Pewnego dnia znika znana i utytułowana kickbokserka a policjant po przejściach dostaje zadanie znaleźć ją żywą. Kryminał rządzi się swoimi prawami, więc na końcu złoczyńcą okaże się ten, którego na początku nie podejrzewaliśmy.
Książkę pochłonęłam w jedno popołudnie i wieczór. Tak mnie wciągnęła, że nie mogłam się od niej oderwać. Świetne monologi wewnętrzne złoczyńcy.

Pewnego dnia znika znana i utytułowana kickbokserka a policjant po przejściach dostaje zadanie znaleźć ją żywą. Kryminał rządzi się swoimi prawami, więc na końcu złoczyńcą okaże się ten, którego na początku nie podejrzewaliśmy.
Książkę pochłonęłam w jedno popołudnie i wieczór. Tak mnie wciągnęła, że nie mogłam się od niej oderwać. Świetne monologi wewnętrzne złoczyńcy.

"Cukiereczek" Grzegorza Bartosa to kryminał napisany męskim językiem z męskiego punktu widzenia o męskich sprawach. Mimo to autor potrafił sprawić, że przeczytałam tę książkę niemal na jednym oddechu. Może to zasługa Radomia, miasta o złej sławie, bynajmniej w ogólnym odczuciu nieliterackiego, a jednak będącego niezwykłą inspiracją do osadzenia fabuły powieści właśnie w tym, a nie innym mieście. Głównym wątkiem powieści jest odnalezienie zaginionej kobiety przez policjanta po tak zwanych przejściach. Autor zadbał o zróżnicowanie wątków, bowiem przedstawia czytelnikowi środowisko nie tylko radomskiej policji i sportowców, ale także - pośrednio - przestępców, lekarzy i nauczycieli. To zróżnicowanie bez wątpienia uatrakcyjnia lekturę, a wynika jednoznacznie z sieci powiązań poszczególnych bohaterów powieści. Książka jest ciekawa, ale przysłowiowego ciśnienia nie podnosi. Zakończenie wydaje mi się nawet ckliwe, choć ukazane w męskim wydaniu, i trochę nawet nie pasuje do całości fabuły. Polecam lekturę tej powieści głównie ze względu na miasto, w którym toczy się akcja, (choć nie zgadzam się ze stwierdzeniem Bartosa, że Radom to "martwe miasto"),ponieważ autor zadbał o duży realizm, troskę o szczegół, w ujęciu historycznym i topograficznym, oraz prawdopodobieństwo zdarzeń. Poza tym Grzegorz Bartos to pisarz na arenie ogólnopolskiej wciąż mało znany, choć jego dorobek mógłby powiedzieć coś zgoła odmiennego.

"Cukiereczek" Grzegorza Bartosa to kryminał napisany męskim językiem z męskiego punktu widzenia o męskich sprawach. Mimo to autor potrafił sprawić, że przeczytałam tę książkę niemal na jednym oddechu. Może to zasługa Radomia, miasta o złej sławie, bynajmniej w ogólnym odczuciu nieliterackiego, a jednak będącego niezwykłą inspiracją do osadzenia fabuły powieści właśnie w...

Książka przeczytana i godna polecenia.
Zdecydowany plus należy się autorowi za świetnie przedstawiony Radom, co jest rzadkością nawet u radomskich pisarzy. Osoba pochodząca z Radomia czytając tę powieść bez najmniejszego problemu jest w stanie zobrazować sobie miejsce akcji, co bardzo poprawia odbiór lektury. Język, styl pisarza bardzo mi odpowiada, dzięki czemu książkę czytało mi się bardzo dobrze. "Cukiereczek" jest niby powieścią kryminalną, ale można w niej dojrzeć także elementy charakterystyczne dla literatury psychologicznej. Mimo tego, że cała historia do oryginalnych nie należy, to została przedstawiona w ciekawy sposób. Mocne uderzenie na początku, potem spowolnienie akcji, główny bohater błądzi szukając rozwiązania, a na koniec ekspresowy finał. Moim zdaniem tutaj mamy jedyny minus który mogę przypisać autorowi. Zdecydowanie za szybka końcówka. Dlatego daję ocenę 9/10. Po zakończeniu pozostał mi pewien niedosyt. Niemniej książka jest naprawdę dobra i zasługuje na uwagę

Jest to moja pierwsza książka Pana Grzegorza i po niej na pewno sięgnę po kolejne.

Książka przeczytana i godna polecenia.
Zdecydowany plus należy się autorowi za świetnie przedstawiony Radom, co jest rzadkością nawet u radomskich pisarzy. Osoba pochodząca z Radomia czytając tę powieść bez najmniejszego problemu jest w stanie zobrazować sobie miejsce akcji, co bardzo poprawia odbiór lektury. Język, styl pisarza bardzo mi odpowiada, dzięki czemu książkę...

To moja pierwsza książka autorstwa G. Bartosa. Początek był mocny ale potem akcja zwolniła, właściwie kręciła się w miejscu. Dopiero końcówka przykuła na dłużej moją uwagę. Pomysł na fabułę dość popularny - uprowadzenie, gliniarz schematyczny - alkoholik, który nie radzi sobie w życiu prywatnym i główny podejrzany czyli mąż. Na plus zapisuję rozwiązanie zagadki, motywy działania porywacza, które trochę mnie zaskoczyły i pozytywne zakończenie. Jednak nie mąż.

To moja pierwsza książka autorstwa G. Bartosa. Początek był mocny ale potem akcja zwolniła, właściwie kręciła się w miejscu. Dopiero końcówka przykuła na dłużej moją uwagę. Pomysł na fabułę dość popularny - uprowadzenie, gliniarz schematyczny - alkoholik, który nie radzi sobie w życiu prywatnym i główny podejrzany czyli mąż. Na plus zapisuję rozwiązanie zagadki, motywy...

Od samego początku książka mnie wciągnęła!
Ciekawy początek (co rzadko się zdarza),środek i końcówka, która również trzymała w napięciu :D.
Książkę szybko się czytało i nie nudziłam się przy niej ;). Wręcz przeciwnie. Miałam ochotę czytać ją dalej, i dalej, aż do samego końca.
Same plusy :D. Bardzo mi się podobała ;).
Gorąco polecam ! ! !

Od samego początku książka mnie wciągnęła!
Ciekawy początek (co rzadko się zdarza),środek i końcówka, która również trzymała w napięciu :D.
Książkę szybko się czytało i nie nudziłam się przy niej ;). Wręcz przeciwnie. Miałam ochotę czytać ją dalej, i dalej, aż do samego końca.
Same plusy :D. Bardzo mi się podobała ;).
Gorąco polecam ! ! !

„Cukiereczek” Grzegorza Bartosa to książka radomskiego pisarza i dramaturga.Nagrodzona w konkursie na powieść kryminalną. Wiedziałam, że nie będzie słodko. Po przeczytaniu kilku dosłownie stron zaniepokoiłam się, czy to przypadkiem nie będzie zbyt drastyczna fabuła. Sceny rodem z horroru nie dla mnie. Czyżby autor miał na celu przykuć uwagę czytelnika już na pierwszych stronach książki? Jeśli o to chodziło Grzegorzowi Bartosowi to mu się udało.
„Cukiereczek” to thriller o obsesji radomskiego policjanta, który prowadzi prywatne śledztwo w sprawie zaginionej, byłej mistrzyni kickboxingu. Ewelina Frankowska rozpoczęła swoją sportową karierę w wieku trzynastu lat. Nie było jej łatwo. Mieszkała w najgorszej dzielnicy Radomia. Do tego pochodziła z patologicznej rodziny. Mimo to bardzo szybko wspięła się na sam szczyt sportów walki i niespodziewanie zrezygnowała. Czyżby za sprawą stalkera?
Przez dziesięć ostatnich lat otrzymywała niepokojące listy. Bagatelizowała je starając się żyć normalnie. Nie dać się zastraszyć. Do czasu.
Gerard Burzyński, policjant, który poniósł klęskę w życiu prywatnym i zawodowym początkowo ma za zadanie ją ochraniać. Gdy sytuacja wymyka się spod kontroli przez moment staje się jej powiernikiem. Niespodziewanie Ewelina Frankowska nie wraca do domu. Od tej pory policjant dla którego kobieta jest kimś więcej niż osobą nękaną przez stalkera przemierza zakamarki Radomia w poszukiwaniu byłej mistrzyni kickboxingu .
„Cukiereczek” Grzegorza Bartosa to nie tylko kryminał, którego fabułą jest śledztwo w sprawie zaginięcia. To powieść z ogromną dawką psychologii. Wreszcie spacer po Radomiu, „mieście z wyrokiem". To określenie rodzinnego miasta autora przez niego samego. Spacer był dla mnie nadzwyczaj interesujący. Natomiast nie godzę się na określenie mojego również rodzinnego Radomia „ miastem z wyrokiem”. Jeśli już to wyrok dawno odsiedziany. Chociaż, może pisarz gromadząc materiał do swojej książki widzi więcej?
Podsumowując, Grzegorz Bartos najnowszą książką „Cukiereczek” potwierdza swój niebywały talent prozatorski. Trzecie miejsce w konkursie na powieść kryminalną. Dlaczego dopiero trzecie?
Od pierwszych stron wiedziałam, że nie odłożę tej książki dopóki nie dobrnę do końca. GORĄCO POLECAM!

„Cukiereczek” Grzegorza Bartosa to książka radomskiego pisarza i dramaturga.Nagrodzona w konkursie na powieść kryminalną. Wiedziałam, że nie będzie słodko. Po przeczytaniu kilku dosłownie stron zaniepokoiłam się, czy to przypadkiem nie będzie zbyt drastyczna fabuła. Sceny rodem z horroru nie dla mnie. Czyżby autor miał na celu przykuć uwagę czytelnika już na pierwszych...

thriller. całkiem fajny thriller :)

Obsesja, poszukiwanie, szaleństwo, sensacja, sport, zawodowstwo. To wszystko i jeszcze więcej przedstawia powieść Cukiereczek, powieść, która pokazuje, że cukiereczki nie zawsze są słodkie.

thriller. całkiem fajny thriller :)

Obsesja, poszukiwanie, szaleństwo, sensacja, sport, zawodowstwo. To wszystko i jeszcze więcej przedstawia powieść Cukiereczek, powieść, która pokazuje, że cukiereczki nie zawsze są słodkie.