Bardzo chciałam przeczytać tę książkę - temat zrośniętych twarzami bliźniaczek był niecodzienny. Miałam nadzieję, że dowiem się czegoś o ich życiu, codziennym funkcjonowaniu. Niestety, fikcja literacka przedstawiona przez autorkę była beznadziejna. Wybraną książkę powinno czytać się z zapartym tchem, ale tym razem tak się nie stało. 150 stron - taki był mój wynik tej lektury. Mam wrażenie, że autorka w ogóle nie zapoznała się z życiem bliźniąt syjamskich i napisała wyłączne to, co w danej chwili jej się przypomniało. Niestety, ale to nie dla mnie- stawiam na coś bardziej ambitnego. Minusem nie jest tylko brak wiedzy merytorycznej, ale też ogromny chaos w fabule- co drugie zdanie dotyczyło innej postaci, więc po kilkunastu stronach zaczęłam się gubić, o kogo tak naprawdę chodzi. Miałam nadzieję, że akcja nieco się poprawi i sensownie poukłada, jednak tak się nie stało. Książki nie polecam, choć może inni mają odmienną opinię- nikomu jej nie zabraniam.

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę - temat zrośniętych twarzami bliźniaczek był niecodzienny. Miałam nadzieję, że dowiem się czegoś o ich życiu, codziennym funkcjonowaniu. Niestety, fikcja literacka przedstawiona przez autorkę była beznadziejna. Wybraną książkę powinno czytać się z zapartym tchem, ale tym razem tak się nie stało. 150 stron - taki był mój wynik tej...

Historia zrośniętych bliźniaczek przez jakiś czas towarzyszyła mi przed snem. Niekiedy usypiała innym razem wywoływała śmiech.

Rose i Ruby Darlen urodziły się złączone głowami 30 lipca 1974 roku. Matka porzuciła dziewczynki po ich urodzeniu. Zaopiekowała się nimi pielęgniarka ciocia Lovey, która razem z mężem Słowakiem dała bliźniaczkom miłość i wsparcie.
Większość książki opisuje Rose - większa, silniejsza to ona przez całe życie nosi na rekach Ruby (drobną dziewczynkę ze ślicznym noskiem),która dodaje do autobiografii (chociaż fikcyjnej) sporą część ich bólu i cierpienia związanego z tętniakiem, który je zabija. Dziewczyny są samodzielne. Pracują w bibliotece, przeżyły wiele tragedii. Szykują się do swoich 30 urodzin, chociaż nie wiedzą czy dane im będzie świętować. Stan zdrowia Rose pogarsza się z dnia na dzień. Styl pisarski Ruby to coś jak "pamiętnik" dużo powtórzeń zwracanie się do czytelnika "przyjacielu". Natomiast Rose opisuje wydarzenia wprowadzając napięcie. Całość czyta się dobrze. Jest mnóstwo książek na rynku i takie fikcyjne biografie zostawię dla innych. Chociaż ubawiłam się podczas podróży i pobytu rodziny Darlen na Słowacji. Słowianie to specyficzny naród ze swoimi wierzeniami.

Jest to pozycja INNA. Na pewno mogę ją polecić rodzinom z syjamskimi bliźniętami.

Historia zrośniętych bliźniaczek przez jakiś czas towarzyszyła mi przed snem. Niekiedy usypiała innym razem wywoływała śmiech.

Rose i Ruby Darlen urodziły się złączone głowami 30 lipca 1974 roku. Matka porzuciła dziewczynki po ich urodzeniu. Zaopiekowała się nimi pielęgniarka ciocia Lovey, która razem z mężem Słowakiem dała bliźniaczkom miłość i wsparcie.
Większość książki...

Fikcyjna autobiografia sióstr syjamskich. Wzruszająca historia o poszukiwaniu własnej tożsamości i odrębności.

Fikcyjna autobiografia sióstr syjamskich. Wzruszająca historia o poszukiwaniu własnej tożsamości i odrębności.

Poruszająca historia o dwóch siostrach syjamskich. Nie jestem w stanie powiedzieć nic o stylu literackim, ale wiem, że ta historia wyryła mi się w mózgu, a to naprawdę rzadkość. Dlatego uznałam ją za jedną ze swoich ulubionych - niezapomniana historia i niezapomniane emocje.

Poruszająca historia o dwóch siostrach syjamskich. Nie jestem w stanie powiedzieć nic o stylu literackim, ale wiem, że ta historia wyryła mi się w mózgu, a to naprawdę rzadkość. Dlatego uznałam ją za jedną ze swoich ulubionych - niezapomniana historia i niezapomniane emocje.

To zdumiewająca opowieść, chociaż fikcyjna, budzi w nas zaciekawienie, podziw, współczucie, i zmusza do zastanowienia się nad ludzką ułomnością, charakterem, złem i dobrem tkwiącym pospołu w nieludzkich sercach. Fascynująca lektura, chociaż dotyczy niełatwych spraw, nie jest pozbawiona wątków jawnie humorystycznych. Czyta się ją jednym tchem! Polecam.

To zdumiewająca opowieść, chociaż fikcyjna, budzi w nas zaciekawienie, podziw, współczucie, i zmusza do zastanowienia się nad ludzką ułomnością, charakterem, złem i dobrem tkwiącym pospołu w nieludzkich sercach. Fascynująca lektura, chociaż dotyczy niełatwych spraw, nie jest pozbawiona wątków jawnie humorystycznych. Czyta się ją jednym tchem! Polecam.

Trudna tematyka książki opowiada historię o zrośniętych bliźniakach syjamskich.
Dwie siostry są złączone obie ze sobą, wszystko wykonują razem każdy swój ruch.
Popłakałam się przy tej książce, jak czytałam życiowa, wzruszająca na prawdziwych wydarzeniach oparta historia dwóch dziewczyn.
Szybko się czyta książkę, mnie chwyciła za serce i wzruszyła:)!!!!!

Trudna tematyka książki opowiada historię o zrośniętych bliźniakach syjamskich.
Dwie siostry są złączone obie ze sobą, wszystko wykonują razem każdy swój ruch.
Popłakałam się przy tej książce, jak czytałam życiowa, wzruszająca na prawdziwych wydarzeniach oparta historia dwóch dziewczyn.
Szybko się czyta książkę, mnie chwyciła za serce i wzruszyła:)!!!!!

Nie planowałam tego przeczytać, książka Lori Lansen wpadła mi przypadkowo w ręce, kiedy wychodziłam z biblioteki trzymając Mastertona i Koontza. Potrzebowałam jakiejś lżejszej obyczajówki pomiędzy nimi, a streszczenie na obwolucie zachęciło mnie do zabrania tej książki do domu. Początek mnie porwał, nie zaprzeczę. Było to coś innego, inna historia, inna perspektywa. Po 250 stronach, autorka wyczerpała całkowicie studnię mojego zainteresowania i następne 160 stron po prostu męczyłam na siłę, byleby zacząć coś nowego. Przekaz też był jasny od momentu ściągnięcia książki z bibliotecznego regału. Mianowicie, my, zdrowi ludzie, nie potrafimy cieszyć się szczęściem, jakiego doświadczamy będąc normalni, mając normalne życie, doświadczając normalnych etapów wędrówki przez istnienie. Każdemu z nas śnią się wielkie sny, ogromne osiągnięcia i szklane domy. Nikt z nas nie upatruje w standardowym życiu spełnienia marzeń. Nie zdajemy sobie sprawy jak wiele mamy i po raz kolejny, prawdą okazuje się to, że najbardziej z życia cieszą się ludzie, którzy mają najmniej. Jesteśmy rozpieszczeni i wciąż dążymy do celów, które w gruncie rzeczy, nie są takie ważne. Tylko człowiek, który nie ma niczego, potrafi cieszyć się z drobnych darów, w jakie obfituje nasza chwila istnienia na tej planecie.

No i jak powiedziałam wcześniej, do takiej refleksji nie potrzeba przeczytać całych "Sióstr". Wystarczy kilka pierwszych stron i chwila ciszy.

Nie planowałam tego przeczytać, książka Lori Lansen wpadła mi przypadkowo w ręce, kiedy wychodziłam z biblioteki trzymając Mastertona i Koontza. Potrzebowałam jakiejś lżejszej obyczajówki pomiędzy nimi, a streszczenie na obwolucie zachęciło mnie do zabrania tej książki do domu. Początek mnie porwał, nie zaprzeczę. Było to coś innego, inna historia, inna perspektywa. Po 250...

Nie doczytałam do końca książki z prozaicznego powodu - trzeba było ją oddać do biblioteki :). Aczkolwiek bardzo bym chciała do niej wrócić, gdyż zauroczyła mnie prostotą, ciepłem i życiową mądrością.
Choć nie podyktowana piórem prawdziwego ludzkiego losu, zawiera autentyczne emocje, które bliskie są każdemu człowiekowi.
Tytułowe siostry, to bliźniaczki syjamskie zrośnięte głowami, które, jako noworodki od przerażonej matki biologicznej trafiają w ramiona cudownej opiekunki i jej partnera.
Bohaterki powieści są bystre, dowcipne i zmuszone przez własne organizmy do nieustannych, bolesnych kompromisów. Ograniczone, aczkolwiek szczęśliwe, porzucone, ale kochane miłością niezwykłą i absolutnie wyjątkowe - przede wszystkim psychicznie.

Nie doczytałam do końca książki z prozaicznego powodu - trzeba było ją oddać do biblioteki :). Aczkolwiek bardzo bym chciała do niej wrócić, gdyż zauroczyła mnie prostotą, ciepłem i życiową mądrością.
Choć nie podyktowana piórem prawdziwego ludzkiego losu, zawiera autentyczne emocje, które bliskie są każdemu człowiekowi.
Tytułowe siostry, to bliźniaczki syjamskie zrośnięte...

Książka choć fikcyjna wydaje sie jakby została napisana przez kogoś kto naprawde to przeżył. Nie brakuje też wyczucia smaku i gustu. Książka choć poruszająca trudne sytułacje życiowe i zbiegi losu to jednak nie pozbawiona humoru.

Książka choć fikcyjna wydaje sie jakby została napisana przez kogoś kto naprawde to przeżył. Nie brakuje też wyczucia smaku i gustu. Książka choć poruszająca trudne sytułacje życiowe i zbiegi losu to jednak nie pozbawiona humoru.

Trudna. Poruszająca problemy zrośniętych sióstr. Ciężka, momentami wstrząsająca, ale wciągająca. Nie wiem, czy odważyłabym się sięgnąć po nią kolejny raz.

Trudna. Poruszająca problemy zrośniętych sióstr. Ciężka, momentami wstrząsająca, ale wciągająca. Nie wiem, czy odważyłabym się sięgnąć po nią kolejny raz.