Jedna z lepszych pozycji dla przedmiotowców i wychowawców. W odróżnieniu od najnowszej mody kreowanej na indywidualni.pl stawia na nie na podział na lewo- i prawopółkulowców, ale za V. Birkenbihl i D. Noerem oraz R. i M. Tuschami. Zwraca uwagę nie tylko na rolę stylów uczenia się i nauczania, ale kieruje uwagę na znaczenie empatii, elastyczności i wzajemnego szacunku. Bazuje na 4 modelach strategii uczenia się, wskazując mocne i słabe strony każdego z typów uczniów oraz adekwatne do nich zachowania nauczycieli.Pokazuje przykładowe działania wspierające mocne strony i wyrównujące słabe strony. Pomaga określić swoją postawę nauczyciela na lekcji i ustalić jej oddziaływanie na określone typy uczniów. Polecam gorąco

Jedna z lepszych pozycji dla przedmiotowców i wychowawców. W odróżnieniu od najnowszej mody kreowanej na indywidualni.pl stawia na nie na podział na lewo- i prawopółkulowców, ale za V. Birkenbihl i D. Noerem oraz R. i M. Tuschami. Zwraca uwagę nie tylko na rolę stylów uczenia się i nauczania, ale kieruje uwagę na znaczenie empatii, elastyczności i wzajemnego szacunku....

Szczerze mówiąc jestem zawiedziona. Autorzy idąc za myślą Davida M. Noera podzielili uczniów na typy: intelektualny, emocjonalny, działający i współpracujący. Dokładnie opisali każdy z nich, podali ich zalety oraz wady, na które uczniowie są narażeni oraz udzielili rad dla nauczycieli dot. metodyki pracy z poszczególnymi typami. Może wszystko by było w porządku, gdyby nie bardzo szczegółowe charakterystyki każdego z typów. Autorzy sami przyznali, że większość z nas posiada cechy co najmniej dwóch typów, a mimo to były one omawiane w izolacji. Przez nadmiar rad, jak zachowywać się przy poszczególnych uczniach, odniosłam wrażenie, jakby były one możliwe do zastosowania albo przy tylko jednym uczniu, albo przy klasie, która składa się z tylko jednego typu. Mnie jednak w ogóle nie podoba się taki podział, gdyż dotyczy zbyt szerokiego spectrum- zachowania, osobowości, cech charakteru, zainteresowań, metod pracy, motywowania itd. Dużo bardziej preferuję diagnozowanie uczniów w oparciu o dominacje półkulowe i profile inteligencji....

Szczerze mówiąc jestem zawiedziona. Autorzy idąc za myślą Davida M. Noera podzielili uczniów na typy: intelektualny, emocjonalny, działający i współpracujący. Dokładnie opisali każdy z nich, podali ich zalety oraz wady, na które uczniowie są narażeni oraz udzielili rad dla nauczycieli dot. metodyki pracy z poszczególnymi typami. Może wszystko by było w porządku, gdyby nie...