Dalsze, coraz bardziej nieprawdopodobne, losy prokurator Jany Berzelius.

Dalsze, coraz bardziej nieprawdopodobne, losy prokurator Jany Berzelius.

Drugi tom historii Jany Berzelius jest równie emocjonujący jak pierwszy.
Choć pozornie sprawa jej przeszłości została zamknięta, to kobieta nie potrafi odpuścić. Nadal są wątki i pytania, na które odpowiedzi nie poznała. Dręczy ją również świadomość, że młody mężczyzna powiązany ze sprawą uciekł. Nieoczekiwanie jego osoba wypływa podczas nowego śledztwa w sprawie przemytu narkotyków. Czy mężczyzna postanowił wykorzystać lukę na rynku? Czy są w stanie do niego dotrzeć? Jana walczy sama ze sobą, jednocześnie chcąc odkryć wszystkie tajemnice przeszłości i nie stracić swojego aktualnego życia i pozycji. Czy jej się to uda?

Drugi tom historii Jany Berzelius jest równie emocjonujący jak pierwszy.
Choć pozornie sprawa jej przeszłości została zamknięta, to kobieta nie potrafi odpuścić. Nadal są wątki i pytania, na które odpowiedzi nie poznała. Dręczy ją również świadomość, że młody mężczyzna powiązany ze sprawą uciekł. Nieoczekiwanie jego osoba wypływa podczas nowego śledztwa w sprawie przemytu...

Nie jest to najlepszy skandynawski kryminał ale częściowo trzyma w napięciu i odkrywa wiele tajemnic z poprzedniej części, więc czyta się dość szybko. Autorka w II tomie się poprawiła, więc liczę na jeszcze lepszy III tom. Mocna 4.

Nie jest to najlepszy skandynawski kryminał ale częściowo trzyma w napięciu i odkrywa wiele tajemnic z poprzedniej części, więc czyta się dość szybko. Autorka w II tomie się poprawiła, więc liczę na jeszcze lepszy III tom. Mocna 4.

Znajomość z tą serią rozpoczęłam od tomu piątego #brat 🙄 nie wiedziałam, że to kolejna część serii. Tak przepadłam w lekturze, że po prostu musiałam zacząć od początku. Tym samym wpadł tom pierwszy #naznaczeninazawsze a teraz...
#białytrop
@emelieschepp
@wydawnictwosoniadraga

Lawinę zdarzeń uruchamia odnalezienie w pociągu zwłok młodej dziewczyny i ucieczka jej koleżanki z miejsca zdarzeń. Śledztwo zaczyna prowadzić Jana i dość szybko okazuje się, że wszystko ma dość ścisły związek z jej przeszłością...

W przypadku tej Autorki ja jestem po prostu zła, a może momentami nawet wściekła. Wciąż kołacze mi się po głowie myśl, dlaczego Ona nie pisze jednej książki miesięcznie. Za moment będą za mną kolejne dwa tomy i co dalej? Jak żyć?

Ja mam w tych książkach wszystko to co kocham w kryminałach. Intrygującą główną bohaterkę, którą wspierają nie mniej ciekawe postacie drugoplanowe. Jest przeszłość kładąca się mrocznym cieniem na obecne wydarzenia. Mamy śledztwo w którym z przyjemnością można poczuć dreszczyk emocji. Na dodatek całość tak magnetycznie przyciągająca, tak wabiąca każdą kolejną stroną, rozdziałem. Ja wiem, że jak sięgam po książkę #emelieschepp to świat przestaje istnieć.
Dla mnie to kwintesencja kryminału, gwarancja przyjemnie spędzonego czasu, ale również przejażdżka na emocjonalnym rollercoastrze. Tu nie ma brutalnych opisów, tu nie ma szokowania makabrą, a jednak są momenty gdy serce wali jak szalone a w uszach aż tętni. Czasami akcja nabiera takiego tempa, że warto mieć się czego przytrzymać by nie wypaść przez okno na zakręcie.

Ja wiem, że przedświąteczne szaleństwo, ale czas na relaks też musi być. Ta seria go Wam zapewni, poza tym #wartojakpieron !!!
Pamiętaj nie musisz, ale warto 😀

Moja ocena to 10/10

Znajomość z tą serią rozpoczęłam od tomu piątego #brat 🙄 nie wiedziałam, że to kolejna część serii. Tak przepadłam w lekturze, że po prostu musiałam zacząć od początku. Tym samym wpadł tom pierwszy #naznaczeninazawsze a teraz...
#białytrop
@emelieschepp
@wydawnictwosoniadraga

Lawinę zdarzeń uruchamia odnalezienie w pociągu zwłok młodej dziewczyny i ucieczka jej koleżanki z...

"Biały trop" to drugi tom cyklu kryminałów z charyzmatyczną prokuratorką Janą Berzelius autorstwa Szwedki Emelie Schepp.

To miał być łatwy zarobek, ale coś poszło nie tak i jedna z dziewcząt zaginęła bez wieści, a druga skończyła martwa. Sprawą zajmuje się prokuratorka Jana Berzelius dzielnie wspomagana przez komisarza Henrika Levina i współpracującą z nim Mie Bolender. Okazuje się, że w śledztwo zamieszany jest mężczyzna z przeszłości Jany, a ona nie chce, by ktokolwiek poznał jej pochodzenie.

Już wiemy, kim stała się dziewczynka z kontenera. Jej przeszłość wypaliła się piętnem na jej życiu, o którym już zawsze będzie przypominać jej nieudolnie wycięta tępym szkłem blizna na karku układająca się w jedno słowo — Ker — bogini śmierci.

Tym razem autorka skupiła się na temacie bodypackerów, czyli ludzi przewożących nielegalne substancje w swoim ciele, tutaj są to dzieci, dlatego budzi to szczególne poruszenie, również sam opis, w jaki sposób się to odbywa i jak bardzo niebezpieczne może być, sprawia, że włos jeży się na głowie. Akcja dzieje się na początku grudnia w skutej śniegiem i lodem Szwecji. Ponownie uczestniczymy w każdym etapie dochodzenia, czując się jego nieodłączną częścią.

"Biały trop" to drugi tom cyklu kryminałów z charyzmatyczną prokuratorką Janą Berzelius autorstwa Szwedki Emelie Schepp.

To miał być łatwy zarobek, ale coś poszło nie tak i jedna z dziewcząt zaginęła bez wieści, a druga skończyła martwa. Sprawą zajmuje się prokuratorka Jana Berzelius dzielnie wspomagana przez komisarza Henrika Levina i współpracującą z nim Mie Bolender....

Nadrabiam kolejne tomy serii! I muszę przyznać że coraz bardziej lubię Janę, a coraz większą niechęcią darzę Mię 🙈
Oddzial Gunnara znów bada sprawę tajemniczej śmierci. Tym razem ofiarą jest młodsza dziewczyna pochodzenia azjatyckiego, która była tzw. połykaczem czyli przemycała narkotyki we własnym żołądku. Dziwnym trafem tropy wydają się prowadzić do Danila, co oznacza dodatkowo kłopoty dla Jany, która znów odkryje kilka kawałków swojej przeszłości. Całą sprawę komplikują dodatkowo polityczne i osobiste zagrywki w strukturach policji. Sporo tutaj mamy wątków prywatnych poszczególnych policjantów, ale to tylko dodaje książce dynamiki i... rumieńców. Pozwala bliżej poznać bohaterów i polubić ich, lub wręcz przeciwnie.
Trochę mnie dziwi jakim cudem Janie udaje się tak sprawnie trzymać pewne tematy w tajemnicy. Niby rozumiem że jako pani prokurator ma wszelkie możliwości do tego aby tuszować pewne kwestie, ald jednak momentami wydaje się to odrobinę przesadzone. Nie zmniejsza to jednak śni odrobinę mojej sympatii do niej i głodu na kolejne tomy!

Nadrabiam kolejne tomy serii! I muszę przyznać że coraz bardziej lubię Janę, a coraz większą niechęcią darzę Mię 🙈
Oddzial Gunnara znów bada sprawę tajemniczej śmierci. Tym razem ofiarą jest młodsza dziewczyna pochodzenia azjatyckiego, która była tzw. połykaczem czyli przemycała narkotyki we własnym żołądku. Dziwnym trafem tropy wydają się prowadzić do Danila, co oznacza...

Niektórzy chcieliby swoją przeszłość wymazać. W szczególności tą tragiczną, pełną rozpaczy, przypominającą o wyrządzonych krzywdach. Ale nawet te bolesne wspomnienia czasami są potrzebne, by zrozumieć swoje własne ja. Jana Berzelius, główna bohaterka serii kryminalnej od Emelie Schepp pomimo strachu i wewnętrznego rozerwania dąży do prawdy bez względu na konsekwencje. A drugi tom cyklu o prokuratorce jeszcze bardziej rozdrapuje rany, z których sącząca się prawda może niebezpiecznie uderzyć w teraźniejszość.

Od "Białego tropu" bije szczypiącym chłodem, jego treść spowija mrokiem czytelniczą wyobraźnię i niepokoi realnością kolejnych wątków, z którymi mierzy się główna bohaterka oraz jej zespół. Obok intrygi związanej z Janą, razem z ekipą śledczych badamy sprawę martwej, nastoletniej dziewczyny znalezionej w pociągu, a której towarzysząca w podróży przyjaciółka zniknęła bez śladu. I tak poruszamy się w kręgu niedopowiedzeń podsycanych bladymi tropami, ale niekiedy rozbijanych szerszą warstwą obyczajową, która zaskakująco angażowała mnie w równym stopniu, co warstwa kryminalna. Nadal jestem pod wrażeniem samej historii Jany, inspirowanej prawdziwymi zdarzeniami, co czyni ją niezwykle intrygującą i nieszablonową.

Emelie Schepp w "Białym tropie" pisze już pewniej. Dialogi są ciekawsze i bardziej zróżnicowane, a pomimo surowości i niewdawania się przez autorkę w rozległą opisowość, czyta się tę książkę przyjemnie i bez zastojów. Wątek kryminalny dość mocno uderzył w moje emocje, bo to jak dużo i pomimo dogłębnego strachu ludzie są gotowi zrobić dla pokaźnego zastrzyku pieniędzy, przeraża za każdym razem, a szczególnie gdy dotyczy to małoletnich osób. Smutek, złość i zaskoczenie zdecydowanie rządziły mną w tym tomie i nakręciły mnie skutecznie na sięgnięcie po kolejny. A seria o prokuratorce Janie Berzelius dowodzi, że szwedzkie kryminały są nadal wyjątkowe i hipnotyzujące.

Justyna Dudkiewicz
www.zaciesz.com

Niektórzy chcieliby swoją przeszłość wymazać. W szczególności tą tragiczną, pełną rozpaczy, przypominającą o wyrządzonych krzywdach. Ale nawet te bolesne wspomnienia czasami są potrzebne, by zrozumieć swoje własne ja. Jana Berzelius, główna bohaterka serii kryminalnej od Emelie Schepp pomimo strachu i wewnętrznego rozerwania dąży do prawdy bez względu na konsekwencje. A...

Książkę po przeczytaniu potraktuję w skali ,, może być ,, Przeczytałem od razu po pierwszej części bo faktycznie jest to kontynuacja . Ale już nie przeczytam trzeciej części i dalszych bo już mi się znudziła p. prokurator . Na tych dwóch pozostanę .

Książkę po przeczytaniu potraktuję w skali ,, może być ,, Przeczytałem od razu po pierwszej części bo faktycznie jest to kontynuacja . Ale już nie przeczytam trzeciej części i dalszych bo już mi się znudziła p. prokurator . Na tych dwóch pozostanę .

Oryginalna i emocjonująca seria kryminalna. Niesamowita, dynamicznie rozwijająca się powieść. Intrygująca główna bohaterka. Takiej prokurator jeszcze nie było. Jak przystało na gorzką czekoladę, posmak słodyczy miesza się z nutą goryczy. Polecam ten światowy bestseller.

Oryginalna i emocjonująca seria kryminalna. Niesamowita, dynamicznie rozwijająca się powieść. Intrygująca główna bohaterka. Takiej prokurator jeszcze nie było. Jak przystało na gorzką czekoladę, posmak słodyczy miesza się z nutą goryczy. Polecam ten światowy bestseller.

Akcja jak dla mnie trochę nudnawa. Zbyt dużo wątków nie mających związku z kryminałem, które odciągają od fabuły. Rozbudowanie tła w postaci relacji pomiędzy bohaterami nie powinno mieć związku z tego rodzaju gatunkiem a już na pewno nie w tak obszernym wymiarze.
Daje 6, bo były ciekawsze momenty, szkoda że tak mało.

Akcja jak dla mnie trochę nudnawa. Zbyt dużo wątków nie mających związku z kryminałem, które odciągają od fabuły. Rozbudowanie tła w postaci relacji pomiędzy bohaterami nie powinno mieć związku z tego rodzaju gatunkiem a już na pewno nie w tak obszernym wymiarze.
Daje 6, bo były ciekawsze momenty, szkoda że tak mało.