Na przykładzie tej paragrafówki widać jak zaciera się granica między książką a grą. Mnogość zakończeń nie zatuszuje nieskomplikowanej fabuły i mało wyrazistych postaci. Bo historia z zasady jest niewyszukana, mało odkrywcza i szablonowa. W wersji aplikacyjnej są osiągnięcia, które czytelnik/gracz może zdobyć doprowadzając do określonego zakończenia. Ten system gratyfikacji zupełnie do mnie nie przemawia.

Na przykładzie tej paragrafówki widać jak zaciera się granica między książką a grą. Mnogość zakończeń nie zatuszuje nieskomplikowanej fabuły i mało wyrazistych postaci. Bo historia z zasady jest niewyszukana, mało odkrywcza i szablonowa. W wersji aplikacyjnej są osiągnięcia, które czytelnik/gracz może zdobyć doprowadzając do określonego zakończenia. Ten system gratyfikacji...

Bardzo się ucieszyłem, gdy dowiedziałem się o tym wydawnictwie, które wydaje i promuje paragrafówki. Dziwię się sobie, że nie pomyślałem wcześniej jak czytnik jest dobrym medium dla takowych. Po pierwszych dwóch lekturach tego wydawnictwa wiem, że raczej nie można traktowach ich w kategorii dzieła literackiego, to są po prostu (i aż, żeby nie umniejszać) gry rekreacyjne. Scenariusz Afrykańskiego Świtu z początku mnie zainteresował, po czym rozśmieszył erotycznym motywem (bez zdradzania zbyt wielu szczegółów). Bawiłem się dobrze i przeszedłem w chyba najlepszy możliwy sposób, zakończeniem "Oświecony".

Bardzo się ucieszyłem, gdy dowiedziałem się o tym wydawnictwie, które wydaje i promuje paragrafówki. Dziwię się sobie, że nie pomyślałem wcześniej jak czytnik jest dobrym medium dla takowych. Po pierwszych dwóch lekturach tego wydawnictwa wiem, że raczej nie można traktowach ich w kategorii dzieła literackiego, to są po prostu (i aż, żeby nie umniejszać) gry rekreacyjne....

Ok, jest jakieś tam wprowadzenie akcja toczy się w Afryce, lata 50-te XX wieku, dzikie nieodkryte miejsca? Czy tylko mi tu data nie odpowiada do tej "dzikości"? Następnie wprowadzani jesteśmy w krótki opis bohatera, że to jakiś Sergiej, uciekinier z ZSRR, a teraz aktualnie przewodnik. Ten początek zwiastuje nie najgorszą opowieść, jednak później jest tylko gorzej. Autor mógłby jakoś bardziej połączyć ten wstęp z całą resztą. Po co mi takie wydziwiane funkcje bohatera, skoro potem na nic się zdadzą, na dobrą sprawę mógłby to być zwykły Jan Kowalski, który dorabia sobie w wakacje i nie zmieniłoby to nic zupełnie. Hmmm... a może lepiej jakby dano tu jakiegoś dziadka, który wraz z rozwojem akcji zaskoczyłby nas swoim sprytem? Żeby nie było to w opowiadaniu są momenty które potrafią nas zaskoczyć ale pomimo wszystko akcja toczy się za szybko i nie byłam w stanie wczuć się w historie..
Historia była mdła...opis, opis bach, bach nagle biegnie na nas nosorożec?! Wybierasz opcję, krótki opis co dalej i kolejna strona zupełnie coś innego...brakuje spójności..a szkoda bo po opisie książki zapowiadało się całkiem nieźle ;)

Ok, jest jakieś tam wprowadzenie akcja toczy się w Afryce, lata 50-te XX wieku, dzikie nieodkryte miejsca? Czy tylko mi tu data nie odpowiada do tej "dzikości"? Następnie wprowadzani jesteśmy w krótki opis bohatera, że to jakiś Sergiej, uciekinier z ZSRR, a teraz aktualnie przewodnik. Ten początek zwiastuje nie najgorszą opowieść, jednak później jest tylko gorzej. Autor...

Jednym słowem niezła. Bez losowości, która moim zdaniem była negatywną cechą wielu innych gier tego autora. Dużo możliwych alternatywnych zakończeń, co sprawia, że grę chętnie się przechodzi nawet kilka razy. Gdyby nie literówki, ocena mogłaby być nawet lepsza.

Jednym słowem niezła. Bez losowości, która moim zdaniem była negatywną cechą wielu innych gier tego autora. Dużo możliwych alternatywnych zakończeń, co sprawia, że grę chętnie się przechodzi nawet kilka razy. Gdyby nie literówki, ocena mogłaby być nawet lepsza.

Jakoś nie umiałem wczuć się w klimat tej książki. Lata 50. w Afryce, ale właściwie tego niemal nie czuć w tej książce.

Jakoś nie umiałem wczuć się w klimat tej książki. Lata 50. w Afryce, ale właściwie tego niemal nie czuć w tej książce.