Książka zawiera zbiór wspomnień uczestników walk o Starołękę. Niestety relacje, szczególnie dotyczące rozkładu sił, sprzętu, czy ogólnej sytuacji mocno odbiegają od rzeczywistości. Mimo sprostowań zamieszczonych w przypisach przez zespół redakcyjny cały opis traci na wiarygodności - jako czytelnik miałem wątpliwości na ile opisywane zdarzenia są koloryzowane.
Rozczarował mnie także brak odniesień do konkretnych miejsc (ulic, budynków) w których rozgrywały się opisywane walki. Mapki, dokładne opisy miejsc, czy zdjęcia stanowiły znaczny atut innych książek z serii Festung Posen. W przypadku tej części trudno było umiejscowić walki w miejscach, które znam, więc miałem wrażenie, iż równie dobrze mógłbym czytać opis walk w Wrocławiu, Suwałkach, czy Bydgoszczy. Cieszę się, że miałem okazję tę książkę przeczytać, niemniej nie wywołała ona wypieków na moich policzkach jak inne z serii.
Reasumując książka ocieka propagandą. Dzielni Rosjanie strzelali, strzelali, strzelali na prawo, lewo, do przodu i w tył, tylko i wyłącznie dzięki swojemu sprytowi, ponadprzeciętnej odwadze prawdziwych komunistów i polskich patriotów bohatersko zwyciężyli przeważające i zdemoralizowane siły nieprzyjaciela. Forma zrozumiała, ale bardzo oddala czytelnika od treści.

Książka zawiera zbiór wspomnień uczestników walk o Starołękę. Niestety relacje, szczególnie dotyczące rozkładu sił, sprzętu, czy ogólnej sytuacji mocno odbiegają od rzeczywistości. Mimo sprostowań zamieszczonych w przypisach przez zespół redakcyjny cały opis traci na wiarygodności - jako czytelnik miałem wątpliwości na ile opisywane zdarzenia są koloryzowane.
Rozczarował...