Książka nudna jak flaki z olejem. Ze stu dwunastu stron sześćdziesiąt dziewięć dotyczy synagog, które zostały opisane w dosyć kuriozalny sposób. Ale zacznijmy od początku. Każdy rozdział poprzedza kilkustronicowy wstęp, w którym opisano z powietrza wzięte budowle ich wygląd i twórców, z czego nie zobaczymy nic na późniejszych fotografiach. Podobnie ma się z częścią albumową, w której widzimy na zdjęciu synagogę z zewnątrz, a opisane jest jej wnętrze. Niestety nie mam tak bogatej wyobraźni, żeby zwizualizować sobie te wszystkie szczegóły architektoniczne, a zwłaszcza polichromie, którym autor poświęca bardzo dużo zachwytów. Zdjęcia przedstawione w modny ostatnio sposób, czyli na stronie formatu A4 jedno zdjęcie i krótki opis. Jako tło to samo zdjęcie, ale bardzo rozmazane i rawie niewidoczne. Opisy naszpikowane terminologią z zakresu historii sztuki, dla mnie niezjadliwej, a dla jeszcze większego laika pewnie zupełnie nieczytelnej. Barak przypisów i wykazu źródeł. Książka na poziomie szkolnych nagród książkowych, tylko droższa.

Książka nudna jak flaki z olejem. Ze stu dwunastu stron sześćdziesiąt dziewięć dotyczy synagog, które zostały opisane w dosyć kuriozalny sposób. Ale zacznijmy od początku. Każdy rozdział poprzedza kilkustronicowy wstęp, w którym opisano z powietrza wzięte budowle ich wygląd i twórców, z czego nie zobaczymy nic na późniejszych fotografiach. Podobnie ma się z częścią...