Historia bardzo ciekawa. Autorka sprytnie umieszcza wskazówki, które nie są oczywiste i po których dostrzeżeniu miałem wrażanie że jestem bliski rozwiązania zagadki, ale okazało się ono niepoprawne.

Książka była dla mnie miejscami nużąca, że względu na poznawaniem tej samej historii z perspektywy kilku osób.

Historia bardzo ciekawa. Autorka sprytnie umieszcza wskazówki, które nie są oczywiste i po których dostrzeżeniu miałem wrażanie że jestem bliski rozwiązania zagadki, ale okazało się ono niepoprawne.

Książka była dla mnie miejscami nużąca, że względu na poznawaniem tej samej historii z perspektywy kilku osób.

Bardzo dobra opowieść o tym, czym jest przywiązanie i do czego prowadzi. Plus Herkules Poirot.

Bardzo dobra opowieść o tym, czym jest przywiązanie i do czego prowadzi. Plus Herkules Poirot.

Świetna powieść. Bohaterowie krwiści, każdy reprezentuje inny typ osobowości. Tam gdzie możemy wyczuć nienawiść, kryje się miłość i odwrotnie. Jakie to było dobre! Hercules Piorot nie irytuje w tym tomie. Próbowałam przewidzieć zakończenie, ale nie trafiłam.

Świetna powieść. Bohaterowie krwiści, każdy reprezentuje inny typ osobowości. Tam gdzie możemy wyczuć nienawiść, kryje się miłość i odwrotnie. Jakie to było dobre! Hercules Piorot nie irytuje w tym tomie. Próbowałam przewidzieć zakończenie, ale nie trafiłam.

Zakończenie satysfakcjonujące

Zakończenie satysfakcjonujące

Kolejna odsłona zagadek detektywa Poirota - jak dla mnie jedna z najlepszych. Książka jest podzielona na dwie części, w pierwszej detektyw klasycznie rozmawia ze świadkami zbrodni sprzed 16 lat, a następnie w drugiej możemy przeczytać zeznania każdego świadka, który zapamiętał ten dzień z innymi szczegółami. Czyta się bardzo przyjemnie, polecam.

Kolejna odsłona zagadek detektywa Poirota - jak dla mnie jedna z najlepszych. Książka jest podzielona na dwie części, w pierwszej detektyw klasycznie rozmawia ze świadkami zbrodni sprzed 16 lat, a następnie w drugiej możemy przeczytać zeznania każdego świadka, który zapamiętał ten dzień z innymi szczegółami. Czyta się bardzo przyjemnie, polecam.

Dobra, chociaż tym razem troszkę fabuła się dłużyła, Poirot oczywiście jest taki, że pracuje powoli ze swoimi szarymi komórkami, ale tym razem powracanie do wątków było troszkę zbyt monotonne. Mimo wszystko i tak uwielbiam serie o tym małym belgu.

Dobra, chociaż tym razem troszkę fabuła się dłużyła, Poirot oczywiście jest taki, że pracuje powoli ze swoimi szarymi komórkami, ale tym razem powracanie do wątków było troszkę zbyt monotonne. Mimo wszystko i tak uwielbiam serie o tym małym belgu.

Z tej książki wyłania się lepszy obraz Herkulesa Poirot - w porównaniu do Tajemniczej historii w Styles, tu nie jest tak irytujący i da się lubić. Opowieść poprawna, nawet udało mi się zgadnąć jej rozwiązanie. Jednakże zabrakło dynamiki, powieść trochę mi się dłużyła i nie wciągnęła tak jak poprzednie :)

Z tej książki wyłania się lepszy obraz Herkulesa Poirot - w porównaniu do Tajemniczej historii w Styles, tu nie jest tak irytujący i da się lubić. Opowieść poprawna, nawet udało mi się zgadnąć jej rozwiązanie. Jednakże zabrakło dynamiki, powieść trochę mi się dłużyła i nie wciągnęła tak jak poprzednie :)

Dwunasta część z Herculesem Poirot właśnie przeczytana. Dla mnie kolejna perełka, zaraz po śmierci na Nilu oraz Morderstwie w Orient Expressie. Zagadka sprzed lat i postać Małego Belga i ja płynę. Podczas czytania przypomniałam sobie, że już wcześniej znałam tą historię pod postacią filmu, który oglądałam wieki temu. Wszystko zgadzało mi się, co do joty.

Dwunasta część z Herculesem Poirot właśnie przeczytana. Dla mnie kolejna perełka, zaraz po śmierci na Nilu oraz Morderstwie w Orient Expressie. Zagadka sprzed lat i postać Małego Belga i ja płynę. Podczas czytania przypomniałam sobie, że już wcześniej znałam tą historię pod postacią filmu, który oglądałam wieki temu. Wszystko zgadzało mi się, co do joty.

Cóż niestety tu mamy spadek formy u Christine. O ile pomysł jest dość ciekawy, odbiega z konwencji kryminału na rzecz thrillera, tak wykonanie już leży. Styl który jest mistrzostwem w kryminale jest marne w thrillerze.

Cóż niestety tu mamy spadek formy u Christine. O ile pomysł jest dość ciekawy, odbiega z konwencji kryminału na rzecz thrillera, tak wykonanie już leży. Styl który jest mistrzostwem w kryminale jest marne w thrillerze.

Bardzo ciekawe ujęcie zbrodni sprzed lat. Pamięć bywa zawodna i zwodnicza, czy wszystko jest takie na jakie wygląda, czy to tylko złudzenie. Herkules na tropie i na topie!

Bardzo ciekawe ujęcie zbrodni sprzed lat. Pamięć bywa zawodna i zwodnicza, czy wszystko jest takie na jakie wygląda, czy to tylko złudzenie. Herkules na tropie i na topie!