Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Młody chłopak, spontaniczne i odważne decyzje, ciekawe obserwacje, zew podróży. Te aspekty trzymały mnie przy lekturze i pozwoliły dotrwać do końca. Już nawet przymknęłam oko na styl pt. „Polak pierwszy raz w nowym kraju robi wielkie wow na wszystko” oraz bardzo naiwne moim zdaniem „ja wszystkim pokażę, że fawela jest spoko”. Autor wybrał się w daleką podróż nie mając na nią środków i z tego powodu ciągle kombinował jak tylko mógł, aby nie wydać na nic ani grosza. Rozumiem, że w trakcie nie miał już wyjścia, jednak ogólnie wzbudziło to moją negatywna reakcję. Przez całą książkę obnosi się on swoją ekstremalną oszczędnością, co przekroczyło już dla mnie na samym początku dopuszczalny poziom żenady. Ja rozumiem, że młody student, że długa wyprawa, bo sama miałam tyle lat i podróżowałam ile się dało, a jestem osobą bardzo oszczędną i zawsze mam rozplanowany budżet. Jednak autor jest w Boliwii, wśród bardzo biednych ludzi i opisuje jak wielce zaoszczędził na noclegu, na jedzeniu, na wejściu do parku narodowego...i to non stop stop, pęka z dumy jak to wykręcił się od kolejnej opłaty. Ja bym się chyba zapadła ze wstydu. Wiem, że w Ameryce Południowej bardzo naciągają białych turystów i też mnie to irytowało, ale bez przesady. Dla wszystkich moich hostów na coachsurfingu zawsze miałam chociaż drobne upominki,najlepiej z Polski, a przed tak długą podróżą po prostu wcześniej popracowałabym trochę dodatkowo, aby na nią odłożyć. W Japonii poznałam rewelacyjną parę, która wybrała się w 3letnią podróż poślubną dokoła świata na maksymalym budżecie i oni zawsze znajdywali sposób na często niemateralne okazanie wdzięczności wszystkich swoim gospodarzom, kierowcom etc. No nie wiem... może Tony też się jakoś odwdzięczał, dobrze,że też sobie tam dorabiał,ale ja widziałam przede wszystkim chwalenie się sytuacjami, kiedy nic nie musiał za coś płacić. Przykład: "Wstęp kosztował 15 boliviano, ale korzystając z zamieszania po prostu wszedłem do środka, skręciłem w pierwszą lepszą dróżkę i nikt mnie nie zatrzymywał. Podobnie zrobiłem już w parku zoologicznym w Santa Cruz de la Sierra [i tutaj kolejny opis strategii jak się skutecznie wycwanić]". Seriously?! Przykład 2, o coachsurfingu: "W praktyce wygląda to tak, że często "zwiedza się" jeszcze restaruacje NA KOSZT hosta." Po prostu nie wierzę... Chyba raczej powinno być na odwrót?! Przynajmniej u mnie było, w ramach podziękowania za gościnę. Po prostu mi wstyd jak takie coś czytam. Chociaż podsumowując... Generalnie brawa dla niego za odwagę, kreatywność,pozytywną energię, skrupulatność w robieniu notatek podróżnych oraz za podzielenie wrażeniami z tak emocjonującej podróży. Jednak mam nadzieję, że do teraz trochę zmieniło się jego podejście i w końcu, z perspektywy czasu, zrozumiał balans między oszczędnością a przyzwoitością. Może być dumny,że dał radę przeżyć taką ekspedycję bez pieniędzy, ale następnym razem lepiej aby obrał już inną strategię.