Wspomnienia Aleksandry Piłsudskiej bogate są w ogrom wiedzy historycznej i politycznej, w dodatku napisane zostały w taki sposób, że nawet osobie mało zorientowanej łatwo będzie przyswoić pewne dość trudne fakty polityczne. Nie zabrakło im również bogactwa ciekawostek z życia zarówno marszałkowej jak i marszałka, które nie są opisywane powszechnie. Piłsudska ciekawym zagraniem stylistycznym rozgranicza kiedy pisze o sprawach politycznych, a kiedy o prywatnych mówiąc o Piłsudskim, gdy pisze o polityce określa go nazwiskiem, natomiast gdy o życiu prywatnym określa go "mąż". Bardzo mi się spodobało to zastosowanie ponieważ znacznie ułatwiło ono rozgraniczenie wątków. Uważam, że książka zawiera również wiele wartościowych poglądów Piłsudskiego, które są aktualne aż po dziś dzień, wiele rozświetlają i skłaniają do przemyśleń w kontekście panującej obecnie wojny na Ukrainie. Małym minusem były dla mnie jedynie długie rozdziały, jest to jednak według mnie kwestia dyskusyjna, ponieważ jednemu się to nie spodoba dla drugiego to plus. Ogólnie podział na rozdziały jest spójny i logiczny,. nie przypadł mi do gustu jedynie z powodu takiego, że nie mogłam przez nie czytać w przelocie np.: w autobusie którym jadę krótko, ponieważ nie zdążyłabym skończyć rozdziału za nim dojadę na miejsce, a nie chciałam czytać rozdziałów po połowie, żeby nie pogubić wątków. Książka natomiast zainteresowała mnie aż tak, że dosłownie w każdej chwili jaką mogłam wykorzystać na czytanie myślałam o sięgnięcie po tą pozycje i dlatego te długie rozdziały nie przypadły mi do gustu. Polecam przeczytać tą książkę każdemu, warto znać swoją kulturę i dziedzictwo, doznać dumy płynącej z tej książki, wyciągnąć z niej wartości osobiste i patriotyczne na przyszłe lata, a przede wszystkim poznać historie by rozumieć i móc swobodnie porozumiewać się w sprawach politycznych zarówno na arenie krajowej jak i międzynarodowej. Piłsudska pisze prosto, zrozumiale, ciekawie i zachęcająco, nie przeciąga wątków, nie zanudza, ale i przy tym odsłania przed czytelnikiem wiele. Ogromnie żałuje, że książka ta nie doczekała się kolejnych, nowszych wydań. Ogromnie żałuje również, że jest to jedyna książka napisana przez marszałkową, ponieważ długo po przeczytaniu jej wspomnień szukałam pozycji napisanej z jej wiedzą w tym stylu i niestety szukałam bezskutecznie. Jest mi przykro bo wciąż zadziwia mnie fakt, że na prawdę dobre i prawdziwe książki historyczne takie jak ta, w współczesnej Polsce odchodzą w cień popularnych książek niby historyczno-fabularnych, niby bo nie mających żadnej zgodności historycznej. Wspomnienia Aleksandry Piłsudskiej są równie ciekawe jak i nie ciekawsze od nich a w przeciwieństwie do nich, nie tyle można mówić tu o zgodności co raczej o stanowieniu źródła historycznego, jaką te wspomnienia bez zwątpienia stanowią.

Wspomnienia Aleksandry Piłsudskiej bogate są w ogrom wiedzy historycznej i politycznej, w dodatku napisane zostały w taki sposób, że nawet osobie mało zorientowanej łatwo będzie przyswoić pewne dość trudne fakty polityczne. Nie zabrakło im również bogactwa ciekawostek z życia zarówno marszałkowej jak i marszałka, które nie są opisywane powszechnie. Piłsudska ciekawym...

Pełna recenzja: http://bohater-fikcyjny.blogspot.com/2018/11/228-kobiety-takze-walczyy-o.html

W swoich wspomnieniach Aleksandra Piłsudska opisuje tak naprawdę drogę do niepodległości. Nie skupia się tylko na sobie, ale przede wszystkim opisuje to, czego była świadkiem. O swojej młodości pisze właściwie niewiele, szeroko za to omawia swoją działalność w Bojówce, akcje, w których brała udział, a najwięcej miejsca – trochę ku mojemu zdziwieniu – poświęca na działalność swojego męża, Józefa Piłsudskiego. Jest to więc nie tylko opowieść o niej samej, jej autobiografia, co książka wręcz historyczna, traktująca o kilkunastu latach przed odzyskaniem niepodległości, a także o życiu w nowej, wolnej Polsce. To pokazuje także jej skromność, to, że nie uważała się za kogoś wybitnego, za to podziwiała swojego męża, miał go za niezwykle mądrego, inteligentnego człowieka, który całe życie poświęcił dla dobra kraju.

Pełna recenzja: http://bohater-fikcyjny.blogspot.com/2018/11/228-kobiety-takze-walczyy-o.html

W swoich wspomnieniach Aleksandra Piłsudska opisuje tak naprawdę drogę do niepodległości. Nie skupia się tylko na sobie, ale przede wszystkim opisuje to, czego była świadkiem. O swojej młodości pisze właściwie niewiele, szeroko za to omawia swoją działalność w Bojówce, akcje, w...

Matko Bosko, co ta kobieta wyrabiała!! Wyemancypowała się strasznie! Żeby panienka z dobrego domu latała po mieście z nabojami do karabinu w majtach? Żeby napadała na pociąg w Bezledach i kradła pieniądze? Żeby się włóczyła po prowincji z nieznajomymi, przewoziła broń w koszach pod warstwą wędlin, organizowała skrytki na broń w różnych zakamarkach miasta, uciekała szpiclom, ale i dawała się złapać, siedziała w więzieniu, gdzie wszy ją obłaziły? To już pojęcie ludzkie przechodzi! A potem jeszcze wyszła za mąż za najważniejszego człowieka w Polsce. Jeśli takie były kobiety w naszym kraju na początku XX wieku, to nic dziwnego, że mężczyźni, ledwie zaczęli urządzać Polskę, musieli im przyznać pełnię praw bez zbędnego ociągania. Wiele wskazuje na to, że i dzisiaj Polkom nie ma co deptać po odciskach. Dla przypomnienia tego chętnie poleciłabym tę lekturę naszym rządzącym i episkopatowi.
A kiedy już odzyskaliśmy niepodległość, Aleksandra Piłsudska pisze o tym, jakiego ma wspaniałego męża i na czym jego wspaniałość polega. Urocze u kobietki, która jeszcze niedawno wymachiwała bombą.

Matko Bosko, co ta kobieta wyrabiała!! Wyemancypowała się strasznie! Żeby panienka z dobrego domu latała po mieście z nabojami do karabinu w majtach? Żeby napadała na pociąg w Bezledach i kradła pieniądze? Żeby się włóczyła po prowincji z nieznajomymi, przewoziła broń w koszach pod warstwą wędlin, organizowała skrytki na broń w różnych zakamarkach miasta, uciekała szpiclom,...

Postać Józefa Piłsudskiego urosła do rangi legendy już za czasów jego życia. Do tej pory otaczana jest wielką czcią, a jego nazwisko wymienia się jednym tchem wraz ze słowami: "Polska, Ojczyzna, patriotyzm, 11 listopada..." itp. Ale sama znajomość życia i zasług Marszałka nie jest już dla wszystkich Polaków tak oczywista. Okryty legendą Legionów, Bitwy Warszawskiej, przewrotu majowego - twardy polityk, wspaniały dowódca, dzielny żołnierz, nie bojący się powiedzieć wprost co myśli, nawet gdyby były to słowa gorzkie - kim był naprawdę? "Wspomnienia" jego drugiej żony, Aleksandry próbują pokazać ludzką, powszednią twarz Marszałka - jego samotność więzienia, plany wywalczenia niepodległości, działalność konspiracyjną w Polskiej Partii Socjalistycznej, obowiązki Naczelnika i przede wszystkim - życie męża i ojca, wrażliwego na piękno przyrody, dla którego Polska była najwyższą wartością, żartobliwego i momentami emocjonalnego.

"Wspomnienia" to także świadectwo historii młodego państwa, jego wzrostu i palących problemów. Piłsudska opisuje swoją pracę społeczną, wymienia dziesiątki nazwisk osób, które w odbudowę Polski się zaangażowały. Mimo to po lekturze pozostaje niedosyt. Czy można relację żony Marszałka uznać za obiektywną? Często można zauważyć, że jest to usilna obrona decyzji i postaw Piłsudskiego - brak tu opisu działań i poglądów opozycji a także stosunku samego obozu sanacyjnego do tejże, czy choćby historii pierwszej żony J.P., której, muszę przyznać, byłam ciekawa.

Książka ta stanowi dobry dodatek dla zainteresowanych historią Polski międzywojennej, postacią Naczelnika, czy lubiących biografie "żon znanych mężów". Jako jedyne źródło wiedzy i poglądów o tamtych czasach trudno ją uznać, ale nawet sam Piłsudski mawiał, że dla uzyskania obiektywnej opinii należy wysłuchać kilku stron.

Postać Józefa Piłsudskiego urosła do rangi legendy już za czasów jego życia. Do tej pory otaczana jest wielką czcią, a jego nazwisko wymienia się jednym tchem wraz ze słowami: "Polska, Ojczyzna, patriotyzm, 11 listopada..." itp. Ale sama znajomość życia i zasług Marszałka nie jest już dla wszystkich Polaków tak oczywista. Okryty legendą Legionów, Bitwy Warszawskiej,...

Sięgając po tę pozycję byłam nastawiona na bliższe poznanie losów Aleksandry Piłsudskiej. Sądziłam, że przedstawi ona swoje własne życie, które wszak nudne nie było. I rzeczywiście - autorka opisuje swoje dzieciństwo, młodość, akcje bojowe, pobyty w więzieniach itd. Pojawiają się także wspomnienia z życia rodzinnego - miłość ojca co córek, troska o zdrowie męża, wspólne wakacje itp.
Niestety sporą część tej książki wypełniają suche polityczne fakty.Może dla kogoś obeznanego w temacie byłby on ciekawy, ale ja się w nim tylko gubiłam.

Sięgając po tę pozycję byłam nastawiona na bliższe poznanie losów Aleksandry Piłsudskiej. Sądziłam, że przedstawi ona swoje własne życie, które wszak nudne nie było. I rzeczywiście - autorka opisuje swoje dzieciństwo, młodość, akcje bojowe, pobyty w więzieniach itd. Pojawiają się także wspomnienia z życia rodzinnego - miłość ojca co córek, troska o zdrowie męża, wspólne...

Wspaniała lektura. Życie Aleksandry Piłsudskiej i opowieści o jej rewolucyjnych przygodach są nie mniej fascynujące od jej anegdot związanych z życiem z Marszałkiem. Wielka szkoda, że ta postać pozostaje tak bardzo w cieniu mężczyzn.

Wspaniała lektura. Życie Aleksandry Piłsudskiej i opowieści o jej rewolucyjnych przygodach są nie mniej fascynujące od jej anegdot związanych z życiem z Marszałkiem. Wielka szkoda, że ta postać pozostaje tak bardzo w cieniu mężczyzn.