Ćwiczenia duszy, rozciąganie mózgu

Polecam. Dyskusja na bardzo wysokim poziomie. Dużo cennych uwag ze strony obydwu dyskutantów. Ponadto jestem pozytywnie zaskoczony wysokim poziomem argumentacji ze strony ks. Strzelczyka.

Polecam. Dyskusja na bardzo wysokim poziomie. Dużo cennych uwag ze strony obydwu dyskutantów. Ponadto jestem pozytywnie zaskoczony wysokim poziomem argumentacji ze strony ks. Strzelczyka.

Przyczynek do wielu ciekawych przemyśleń i refleksji! Polecam!

Przyczynek do wielu ciekawych przemyśleń i refleksji! Polecam!

Zrecenzuję tę książkę pytaniem retorycznym. Czy może być coś przyjemniejszego intelektualnie niż pełen szacunku i ciekawości dialog dwojga ludzi o odmiennych poglądach? Naukowiec i ksiądz, ateista i katolik. Żadna ze stron nie nakłania drugiej do przyjęcia jej punktu widzenia, tylko spokojnie przedstawia swoje zdanie. Uwaga: po lekturze nauka i religia wydają się mieć ze sobą więcej wspólnego ;)

Zrecenzuję tę książkę pytaniem retorycznym. Czy może być coś przyjemniejszego intelektualnie niż pełen szacunku i ciekawości dialog dwojga ludzi o odmiennych poglądach? Naukowiec i ksiądz, ateista i katolik. Żadna ze stron nie nakłania drugiej do przyjęcia jej punktu widzenia, tylko spokojnie przedstawia swoje zdanie. Uwaga: po lekturze nauka i religia wydają się mieć ze...

To bardzo ciekawa rozmowa znanego neurobiologa i ateisty z teologiem. Co się dzieje w ludzkim mózgu podczas modlitwy i medytacji? Czy ludzie, którzy żyli przed erą telewizji, komputerów i smartfonów mieli w życiu łatwiej, bo nic nie zakłócało im naturalnej przestrzeni ciszy? Jak połączyć boską wszechwiedzę z ludzką wolnością? Czym jest moralność we współczesnym świecie? Jak zachowałby się człowiek w sytuacjach ekstremalnych? Więcej nadziei płynie z nauki czy ze zmartwychwstania Chrystusa? To książka o filozoficznych dylematach, o wierze, nadziei i miłości. Jerzy Vetulani i ks. Grzegorz Strzelczyk nie unikają trudnych tematów. Dyskutują nie tylko o szczęściu, które wynika z nauki czy życia duchowego, ale i o intymnych relacjach damsko-męskich.

To bardzo ciekawa rozmowa znanego neurobiologa i ateisty z teologiem. Co się dzieje w ludzkim mózgu podczas modlitwy i medytacji? Czy ludzie, którzy żyli przed erą telewizji, komputerów i smartfonów mieli w życiu łatwiej, bo nic nie zakłócało im naturalnej przestrzeni ciszy? Jak połączyć boską wszechwiedzę z ludzką wolnością? Czym jest moralność we współczesnym świecie? Jak...

Spotyka się prof. Vetulani z ks. Strzelczykiem, wyszła ciekawa rozmowa. Takie rozmowy właśnie lubię, takie wywiady-rzeki mogą płynąć i płynąć - gdy spotyka się dwóch ekspertów w swej dziedzinie. Kibicowałem Vetulaniemu, doceniałem ks. Strzelczyka.
A więc Vetulani raczej delikatnie wygrał, bo miał dobre riposty, nie raz potrafił cały wywód ks. trafnie zripostować. Ale panowie (prof. i ks. , ks. i prof.) bardzo zgrabnie odbijali piłeczki przez całą rozmowę.
To się ceni, to się chwali. Na końcu podali sobie ręce, pozostali przy swoich przekonaniach.
Ale znajdzie się pewnie niejedna osoba, której ta rozmowa nie będzie pasować. A takie dialogi wydają się potrzebne.
Wydają się, bo nie czuję się na tyle "określony", by zająć jedną ze stron. Wolę być po środku i doceniam dobrą rozgrywkę.
Zarządzam więc remis :)

Spotyka się prof. Vetulani z ks. Strzelczykiem, wyszła ciekawa rozmowa. Takie rozmowy właśnie lubię, takie wywiady-rzeki mogą płynąć i płynąć - gdy spotyka się dwóch ekspertów w swej dziedzinie. Kibicowałem Vetulaniemu, doceniałem ks. Strzelczyka.
A więc Vetulani raczej delikatnie wygrał, bo miał dobre riposty, nie raz potrafił cały wywód ks. trafnie zripostować. Ale...

Teolog i naukowiec-ateista w rozmowie o życiu, Bogu, biologii, nadziei, miłości i śmierci. Życzliwa i kulturalna dyskusja dwóch specjalistów w swoich dziedzinach - chociaż, trzeba uczciwie przyznać, że profesor Vetulani wyróżnia się, na tyle swojego rozmówcy, bardzo dobrą znajomością "działki tego drugiego".

Książka przedstawia podstawy stanowiska naukowego i katolickiego istotnych tematów i stanowi świetny punkt wyjścia do własnych rozważań z cyklu "a co JA myślę na ten temat".

Rzadko tytuł książki tak bardzo pasuje do zawartości i tego jak wpływa ona na czytelnika w trakcie czytania i podczas przemyśleń przez nią wywołanych.

Uwaga! Zdecydowanie nie jest to książka do przeczytania "na raz". W zasadzie można ją tak szybko przeczytać - tylko jaki jest tego sens?

Teolog i naukowiec-ateista w rozmowie o życiu, Bogu, biologii, nadziei, miłości i śmierci. Życzliwa i kulturalna dyskusja dwóch specjalistów w swoich dziedzinach - chociaż, trzeba uczciwie przyznać, że profesor Vetulani wyróżnia się, na tyle swojego rozmówcy, bardzo dobrą znajomością "działki tego drugiego".

Książka przedstawia podstawy stanowiska naukowego i katolickiego...

Miód na moje czytelnicze serce - czytałam te rozmowy z błogim uśmiechem na twarzy... i z fantastycznym poczuciem: ile inteligencji, wiedzy, kultury, klasy i taktu - z obu stron - faktem jednak, że bliższy mi Vetulani :)

Miód na moje czytelnicze serce - czytałam te rozmowy z błogim uśmiechem na twarzy... i z fantastycznym poczuciem: ile inteligencji, wiedzy, kultury, klasy i taktu - z obu stron - faktem jednak, że bliższy mi Vetulani :)

Gdyby wszystkie dyskusje pomiędzy ludźmi o skrajnych poglądach wyglądały jak ta, to świat byłby o wiele bardziej przyjaznym miejscem. Rozmowa ks. Strzelczyka i prof. Vetulaniego jest kulturalną wymianą zdań pomiędzy duchownym a poszukującym naukowcem-agnostykiem. Żadna ze stron nie próbuje na siłę przekonać drugiej osoby do swoich racji, z szacunkiem odnoszą się do wzajemnych przemyśleń, nikt nikogo nie traktuje pejoratywnie z racji innych poglądów.
Pozycja pokazuje sztukę retoryki na najwyższym poziomie. Panowie nauczają swoimi postawami, że polemika między osobami wierzącymi i niewierzącymi jest jak najbardziej możliwa - to doskonała propozycja dla fanatyków własnych przekonań.
Mimo, że bliższe są mi poglądy Profesora, to ks. Strzelczyk zainteresował mnie głębszą, może nawet bardziej dojrzałą analizą Biblii. Książka zawiera trudniejsze fragmenty dotyczące zagadnień filozoficznych, ale w żaden sposób nie zniechęciło to lektury.

Gdyby wszystkie dyskusje pomiędzy ludźmi o skrajnych poglądach wyglądały jak ta, to świat byłby o wiele bardziej przyjaznym miejscem. Rozmowa ks. Strzelczyka i prof. Vetulaniego jest kulturalną wymianą zdań pomiędzy duchownym a poszukującym naukowcem-agnostykiem. Żadna ze stron nie próbuje na siłę przekonać drugiej osoby do swoich racji, z szacunkiem odnoszą się do...

Panie Boże, daj nam więcej takich ateistów!

Panie Boże, daj nam więcej takich ateistów!

Dyskusja o poszukiwaniu wspólnego rdzenia pomiędzy naukowcem-ateistą a katolickim księdzem. Łatwa i przyjemna: bo i profesor aż tak zatwardzialym ateistą nie jest, a i ksiądz należy do "oswieceniowych".
W kolejnych rozdziałach ( śmierć, nadzieja, miłość,itd) panowie przedstawiają punkt widzenia obozu, który reprezentują. Na szczęście nie stawiają szańcow,nie okopują się. Wręcz odwrotnie.Prawie jak słynny rozejm bożonarodzeniowy z 1914.

Dyskusja o poszukiwaniu wspólnego rdzenia pomiędzy naukowcem-ateistą a katolickim księdzem. Łatwa i przyjemna: bo i profesor aż tak zatwardzialym ateistą nie jest, a i ksiądz należy do "oswieceniowych".
W kolejnych rozdziałach ( śmierć, nadzieja, miłość,itd) panowie przedstawiają punkt widzenia obozu, który reprezentują. Na szczęście nie stawiają szańcow,nie okopują się....