Córka Matylda postanowiła umrzeć... Jednak jak przystało na ciepłą i optymistycznie nastawioną do życia, nie robi z tego tragedii. Ponieważ wie, że liczba Matyld musi być stała i kolejna pojawi się lada moment, odchodzi z uśmiechem.
Joanka zostaje z małym dzieckiem i mężem marynarzem- naukowcem ( gdzieś na Spitsbergenie) , jednak duch ciotki i dwóch niezwykłych mięśniaków- biznesmenów o gołębicy sercach czuwają nad nią.
Życie pokazuje pazury ale jeśli je odpowiednio pogłaskać, okazuje się miłym kotem.
Magdalena Witkiewicz umie w te rzeczy. Jej opowieść, choć słodka jak cukierek, wcale nie nudzi. Jest doskonałą odskocznią od prozy życia, a świadomość, że to tylko wymyślona historia wcale mi nie przeszkadza. Relaks, optymizm i oczywiście happy end- wszystko zasługuje na 9*.

Córka Matylda postanowiła umrzeć... Jednak jak przystało na ciepłą i optymistycznie nastawioną do życia, nie robi z tego tragedii. Ponieważ wie, że liczba Matyld musi być stała i kolejna pojawi się lada moment, odchodzi z uśmiechem.
Joanka zostaje z małym dzieckiem i mężem marynarzem- naukowcem ( gdzieś na Spitsbergenie) , jednak duch ciotki i dwóch niezwykłych mięśniaków-...

Miła, pozytywna lektura z happy endem. Idealna na odstresowanie.

Miła, pozytywna lektura z happy endem. Idealna na odstresowanie.

Czasami potrzebuję przeczytać / wysłuchać coś lekkiego, pokrzepiającego, nawet jeśli fabuła jest przewidywalna i nieco naiwna.
I taka jest "Ballada o ciotce Matyldzie" - lekka, przyjemna, z happy endem. Idealna na jesienną słotę.

Czasami potrzebuję przeczytać / wysłuchać coś lekkiego, pokrzepiającego, nawet jeśli fabuła jest przewidywalna i nieco naiwna.
I taka jest "Ballada o ciotce Matyldzie" - lekka, przyjemna, z happy endem. Idealna na jesienną słotę.

"Ciotka Matylda do niebieskich kroczy bram
Już podoba się jej tam
I na Pana woła głośno: wpuść mnie Pan!
Ciotka Matylda ma koronę z papilotów
I pod pachą taszczy kota
Przecież biedak nie mógł zostać całkiem sam".
(Ballada o cioci Matyldzie-Grupa pod Budą)

Czy można pisać o sprawach poważnych, z poczuciem humoru, z "mrugnięciem oka" do czytelnika? Pewnie, że można i to jeszcze jak!
"Ballada o Ciotce Matyldzie" to pełna ciepła opowieść, o pożegnaniach, o rozpoczynaniu życia od nowa, o spełnianiu marzeń, nawet tych najbardziej niewyobrażalnych do spełnienia. Akcja historii dzieje się na Wybrzeżu, a narratorkami są Joanka i nieżyjąca już Ciotka Matylda, która powraca w listach i we wspomnieniach Joanki. Ciotka Matylda pozostawia po sobie wiele niespodzianek m.in. życiową mądrość, dobroć, która jest obecna w Olusiu i Przemusiu, a także rodzinny biznes, w który nie wierzył nikt z rodziny Joanki: piekarnię- która okazała się dość dochodowym sex-shopem.
Joanka nie może sobie poradzić z wieloma rzeczami: ze śmiercią ukochanej ciotki, z ciągłą nieobecnością, a w końcu zdradą męża Piotra, a także z samodzielnym wychowywaniem córeczki Matyldy. Kiedy do akcji wkraczają znajomi od ciotki Matyldy, którzy przysięgli "na wszystkie świętości" Starszej Pani (świeć Panie nad jej duszą) że się zajmą Joanką, a nawet "obiją komuś twarzyczkę" jeśli będzie trzeba, życie Joanki zaczyna przypominać pasmo sukcesów. Być może Joanka otworzy się nawet na nową miłość? Czyżby Ciotka Matylda czuwała nad nią z góry?. Magdalena Witkiewicz ujęła mnie za serce stworzoną przez siebie historią pełną samych dobrych zakończeń, choćby wcześniej nic na happy end nie wskazywało. Polecam serdecznie do przeczytania przy kawce i pysznym ciasteczku.

"Ciotka Matylda do niebieskich kroczy bram
Już podoba się jej tam
I na Pana woła głośno: wpuść mnie Pan!
Ciotka Matylda ma koronę z papilotów
I pod pachą taszczy kota
Przecież biedak nie mógł zostać całkiem sam".
(Ballada o cioci Matyldzie-Grupa pod Budą)

Czy można pisać o sprawach poważnych, z poczuciem humoru, z "mrugnięciem oka" do czytelnika? Pewnie, że można i to...

Ciepła i kojąca opowieść o kobietach i ich relacjach. Bardzo fajnie się tą książkę czyta. Wciąga, bawi, wzrusza i uczy. Dużo mądrości życiowych.
W trakcie czytania wraca się myślami do swojej babci lub cioci, z która się rozmawiało w dzieciństwie, a której już nie ma.
Polecam!

Ciepła i kojąca opowieść o kobietach i ich relacjach. Bardzo fajnie się tą książkę czyta. Wciąga, bawi, wzrusza i uczy. Dużo mądrości życiowych.
W trakcie czytania wraca się myślami do swojej babci lub cioci, z która się rozmawiało w dzieciństwie, a której już nie ma.
Polecam!

Audiobook na podróż, nawet nastolatki się zasłuchały.

Audiobook na podróż, nawet nastolatki się zasłuchały.

Ciepła, niosąca dużo pozytywnej energii, choć bardzo wyidealizowana opowieść. Książka na jeden, dwa wieczory na poprawę humoru.

Ciepła, niosąca dużo pozytywnej energii, choć bardzo wyidealizowana opowieść. Książka na jeden, dwa wieczory na poprawę humoru.

Jak zwykle czyta sie ekspresowo, można sie pośmiać, można sie wzruszyć, dlatego na dobry nastrój, ku pokrzepieniu serca i dla relaksu. Każdy powód jest dobry, żeby sięgnąć po tę książkę.

Jak zwykle czyta sie ekspresowo, można sie pośmiać, można sie wzruszyć, dlatego na dobry nastrój, ku pokrzepieniu serca i dla relaksu. Każdy powód jest dobry, żeby sięgnąć po tę książkę.

Nie udało mi się przeczytać całej, ponieważ nie lubię powtarzalności... Teksty ' świeć Panie nad jej duszą ' albo obić twarzyczkę byłyby dobre do kabaretu, ale w książce było to dla mnie męczące

Nie udało mi się przeczytać całej, ponieważ nie lubię powtarzalności... Teksty ' świeć Panie nad jej duszą ' albo obić twarzyczkę byłyby dobre do kabaretu, ale w książce było to dla mnie męczące

Ta opowieść jest jak ciepły, brzoskwiniowy, szydełkowy szal, który otula milutko. Jak gorąca, słodziutka herbatka wypita z ukochaną ciocią (babcią, mamą, przyjaciólką). Dodaję nadziei, radości z życia oraz takiego wewnętrznego uśmiechu. Idealna na odstresowanie.

Ta opowieść jest jak ciepły, brzoskwiniowy, szydełkowy szal, który otula milutko. Jak gorąca, słodziutka herbatka wypita z ukochaną ciocią (babcią, mamą, przyjaciólką). Dodaję nadziei, radości z życia oraz takiego wewnętrznego uśmiechu. Idealna na odstresowanie.