Wiedźma opiekunka

Będę szczera – nie dokończyłam tej książki. Po przeczytaniu (a raczej przemęczeniu) pierwszych dwustu stron postanowiłam zrobić znany wszystkim książkoholokom DNF. Nie chcę Was zniechęcać do tej książki, bo wierzę, że może się ona podobać. Najwidoczniej do mnie trafiła w nieodpowiednim czasie.

Teraz należy wytłumaczyć, dlaczego postanowiłam nie kontynuować czytania tej pozycji. Przede wszystkim ogromnie nie leżał mi styl autorki lub tłumaczenie, o czym pisałam już w poprzedniej opinii. Podążamy za naszą W. Redną - główną bohaterką – i aby nareszcie dotrzeć do celu musimy przebrnąć przez całe strony tekstu, opisujące poboczne zdarzenia (być może wnoszące co nieco do fabuły – nie wiem, nie dotarłam do zwieńczenia historii), które mają być humorystyczne. I pewnie by takie były, gdyby nie to, że przytłaczają swoim rozmiarem i zamiast wejść w klimat historii, najczęściej usypiałam…

Od książki między innymi oczekuję akcji. W tej pozycji jest znikoma, a przynajmniej do momentu, do którego doczytałam. A gdy już ma się coś wydarzyć, choćby najmniejsza potyczka, autorka wplata w zdarzenia całe mnóstwo przerywników, które również mają za zadanie rozbawić czytelnika, tyle że akurat mnie wytrącały z zaangażowania, co mocno irytowało.
________
Na całość recenzji oraz dyskusję na temat książki zapraszam tutaj: https://atramentowaprzystan.blogspot.com/2021/09/wiedzma-opiekunka-olga-gromyko-kroniki.html

Będę szczera – nie dokończyłam tej książki. Po przeczytaniu (a raczej przemęczeniu) pierwszych dwustu stron postanowiłam zrobić znany wszystkim książkoholokom DNF. Nie chcę Was zniechęcać do tej książki, bo wierzę, że może się ona podobać. Najwidoczniej do mnie trafiła w nieodpowiednim czasie.

Teraz należy wytłumaczyć, dlaczego postanowiłam nie kontynuować czytania tej...

Powrót do Kronik Belorskich jest jak otulenie się komfortem, ciepłem i dobrym humorem.

Wolha kończy swoją przygodę z Wyższą szkołą magii, wróżbiarstwa i zielarstwa i wraz z odebraniem dyplomu rusza na szlak po drodze biorąc się za chałturki i freelancerkę i oczywiście wpadając w sam środek kolejnej afery. Fabuła wciąga od pierwszych stron, a wiedźma jak zwykle nie stroni od kłopotów oprószonych świetnymi dialogami i bohaterami.

Nie brakuje tu znanych postaci z tomu pierwszego, ale pojawia się cały szereg nowych, które od razu zyskują sympatię czytelnika.

Uwielbiam wątek romantyczny w tej serii i fakt że jest nienachalny, a jednak tak wyrazisty. Zazwyczaj miłostki mnie drażnią, ale w tym przypadku autorka świetnie buduje relacje i uczucia między bohaterami.

Najbardziej jednak pokochałam tą książkę za humor, nie da się nie śmiać podczas lektury. Więc jeżeli walczycie z chandrą to W.Redna czarownica i jej przyjaciele są idealnym lekiem. Dialogi między postaciami, sytuację w których się znajdują i język jakim to wszystko jest napisane po prostu tworzą idealną całość.

W mojej opinii ten tom był jeszcze lepszy niż pierwszy, a ostatnie zdanie sprawiło że mocniej zabiło mi serducho i od razu chcę sięgnąć po kolejny.

Polecam, bo książka która daje uśmiech to złoto.

Powrót do Kronik Belorskich jest jak otulenie się komfortem, ciepłem i dobrym humorem.

Wolha kończy swoją przygodę z Wyższą szkołą magii, wróżbiarstwa i zielarstwa i wraz z odebraniem dyplomu rusza na szlak po drodze biorąc się za chałturki i freelancerkę i oczywiście wpadając w sam środek kolejnej afery. Fabuła wciąga od pierwszych stron, a wiedźma jak zwykle nie stroni...

Druga część trylogia Pani Olgi o młodej wiedźmie, według mnie lepsza od tomu pierwszego. Polecam

Druga część trylogia Pani Olgi o młodej wiedźmie, według mnie lepsza od tomu pierwszego. Polecam

Lekka i przyjemna historia.

Lekka i przyjemna historia.

Olgę Gromyko bardzo lubię za dobry humor, który wprowadza do swoich książek i sposób kreowania w nich świata. W przypadku opowieści osadzonych w Belorii czuje się jej piękno i magię. Tak jest również w tej części przygód Wolhy Rednej. Plusem jest też zawsze to, że cały czas coś się dzieje. Minusem, dla mnie sporym jest to, czego nie cierpię w książkach - ogromnego skupienia w czytaniu, bo jak go chwilowo zabraknie, można nie wiedzieć "o co tu chodzi?". Nie mniej jednak Wiedźmę opiekunkę polecam. Warto przeczytać m.in. o tym jak to Wolha ukończyła szkołę z mega wyróżnieniem, jak wykiwała króla, ożywiła Lena, trafiła na niefrasobliwą Smółkę, jak poznała Orsanę i pewnego wampira i jak rżnęli razem w karty na rozbieranego...:) Polecam

Olgę Gromyko bardzo lubię za dobry humor, który wprowadza do swoich książek i sposób kreowania w nich świata. W przypadku opowieści osadzonych w Belorii czuje się jej piękno i magię. Tak jest również w tej części przygód Wolhy Rednej. Plusem jest też zawsze to, że cały czas coś się dzieje. Minusem, dla mnie sporym jest to, czego nie cierpię w książkach - ogromnego...

Dobry drugi tom, ale oczekiwałam czegoś więcej.

Dobry drugi tom, ale oczekiwałam czegoś więcej.

Druga część trzyma poziom z pierwszego tomu. Jest inna, ale historia jak zawsze ciekawa i z humorem. A koniec to w ogóle był piękny.

Druga część trzyma poziom z pierwszego tomu. Jest inna, ale historia jak zawsze ciekawa i z humorem. A koniec to w ogóle był piękny.

Pierwszy tom drugiej części (po "Zawód: wiedźma") przygód Wolhy. Ostatnie egzaminy w szkole zdane, przyjaźń z wampirzym władcą w pełnym rozkwicie, pierwsza praca, za którą wiele koleżanek dałoby się pociąć... Czego więcej może chcieć od życia młoda wiedźma z jeszcze ciepłym dyplomem? Okazuje się, że znalazłoby się ładnych parę rzeczy. Na przykład, żeby wiedzieć, co jest grane, i rozumieć liczne aluzje.

Tak naprawdę, to problemów dziewczynie nie brakuje. I robią się coraz poważniejsze. Nie chcę rzucać spoilerami, więc ograniczę się do uwagi, że zbójcy nastający na życie Wolhy to tylko drobny i przejściowy kłopot. Na szczęście chętni do pomocy przyjaciele też występują w dostatecznej liczbie. A z wypróbowanymi druhami to można cały świat zwojować.

Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2021/08/wiedzma-opiekunka-kontynuacja.html

Pierwszy tom drugiej części (po "Zawód: wiedźma") przygód Wolhy. Ostatnie egzaminy w szkole zdane, przyjaźń z wampirzym władcą w pełnym rozkwicie, pierwsza praca, za którą wiele koleżanek dałoby się pociąć... Czego więcej może chcieć od życia młoda wiedźma z jeszcze ciepłym dyplomem? Okazuje się, że znalazłoby się ładnych parę rzeczy. Na przykład, żeby wiedzieć, co jest...

Pierwszy tom błyskawicznie skradł moje serce, dlatego z ogromnym entuzjazmem sięgnęłam po kontynuację. Tym razem akcja wydaje się być jeszcze bardziej żwawa, niesamowite przygody głównej bohaterki i jej towarzyszy dosłownie zapierają dech w piersi. Spotykamy również więcej magicznych, fantastycznych stworzeń, nadających lekturze wyjątkowego, specyficznego charakteru, za który tak bardzo kochamy powieści z tego gatunku.

Podobnie jak w pierwszym tomie, tak i w tej części nie mogło zabraknąć genialnego, unikatowego humoru. Pisarka władna nadzwyczaj lekkim piórem, a naszpikowanie powieści ciętą ripostą i znakomitymi żartami czyni z niej lekturę niesłychanie przyjemną, fundującą błogi relaks, oderwanie od szarej rzeczywistości i ukojenie. Styl autorki jest niepowtarzalny i zachwycający, w skutek czego zdawać by się mogło zwykłe czytanie przyjmuje formę unikalnego, niezapomnianego doświadczenia, jakim chciałoby się delektować jak najdłużej.

Szalona Wolha Redna jak zwykle nie zawodzi, rozbawia do łez, intryguje i wywołuje ogromne wrażenie. To jedna z tych charakternych, rezolutnych postaci, które pozostają w pamięci na bardzo długo, a dotarcie do finału książki wyzwala w czytelniku niemożliwą do ukojenia tęsknotę. Jeśli chodzi natomiast o Lena, to autorka zafundowała czytającym sporą niespodziankę, na szczęście jego nieobecność doskonale nagradza cały wachlarz nietuzinkowych charakterów, z którymi nie można się nudzić ani przez chwilę.

"Wiedźma Opiekunka" to znakomita kontynuacja, równie porywająca i fascynująca, wciągająca do swej fantastycznej, wyjątkowej rzeczywistości na długie godziny. Jeszcze więcej magii, stworzeń nie z tego świata, a przede wszystkim fenomenalnego humoru i ciętych ripost głównej bohaterki! Dajcie się porwać w tę niezwykłą, niezapomnianą, pasjonującą podróż do magicznej krainy, gdzie czeka was mnóstwo nieprawdopodobnych, pamiętnych przygód i przekonajcie się na własnej skórze czy wiedźmie uda się udowodnić raz na zawsze, iż nie tylko mężczyźni potrafią władać potężną magią!

Pierwszy tom błyskawicznie skradł moje serce, dlatego z ogromnym entuzjazmem sięgnęłam po kontynuację. Tym razem akcja wydaje się być jeszcze bardziej żwawa, niesamowite przygody głównej bohaterki i jej towarzyszy dosłownie zapierają dech w piersi. Spotykamy również więcej magicznych, fantastycznych stworzeń, nadających lekturze wyjątkowego, specyficznego charakteru, za...

Polecam jak najbardziej jak ktoś chce mega dawki humoru ☺️

Polecam jak najbardziej jak ktoś chce mega dawki humoru ☺️