Większy kawałek nieba

Obyczajówka, którą dobrze i szybko się czyta. Trochę naiwna, trochę naciągana, ale całkiem przyjemna i, mimo nielekkiej tematyki, optymistyczna. Opowiada głównie o ludziach, którzy mają za sobą bolesne przeżycia, mocno utrudniające ułożenie sobie życia w sposób, jaki pragną.

Wiktor – nieco zagubiony wdowiec, od trzech lat spotyka się z Natalią – kobietą przebojową, gotową zrobić wszystko, aby tylko zostać jego żoną. W tym celu, dziewczyna, mając w swych poczynaniach pełną aprobatę przyszłej teściowej, w perfekcyjny sposób odgrywa osobę, którą nie jest, ale która podoba się Wiktorowi. I gdy wreszcie wszystko zaczyna wskazywać na to, że już tylko mały kroczek dzieli ją od ślubu i wesela marzeń, nagle i niespodziewanie pojawia się Iga – dziewczyna z trudną przeszłością, ale naturalna, ładna i mająca coś, co przyciąga do niej Wiktora. No i w tym miejscu pojawia się pytanie: kogo mężczyzna wybierze? Bogatą, pewną siebie, posiadającą odpowiednią pozycję społeczną Natalię? Czy ledwo wiążącą koniec z końcem, wychowaną w patologicznej rodzinie Igę?

Niestety książka jest w niektórych kwestiach bardzo przewidywalna. Już na początku można się domyślić, w jakim kierunku będzie się rozwijać znajomość na linii Wiktor – Natalia oraz Wiktor – Iga. Nie trudno było też przewidzieć, że Wiktor prędzej czy później przejrzy na oczy i dostrzeże swe błędy wychowawcze, które mogły doprowadzić do tragedii. Można się też było spodziewać, że uzależniony od alkoholu ojciec Igi, w końcu narobi jej wstydu przed nowymi znajomymi. Ale obok tych „pewniaków” pojawiły się też wątki, które były dla mnie sporym zaskoczeniem. Tak więc, mimo przewidywalności fabuły, czytaniu towarzyszyła również ciekawość. I właśnie to wzbudzone we mnie zainteresowanie, w połączeniu z prosto i lekko przedstawionymi życiowymi wątkami, pozwalały cieszyć się lekturą.

„Większy kawałek nieba” nie jest dziełem najwyższych lotów. Opisana historia ani nie wzbudza większych emocji ani nie trzyma w napięciu. Chwilami jest też denerwująco naiwna. Ale jednak na tyle dobrze się ją czyta, że mogę tę lekturę spokojnie polecić.

Obyczajówka, którą dobrze i szybko się czyta. Trochę naiwna, trochę naciągana, ale całkiem przyjemna i, mimo nielekkiej tematyki, optymistyczna. Opowiada głównie o ludziach, którzy mają za sobą bolesne przeżycia, mocno utrudniające ułożenie sobie życia w sposób, jaki pragną.

Wiktor – nieco zagubiony wdowiec, od trzech lat spotyka się z Natalią – kobietą przebojową, gotową...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwaga książka nie kończy się, ale urywa. Dodatkowo drugi tom jest już inny w stylu.

Uwaga książka nie kończy się, ale urywa. Dodatkowo drugi tom jest już inny w stylu.

Pokaż mimo to

No nie lubie dodawać opini do tego rodzaju listeratury... bo wiem, że jest wielu fanów Pani Mirek. Ja tez ja lubię chociaż nie są to górne loty. Ale czytam jak jest mi żle, jak potrzebuję czegoś lekkiego i czegoś co mogę przeczytać i zapomnieć.. I cieszę się, że jest ! bo wiem, że zawsze dostanę od Niej tą ciepłą literaturę i poczuję się jak otulona iepłym kocem bez nadwyrężania głowy :)

No nie lubie dodawać opini do tego rodzaju listeratury... bo wiem, że jest wielu fanów Pani Mirek. Ja tez ja lubię chociaż nie są to górne loty. Ale czytam jak jest mi żle, jak potrzebuję czegoś lekkiego i czegoś co mogę przeczytać i zapomnieć.. I cieszę się, że jest ! bo wiem, że zawsze dostanę od Niej tą ciepłą literaturę i poczuję się jak otulona iepłym kocem bez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lekka pozycja, ale poruszająca ważne tematy. Obok rodzącej się miłości autorka opisuje różne ludzkie problemy, od biedy do uzależnień. Z ciekawością sięgam po drugi tom.

Lekka pozycja, ale poruszająca ważne tematy. Obok rodzącej się miłości autorka opisuje różne ludzkie problemy, od biedy do uzależnień. Z ciekawością sięgam po drugi tom.

Pokaż mimo to

Przyjemna książka nie wyróżniająca się niczym i nie wnosząca niczego. Nadaje się na zabicie nudy w zimowe wieczory

Przyjemna książka nie wyróżniająca się niczym i nie wnosząca niczego. Nadaje się na zabicie nudy w zimowe wieczory

Pokaż mimo to

Książki Krystyny Mirek, które dotychczas przeczytałam to jak miód dla duszy - ta też taka jest. Trochę naiwna, trochę za słodka, ale napawająca optymizmem. Bohaterowie książki są sympatyczni, dobrzy, przyjacielscy. Wszystko dzieje się na zasadzie "mówisz i masz" - potrzebujesz pomocy? zawsze znajdzie się ktoś wyciągający rękę, podający pomysł, rozwiązujący problem. Trochę budzi to moją nieufność, ale chyba też dlatego wracam do książek tej autorki.

Książki Krystyny Mirek, które dotychczas przeczytałam to jak miód dla duszy - ta też taka jest. Trochę naiwna, trochę za słodka, ale napawająca optymizmem. Bohaterowie książki są sympatyczni, dobrzy, przyjacielscy. Wszystko dzieje się na zasadzie "mówisz i masz" - potrzebujesz pomocy? zawsze znajdzie się ktoś wyciągający rękę, podający pomysł, rozwiązujący problem. Trochę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wprost cudowna książka 😀

Wprost cudowna książka 😀

Pokaż mimo to

Rzadko spotyka się kogoś takiego jak Iga. Niewyrachowanego, honorowego. Zloscila mnie trochę jej uległa postawa wobec ojca alkoholika, który równo jej mieszał w życiu.
Generalnie fajna książka o Kopciuszku. Polecam

Rzadko spotyka się kogoś takiego jak Iga. Niewyrachowanego, honorowego. Zloscila mnie trochę jej uległa postawa wobec ojca alkoholika, który równo jej mieszał w życiu.
Generalnie fajna książka o Kopciuszku. Polecam

Pokaż mimo to

Książka wybitnie przewidywalna... Skąd te wysokie oceny? Nie nam pojęcia. Sztampowa - bogaty, przystojny i biedna zahukana, nie przypomina wam to czegoś? Nawet odpowiednik karty się znajdzie:).
Szczerze? Szkoda czasu!

Książka wybitnie przewidywalna... Skąd te wysokie oceny? Nie nam pojęcia. Sztampowa - bogaty, przystojny i biedna zahukana, nie przypomina wam to czegoś? Nawet odpowiednik karty się znajdzie:).
Szczerze? Szkoda czasu!

Pokaż mimo to

Sympatyczne czytadlo

Sympatyczne czytadlo

Pokaż mimo to