Moja opinia znajduje się pod tym linkiem:
https://www.instagram.com/p/CClv_ydgESH/

Moja opinia znajduje się pod tym linkiem:
https://www.instagram.com/p/CClv_ydgESH/

Z jednej strony cieszy zebranie w jednym miejscu opowiadań zahaczających w ten czy inny sposób o grozę, publikowanych przez Kochańskiego w latach 1999-2007 (jeden tekst jest starszy, z 1993),z drugiej jednak martwi sposób, w jaki zostały zaprezentowane czytelnikowi. Książka bowiem startuje z najlepszymi, najzgrabniej zbudowanymi tekstami, bardzo szybko jednak - nawet nie w jednej trzeciej objętości - zsuwając się w opowiadania słabe bądź wręcz bardzo słabe. Niewielką pociechą w tej sytuacji jest to, że Kochański świetnie włada piórem i nawet te najsłabsze z tekstów czyta się gładko...

Z pewnością najlepszym opowiadaniem zbioru jest króciutka "Alchemia" - i dowcipna, i zwarta, i z przewrotną puentą. Przeurocza perełka, która swobodnie mogłaby się znaleźć w antologii najlepszych opowiadań polskich autorów fantastyki. Ładna też jest otwierająca zbiór "Śmierć trolla". "Halloween w obcym kraju", choć też przyjemnie się czytające, już wzbudza lekkie wątpliwości - głównie postacią gadającej kotki, która jest trochę ni przypiął, ni przyłatał. W miarę przyzwoite są jeszcze "Drzwi do piekła", a także zwariowane "Pod choinką", gdzie święty Mikołaj może i przynosi prezenty, ale nie wolno po nie sięgać. Bo może się to bardzo źle skończyć.

Reszta - jak to mawiają - słabuje. "PP Hades" jest humoreską z dobrym zamysłem, ale z taką sobie puentą. "VampiR" z kolei jest wartko i ciekawie napisany, ale jego realia są nie do końca zrozumiałe (gdzie konkretnie dzieje się akcja i czemu niby są tam ludzie zmarli przed setkami lat?). "Powrót do raju" robi wrażenie koncepcją, ale zostawia czytelnika w pół drogi do jakiejkolwiek konkluzji. "Martwy mężczyzna", najdłuższy w zbiorze, cierpi na przerost formy nad treścią. "Sto dziewięćdziesiąt zapałek", "Stypa ze strachem na wróble w tle" i "Zły człowiek" są kiepsko rozplanowanymi historiami o mordercach lub pedofilach, absolutnie pozbawionymi fantastyki. Zaś "Nie wolno wchodzić do łazienki" w ogóle nie wiadomo, o czym jest.

Na koniec zostawiłem "Dzieciaki" - słabe jako opowiadanie (puenta wywraca realia do góry nogami, pozbawiając zarazem sensu szereg elementów intrygi),ale interesujące w kwestii konceptu obcych, którzy - zaatakowani - mogą cofać się sekundę czy dwie w czasie, przez co ich zabicie staje się praktycznie niemożliwe. Na dość podobnej zasadzie polegała inwazja z filmu "Na skraju jutra", w związku z czym pojawia się pytanie, czy Kochański mógł znać zarys fabuły oryginalnej japońskiej powieści, autorstwa Hiroshiego Sakurazakiego. Niby po angielsku wyszła ona już po publikacji "Dzieciaków", ale zbieżność jest po prostu zastanawiająca...

Z jednej strony cieszy zebranie w jednym miejscu opowiadań zahaczających w ten czy inny sposób o grozę, publikowanych przez Kochańskiego w latach 1999-2007 (jeden tekst jest starszy, z 1993),z drugiej jednak martwi sposób, w jaki zostały zaprezentowane czytelnikowi. Książka bowiem startuje z najlepszymi, najzgrabniej zbudowanymi tekstami, bardzo szybko jednak - nawet nie w...

Pierwszą część książki czytałam z zaciekawieniem, niestety już przy drugiej części zmuszałam się, bo doczytać do końca. Trzy ostatnie opowiadania uprzykrzyły mi czytanie. Ale ogólnie polecam tą książkę, fajnie szybko się czyta, nastrój delikatnego horroru przeplatany z humorem.

Pierwszą część książki czytałam z zaciekawieniem, niestety już przy drugiej części zmuszałam się, bo doczytać do końca. Trzy ostatnie opowiadania uprzykrzyły mi czytanie. Ale ogólnie polecam tą książkę, fajnie szybko się czyta, nastrój delikatnego horroru przeplatany z humorem.

Zbiór opowiadań grozy, który czyta się lekko łatwo i przyjemnie. Autor ma ciekawy styl pisania, który przywodzi na myśl książki dla dzieci.I to chyba właśnie był powód tego, że pochłonęłam tę książkę niemalże jednym tchem. Zdecydowanie polecam!

Zbiór opowiadań grozy, który czyta się lekko łatwo i przyjemnie. Autor ma ciekawy styl pisania, który przywodzi na myśl książki dla dzieci.I to chyba właśnie był powód tego, że pochłonęłam tę książkę niemalże jednym tchem. Zdecydowanie polecam!

Bardzo przyjemna, szybko sie nią czyta. Historie nie powalają na kolana, ale są bardzo przyjemnym oderwaniem do rzeczywistości. Jedynie czasami można sie zgubić w toku myślenia autora. Poleca się dla tych co chcą poczytać coś niby strasznego, ale nie do końca...strasznego

Bardzo przyjemna, szybko sie nią czyta. Historie nie powalają na kolana, ale są bardzo przyjemnym oderwaniem do rzeczywistości. Jedynie czasami można sie zgubić w toku myślenia autora. Poleca się dla tych co chcą poczytać coś niby strasznego, ale nie do końca...strasznego

Nie powiem, całkiem całkiem udany zbiorek. I sama nie umiem tego doprecyzować dlaczego, ale bardziej na tytuł całości pasowałby mi ten z wcześniejszego opowiadania, a mianowicie "Alchemia". Być może to połączenie w książce elementów fantastyki z klimatem grozy kojarzy mi się z jakąś alchemiczną, tajemniczą miksturą.
Wiadomo, że przy opowiadaniach trudniej dokonać oceny jako całości. I nie wiem czy został tak celowo dokonany wybór tych opowieści, że na początku jest dobrze, a nawet bardzo dobrze, więc zatrzyma czytelnika przy sobie. Jednak im dalej, tym robi się słabiej, nastrój blaknie i pogrążamy się w nudzie, przez co ostatecznie mam mieszane uczucia.

Nie powiem, całkiem całkiem udany zbiorek. I sama nie umiem tego doprecyzować dlaczego, ale bardziej na tytuł całości pasowałby mi ten z wcześniejszego opowiadania, a mianowicie "Alchemia". Być może to połączenie w książce elementów fantastyki z klimatem grozy kojarzy mi się z jakąś alchemiczną, tajemniczą miksturą.
Wiadomo, że przy opowiadaniach trudniej dokonać oceny jako...

na początku nie wiedziałam o co chodzi . Szkoda , że większości opowiadań nie ma ciągu dalszego , bo mogłoby być na prawdę ciekawie . Jeśli ktoś lubi horrory to czytajcie wieczorem - ja niestety jestem za miękka na takie akcje ; )

na początku nie wiedziałam o co chodzi . Szkoda , że większości opowiadań nie ma ciągu dalszego , bo mogłoby być na prawdę ciekawie . Jeśli ktoś lubi horrory to czytajcie wieczorem - ja niestety jestem za miękka na takie akcje ; )

Niesamowite wizje i pomysły autora sprawiają, że czyta się ten zbiorek szybko, z wypiekami na twarzy i miłym elementem "połaskotania" wyobraźni a'la Gaiman. Najlepsza, po "Krawędzi czasu", książka wydawnictwa Runa, jaką udało mi się przeczytać! Świetnie napisane, przemyślane opowiadania z przekazem i głębią. Raczej fantastyka z dreszczykiem niż klasyczny horror, jednakże do takiej twórczości się wraca. Jeszcze raz mamy dowód na to, że słaba promocja i sztampowy tytuł potrafią zamordować każdą, nie wiem jak dobrą literaturę. O twórczości Kochańskiego powinno się trąbić na każdym kroku. Ja bynajmniej będę zachęcał wszystkich do lektury. Naprawdę warto!

Niesamowite wizje i pomysły autora sprawiają, że czyta się ten zbiorek szybko, z wypiekami na twarzy i miłym elementem "połaskotania" wyobraźni a'la Gaiman. Najlepsza, po "Krawędzi czasu", książka wydawnictwa Runa, jaką udało mi się przeczytać! Świetnie napisane, przemyślane opowiadania z przekazem i głębią. Raczej fantastyka z dreszczykiem niż klasyczny horror, jednakże do...

To chyba nie moja bajka :-( dałem radę przeczytać pierwsze trzy opowiadania i odpuściłem.
--- Może się już starzeje.
--- Może to jest po prostu słabe.
.............sam nie wiem :-)

To chyba nie moja bajka :-( dałem radę przeczytać pierwsze trzy opowiadania i odpuściłem.
--- Może się już starzeje.
--- Może to jest po prostu słabe.
.............sam nie wiem :-)

Jest świetna , jak do tąd najleprza jaką czytałam

Jest świetna , jak do tąd najleprza jaką czytałam