Największym wabikiem powieści jest prowincjonalna codzienność międzywojnia: Kresy, małe senne miasteczko, zależności panujące między poszczególnymi grupami społecznymi (najlepiej widoczne podczas sportretowania towarzystwa usadzonego za stołem: wyższą pozycję od starej hrabiny ma lokalny polityk, a także pośledni wojskowy, który jednak znacząco wypływa na interesy i zależności administracyjne).
Reszta już do mnie nie przemawia: ani pospolity romans, ani psychologizowanie na temat poszczególnych charakterów: nużące, czasem wydumane, innym zaś razem ledwo zarysowane, niepotrzebne.
Spokój miasteczka burzy pojawienie się młodego małżeństwa, Agnieszki i Pawła Blizborów. Świetliści, intrygujący poprzez bycie nowymi, nieodkrytymi i nieznanymi budzą wśród okolicznych elit duże zainteresowanie. Kończy się ono tym banalnym nawiązaniem romansu przez Blizbora, załamaniem Agnieszki i gorącym zainteresowaniem okolicznej społeczności, do tego duża wprawa i polot Autorki w tworzeniu opisów, czasem onirycznych, czasem tęsknych.
Osobną opowieścią są tutaj wątki autobiograficze i rozliczenie z własną przeszłością, ale to już zupełnie inna historia.
Tak bardzo nie po drodze mi z tą książką, że tutaj skończę.
https://buchbuchbicher.blogspot.com/

Największym wabikiem powieści jest prowincjonalna codzienność międzywojnia: Kresy, małe senne miasteczko, zależności panujące między poszczególnymi grupami społecznymi (najlepiej widoczne podczas sportretowania towarzystwa usadzonego za stołem: wyższą pozycję od starej hrabiny ma lokalny polityk, a także pośledni wojskowy, który jednak znacząco wypływa na interesy i...

Książka co najmniej podwójnie interesująca. Po pierwsze ukazuje sytuację sfer wyższych po pierwszej wojnie światowej w małym mieście na kresach wschodnich. Po drugie autorka przedstawia dzieje ciekawego związku, małżeństwa, które nie skończy się dobrze, które jest skazane na porażkę i klęskę sromotną. Książkowe "dwa w jednym" w rewelacyjnej formie i postaci.
Czasem miłość dwojga ludzi jest od początku skazana na niepowodzenie. Na początku jest całkiem dobrze, wszystko się niby układa, wspólne życie toczy się dość gładko i wydaje się, że nic nie zapowiada katastrofy. Ale wystarczy impuls, jakiś sprzyjający zewnętrzny czynnik lub osoba z najbliższego otoczenia i domek z kart się wali. Małżeństwo Agnieszki się zawaliło, miłość zgasła. Warto przeczytać historię niedobrego małżeństwa i poznać przyczyny rozkładu tegoż związku. Wszystko rozgrywa się dodatkowo w wielce ciekawej scenerii prowincjonalnego miasta w czasach niełatwych, po odzyskaniu niepodległości. Godni uwagi są także różni książkowi bohaterowie i ich powojenne zmagania, losy, troski, radości lub smutki. Nałkowska stworzyła książkę bardzo udaną pod wieloma względami.
8/10 to ocena wystawiona bez chwili zawahania. Klimatyczna, z nutą filozoficznej zadumy, garścią obyczajowo-psychologicznej refleksji. Dzieło wielowymiarowe i znakomite.

Książka co najmniej podwójnie interesująca. Po pierwsze ukazuje sytuację sfer wyższych po pierwszej wojnie światowej w małym mieście na kresach wschodnich. Po drugie autorka przedstawia dzieje ciekawego związku, małżeństwa, które nie skończy się dobrze, które jest skazane na porażkę i klęskę sromotną. Książkowe "dwa w jednym" w rewelacyjnej formie i postaci.
Czasem miłość...

"Niedobra miłość", napisana kilka lat przed "Granicą" pokazuje, jak świetnie Nałkowska radzi sobie z powieścią psychologiczną. Jak umiejętnie pokazuje damsko-męskie dramaty i stawia pytania. Ale odpowiedź zostawia czytelnikom. Dlatego lubię jej książki.

"Niedobra miłość", napisana kilka lat przed "Granicą" pokazuje, jak świetnie Nałkowska radzi sobie z powieścią psychologiczną. Jak umiejętnie pokazuje damsko-męskie dramaty i stawia pytania. Ale odpowiedź zostawia czytelnikom. Dlatego lubię jej książki.

dowód na to, że nałkowska naprawdę zupełnie nie umiała pisać

dowód na to, że nałkowska naprawdę zupełnie nie umiała pisać

"Niedobra miłość" to powieść psychologiczno-obyczajowa, czyli ten rodzaj literatury, w którym Nałkowska świetnie się czuła i sprawdzała.

Zasadniczym wątkiem jest romans, który wikła bohaterów w sytuacje wymagające trudnych wyborów i pośrednio oddziałuje również na innych ludzi.
Autorka wnikliwie i ciekawie analizuje te decyzje i przeżycia wewnętrzne. Co ciekawe, nie patrzy na świat oczyma bezosobowego narratora wszechwiedzącego, lecz kobiety, która była świadkiem opisywanych sytuacji i wspomina je po latach.

Doskonale scharakteryzowany jest tu świat społecznych zależności w małym miasteczku na wschodnim pograniczu, w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Pod tym względem problematyka przypomina „Romans Teresy Hennert”.

„Niedobra miłość” to, moim zdaniem, książka niesłusznie zapomniana i niedoceniana. Na pewno nie jest to arcydzieło, ale spokojnie można ją zaliczyć do wartościowej klasyki, po którą warto sięgnąć.

"Niedobra miłość" to powieść psychologiczno-obyczajowa, czyli ten rodzaj literatury, w którym Nałkowska świetnie się czuła i sprawdzała.

Zasadniczym wątkiem jest romans, który wikła bohaterów w sytuacje wymagające trudnych wyborów i pośrednio oddziałuje również na innych ludzi.
Autorka wnikliwie i ciekawie analizuje te decyzje i przeżycia wewnętrzne. Co ciekawe, nie...

Zofia Nałkowska jest dziś nieco zapomnianą pisarką. Poza "Granicą" i "Medalionami", które są wśród lektur szkolnych, o jej utworach niewiele się mówi, mało kto je czyta. A szkoda, bo są naprawdę ciekawe.
"Niedobra miłość" to powieść psychologiczna, analizująca uczucia miłości i zdrady, a także sylwetki psychologiczne osób w ową miłość i zdradę uwikłanych. Jeśli komuś podobała się "Granica", to myślę, że po "Niedobrą miłość" może śmiało sięgnąć.

Zofia Nałkowska jest dziś nieco zapomnianą pisarką. Poza "Granicą" i "Medalionami", które są wśród lektur szkolnych, o jej utworach niewiele się mówi, mało kto je czyta. A szkoda, bo są naprawdę ciekawe.
"Niedobra miłość" to powieść psychologiczna, analizująca uczucia miłości i zdrady, a także sylwetki psychologiczne osób w ową miłość i zdradę uwikłanych. Jeśli komuś...

można przeczytać

można przeczytać

Cenię Nałkowską za niesamowity zmysł obserwacji rzeczywistości i ludzi oraz za refleksje, jakie opisom owej rzeczywistości towarzyszą. W "Niedobrej miłości" znalazłam jedno i drugie, a jednak nie zachwyciła mnie... Historię , opowiedzianą w powieści, wolę w wariancie, ukazanym w dramacie "Renata Słuczańska".

Cenię Nałkowską za niesamowity zmysł obserwacji rzeczywistości i ludzi oraz za refleksje, jakie opisom owej rzeczywistości towarzyszą. W "Niedobrej miłości" znalazłam jedno i drugie, a jednak nie zachwyciła mnie... Historię , opowiedzianą w powieści, wolę w wariancie, ukazanym w dramacie "Renata Słuczańska".

Akcja "Niedobrej miłości" toczy się w prowincjonalnym mieście , gdzieś na kresach wschodnich , tuż po zakończeniu pierwszej wojny światowej , w środowisku ówczesnych "sfer wyższych" czyli zubożałych rodzin ziemiańskich i hrabiowskich oraz legionowych dygnitarzy.

Do miasteczka przyjeżdża małżeństwo Blizborów, Agnieszka i Paweł. Dla mieszkańców to bardzo interesująca para, ona , córka znanego tu dyplomaty Melchiora Walewicza , urocza, radosna i obyta w świecie, a on małomówny i pochmurny , jakby wciąż niezadowolony co sprawia, że wszyscy są zdziwieni wyborem Agnieszki .

Przyjazd i osiedlenie się Blizborów wnosi w życie społeczności , w której się znaleźli wiele ciekawych zmian.

Agnieszka i jej mąż poprzez organizowanie spotkań towarzyskich , zajęć sportowych sprawiają, że wszyscy przekonują się iż na prowincji można żyć inaczej, że można czas spędzać w sposób zajmujący i wesoły.

Agnieszka zaprzyjaźnia się z Renatą Słuczańską , która jest żoną o wiele starszego od niej wdowca , urzędnika państwowego i macochą dla jego dwu dorosłych synów . Renata wydaje się być kobietą zasad, skromną , dbającą o swoją opinię , nie pozwalającą sobie na swobodne zachowanie i nic nie wskazuje na to, że z czasem stanie się jej rywalką .

Z pozoru szczęśliwa w małżeństwie , Agnieszka zakochana w mężu i wciąż zdziwiona czym zasłużyła sobie na jego miłość zachodzi w ciążę , której oczekuje od niej Paweł. I tu następuje całkowita odmiana w jego zachowaniu. Blizbor , do tej pory raczej ponurak nie zwracający uwagi na inne kobiety, poza żoną , nagle zmienia się diametralnie , zaczyna coraz częściej przebywać sam poza domem , flirtować z kobietami stając się szorstkim w obejściu w stosunku do żony . Już wówczas nawiązuje romans z Renatą co z czasem staje się publicznie wiadome.

Po urodzeniu syna , który Pawła zupełnie nie interesuje Agnieszka targana zazdrością nie może sobie poradzić z sytuacją , w której się znalazła, próbuje z mężem rozmawiać , ale to nie przynosi pożądanego skutku , a poza tym jest narażona na widywanie kobiety, która zabrała jej męża co wpływa negatywnie na jej psychikę.

W końcu Paweł wyprowadza się by zamieszkać z Renatą , a wówczas ojciec zabiera Agnieszkę do siebie .

Z czasem i Blizbor opuszcza miasteczko.

A tytułowa niedobra miłość to miłość Blizbora , zarówno wcześniej do Agnieszki , jak i później do Renaty, sprawiająca, że kochając stawał się się ponury i zły , stawał się zaborczym brutalem kierującym się namiętnością , a nie uczuciem.

W książce napisanej pięknym literackim językiem poznajemy wiele innych równie ciekawie i mocno zarysowanych postaci na tle ówczesnych uwarunkowań gospodarczych i politycznych.

Warto sięgnąć po znakomitą literaturę Zofii Nałkowskiej tym bardziej, że tematy przez nią poruszane, a dotyczące spraw damsko męskich się nie zdezaktualizowały.

Opinia pochodzi z mojego bloga http://natanna-mojezaczytanie.blogspot.com/

Akcja "Niedobrej miłości" toczy się w prowincjonalnym mieście , gdzieś na kresach wschodnich , tuż po zakończeniu pierwszej wojny światowej , w środowisku ówczesnych "sfer wyższych" czyli zubożałych rodzin ziemiańskich i hrabiowskich oraz legionowych dygnitarzy.

Do miasteczka przyjeżdża małżeństwo Blizborów, Agnieszka i Paweł. Dla mieszkańców to bardzo interesująca...

Po książkę tę sięgnęłam z ciekawości, zaintrygowana pytaniem,jaka to jest ta " Niedobra miłość",czym się charakteryzowała?
Powieść ogólnie spodobała mi się. Napisana po I wojnie światowej, dotyczy stosunków społeczno-politycznych i kontaktów międzyludzkich lat 20.i 30. Pisarka zajmuje się przede wszystkim emocjami i kwestiami kobiecymi. Wizerunki postaci maluje w sposób psychologiczno-filozoficzny, przy tym ,jest to tak zwany relatywizm psychologiczny, zmiennej osobowości w zależności od sytuacji i okoliczności życiowych.
Niedobra miłość, taka" bo od woli człowieka niezależnej"...Nie zgadzam się z takim ujęciem kwestii. Uważam, że miłość jest jednak zależna od woli człowieka, chyba, że wpada on w sidła zniewalającej namiętności.
Refleksję zadumy wywołała we mnie postawa kobieca: zdradzona przez męża, młoda bohaterka, podupada psychicznie w rodzaj niemocy działania, której symbolem jest okno. Poprzez nie patrzy na świat, wygląda ukochanego...
Dobra książka, porusza ważne tematy statusu dla Polski, dla jej obywateli, tak ważkie także dla kobiet zniewolonych miłością ( a nie wyzwolonych przez miłość, która powinna leczyć serca) bez zabezpieczenia moralnego!

Po książkę tę sięgnęłam z ciekawości, zaintrygowana pytaniem,jaka to jest ta " Niedobra miłość",czym się charakteryzowała?
Powieść ogólnie spodobała mi się. Napisana po I wojnie światowej, dotyczy stosunków społeczno-politycznych i kontaktów międzyludzkich lat 20.i 30. Pisarka zajmuje się przede wszystkim emocjami i kwestiami kobiecymi. Wizerunki postaci maluje w sposób...