Heart of Darkness

Pamiętam, że jeszcze nie tak dawno temu, kiedy książka ta była moją lekturą, zostawiłem ją sobie na ostatni dzień przed terminem. Męczyłem się bardzo, przysypiając co kilkanaście stron i właściwie nigdy porządnie się z nią nie zapoznałem. Teraz przeczytałem ją z aż przesadną powolnością. Dawkowałem małymi porcjami, bo język Conrada faktycznie nie należy do najłatwiejszych. Ale za to jest pełen emocji i poetyckości. Brak szerszych szczegółów i ram czasowych nadaje "Jądru ciemności" (a może lepiej "Sercu ciemności") szerszego wymiaru. To dosłownie "powiastka filozoficzna" snuta nocą przez Marlowa. Przestroga przed tym, do czego jesteśmy zdolni, gdy nikt nie patrzy. Analiza ciemnej strony ludzkiego umysłu. Naszej hipokryzji. Zniekształconej nieskazitelności. Oparta na kolonializmie, który autor widział na własne oczy, ale traktuje znacznie szerzej.

Pamiętam, że jeszcze nie tak dawno temu, kiedy książka ta była moją lekturą, zostawiłem ją sobie na ostatni dzień przed terminem. Męczyłem się bardzo, przysypiając co kilkanaście stron i właściwie nigdy porządnie się z nią nie zapoznałem. Teraz przeczytałem ją z aż przesadną powolnością. Dawkowałem małymi porcjami, bo język Conrada faktycznie nie należy do najłatwiejszych....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Jądro ciemności" to pozycja, która była od dawna na mojej liście książek do przeczytania. Usłyszałam o niej kilka pozytywnych opinii, więc sama chciałam się też z nią zapoznać. Jako, że jest to aktualnie moja lektura, uznałam że będzie to idealny czas aby po nią sięgnąć. Jeżeli mam być szczera, w trakcie czytania bardzo się męczyłam i niewiele rozumiałam. Dawałam jej ciągle szanse, ale skupienie się na niej było wręcz niemożliwe. Moje myśli cały czas odbiegały w bok, a ja nie wynosiłam nic pozytywnego z następnych stron. Liczyłam na to, że będzie to pozycja z literatury klasycznej z którą się polubię, ponieważ od dawna mam z takowymi problem. Niestety się zawiodłam, ale liczę na to, że może następna książka będzie lepsza.

"Jądro ciemności" to pozycja, która była od dawna na mojej liście książek do przeczytania. Usłyszałam o niej kilka pozytywnych opinii, więc sama chciałam się też z nią zapoznać. Jako, że jest to aktualnie moja lektura, uznałam że będzie to idealny czas aby po nią sięgnąć. Jeżeli mam być szczera, w trakcie czytania bardzo się męczyłam i niewiele rozumiałam. Dawałam jej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niezbyt lubię lektury szkolne, chociaż zdarzają się czasem takie, które mi się spodobają, ale ta szczególnie nie przypadła mi do gustu. Mimo iż ma zaledwie 69 stron, męczyłam ją aż 3 dni. Nie podobał mi się język ani nie miała dla mnie za bardzo sensu. Przyznałam jej 3 gwiazdki tylko ze względu na poruszoną tematykę. Nie polecam...

Niezbyt lubię lektury szkolne, chociaż zdarzają się czasem takie, które mi się spodobają, ale ta szczególnie nie przypadła mi do gustu. Mimo iż ma zaledwie 69 stron, męczyłam ją aż 3 dni. Nie podobał mi się język ani nie miała dla mnie za bardzo sensu. Przyznałam jej 3 gwiazdki tylko ze względu na poruszoną tematykę. Nie polecam...

Pokaż mimo to

Małe objętościowo dzieło J. C. Korzeniowskiego można przeczytać w dwie godziny ale, żeby zrozumieć co miał autor na myśli lepiej rozłożyć sobie lekturę na dwa lub trzy wieczory. Utwór opowiada o przeszłości marynarza Marlowa, o niewolnictwie. wyprawie, władzy. i śmierci. Aby jeszcze lepiej zrozumieć co się przeczytało najlepiej sięgnąć do internetowych opracowań gdyż bardzo dobrze uzupełniają własne spostrzeżenia.

Małe objętościowo dzieło J. C. Korzeniowskiego można przeczytać w dwie godziny ale, żeby zrozumieć co miał autor na myśli lepiej rozłożyć sobie lekturę na dwa lub trzy wieczory. Utwór opowiada o przeszłości marynarza Marlowa, o niewolnictwie. wyprawie, władzy. i śmierci. Aby jeszcze lepiej zrozumieć co się przeczytało najlepiej sięgnąć do internetowych opracowań gdyż bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie będę się rozpisywał na temat tej książki. To oczywiście światowej sławy klasyk. Przyznam, że na poziomie filozoficznych rozważań Conrad jak najbardziej daje radę. Inna sprawa, że obecnie tematy, które porusza autor, jak również spojrzenie na nie, które prezentuje, są już mocno przerobione w kulturze.

Z rozważaniami filozoficznymi jest niestety trochę jak z wynalazkami, potrafią spowszednieć i chociaż nadal są niewątpliwymi osiągnięciami i należy je doceniać, dzisiaj nie robią już wrażenia. Umiejętność rozpalania ognia z pewnością wiele dała ludzkości, ale dzisiaj fakt, że potrafimy posługiwać się zapałkami raczej nie zapewni nam światowej sławy. Tematy despotii, natury zła, cywilizacji, granic człowieczeństwa itp. już tyle razy były poruszane po Conradzie, że obecnie powrót do tego dzieła może rozczarować. Czy to ujmuje cokolwiek autorowi? Oczywiście, że nie, ale oczekiwania współczesnego czytelnika napompowane licznymi nawiązaniami do tego dzieła, mogą zostać przekłute jak balon. Tak było w moim przypadku. W okresie szkolnym ominąłem tę lekturę i obecnie podchodząc do niej, spodziewałem się czegoś więcej.

Zdarza się, że mimo poruszania tematów już wiele razy przerobionych autor może nas zaciekawić samym stylem pisania, prowadzeniem akcji, atmosferą itp. Wszak nie zawsze liczy się tylko treść, a forma także jest istotna. Niestety i tutaj "Jądro Ciemności" zawodzi. Uważam, że jeśli chodzi o warsztat pisarski, książka prezentuje typowy, porządny poziom minionej epoki. Czyli wyjaśniając o czym mówię - tak już się nie pisze. Autor opisuje wewnętrzne spostrzeżenia i przemyślenia bohatera, całkowicie przecząc obecnie panującej zasadzie "Show don't tell". Wiemy, że Kurtz jest wspaniałym mówcą, wiemy, że później okazuje się osobą zdolną do strasznych rzeczy "chociaż nie był szaleńcem", wiemy, że żona Kurtza kocha go na zabój...ale za co, jak objawiają się te cechy, jakie sytuacje nam o nich mówią. Z tym jest już większy problem, bo albo żadne, albo bardzo kiepsko napisane i nieprzekonujące z perspektywy dzisiejszego czytelnika.

Oczywiście czytając tę książkę z chęcią wczucia się w narracje, skupiając się na wyobrażeniach, na drodze bohatera i próbując wzbudzić w sobie uczucia zgodne z wolą autora, można z tej książki wynieść więcej niż wynikałoby to z mojego wcześniejszego opisu. Moje podstawowe pytanie brzmi - tylko po co. Poza chęcią zrozumienia nawiązań w innych dziełach i powszechnym "bo wypada to znać". Jest o wiele więcej książek, także tych klasycznych, które są napisane lepiej, ciekawiej, a ich przesłania nie spowszechniały.

Nie będę się rozpisywał na temat tej książki. To oczywiście światowej sławy klasyk. Przyznam, że na poziomie filozoficznych rozważań Conrad jak najbardziej daje radę. Inna sprawa, że obecnie tematy, które porusza autor, jak również spojrzenie na nie, które prezentuje, są już mocno przerobione w kulturze.

Z rozważaniami filozoficznymi jest niestety trochę jak z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zwyczajnie nudna, ale ma wielką wartość dodaną: zainspirowała Coppolę do stworzenia wybitnego "Czasu Apokalipsy".

Zwyczajnie nudna, ale ma wielką wartość dodaną: zainspirowała Coppolę do stworzenia wybitnego "Czasu Apokalipsy".

Pokaż mimo to

Czyta się ciężko, miejscami nuży. Muszę jednak przyznać, że naprawdę bezbłędnie wprowadza klimat grozy i niepokoju.

Czyta się ciężko, miejscami nuży. Muszę jednak przyznać, że naprawdę bezbłędnie wprowadza klimat grozy i niepokoju.

Pokaż mimo to

206/2019 (A)

206/2019 (A)

Pokaż mimo to

"Jądro ciemności" to książka napisana w formie wspomnień narratora. Wraz z postępem historii odsłania się wypaczony i zepsuty obraz niewolnictwa. Kurz jest jego największą kreacją i dlatego warto go poznać.

"Jądro ciemności" to książka napisana w formie wspomnień narratora. Wraz z postępem historii odsłania się wypaczony i zepsuty obraz niewolnictwa. Kurz jest jego największą kreacją i dlatego warto go poznać.

Pokaż mimo to

ciekawa ale dość ciężka.

ciekawa ale dość ciężka.

Pokaż mimo to