Gdzie jest Julia?

Przeczytałam tę książkę jednym tchem. Opowieść o podróży dookoła Świata bez nadęcia i zgrywania Halika ;) Cudowna porcja przygód, optymizmu, humoru i bardzo praktycznych wskazówek dla początkujących podróżników. Do tego wpleciony wątek jakże romantyczny! Bomba.

Przeczytałam tę książkę jednym tchem. Opowieść o podróży dookoła Świata bez nadęcia i zgrywania Halika ;) Cudowna porcja przygód, optymizmu, humoru i bardzo praktycznych wskazówek dla początkujących podróżników. Do tego wpleciony wątek jakże romantyczny! Bomba.

Myśleliście kiedyś, by rzucić wszystko i wybrać się w samotną podróż dookoła świata? Julia to zrobiła. Odeszła z pracy, sprzedała swoje rzeczy, spakowała się i ruszyła w drogę. "Gdzie jest Julia?" to książka, którą napisała kilka lat później, wspomnienia, a także fragmenty z dziennika, który prowadziła. Najpiękniejsze w tej historii jest to, że jest prawdziwa. Niesamowita, wzruszająca, dodająca odwagii, ale, przede wszystkim właśnie - prawdziwa.
Już nawet nie pamiętam, jak trafiłam na Julię i jej bloga. To było chyba podczas jej podróży dookoła Polski, gdy spotykała się z czytelnikami swojej pierwszej książki. Pamiętam jednak, że książkę pochłonęłam jednym tchem, bo oprócz tego, że ma o czym pisać, robi to bardzo dobrze... ale po resztę recenzji zapraszam na www.panstwofox.com

Myśleliście kiedyś, by rzucić wszystko i wybrać się w samotną podróż dookoła świata? Julia to zrobiła. Odeszła z pracy, sprzedała swoje rzeczy, spakowała się i ruszyła w drogę. "Gdzie jest Julia?" to książka, którą napisała kilka lat później, wspomnienia, a także fragmenty z dziennika, który prowadziła. Najpiękniejsze w tej historii jest to, że jest prawdziwa. Niesamowita,...

"Siedząc przy jednym ze stolików rozstawionych niechlujnie na chodniku, pod fioletowymi drzewami dżakarandy, miło przyglądać się ulicznemu życiu - komuś się popsuł samochód, ktoś inny całuje się na do widzenia, a tu ktoś się wita, ktoś potknął się na nierównym chodniku, a tam ktoś biegnie do autobusu (...) To taki rodzaj miejskiego życia, które bardzo lubię, obserwacjom zaś mogę oddawać się długo i chyba nigdy mi się nie znudzą."

Każde "podróżnicze serce" ciągnie do takich widoków; do tych najprostszych chwil, które dziejąc się gdzieś na końcu świata - zyskują zupełnie inny wymiar. Może dlatego, że tam nasze zmysły się wyjątkowo wyostrzają? Może dlatego, że tam mamy nareszcie czas by usiąść, poobserwować. Nie ma tego codziennego pędu, nie ma głowy nabitej tysiącem trosk. Jest tu i teraz. I nawet jeśli coś nie wychodzi, nawet jeśli nasze oczekiwania przerosły rzeczywistość - to i tak jest pięknie... bo jesteśmy wyłączeni z codziennego życia, bo jesteśmy w zupełnie nowym miejscu, wśród zupełnie nowych ludzi, stojący w obliczu zupełnie nowych, odświeżających życie doświadczeń. Julia Raczko obsypuje nas właśnie takimi odświeżającymi opowieściami, a że zwiedziła i doświadczyła dużo, to zdecydowanie ma nam do zaoferowania sporą dawkę różnorodności. Obraz jaki wypływa z tej książki, jest niezwykle realistyczny. Julia dosłownie przelewa swoje myśli, odczucia na papier, nie wahając się nic a nic. Dlatego nie zabraknie tutaj miejsca na krytyczne spojrzenie, na negatywną ocenę niektórych zjawisk. Bo tutaj się niczego nie ukrywa. Podróż dookoła świata nie jest teraz nagle wyzłacana, wznoszona pod niebiosa. A przecież można by było to co złe zwyczajnie przemilczeć. Ale nie jest tak w przypadku Julii. Relacja, którą zdaje jest rzetelna, szczera, bez naciągania.

W ramach podsumowania, dostajemy każdorazowo mały spis dodatkowych źródeł (filmów, książek czy blogów), do których warto zajrzeć, by pogłębić swoją wiedzę na temat odwiedzanego przez Julię kraju. Jest to dobre, zwłaszcza że chwilami czuć niedosyt. Każdy podróżnik obiera sobie zazwyczaj swoją własną ścieżkę zwiedzania. Każdy ma inny sposób na poznanie danego kraju. Jeden będzie łaknął kontaktu z miejscowymi, inny zamiast ludzi - wybierze podążanie ścieżką perełek architektonicznych. I może stąd ten niedosyt może wynikać. U Julii na pierwszym miejscu są zdecydowanie ludzie. To oni są głównym tematem tej książki, to oni są źródłem wiedzy na temat danego kraju. Opisy budowli, krajobrazów wydają się być jedynie dodatkiem, do tej wielkiej opowieści o napotykanych ludziach. I na to trzeba się bardzo nastawić bo inaczej może czegoś po prostu brakować.
Nie bez przyczyny już na samym wstępie widnieje cytat: "Bo są ludzie, których trzeba spotkać, i miejsca, które można zobaczyć." Od razu widać na co położony będzie nacisk. Odwiedzane kraje to pretekst, środek do tego by spotkać się z tą różnorodnością, którą noszą w sobie ludzie.

Czego mi szczególnie zabrakło?

Z pewnością brakowało miejsca na głębsze przemyślenia. One się pojawiały, i wtedy nie ukrywam, że cieszyłam się niezmiernie, ale w porównaniu z ilością suchych faktów w stylu: byłam, spotkałam, zobaczyłam, zjadłam - było tego jak na mój gust za mało. I tu znów rodzi się pytanie jakim podróżnikiem się jest, czego jako czytelnik (i w dodatku miłośnik podróży) się od takiej lektury oczekuje? Zwykłego poradnika, który mówi nam co na miejscu zjeść, gdzie przenocować itp, czy historii, która prócz tych podstawowych, pomocnych informacji, inspiruje, daje kopa do tego by się spakować i ruszyć w tę długaśną podróż? Mi właśnie zabrakło tego bardziej refleksyjnego spojrzenia, tego zwolnienia w biegu, przekazania czytelnikowi całej swojej energii, tak by sam mógł poczuć się uczestnikiem owej wyprawy. Trzeba zbudować pewną atmosferę, klimat by czytelnika wciągnąć, by choć fizycznie daleko, mógł mentalnie przenieść się w odległe miejsce. Mi tego klimatu w tej książce zabrakło. Sama lubię takie duchowe, głębsze rozkminy, i z tej też przyczyny, było dla mnie chwilami zbyt poradnikowo. A tu oczekuje się czegoś więcej... bo to nie miał być przecież typowy przewodnik, ale opowieść o wyjątkowej, niebanalnej podróży. Z racji tego, że klimatu podróży nie złapałam, to ocena książki nie jest zbyt wysoka. Tak jak powiedziałam, każdy czytelnik oczekuje czego innego. Ja akurat rzeczy dla mnie istotnej, nie odnalazłam. Mimo to, książkę doceniam, doceniam również samą Julię, która postanowiła podzielić się z nami swoimi wyjątkowymi doświadczeniami.

Autorce w moim odczuciu nie udało się zbudować odpowiedniej atmosfery podróży, która by nas całkowicie oczarowała. To nie jest styl przekazu, który preferuję. Plus za bardzo realistyczne podejście do tematu, bez słodzenia i przesady. Sporo wskazówek i pomocnych na przyszłość informacji. Ciekawie, ale nie inspirująco.

"Siedząc przy jednym ze stolików rozstawionych niechlujnie na chodniku, pod fioletowymi drzewami dżakarandy, miło przyglądać się ulicznemu życiu - komuś się popsuł samochód, ktoś inny całuje się na do widzenia, a tu ktoś się wita, ktoś potknął się na nierównym chodniku, a tam ktoś biegnie do autobusu (...) To taki rodzaj miejskiego życia, które bardzo lubię, obserwacjom zaś...

Według mnie książka jest świetna. Niezwykle motywująca. Wydaje mi się, że gdybym miała wyruszyć w podobną podróż, Julka byłaby pierwszą osobą, którą chciałabym poprosić o radę i wsparcie. Z mojej strony, przede wszystkich, wielkie wyrazy szacunku i uznania dla autorki za odwagę oraz upór. To niezwykłe – wyjechać w nieznane i poradzić sobie w wielkim, nieznanym świecie pomimo braku wiedzy i doświadczenia. Julia,jesteś świetna!

Cała recenzja jest dostepna na: www.ksiazkowepasje.pl

Według mnie książka jest świetna. Niezwykle motywująca. Wydaje mi się, że gdybym miała wyruszyć w podobną podróż, Julka byłaby pierwszą osobą, którą chciałabym poprosić o radę i wsparcie. Z mojej strony, przede wszystkich, wielkie wyrazy szacunku i uznania dla autorki za odwagę oraz upór. To niezwykłe – wyjechać w nieznane i poradzić sobie w wielkim, nieznanym świecie...

Sięgnęłam po tę książkę, gdyż sama przygotowuję się do długiej podróży, a blog który prowadzi autorka, Julia Raczko, był dla mnie źródłem inspiracji i motywacji. Książka ta zawiera wiele porad i pokazuje że dla chcącego nic trudnego - polecam tym, którzy wybierają się w nieznane.

Sięgnęłam po tę książkę, gdyż sama przygotowuję się do długiej podróży, a blog który prowadzi autorka, Julia Raczko, był dla mnie źródłem inspiracji i motywacji. Książka ta zawiera wiele porad i pokazuje że dla chcącego nic trudnego - polecam tym, którzy wybierają się w nieznane.

Lubię książki podróżnicze,ta również przypadła mi do gustu. Najbardziej to chyba zazdrościłam autorce tego, że w podróży dookoła świata zawsze mogła liczyć na pomoc,gościnność,swoich mieszkających w danym kraju znajomych i przyjaciół. Więc "samotne podróżowanie"mało co ma z tym wspólnego. Swoją drogą takie podróże są chyba najciekawsze:))

Lubię książki podróżnicze,ta również przypadła mi do gustu. Najbardziej to chyba zazdrościłam autorce tego, że w podróży dookoła świata zawsze mogła liczyć na pomoc,gościnność,swoich mieszkających w danym kraju znajomych i przyjaciół. Więc "samotne podróżowanie"mało co ma z tym wspólnego. Swoją drogą takie podróże są chyba najciekawsze:))

Mozna roznie odebrac ksiazke w zaleznosci od podejscia. Jesli ktos szuka poradnika to go znajdzie, ale ja szukalam inspiracji i sie zawiodlam. Poza poradami ksiazka puchnie od suchych faktow, to rozbudowana wyliczanka tego co, gdzie, kiedy i z kim z od czasu do czasu wpleciona refleksja, ale niestety tych przemyslen bylo dla mnie za malo. Ksiazka bardzo mi sie dluzyla.

Mozna roznie odebrac ksiazke w zaleznosci od podejscia. Jesli ktos szuka poradnika to go znajdzie, ale ja szukalam inspiracji i sie zawiodlam. Poza poradami ksiazka puchnie od suchych faktow, to rozbudowana wyliczanka tego co, gdzie, kiedy i z kim z od czasu do czasu wpleciona refleksja, ale niestety tych przemyslen bylo dla mnie za malo. Ksiazka bardzo mi sie dluzyla.

"Bo są ludzie, których trzeba spotkać, i miejsca, które można zobaczyć".
Tak się zaczyna książka Julii, która wyruszyła w swoją podróż dookoła świata.
Jak to zwykle bywa w takich książkach, ludzie opisują te same rzeczy czyli gdzie byłem, co zrobiłem, co zjadłem i gdzie spałem. Na szczęście Julia choć odrobinę odchodzi od stylu pisania tego typu książek i czyta sie to zwyczajnie dobrze. Zaczynamy od pamiętniczka, opisu miasta, w którym się znajduję, ostatecznie na poradach kończąc.
Polecam praktycznie wszystkim czytelnikom. Tym ciekawskim świata, chcących wybrać sie w podróż lub nie. Jedynie długodystansowi podróżnicy zaznajomieni z tematem turystyki mogą być nieco zawiedzeni.

"Bo są ludzie, których trzeba spotkać, i miejsca, które można zobaczyć".
Tak się zaczyna książka Julii, która wyruszyła w swoją podróż dookoła świata.
Jak to zwykle bywa w takich książkach, ludzie opisują te same rzeczy czyli gdzie byłem, co zrobiłem, co zjadłem i gdzie spałem. Na szczęście Julia choć odrobinę odchodzi od stylu pisania tego typu książek i czyta sie to...

Ciężko mi powiedzieć czy lepiej czytało mi się o miejscach, w których byłam (takich jak Azja) czy do których jeszcze nie dotarłam (Australia czy Ameryka Płd). Tak czy siak przyjemna lektura, idealna na wakacje albo jako prezent dla osób, które chciałyby wyruszyć w podróż ale się boją.

Ciężko mi powiedzieć czy lepiej czytało mi się o miejscach, w których byłam (takich jak Azja) czy do których jeszcze nie dotarłam (Australia czy Ameryka Płd). Tak czy siak przyjemna lektura, idealna na wakacje albo jako prezent dla osób, które chciałyby wyruszyć w podróż ale się boją.

http://kuferekzksiazkami.blogspot.com/

Książka Julii Raczko opowiada o sześciomiesięcznej samotnej podróży dookoła świata, w którą wybrała się autorka. Jak się okazuje, nie była to jednak tak samotna podróż - po drodze Julia zawiera multum nowych znajomości, a nawet poznaje swojego przyszłego chłopaka.
Autorka książki jest trzydziestolatką pochodzącą z podwarszawskiego Milanówka. Dziś mieszka w Brisbane w Australii; jest autorką opowiadań i reportaży o podróżach. Pisze bloga podróżniczo - lifestylowego pod nazwą Where is Juli + Sam.
Julia postanawiana na jakiś czas zawiesić swoje dotychczasowe życie i wyruszyć w podróż.
Odwiedza Tajlandię, Malezję, Indonezję, Australię, Nową Zelandię, Polinezję Francuską, Chile, Peru, Kubę oraz Meksyk.
Książka jest zbiorem przemyśleń Julii na temat zwiedzanych zakątków świata i ich mieszkańców. Autorka raczej unika oklepanych turystycznych ścieżek i zabiera nas w miejsca bardziej oryginalne, w których możemy przyjrzeć się jak wygląda prawdziwe życie tubylców. To właśnie w miejscach takich jak targowiska czy knajpy nienastawione na turystów można poczuć duszę danego miejsca.
Jako niedoświadczona turystka, Julia popełnia kilka błędów, z których jednak szybko wyciąga wnioski.
Treść książki została uzupełniona o zapiski Julii z podróży. Znajdziemy w niej także wiele praktycznych porad dotyczących m.in. transportu, ubezpieczeń, bagażu i bezpieczeństwa.
Na końcu książki znajduje się kilkanaście stron z pięknymi zdjęciami.
Pozycja ta jest pełna wrażeń, emocji oraz pięknych krajobrazów. Czytając ją, na pewno nie będziemy się nudzić:)

http://kuferekzksiazkami.blogspot.com/

Książka Julii Raczko opowiada o sześciomiesięcznej samotnej podróży dookoła świata, w którą wybrała się autorka. Jak się okazuje, nie była to jednak tak samotna podróż - po drodze Julia zawiera multum nowych znajomości, a nawet poznaje swojego przyszłego chłopaka.
Autorka książki jest trzydziestolatką pochodzącą z podwarszawskiego...