Wiedziałam, że Anna Zgierun-Łacina pisze poruszające książki dla młodzieży, a jednak nie byłam przygotowana na ładunek emocjonalny „Nieba nad pustynią”. Muszę przyznać, że powieść nie zaczyna się zachęcająco – ot, grupa osób wyrusza zimą na wczasy all inclusive do Egiptu. Powolutku z tej zbieraniny wyłania się czwórka głównych bohaterów: nieśmiała Anastazja, która pomaga rodzicom w opiece nad małym braciszkiem Cieszkiem, uzależniony od gier komputerowych Damian – kolega Anastazji z klasy, w którym dziewczyna się skrycie podkochuje, ubrana na czarno Klara, która jest na każde zawołanie swojej babci i tajemniczy Albert. Chłopak jest kilka lat starszy od nastolatków i choć wydawałoby się, że nie gra w tej książce pierwszych skrzypiec, to zdaje się być katalizatorem wszelkich przemian, jakie zachodzą w sposobie myślenia pozostałych osób.

Każdy z młodych ludzi niesie na swoich barkach ogromny bagaż odpowiedzialności, zbyt wielki na ich ramiona. Przeszłość ich obciąża, tym bardziej, że przez niepotrzebny wstyd chowają głęboko swoje tajemnice i sami starają się z nimi mierzyć. Ale Albert powoli pomaga im się otworzyć na świat, choć chłopak też ma swoje demony przeszłości.

Bardzo spodobało mi się „Niebo nad pustynią”. Może książka wydaje się momentami naiwna, a postać Alberta czasami jest tak wspaniała, że pewnie i papier ledwie to znosi, a jednak całokształt jest zaskakujący i warto poznania. I myślę, że to świetna lektura i dla nastolatków, i dla ich rodziców. Polecam.

Wiedziałam, że Anna Zgierun-Łacina pisze poruszające książki dla młodzieży, a jednak nie byłam przygotowana na ładunek emocjonalny „Nieba nad pustynią”. Muszę przyznać, że powieść nie zaczyna się zachęcająco – ot, grupa osób wyrusza zimą na wczasy all inclusive do Egiptu. Powolutku z tej zbieraniny wyłania się czwórka głównych bohaterów: nieśmiała Anastazja, która pomaga...

Młodzi ludzie i egipski raj: wczasy all inclusive. Idylla? Nie całkiem. Każde z nich bowiem przywiozło taki bagaż, że i dorosłemu trudno byłoby się z nim uporać. Anastazja skrywa rany, nie tylko na nadgarstkach. Klara nie zdejmuje czarnych ubrań nawet na plaży. Jednemu z bohaterów rzeczywistość myli się z grami, za to drugi wydaje się niepokojąco idealny.
Spotkanie tej czwórki może oznaczać początek zmian w życiu każdego z nich. Albo większe kłopoty…
Powieść Anny Łaciny trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Książka bardzo emocjonująca ukazująca bolesne skrywane doświadczenia bohaterów i trzymająca w napięciu.

Polecam jako poruszającą książkę, w szczególności dla nastolatków, ale i nie tylko.

Młodzi ludzie i egipski raj: wczasy all inclusive. Idylla? Nie całkiem. Każde z nich bowiem przywiozło taki bagaż, że i dorosłemu trudno byłoby się z nim uporać. Anastazja skrywa rany, nie tylko na nadgarstkach. Klara nie zdejmuje czarnych ubrań nawet na plaży. Jednemu z bohaterów rzeczywistość myli się z grami, za to drugi wydaje się niepokojąco idealny.
Spotkanie tej...

Prawdopodobnie najsłabsza powieść Anny Łaciny. Mam nieodparte wrażenie, że autorka chciała za dużo tragedii, wątków, motywów i przedakcji upchnąć w stosunkowo niegrubej powieści. Uzależnienie od gier, śmiertelna choroba, wypadek samochodowy z ofiarami śmiertelnymi, gwałt i nastoletnia ciąża, opieka nad młodszym rodzeństwem i chorym rodzicem... Materiał na trzy, dobre, pogłębione psychologiczne powieści. W połączeniu z wakacyjno-sielską atmosferą książka wydała mi bardzo sztuczna, nieszczera, papierowa... Gdy czytałam inne książki Łaciny, miałam poczucie, że bohaterów mogłabym spotkać na ulicy, a problemy, z którymi się zmagali, to kłopoty moich bliższych i dalszych znajomych. Tym razem bohaterowie składają się z traum, przykrych doświadczeń oraz klisz dotyczących współczesnej młodzieży.

Więcej: https://morderczynimarzen.blogspot.com/2021/01/niebo-nad-pustynia-anna-acina.html

Prawdopodobnie najsłabsza powieść Anny Łaciny. Mam nieodparte wrażenie, że autorka chciała za dużo tragedii, wątków, motywów i przedakcji upchnąć w stosunkowo niegrubej powieści. Uzależnienie od gier, śmiertelna choroba, wypadek samochodowy z ofiarami śmiertelnymi, gwałt i nastoletnia ciąża, opieka nad młodszym rodzeństwem i chorym rodzicem... Materiał na trzy, dobre,...

Dzięki klubowi książki miałam okazję przeczytać tę książkę jeszcze raz. Wracam do niej już jako potencjalna dorosła osoba. Nie pamiętałam zbyt wiele z książki poza tym, czego dowiadywaliśmy się później - to jest o tym, że Albert umiera a Anastazja jest matką Cieszka. W ten sposób mogłam cieszyć się historią nie zastanawiając się nad puentą historii. Początkowo czułam się trochę jakbym wróciła do starej kreskówki, w której nagle główny bohater okazuje się być tym irytującym dupkiem albo kretynem. Anastazja, Klara, Damian, momentami nawet Albert, zdawali się zachowywać jak rozwydrzone dzieciaki, a to obrażone, a to wkurzone. Dopiero gdy dałam im szansę by uchylili przed nami rąbka tajemnicy, poczułam co mnie intrygowało w tej historii. Autorka miesza powszednie problemy z dyskusjami o kulturze, o problemach życiowych. Żadne z bohaterów nie ma łatwo. Choroba, trudności w rodzinie, niska samoocena, uzależnienia, gwałt, widmo śmierci i winy. Jedyne do czego mogłabym się doczepić, to Damian. Jego zachowanie jest trochę nielogiczne, a słownictwo naciągane. Podsumowując, ciekawa historia i książka godna polecenia.

Dzięki klubowi książki miałam okazję przeczytać tę książkę jeszcze raz. Wracam do niej już jako potencjalna dorosła osoba. Nie pamiętałam zbyt wiele z książki poza tym, czego dowiadywaliśmy się później - to jest o tym, że Albert umiera a Anastazja jest matką Cieszka. W ten sposób mogłam cieszyć się historią nie zastanawiając się nad puentą historii. Początkowo czułam się...

Akcja powieści dzieje się w Egipcie. To właśnie tam na ferie przyjeżdżają młodzi ludzie. Każdy z nich na wczasy all inclusive przyjeżdża z własnym bagażem trudnych sekretów i tajemnic skrywanych głeboko w sobie. Anastazja przyjechała tu, ponieważ dowiedziała się, że Damian jej szkolny kolega, w którym się skrycie podkochuje wybiera to miejsce na odpoczynek. Dopiero podczas wyjazdu nawiązuje się między nią, a chłopakiem znajomość. Po przyjedzie szkolni znajomi poznają Klarę, która na wakacje przyjechała z babcią. Nowym znajomym staje się także Albert – student arabistyki. Znajomość czwórki młodych ludzi rozpoczyna się od swego rodzaju niechęci, lecz z biegiem dni między nastolatkami tworzy się nić porozumienia, jednak każde z nich skrywa własne problemy. Anka przyjeżdża na ferie wraz z rodzicami i dwuletnim bratem Cieszkiem, dziewczyna ukrywa blizny nie tylko na nadgarstkach. Klara opiekująca się chorą babcią czarnych ubrań nie zdejmuje nawet na gorącej plaży. Damian myli rzeczywistość z grami, a znajomość z przyjaciółmi traktuje jako swego rodzaju rozgrywkę. Albert natomiast z pozoru wydaje się aż zbyt idealny. Przypadkowe spotkanie tej czwórki pozwoli rozpocząć ważne zmiany w życiu bohaterów.
Godna polecenia bardzo życiowa powieść dla młodzieży. Autorka stopniowo przekazuje czytelnikowi nowe informacje o bohaterach, tak bardzo realistycznych i zmagających się z podobnymi do nas problemami.

Akcja powieści dzieje się w Egipcie. To właśnie tam na ferie przyjeżdżają młodzi ludzie. Każdy z nich na wczasy all inclusive przyjeżdża z własnym bagażem trudnych sekretów i tajemnic skrywanych głeboko w sobie. Anastazja przyjechała tu, ponieważ dowiedziała się, że Damian jej szkolny kolega, w którym się skrycie podkochuje wybiera to miejsce na odpoczynek. Dopiero podczas...

w 2020 książka, w 2021 audiobook bo był w subskrypcji. Fajnie sobie przypomnieć.
Problem w tym, że tak książka wywołuje obrażenia. Kiedy się ją skończy nie da się przez jakiś czas czytać niczego innego, bo tamta nie chce puścić.

w 2020 książka, w 2021 audiobook bo był w subskrypcji. Fajnie sobie przypomnieć.
Problem w tym, że tak książka wywołuje obrażenia. Kiedy się ją skończy nie da się przez jakiś czas czytać niczego innego, bo tamta nie chce puścić.

Początek dość niepozorny, mało wciągający, natomiast jestem zadowolona, że przez niego przebrnęłam. W dalszej części historia robi się o wiele bardziej interesująca.
Pozycja godna polecenia.

Początek dość niepozorny, mało wciągający, natomiast jestem zadowolona, że przez niego przebrnęłam. W dalszej części historia robi się o wiele bardziej interesująca.
Pozycja godna polecenia.

Książka Anny Łaciny "Niebo nad pustynią" przyciąga sielankową okładką,
potem wlecze się niemiłosiernie, wabiąc niewyjawionymi sekretami bohaterów,
by później przykuć czytelnika niewolniczo do kolejno odwracanych kartek,
ścisnąć go za gardło, kazać doczytać do końca i wycisnąć mu łzy...

Bohaterów jest czworo: troje licealistów i jeden student.
Spotykają się w Egipcie; niektórzy przypadkowo, inni nieprzypadkowo.
Każde z nich ma jakieś problemy, niektórzy sobie je uświadamiają, inni nie.

Długo nie wiemy, jakie doświadczenia mają za sobą.
Ten ma blizny na ciele, tamta na nadgarstkach.
Czasem ten płacze, czasem tamta.
Traumy wychodzą z nich powoli.

Słońce, piasek, morze, a oni borykają się ze sobą.
Książka nafaszerowana jest trudnymi tematami.
Kompleksy, nieodpowiedzialność, poczucie winy, to tylko niektóre z nich.
O innych nie wspomnę, by nie psuć autorce odkrywania kolejnych kart.


https://bajdocja.blogspot.com/2023/01/niebo-nad-pustynia.html

Książka Anny Łaciny "Niebo nad pustynią" przyciąga sielankową okładką,
potem wlecze się niemiłosiernie, wabiąc niewyjawionymi sekretami bohaterów,
by później przykuć czytelnika niewolniczo do kolejno odwracanych kartek,
ścisnąć go za gardło, kazać doczytać do końca i wycisnąć mu łzy...

Bohaterów jest czworo: troje licealistów i jeden student.
Spotykają się w Egipcie;...

DNF; przez dużą część pierwszej połowy powieści prawie nic się nie działo, w dodatku autorka, jako lektorka, niespecjalnie przypadła mi do gustu. myślę, że za jakiś czas dam powieści szansę w wersji papierowej, póki co jednak uważam, że to najsłabsza książka Anny Łaciny :(

DNF; przez dużą część pierwszej połowy powieści prawie nic się nie działo, w dodatku autorka, jako lektorka, niespecjalnie przypadła mi do gustu. myślę, że za jakiś czas dam powieści szansę w wersji papierowej, póki co jednak uważam, że to najsłabsza książka Anny Łaciny :(

Zamiar, aby pokazać zmagania młodzieży z wewnętrznymi demonami, z pewnością jest godny uwagi, ale kompozycja powieści trochę kuleje, a miejscami jest zwyczajnie nudno. Gdyby dopracować fabułę, byłaby to rewelacyjna książka, a tak jest po prostu przeciętna.

Zamiar, aby pokazać zmagania młodzieży z wewnętrznymi demonami, z pewnością jest godny uwagi, ale kompozycja powieści trochę kuleje, a miejscami jest zwyczajnie nudno. Gdyby dopracować fabułę, byłaby to rewelacyjna książka, a tak jest po prostu przeciętna.