Moja ulubiona część serii. Spotykamy tu znane z poprzednich części osoby: państwo Mossakowskich, Sabinę, doktora Doleckiego, jego córkę, Marka, Carmen Rochas.
Jesień w Idzie. Sabina bardzo chciałaby zostać matką, niestety, na razie nie ma widoków na upragnioną ciążę. Jednocześnie nawiązuje współpracę ze stacją telewizyjną- otrzymała propozycję sfilmowania jednej z jej poczytnych powieści. Scenariusz ma napisać Katia Wimmer na podstawie książki autorki. Początkowo obie panie nie rozumieją się najlepiej i współpraca kuleje.
Katia przybywa do Idy z celebrytką Brygidą. Zamieszkują w pensjonacie Mossakowskich. Scenarzystka spotyka się z miejscowym biznesmenem, Markiem Rokoszem. Znajomość prowadzi do krótkiego romansu, niestety zakończonego przez arogancką Katię.
Mila Mossakowska gości w swoim pensjonacie pana Emiliero z Argentyny. Mężczyzna szuka w Polsce krewnej swojej klientki. Może to mieć związek z hrabiną Tyczyńską, która nie życzy sobie jednak kontaktów z prawnikiem. Na starość kobieta chciałaby prowadzić spokojne życie, komponować perfumy i nie musieć mierzyć się z wojenną przeszłością.
Na pewno nie wszystko potoczy się gładko. Ale nikt z bohaterów nie straci, a wielu dużo zyska.
Opowieść jest kojąca, rozczulająca, ma rewelacyjny klimat (piękna okolica, przytulny hotelik, rozgrzane piece, herbatki, ciasta owocowe, spółdzielnia wiejska i wytwarzane tam pyszne przetwory i tkaniny artystyczne, obchody równonocy, Wigilii). Autorka wplata wiele nawiązań do literatury i cytatów wierszy, podkreślających opisy i zjawiska przyrody. Moim zdaniem jest to intrygujący ,,zabieg", podkreśla ,,baśniowość" scen. W dialogach brzmi to nieco nierzeczywiście, ale ma swój urok.

Moja ulubiona część serii. Spotykamy tu znane z poprzednich części osoby: państwo Mossakowskich, Sabinę, doktora Doleckiego, jego córkę, Marka, Carmen Rochas.
Jesień w Idzie. Sabina bardzo chciałaby zostać matką, niestety, na razie nie ma widoków na upragnioną ciążę. Jednocześnie nawiązuje współpracę ze stacją telewizyjną- otrzymała propozycję sfilmowania jednej z jej...

Romantyczna, sielankowa i dość pogodna opowieść umiejscowiona w sielskie małej miejscowości. Wszyscy tutaj są utalentowani, zaangażowani i pomocni. Problemy rozwiązują się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Cała seria wciągająca, choć trochę rozciągnięta i miejscami trochę naiwna.

Romantyczna, sielankowa i dość pogodna opowieść umiejscowiona w sielskie małej miejscowości. Wszyscy tutaj są utalentowani, zaangażowani i pomocni. Problemy rozwiązują się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Cała seria wciągająca, choć trochę rozciągnięta i miejscami trochę naiwna.

Czwarty i ostatni tom serii "Magiczne miejsce" zachwycił mnie nie mniej niż pozostałe. Akcja jest bardzo ciekawa i wciągająca. W tej części jak i w każdej, pojawiają się nowe postacie, które są bardzo intrygujące. Wszystkie sprawy się tutaj wyjaśniają i seria się pięknie domyka. W sumie to mogłoby być jeszcze z pięć tomów, bo bardzo polubiłam bohaterów i wielką szkodą jest ich porzucać. Zdecydowanie polecam wam całą serię!

Czwarty i ostatni tom serii "Magiczne miejsce" zachwycił mnie nie mniej niż pozostałe. Akcja jest bardzo ciekawa i wciągająca. W tej części jak i w każdej, pojawiają się nowe postacie, które są bardzo intrygujące. Wszystkie sprawy się tutaj wyjaśniają i seria się pięknie domyka. W sumie to mogłoby być jeszcze z pięć tomów, bo bardzo polubiłam bohaterów i wielką szkodą jest...

Ostatnia część podobała mi się najmniej. Książkowa mało życiowa. Według mnie zakończenie zbyt przesłodzone. Do tej miski miodu przydała by się jeszcze łyżka dziegciu, by urealnić i zrobić z niej bardziej życiową, bo w życiu nie jest idealnie i nie zawsze wszystko kończy się happy endem.

Ostatnia część podobała mi się najmniej. Książkowa mało życiowa. Według mnie zakończenie zbyt przesłodzone. Do tej miski miodu przydała by się jeszcze łyżka dziegciu, by urealnić i zrobić z niej bardziej życiową, bo w życiu nie jest idealnie i nie zawsze wszystko kończy się happy endem.

Akcja rogrywa się w troche w wyidealizowanej rzeczywistości. Trochę jak w baśni. Ja lubię baśnie, więc cała seria to bardzo przyjemne czytanie.

Akcja rogrywa się w troche w wyidealizowanej rzeczywistości. Trochę jak w baśni. Ja lubię baśnie, więc cała seria to bardzo przyjemne czytanie.

Agnieszka Krawczyk ponownie zaprasza nas do niezwykłego miejsca, w które warto odpłynąć, by poruszyć swoje emocje. „Jezioro szczęścia” to już czwarta i ostatnia część serii „Magiczne miejsca”.
Tym razem w dolinie mgieł i róż cieszymy się urokami jesieni. Ta pora roku ma swój specyficzny urok, zachwyca barwami. Tak samo jest z historią, którą na kartach powieści zapisała Pani Agnieszka. Poczujemy również magiczną aurę zimy, która otuli nas śnieżnym puchem.
Autorka zaprasza nas do Idy, a my śledzimy losy jej mieszkańców. Sabina Dolecka wiedzie szczęśliwe życie próbując zrealizować swoje pragnienie zajścia w ciążę. Do miasteczka przyjeżdża Katarzyna Wimmer, scenarzysta, która wraz z Dolecką w oparciu o jej powieści piszą serial. Początkowo relacja między kobietami owiana jest chłodem. I nie mam tutaj na myśli temperatury związanej z porą roku, lecz niesnaskami związanymi z nową produkcją. Dolecka obawia się, że najlepsza scenarzystka w kraju nie odda w pełni „ducha” jej powieści, że serial będzie tylko i wyłącznie obrazem scenarzystki. Nie chce aby odbiegał od koncepcji zawartej w jej twórczości. Jednak początkowe nieporozumienia w miarę upływu czasu roztopią się niczym śnieg.
Historia stworzona przez autorkę pozwala nam oderwać się od codziennych zmartwień i zatopić się w losach bohaterów „Jeziora szczęścia”. Katia nie tylko skupi się na pracy związanej z ekranizacją powieści Sabiny Doleckiej. W Idzie pozna Marka Rokosza. Między tym dwojgiem zapłonie uczucie. Autorka serwuje nam wachlarz wielu emocji. Nie tylko urok Idy, czy też pragnienia Doleckiej oraz historia scenarzystki przykują naszą uwagę. Z ogromnym zaciekawieniem śledzić będziemy losy Tekli Tyczyńskiej, hrabiny, która borykać będzie się z wojennymi wspomnieniami związanymi z rodzinną tragedią. A to za sprawą pojawienia się w miasteczku prawnika Juana Emiliero. Argentyńczyk przyjechał tu w poszukiwaniu naszyjnika z kamienia księżycowego, który zauważył na fotografii Sabiny Doleckiej. Mężczyzna nie wie jednak, że kobieta otrzymała go od hrabiny w prezencie ślubnym.
Jaką tajemnicę skrywa naszyjnik? Dlaczego Tyczyńska ukrywa prawdę dotyczącą historii naszyjnika? Czy podzieli się jego historią? A jeśli tak, to jak bardzo poznana prawda namiesza w życiu mieszkańców Idy?
Agnieszka Krawczyk ciekawie poprowadziła kontynuację wątków bohaterów trzech wcześniejszych części. Ta ostatnia, tak jak poprzednie sprawiają, że z nostalgią oraz uśmiechem na twarzy powracać będziemy wspomnieniami do doliny mgieł i róż.
A jeśli jeszcze nie mieliście przyjemności odbycia podróży do Idy, to zachęcam Was do zerknięcia w „Magiczne miejsce”.
„Magiczne miejsce”, „Dolina mgieł i róż”, „Ogród księżycowy”, „Jezioro szczęścia” to powieści, które warto umieścić na półce Najlepszych Interesujących Książek.
Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia http://www.wydawnictwofilia.pl/
http://www.czyt-nik.pl/recenzje/tajemnica-naszyjnika-z-kamienia-ksiezycowego/

Agnieszka Krawczyk ponownie zaprasza nas do niezwykłego miejsca, w które warto odpłynąć, by poruszyć swoje emocje. „Jezioro szczęścia” to już czwarta i ostatnia część serii „Magiczne miejsca”.
Tym razem w dolinie mgieł i róż cieszymy się urokami jesieni. Ta pora roku ma swój specyficzny urok, zachwyca barwami. Tak samo jest z historią, którą na kartach powieści zapisała...

Super książka

Super książka

Ciekawa. Szkoda, że to ostatnia seria.

Ciekawa. Szkoda, że to ostatnia seria.

Czwarta, ostatnia część tej serii. Aż szkoda, że nie ma więcej części do tej serii. Tak jak poprzednie części również i ta bardzo mnie wciągnęła. Nie mogłam się od niej oderwać. Idealna na lato, nawet na zimowe wieczory czy świąteczny czas.

Czwarta, ostatnia część tej serii. Aż szkoda, że nie ma więcej części do tej serii. Tak jak poprzednie części również i ta bardzo mnie wciągnęła. Nie mogłam się od niej oderwać. Idealna na lato, nawet na zimowe wieczory czy świąteczny czas.

Podsumowując całą serię daję 10 . Sporo się dzieje, dużo bohaterów,ale tak fajnie połączonych w całość ,że super się czyta.Polecam !

Podsumowując całą serię daję 10 . Sporo się dzieje, dużo bohaterów,ale tak fajnie połączonych w całość ,że super się czyta.Polecam !