Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z książkami Lazenby'iego (Jordan, Kobe) miałem ten problem, że bardziej są cytatami przeplatanymi treścią, niż na odwrót. No nie idzie tego czytać. Nie miałem w planach sięgnąć po te pozycję po poprzednich rozczarowaniach, ale "Krew.." wygrałem w konkursie, więc dałem jej szanse. Poległem po 100 stronach. Teamt zajmujący, ale ciężko było mi znaleźć jakąś myśl przewodnią, a cytat gonił cytat.

Z książkami Lazenby'iego (Jordan, Kobe) miałem ten problem, że bardziej są cytatami przeplatanymi treścią, niż na odwrót. No nie idzie tego czytać. Nie miałem w planach sięgnąć po te pozycję po poprzednich rozczarowaniach, ale "Krew.." wygrałem w konkursie, więc dałem jej szanse. Poległem po 100 stronach. Teamt zajmujący, ale ciężko było mi znaleźć jakąś myśl przewodnią, a...

Ta książka to miód na skołatane serce i paskudny humor. Najlepiej sprawdza się czytana fragmentami z gorącą herbatką w wygodnym fotelu wieczorem.

Nie wiem jak Hasek to zrobił, że naiwna dobroć, maślane oczy i dobroduszność Szwejka rozmiękcza nie tylko każdego kogo bohater napotka, ale i czytelnika.

Ta książka to miód na skołatane serce i paskudny humor. Najlepiej sprawdza się czytana fragmentami z gorącą herbatką w wygodnym fotelu wieczorem.

Nie wiem jak Hasek to zrobił, że naiwna dobroć, maślane oczy i dobroduszność Szwejka rozmiękcza nie tylko każdego kogo bohater napotka, ale i czytelnika.

Nie odkryję Ameryki przyznając się, że przed sięgnięciem po te pozycję obraz Casanovy w mojej głowie to "zbok i erosoman". Dlatego uwielbiam takie książki - naprawiają moje "niedouczenie" i poszerzają moje horyzonty myślowe.

Czytało się świetnie przemierzając z bohaterem mozaikę społeczną ówczesnej Europy od kuchni. I poznając przy okazji lepiej samego Casanovę i jego niezwykły umysł. Czyta się wartko, niektóre fragmenty skandalizowały, niektóre podniecały, niektóre zaskakiwały. Czego chcieć więcej od dobrej książki?

Jedna ocena niżej za pójście, moim zdaniem, przez autora na łatwiznę i zbyt szerokie przepisywanie żywcem fragmentów pamiętników libertyna. Niektóre akapity były praktycznie całe w cudzysłowie.

Nie odkryję Ameryki przyznając się, że przed sięgnięciem po te pozycję obraz Casanovy w mojej głowie to "zbok i erosoman". Dlatego uwielbiam takie książki - naprawiają moje "niedouczenie" i poszerzają moje horyzonty myślowe.

Czytało się świetnie przemierzając z bohaterem mozaikę społeczną ówczesnej Europy od kuchni. I poznając przy okazji lepiej samego Casanovę i jego...