niej korzysta. Książka przesycona jest przeczuciami, domysłami, nierzeczywistymi bytami, czasami istniejącymi wbrew logice. Jedynie drobiazgowe opisy miasta Ararat, wraz z jego różnorodną zabudową, stale zmieniającą się, dzięki boskim wpływom, siatką ulic, przykuwają na dłużej uwagę. Również postać Jacka, dziecięcego przywódcy robi pozytywne wrażenie. Autor sugeruje, iż ma zamiar napisać kontynuację losów głównego bohatera, ale skłamałabym pisząc, że będę czekać na nią z utęsknieniem.

Nietuzinkowy, ciekawy świat, który stworzył autor opowieści. W początkowej fazie książki wydaje się być trochę zbyt skomplikowany, ale to głównie ze względu na to, iż akcja dzieje się w kilku miejscach jednocześnie. Niestety, gdy już wciągniemy się w akcję, to okazuje się, iż główny bohater, Ajrun, nie ma pomysłu na to, jak zrealizować własną misję, co sprawia, że jego...

Pierwsze co mnie razi po przeczytaniu tej książki to fakt iż okładka polskiego wydania kompletnie nie koresponduje z treścią. Okładka jest kompletnie, całkowicie od czapy.

Co do treści. Koncepcja świetna, wykonanie momentami kuleje, ale jest tych momentów naprawdę niewiele. Książka napisana w sposób bardzo plastyczny, większość jej treści stanowią w sumie opisy (dialogów jest niezbyt dużo), a mimo to wciąga niesamowicie. Niejednoznaczne, otwarte zakończenie pozostawia czytelnika zastanawiającego się co dalej, co uważam za plus.

Jest to kawał naprawdę porządnie napisanej literatury fantasy, który warto poznać. Nie jest wybitna, ale czyta się ją dobrze, a przecież o to chodzi, prawda?

Polecam.

Pierwsze co mnie razi po przeczytaniu tej książki to fakt iż okładka polskiego wydania kompletnie nie koresponduje z treścią. Okładka jest kompletnie, całkowicie od czapy.

Co do treści. Koncepcja świetna, wykonanie momentami kuleje, ale jest tych momentów naprawdę niewiele. Książka napisana w sposób bardzo plastyczny, większość jej treści stanowią w sumie opisy (dialogów...

"Gromowładny" był przypadkowym zakupem, książką znalezioną na promocji w markecie. I niczym tytułowy statek, wzniosła się na wyżyny dając wspaniały widok na Ararat. Historia poszukiwania bóstwa zwanego Głosem przez Arjuna wciąga naprawdę mocno, chociaż nie na tyle, by nie móc się od niej oderwać. Nadrabia to na pewno przedstawieniem postaci, które były ukazane w jasny i klarowny sposób - nie było momentu, w którym nie wiedziałbym kim jest dana postać. Sam pomysł świata i miasta uważam za bardzo dobry, mile wyróżniający się na tle innych książek. Powieść polecam wszystkim fanom fantastyki i liczę, że jeszcze będzie mi dane przeczytać coś o dziejach Ararat.

"Gromowładny" był przypadkowym zakupem, książką znalezioną na promocji w markecie. I niczym tytułowy statek, wzniosła się na wyżyny dając wspaniały widok na Ararat. Historia poszukiwania bóstwa zwanego Głosem przez Arjuna wciąga naprawdę mocno, chociaż nie na tyle, by nie móc się od niej oderwać. Nadrabia to na pewno przedstawieniem postaci, które były ukazane w jasny i...

Niestety zupełnie nie moja bajka. Fabula niby atrakcyjna, alternatywna wizja naszego wszechświata była fajnym pomysłem, ale się rozczarowałam.

Niestety zupełnie nie moja bajka. Fabula niby atrakcyjna, alternatywna wizja naszego wszechświata była fajnym pomysłem, ale się rozczarowałam.

jest to pozycja mocno wciągająca, oryginalna i całkiem przyjemnie napisana.

jest to pozycja mocno wciągająca, oryginalna i całkiem przyjemnie napisana.

Bardzo ciekawy świat przedstawiony. Pozostałe elementy słabsze. Pozycja z kategorii "można, ale nie trzeba".

Bardzo ciekawy świat przedstawiony. Pozostałe elementy słabsze. Pozycja z kategorii "można, ale nie trzeba".