Nie każdy Brazylijczyk tańczy sambę

Zabierałam się za tę książkę z dużym zainteresowaniem i pełna ciekawości jak wyglądała podróż po tak odległych krajach, zwłaszcza w tak niebanalny sposób jak zrobił to autor - czyli z niewielką ilością gotówki, jednym plecakiem i przekonaniem, że na pewno się uda :-) początek mnie stłumił zbyt jednostajnymi opisami - miałam wrażenie że wszystko kręci się wokół mistrzostw w piłce nożnej... A czekałam zdecydowanie na coś więcej... Powoli zaczęło się rozkręcać, poznawałam troszeczkę życie ludzi w Rio "od środka" - niedostępne dla turystów, co było ciekawe i zaskakujące, ale niestety nie potrafiłam się wczuć w klimat autora... Zdecydowanie nie był to reportaż, który mnie "porwał" i w żaden sposób nie zachęcił do odwiedzenia tych krajów... Mam na koncie już sporo książek podróżniczych dużo lepszych, moim zdaniem, ale oczywiście jak zawsze nikogo nie zniechęcam :-) wyrażam tylko swoją opinię :-)

Zabierałam się za tę książkę z dużym zainteresowaniem i pełna ciekawości jak wyglądała podróż po tak odległych krajach, zwłaszcza w tak niebanalny sposób jak zrobił to autor - czyli z niewielką ilością gotówki, jednym plecakiem i przekonaniem, że na pewno się uda :-) początek mnie stłumił zbyt jednostajnymi opisami - miałam wrażenie że wszystko kręci się wokół mistrzostw w...

Opis podróży autostopem po Ameryce Południowej. Język ubogi, mimo to ciekawe opisy interesujących miejsc, bardziej oraz tych mniej znanych.

Opis podróży autostopem po Ameryce Południowej. Język ubogi, mimo to ciekawe opisy interesujących miejsc, bardziej oraz tych mniej znanych.

Trudno to "coś" nazwać książką. Brak korekty redaktorskiej, fatalny styl i język dopełnia obrazu całości.

Trudno to "coś" nazwać książką. Brak korekty redaktorskiej, fatalny styl i język dopełnia obrazu całości.

Młody chłopak, spontaniczne i odważne decyzje, ciekawe obserwacje, zew podróży. Te aspekty trzymały mnie przy lekturze i pozwoliły dotrwać do końca. Już nawet przymknęłam oko na styl pt. „Polak pierwszy raz w nowym kraju robi wielkie wow na wszystko” oraz bardzo naiwne moim zdaniem „ja wszystkim pokażę, że fawela jest spoko”. Autor wybrał się w daleką podróż nie mając na nią środków i z tego powodu ciągle kombinował jak tylko mógł, aby nie wydać na nic ani grosza. Rozumiem, że w trakcie nie miał już wyjścia, jednak ogólnie wzbudziło to moją negatywna reakcję. Przez całą książkę obnosi się on swoją ekstremalną oszczędnością, co przekroczyło już dla mnie na samym początku dopuszczalny poziom żenady. Ja rozumiem, że młody student, że długa wyprawa, bo sama miałam tyle lat i podróżowałam ile się dało, a jestem osobą bardzo oszczędną i zawsze mam rozplanowany budżet. Jednak autor jest w Boliwii, wśród bardzo biednych ludzi i opisuje jak wielce zaoszczędził na noclegu, na jedzeniu, na wejściu do parku narodowego...i to non stop stop, pęka z dumy jak to wykręcił się od kolejnej opłaty. Ja bym się chyba zapadła ze wstydu. Wiem, że w Ameryce Południowej bardzo naciągają białych turystów i też mnie to irytowało, ale bez przesady. Dla wszystkich moich hostów na coachsurfingu zawsze miałam chociaż drobne upominki,najlepiej z Polski, a przed tak długą podróżą po prostu wcześniej popracowałabym trochę dodatkowo, aby na nią odłożyć. W Japonii poznałam rewelacyjną parę, która wybrała się w 3letnią podróż poślubną dokoła świata na maksymalym budżecie i oni zawsze znajdywali sposób na często niemateralne okazanie wdzięczności wszystkich swoim gospodarzom, kierowcom etc. No nie wiem... może Tony też się jakoś odwdzięczał, dobrze,że też sobie tam dorabiał,ale ja widziałam przede wszystkim chwalenie się sytuacjami, kiedy nic nie musiał za coś płacić. Przykład: "Wstęp kosztował 15 boliviano, ale korzystając z zamieszania po prostu wszedłem do środka, skręciłem w pierwszą lepszą dróżkę i nikt mnie nie zatrzymywał. Podobnie zrobiłem już w parku zoologicznym w Santa Cruz de la Sierra [i tutaj kolejny opis strategii jak się skutecznie wycwanić]". Seriously?! Przykład 2, o coachsurfingu: "W praktyce wygląda to tak, że często "zwiedza się" jeszcze restaruacje NA KOSZT hosta." Po prostu nie wierzę... Chyba raczej powinno być na odwrót?! Przynajmniej u mnie było, w ramach podziękowania za gościnę. Po prostu mi wstyd jak takie coś czytam.
Chociaż podsumowując... Generalnie brawa dla niego za odwagę, kreatywność,pozytywną energię, skrupulatność w robieniu notatek podróżnych oraz za podzielenie wrażeniami z tak emocjonującej podróży. Jednak mam nadzieję, że do teraz trochę zmieniło się jego podejście i w końcu, z perspektywy czasu, zrozumiał balans między oszczędnością a przyzwoitością. Może być dumny,że dał radę przeżyć taką ekspedycję bez pieniędzy, ale następnym razem lepiej aby obrał już inną strategię.

Młody chłopak, spontaniczne i odważne decyzje, ciekawe obserwacje, zew podróży. Te aspekty trzymały mnie przy lekturze i pozwoliły dotrwać do końca. Już nawet przymknęłam oko na styl pt. „Polak pierwszy raz w nowym kraju robi wielkie wow na wszystko” oraz bardzo naiwne moim zdaniem „ja wszystkim pokażę, że fawela jest spoko”. Autor wybrał się w daleką podróż nie mając na...

No niestety, mimo naprawdę szczerych chęci dobrnąłem tylko do połowy. Styl jest tak mdły, niedojrzały i infantylny, że aż zgrzytały mi zęby. Tematyka mega ciekawa, ale żeby była tam jakaś głębia to nie bardzo. Nie przeczę, że autor przeżył przygodę życia i bardzo mu jej zazdroszczę, ale przelanie jej na papier to lekki niewypał. A szkoda, bo potencjał duży.

No niestety, mimo naprawdę szczerych chęci dobrnąłem tylko do połowy. Styl jest tak mdły, niedojrzały i infantylny, że aż zgrzytały mi zęby. Tematyka mega ciekawa, ale żeby była tam jakaś głębia to nie bardzo. Nie przeczę, że autor przeżył przygodę życia i bardzo mu jej zazdroszczę, ale przelanie jej na papier to lekki niewypał. A szkoda, bo potencjał duży.

Nieśmiały, prosty chłopak przenosi nas w świat marzeń o podróżach i pokazuje prawdziwe oblicze Ameryki Południowej. Piękna historia, dzięki której sami przenosimy się do innego świata, a to jeszcze nie koniec. Gratuluje Tony przede wszystkim odwagi, ale też wiary w samego siebie!

Nieśmiały, prosty chłopak przenosi nas w świat marzeń o podróżach i pokazuje prawdziwe oblicze Ameryki Południowej. Piękna historia, dzięki której sami przenosimy się do innego świata, a to jeszcze nie koniec. Gratuluje Tony przede wszystkim odwagi, ale też wiary w samego siebie!

Sympatyczna lektura, jeśli bardziej zależy ci na reportażu o podróży niż o samych mieszkańcach :)

Sympatyczna lektura, jeśli bardziej zależy ci na reportażu o podróży niż o samych mieszkańcach :)

Osoba po trzydziestce niewiele jest w stanie z tej książki wyciągnąć.

Osoba po trzydziestce niewiele jest w stanie z tej książki wyciągnąć.

Płytki pamiętniczek mentalnego nastolatka o zwodniczym, zachęcającym tytule, opisujący problemy gastryczne piszącego, dylematy dotyczące: braku kasy, braku pracy inżynierskiej, braku miejsca do rozbicia namiotu, zabarwiony skąpymi informacjami o żyjącej w Ameryce Południowej społeczności.
Bezużyteczna papka, niezasilająca w żaden sposób stanu wiedzy czytelnika na temat egzotycznych krajów zwiedzanych przez autora.

Płytki pamiętniczek mentalnego nastolatka o zwodniczym, zachęcającym tytule, opisujący problemy gastryczne piszącego, dylematy dotyczące: braku kasy, braku pracy inżynierskiej, braku miejsca do rozbicia namiotu, zabarwiony skąpymi informacjami o żyjącej w Ameryce Południowej społeczności.
Bezużyteczna papka, niezasilająca w żaden sposób stanu wiedzy czytelnika na temat...

Czyta się jednym tchem, teraz poluję na drugą część. Mimo że ja sama nie odważyłabym się na podróż autostopem po Ameryce Łacińskiej i wolę wygodniejszy sposób podróżowania, to jednak zdaję sobie sprawę, że wiele mnie omija przez to. Dlatego czytam takie książki, żeby uzupełnić swoją wiedzę o historie bardziej życiowe niż turystyczne.

Czyta się jednym tchem, teraz poluję na drugą część. Mimo że ja sama nie odważyłabym się na podróż autostopem po Ameryce Łacińskiej i wolę wygodniejszy sposób podróżowania, to jednak zdaję sobie sprawę, że wiele mnie omija przez to. Dlatego czytam takie książki, żeby uzupełnić swoją wiedzę o historie bardziej życiowe niż turystyczne.