W dalszym ciągu dobre i śmieszne, ale też nie dam najwyższej oceny w serii. Wątek kryminalny (narkotyki) jakoś rozmył się lub raczej rozwarstwił na kilka pobocznych wątków, które nijak nie wpływały na spójnoś treści. Chyba za dużo srok za ogon chciał złapać autor. Drugim , o wiele poważniejszymi zarzutem jest zbyt duże pominięcie samej postaci Wilta w tym tomie. Jego postać pozostała gdzieś w cieniu, co w końcówce książki z jego udziałem możemy z żalem potwierdzić jak wielki to był błąd.

W dalszym ciągu dobre i śmieszne, ale też nie dam najwyższej oceny w serii. Wątek kryminalny (narkotyki) jakoś rozmył się lub raczej rozwarstwił na kilka pobocznych wątków, które nijak nie wpływały na spójnoś treści. Chyba za dużo srok za ogon chciał złapać autor. Drugim , o wiele poważniejszymi zarzutem jest zbyt duże pominięcie samej postaci Wilta w tym tomie. Jego postać...

63 / 52 / 2019

63 / 52 / 2019

Przyjemnie zwariowany, chwilami czysto absurdalny czwarty tom przygód Wilta, przy lekturze którego bawiłem się jednak gorzej niż podczas czytania poprzednich części. I teraz będę miał zagwozdkę, czy to mnie się lekko zmienił gust - bo z trawieniem niektórych dowcipasów z histerycznym naśmiewaniem się z grubych kobiet już miałem problemy - czy też autor faktycznie obniżył loty. Problem bowiem w tym, że poprzednie trzy tomy czytałem coś pod piętnaście lat temu i musiałbym je sobie teraz odświeżyć. A przede mną przecież jeszcze setki innych zaległości...

Jak by nie było, "Wilt w drodze donikąd" jest powieścią doskonale spełniająca swoje podstawowe zadanie: śmieszy. Może nie tak bardzo, jak poprzednie odsłony przygód akademickiego nauczyciela, ale zdarza się, że i tutaj można nieprzyzwoicie zacząć rechotać. Szczególnie gdy się dotrze do sceny z psami rozprawiającymi się z dwójką nadmiernie wścibskich dziennikarzy. Choćby dla tego kawałka warto sięgnąć po tę niegrubą książeczkę.

Przyjemnie zwariowany, chwilami czysto absurdalny czwarty tom przygód Wilta, przy lekturze którego bawiłem się jednak gorzej niż podczas czytania poprzednich części. I teraz będę miał zagwozdkę, czy to mnie się lekko zmienił gust - bo z trawieniem niektórych dowcipasów z histerycznym naśmiewaniem się z grubych kobiet już miałem problemy - czy też autor faktycznie obniżył...

Wilt zaiste w drodze donikąd...
Czwarta część serii jest jak wegetariański schaboszczak - coś, co się zna i lubi, całkowicie wyprane ze swojej treści. Wilt w tej książce jest praktycznie nieobecny, najpierw nieprzytomny, potem niechętny, na koniec spacyfikowany. Eva i czworaczki dostarczają nieco rozrywki, ale nadal zdecydowanie za mało, żeby uznać "Wilta" nr 4 za część dorównującą choćby poprzednim.

Wilt zaiste w drodze donikąd...
Czwarta część serii jest jak wegetariański schaboszczak - coś, co się zna i lubi, całkowicie wyprane ze swojej treści. Wilt w tej książce jest praktycznie nieobecny, najpierw nieprzytomny, potem niechętny, na koniec spacyfikowany. Eva i czworaczki dostarczają nieco rozrywki, ale nadal zdecydowanie za mało, żeby uznać "Wilta" nr 4 za część...

Po bardzo średniej, jak dla mnie, trzeciej części serii przygód Wilta, myślałam, że już lepiej nie będzie. Dlatego mile zaskoczyło mnie, że autor znów powrócił do swego fenomenalnego poziomu. Wiadomo jak to czasem bywa - im dalej w las, tym ciemniej, jednak z pełną odpowiedzialnością mogę Was zapewnić, że WARTO dociągnąć do tej części. Cieszę się, że postanowiłam dać szansę tej książce. Według mnie, najlepsza! ;)
Ciężko jest mi tu napisać coś więcej bez zbędnego spoilerowania, jednak skrajne emocje towarzyszące mi podczas czytania, wyrażą więcej niż jakiekolwiek słowa. Jak to podczas czytania Sharpe'a, dominują śmiech i zaskoczenie, niedowierzanie przemieszane z najróżniejszymi przemyśleniami, jednak w książce tej kryje się dużo, duuużo więcej.
Także czytajcie, serdecznie polecam!

Po bardzo średniej, jak dla mnie, trzeciej części serii przygód Wilta, myślałam, że już lepiej nie będzie. Dlatego mile zaskoczyło mnie, że autor znów powrócił do swego fenomenalnego poziomu. Wiadomo jak to czasem bywa - im dalej w las, tym ciemniej, jednak z pełną odpowiedzialnością mogę Was zapewnić, że WARTO dociągnąć do tej części. Cieszę się, że postanowiłam dać szansę...

super

super