Mam z tą powieścią problem, ponieważ początek zapowiadał się dobrze i czytało mi się naprawdę przyjemnie. Już cieszyłam się na myśl, że trafiła mi się świetna książka na jesienne wieczory i nawet zaczęłam żałować, że tak długo kazałam jej czekać na półce. Szybko jednak zmieniłam zdanie. Tak szybko jak pojawił się mój entuzjazm – pojawiło się rozczarowanie. Akcja toczy się tutaj dość szybko, kataklizmy spotykają naszych bohaterów raz za razem, a fabularnie robi się bigos. Wszystkiego jest zbyt dużo, z żadnym z bohaterów się nie żyłam ani nawet żadnego jakoś bardzo nie polubiłam. Byli mi obojętni, choć przyznaję, że momentami iskierka ciekawości się pojawiała. Mało tego, zakończenie jest totalnie do kitu. Wyobraźcie sobie, że macie nagromadzenie różnych wątków, wydarzeń i kataklizmów, jakie tylko mogą wydarzyć się w ludzkim życiu. Czytacie i zderzacie się z tym na czterystu stronach aż tu nagle ciach – wszystko odcięte grubą kreską i koniec. Dostajemy zakończenie i zostajemy z kilkoma niedomówieniami. Bigos uwielbiam, ale nie fabularny.
Pocztówki prosto z serca byłyby świetną propozycją dla miłośników romansu i obyczajówki, gdyby autorka przystopowała, nie mieszała tyle w życiu bohaterów, a oni samy byliby mniej irytujący, bardziej ludzcy i warci zapamiętania. Przyznaje, że pomysł na fabułę ma potencjał, ale nie został wykorzystany. Mamy tutaj dwie pary i dwa spojrzenia na miłość i związek. Poruszany jest temat toksycznego związku, braku ojca w życiu dziecka, tęsknotę, strach przed stratą, niespełnienie i żal. Z tego mogło wyjść coś naprawdę dobrego, ponieważ zdarzają się momenty, które nabierają rumieńców i to pod koniec powieści. Jestem rozczarowana, a szkoda, bo tytułowe pocztówki prosto z serca były świetnym tłem dla tej powieści.

Mam z tą powieścią problem, ponieważ początek zapowiadał się dobrze i czytało mi się naprawdę przyjemnie. Już cieszyłam się na myśl, że trafiła mi się świetna książka na jesienne wieczory i nawet zaczęłam żałować, że tak długo kazałam jej czekać na półce. Szybko jednak zmieniłam zdanie. Tak szybko jak pojawił się mój entuzjazm – pojawiło się rozczarowanie. Akcja toczy się...

Moim zdaniem książka jest bardzo dobra,przeczytałam w dwa dni tak mnie wciągnęła.Najwazniejsze jak dla mnie w niej jest to że nie jest" słodka "tzn. że opowiada o prawdziwym życiu o jego trudach i przeszłości.Jednym słowem warto przeczytać,gorąco polecam 😊

Moim zdaniem książka jest bardzo dobra,przeczytałam w dwa dni tak mnie wciągnęła.Najwazniejsze jak dla mnie w niej jest to że nie jest" słodka "tzn. że opowiada o prawdziwym życiu o jego trudach i przeszłości.Jednym słowem warto przeczytać,gorąco polecam 😊

Książka która wciąga nas w świat bohaterów już od pierwszego rozdziału. Do ostatnich kart powieści nie wiemy jak się skończy. Kibicujemy głównej bohaterce Saffy, która tak naprawdę ma bardzo nietypowe imię. Główna bohaterka czeka w Walentynki na oświadczyny ze strony swojego długoletniego partnera Grega. Jednak pomimo miłej atmosfery i dobrej restauracji, następuje kłótnia. Od niej wszystko się zaczyna. Dalsze losy bohaterów toczą się dynamicznie i doprowadzają do niespodziewanego finału. Wątki bohaterów drugoplanowych również są ciekawe i od razu zaciekawiają czytelnika. Historia przyjaciół pary Connora i Jess oraz ich bliźniaków rozśmiesza, a jednocześnie tak rzeczywiście pokazuje prawdziwe życie w którym nie raz mamy do czynienia z problemami finansowymi, znienawidzonymi czynnościami, czy opieką nad dziećmi i samym sobą.

Polecam książkę każda emocja w niej wzbudza jednocześnie naszą wiarę w siebie, jak i 2 człowieka.

Książka która wciąga nas w świat bohaterów już od pierwszego rozdziału. Do ostatnich kart powieści nie wiemy jak się skończy. Kibicujemy głównej bohaterce Saffy, która tak naprawdę ma bardzo nietypowe imię. Główna bohaterka czeka w Walentynki na oświadczyny ze strony swojego długoletniego partnera Grega. Jednak pomimo miłej atmosfery i dobrej restauracji, następuje...

"Pocztówki prosto z serca" to książka, której fabuła przewyższa niejedną telenowele czy serial. Historia, a właściwie historie opisane w powieści są tak różnorodne, że mimo ich ilości czytelnik nie zgubi wątku. W lekturze pojawiają się wszystkie możliwe wartości co czyni książkę jeszcze bogatszą.
Główne postacie powieści różnią się od siebie diametralnie, a jednak znajdują tzw. "wspólny język" co tylko pogłębia ich wspólną przyjaźń.
Lekturę czyta się więc naprawdę szybko i przyjemnie, a losy bohaterów są zbliżone czy przypominają sytuacje, które przydarzają się nam w życiu codziennym.
Myślę, że ta pozycja główne płci pięknej przypadnie do gustu, jednak niech nie będzie to wcale odpychające czy zniechęcające dla mężczyzn.
Polecam na chłodny czy ciepły wieczorek !
PS: Naprawdę myślę, że na podstawie tej powieści powstałby całkiem niezły melodramat! :)

"Pocztówki prosto z serca" to książka, której fabuła przewyższa niejedną telenowele czy serial. Historia, a właściwie historie opisane w powieści są tak różnorodne, że mimo ich ilości czytelnik nie zgubi wątku. W lekturze pojawiają się wszystkie możliwe wartości co czyni książkę jeszcze bogatszą.
Główne postacie powieści różnią się od siebie diametralnie, a jednak znajdują...

Książka mnie zmęczyła, dotrwałam do końca bo momentami cos się działo i chciałam wiedzieć jak rozwiążą się narastające konflikty. Sama fabuła, pomysł na bohaterów są ciekawe, język tez lekki w odbiorze. Jednak zbyt szczegółowe długaśne opisy np. ubioru- miała długą jedwabną zieloną sukienkę, którą kupiła za ...w ....i ostatnio nosiła ją z okazji, która ...., a do sukienki bluzkę......(i opis)i buty.....(i opis).To zbędne i irytujące, nic nie wnosi a mam wrażenie, że czytam papkę z pisemka o modzie niskich lotów. Szkoda, bo jest w książce potencjał.

Książka mnie zmęczyła, dotrwałam do końca bo momentami cos się działo i chciałam wiedzieć jak rozwiążą się narastające konflikty. Sama fabuła, pomysł na bohaterów są ciekawe, język tez lekki w odbiorze. Jednak zbyt szczegółowe długaśne opisy np. ubioru- miała długą jedwabną zieloną sukienkę, którą kupiła za ...w ....i ostatnio nosiła ją z okazji, która ...., a do sukienki...

W sumie nic szczególnego, niestety. Tym razem spodziewałam się czegoś lepszego, a dostałam coś, do czego nie chciałabym raczej już wracać, Denerwują mnie powieści, gdzie główne bohaterki drażnią swoim zachowaniem i nic nie wnoszą godnego zapamiętania. Niby lektura prosta, bo czytało się dobrze, niby sama treść też niczego sobie, to przedstawiona według mnie w niezbyt udany sposób.

W sumie nic szczególnego, niestety. Tym razem spodziewałam się czegoś lepszego, a dostałam coś, do czego nie chciałabym raczej już wracać, Denerwują mnie powieści, gdzie główne bohaterki drażnią swoim zachowaniem i nic nie wnoszą godnego zapamiętania. Niby lektura prosta, bo czytało się dobrze, niby sama treść też niczego sobie, to przedstawiona według mnie w niezbyt udany...

"Pocztówki prosto z serca" są pierwszym zetknięciem z autorką Ellą Griffin.

Sadbh "Saffy" Martin jest kobietą po trzydziestce, z mężczyzną (jak się jej wydaje) jej życia już sześć lat. Przyznamy, że to dość długi okres dla dwojga ludzi, którzy "wydają się" być w sobie zakochani. Greg Gleeson - chłopak Saffy, chce podbić Holywood, gra w "Remizie" nieustraszonego i przystojnego faceta i ma nadzieję, że spełni swoje marzenie.
Saffy ma nadzieję,że Greg się jej oświadczy. Wszak są walentynki, piękny dzień dla miłości, czas dla drugiej połówki... Jednak Saffy dość szybko przekonuje się, że Greg nie ma zamiaru tego robić. Więc Saffy wybiega z restauracji jak najszybciej może i zostawia swojego partnera samego.

Jess jest przyjaciółką Saffy. Nie może zrozumieć szumu i zamieszania w instytucji małżeńskiej. Pomimo, że ona i Connor mają siedmioletnie bliźnięta i są ze sobą kilka lat, ona wciąż nie chce wziąć ślubu. Connor pracuje jako nauczyciel i pisze w wolnych chwilach. Ma nadzieję,że zostanie pisarzem i wtedy rzuci posadę nauczyciela. Jednak jego partnerka Jess, nie radzi sobie z panującą sytuacją - jej mąż pisze książkę, prawie w ogóle ze sobą nie rozmawiają - ich sytuacja życiowa zmienia się.
Nie inaczej jest z Gregiem i Saffy, którzy wzięli ślub, ale gdy tylko wyszło na jaw, że Greg ją zdradził - uciekła. Z kolei Jess postanowiła walczyć o swój związek.

W tej książce mamy postacie, które nie są idealne. Mają aż nazbyt wyraziste wady. Popełniają błędy, czasem jeden za drugi, by w końcu dotrzeć tam, gdzie powinni się znaleźć.

Ciągle nie mogę uwierzyć czemu Saffy wytrzymała z Gregiem sześć lat. Facet zapatrzony w siebie, nie myśli o tym, żeby się ustatkować. Nie odmówię mu poczucia humoru i wygladu - ale poza tym nie widzę u niego żadnych innych plusów. Inaczej jest z Connorem, który jest znacznie poważniejszy od swojego przyjaciela, bardzo chce ożenić się z Jess, ale ona z kolei nie chce tego robić.
Ale się rozpisałam! Książka opowiada o życiu: o małżeństwie, dzieciach, miłości, przyjaźni, błędach i kłamstwach. Mnie książka przypadła do gustu, dlatego daję 10 gwiazdek!

"Pocztówki prosto z serca" są pierwszym zetknięciem z autorką Ellą Griffin.

Sadbh "Saffy" Martin jest kobietą po trzydziestce, z mężczyzną (jak się jej wydaje) jej życia już sześć lat. Przyznamy, że to dość długi okres dla dwojga ludzi, którzy "wydają się" być w sobie zakochani. Greg Gleeson - chłopak Saffy, chce podbić Holywood, gra w "Remizie" nieustraszonego i...

Polecam, książka ciekawa i życiowa.

Polecam, książka ciekawa i życiowa.

Jak dla mnie nie do czytania, nieporozumienia, wiecznie coś źle, męczące!

Jak dla mnie nie do czytania, nieporozumienia, wiecznie coś źle, męczące!

Nie wiem dlaczego ale ciężko mi się czytało tę książkę. Na początku wydawało mi się, ze bardziej mnie zainteresuje. Lekka lektura, jednak akcja rozgrywa się w niej niezwykle powoli i zbyt długie są nie wnoszące zbyt wiele opisy. Liczyłam na bardziej zaskakujące zakończenie,a okazało się ono przewidywalne i proste. Nie była to zbyt ambitna literatura dlatego może być, i nie można od niej zbyt wiele wymagać. Na jesienne, coraz dłuższe wieczory przy gorącej herbatce. Nie trzeba przy niej się wysilać intelektualnie.

Nie wiem dlaczego ale ciężko mi się czytało tę książkę. Na początku wydawało mi się, ze bardziej mnie zainteresuje. Lekka lektura, jednak akcja rozgrywa się w niej niezwykle powoli i zbyt długie są nie wnoszące zbyt wiele opisy. Liczyłam na bardziej zaskakujące zakończenie,a okazało się ono przewidywalne i proste. Nie była to zbyt ambitna literatura dlatego może być, i nie...