„Żeby było ładnie. Rozmowy o boomie i kryzysie street artu w Polsce” - książka, która musiała do mnie trafić i sama się o to postarała, mimo że o jej istnieniu dowiedziałam się dzień po powrocie z Poznania (mogłabym ją kupić w Arenale, ale wówczas nie wiedziałam jeszcze o jej istnieniu). Co jakiś czas przypominała mi o swoim istnieniu, pojawiając się m.in. na facebookowej ścianie niczym wlepka czy nawet mural.

Od dłuższego czasu interesuję się szeroko pojętym street artem. Amatorsko. Po prostu bywając w różnych miastach patrzę, a właściwie Patrzę – tak, żeby nic mi nie umknęło. Zawsze lubiłam poznawać nowe miejsca, zwiedzać nie tylko punkty obowiązkowe danego miasta, ale zaglądać w boczne uliczki, w bramy, zadzierać głowę... Kto tego nie praktykuje, nie wie co traci. Niestety wieś póki co dostarcza mi niewiele wrażeń pod tym względem.

Street art wypłynął w mediach i zagnieździł się w świadomości Polaków głównie dzięki rosnącej popularności malarstwa monumentalnego. Wielkie murale trudno przegapić, tym bardziej, ze ich liczba rośnie wprost lawinowo. Sama też jestem ich miłośniczką, jednak mam nadzieję, że w najbliższym czasie muralowy boom trochę zmaleje – nie chciałabym żeby kolorowa pstrokacizna murali zastąpiła chaos bannerów i reklam wielkoformatowych – nie o to przecież chodzi. Oczywiście z czasem odkryłam inne formy sztuki ulicy – wlepki, szablony, a moja fotokolekcja znacząco się rozrasta.

Sebastian Frąckiewicz przeprowadził wywiady ze znanymi postaciami ze świata street artu. Są to zarówno twórcy, jak i kuratorzy wystaw. Poznajemy ich wspomnienia o korzeniach street artu w Polsce, ich spojrzenie na fenomen sztuki ulicy, na jej komercjalizację, rosnącą popularność, przesyt(?). Możemy zastanowić się wraz z nimi nad przyszłością tej dziedziny sztuki. Twórcy zdradzają, jak pracują, skąd czerpią inspiracje, jak w ogóle to się stało, że robią w życiu właśnie to. Okazuje się, że ilu ludzi, tyle opinii.

Czy street art powinien angażować się w problematykę polityczną, historyczną i społeczną? Czy mural malowany na zamówienie to wciąż sztuka? Czy komercjalizacja szkodzi sztuce a jej rosnąca popularność i wszechobecność powodują, że traci ona wartość i autentyczność? Czy organizowanie wystaw w galeriach ma w tym przypadku jakikolwiek sens? Czy polska zachorowała na muralozę?
Na te i wiele innych pytań możemy znaleźć odpowiedzi w „Żeby było ładnie...”. Po lekturze tych wywiadów mogą jednak pojawić się tez kolejne pytania.

„Żeby było ładnie. Rozmowy o boomie i kryzysie street artu w Polsce” - książka, która musiała do mnie trafić i sama się o to postarała, mimo że o jej istnieniu dowiedziałam się dzień po powrocie z Poznania (mogłabym ją kupić w Arenale, ale wówczas nie wiedziałam jeszcze o jej istnieniu). Co jakiś czas przypominała mi o swoim istnieniu, pojawiając się m.in. na facebookowej...

Frąckiewicz dokonał całkiem ciekawego wyboru rozmówców, jeśli o poruszane tematy chodzi - są dokładnie takie, jak w podtytule. Silnie wysuwa się także problem rozdziału street artu od graffiti, a niekiedy także muralu od street artu.

Książka nie daje nam wiadomości historycznych (nie taki był jej zamiar),świetnie za to naświetla konflikty wewnątrz obecnej sceny. O środowisku mówić tutaj trudno, tym bardziej, że rozmówcy wskazywali na brak jakichkolwiek powiązań i głębszych relacji między writerami. Wywiady dają też niezły wgląd w działanie festiwali street artowych, powiązania ze światem sztuki (co dla mnie do tej pory było tajemnicą),zamówieniami komercyjnymi czy sztuką ludową, a nawet próbami instytucjonalizacji sztuki ulicy.

Największym Nieobecnym książki jest oczywiście Darek Paczkowski, pojawiają się za to kuratorzy, twórcy festiwali i oczywiście sami artyści (niektórzy związani z akademią, co daje zupełnie inne spojrzenie). Z każdym kolejnym wywiadem robi się ciekawiej. Książka jest pięknie wydana, każda dyskusja okraszona jest kilkoma fotografiami, jednym niedociągnięciem jest ilość błędów językowych oraz interpunkcyjnych.

Książka raczej dla środowiska i o środowisku, wymaga jako-takiego ogarnięcia w temacie. Zdarzają się tarcia i napięcia - co dynamizuje całość.

Frąckiewicz dokonał całkiem ciekawego wyboru rozmówców, jeśli o poruszane tematy chodzi - są dokładnie takie, jak w podtytule. Silnie wysuwa się także problem rozdziału street artu od graffiti, a niekiedy także muralu od street artu.

Książka nie daje nam wiadomości historycznych (nie taki był jej zamiar),świetnie za to naświetla konflikty wewnątrz obecnej sceny. O...