Rok wilkołaka

Jak na Kinga to wyszło trochę średnio. Da się czytać ale w sumie to nic wielkiego stąd ocena 6.

Jak na Kinga to wyszło trochę średnio. Da się czytać ale w sumie to nic wielkiego stąd ocena 6.

Pokaż mimo to

"Rok wilkołaka" to bliskie echo epickiego "Miasteczka Salem", tylko że tu problemy czerwonokarkim mieszkańcom amerykańskiej prowincji sprawia wilkołak, a nie prastary wampir.

Co tu dużo mówić, świetna rzecz, jeśli otworzyć się na konwencję: to daleki od nowatorskiego, napisany podniosłym, nieco kiczowatym stylem horror świadomego autora, który celowo wytarł z kurzu najbardziej ograne tematy (pop)kulturowe, aby spleść je z wątkami obyczajowości zaściankowego amerykańskiego miasteczka.

Do wkręcania języczka w subtelne detale.

#ZaKrótkie.

Ach, drogie lata osiemdziesiąte, na moich oczach stajecie się legendą!

"Rok wilkołaka" to bliskie echo epickiego "Miasteczka Salem", tylko że tu problemy czerwonokarkim mieszkańcom amerykańskiej prowincji sprawia wilkołak, a nie prastary wampir.

Co tu dużo mówić, świetna rzecz, jeśli otworzyć się na konwencję: to daleki od nowatorskiego, napisany podniosłym, nieco kiczowatym stylem horror świadomego autora, który celowo wytarł z kurzu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nic ciekawego :/

Nic ciekawego :/

Pokaż mimo to

Polecam! Naprawdę!

Polecam! Naprawdę!

Pokaż mimo to

W horrorze Stephena Kinga o tytule "Rok wilkołaka" co miesiąc, przez cały rok, podczas pełni księżyca w miasteczku Tarker’s Mills pojawia się wilkołak, który zabija mieszkańców. Wszyscy żyją w strachu, ponieważ nie wiedzą, kto tym razem stanie się ofiarą bestii.

To opis bardzo skrótowy, ponieważ i tak zdradza już wiele. Książka ma tylko 140 stron, a w środku jest jeszcze sporo ilustracji, więc myślę, że spokojnie można ją uznać za jedno z opowiadań Kinga, tym bardziej, że autor ma wiele dłuższych opowiadań niż to. Dowiedziałam się też, że "Rok wilkołaka" miał być dodatkiem do kalendarza, jednak został rozbudowany i wydany jako książka.

Czytałam kilka lat temu tę książkę i nie zapamiętałam z niej nic, więc wskazuje to, że nie jest to nic wybitnego, jednak w momencie, w którym teraz to czytałam, to naprawdę dobrze się bawiłam. Podobają mi się ilustracje, podział na 12 rozdziałów, z czego każdy jest jednym miesiącem roku, przyjemny w odbiorze język i klimat grozy, który bardzo lubię u Kinga!

Jest to książka raczej dla fanów autora, jako taki miły dodatek do reszty jego książek, a także dla fanów opowiadań, którzy doceniają krótką formę.
https://niezwykle-slowa.blogspot.com/2021/05/291-rok-wilkoaka.html

W horrorze Stephena Kinga o tytule "Rok wilkołaka" co miesiąc, przez cały rok, podczas pełni księżyca w miasteczku Tarker’s Mills pojawia się wilkołak, który zabija mieszkańców. Wszyscy żyją w strachu, ponieważ nie wiedzą, kto tym razem stanie się ofiarą bestii.

To opis bardzo skrótowy, ponieważ i tak zdradza już wiele. Książka ma tylko 140 stron, a w środku jest jeszcze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Rok wilkołaka"Stephen King.
Za każdym razem gdy nadchodzi pełnia, małe miasteczko Tarker Mills nawiedza groza. Nikt nie wie, kto jako następny trafi w ręce potwora. Ale jedno jest pewne. Gdy na niebie płonie krągła tarcza księżyca, wszystkich mieszkańców Tarker Mills ogarnia paraliżujący strach. Bo wiatr niesie ze sobą skowyt, w którym słychać jakby ludzkie słowa. A wokół widać ślady bestii...
Nikt nie wie, kto stanie się następną ofiarą – wszyscy wiedzą, że jej apetytu nie da się zaspokoić. Miesiąc po miesiącu, przez cały rok…
Powieść podzielona jest na 12 rozdziałów,odpowiadającym kolejnym miesiącom w roku.Czyta się ją dosyć szybko,a lekturę uprzyjemniają czarnobiale ilustracje Berniego Wrightsona utrzymujące nasze wyobrażenie grozy w klimacie noir.Różne historyjki z różnymi bohaterami,łączy je jedynie wątek pojawiającego się znikąd wilka.Jak zwykle Kingowi udało się wykreować klimat lęku wręcz przerażenia,strachu,który rozszerza oczy bohaterom,całość jest gęsta od grozy. Bestia jest taka jaka powinna być,bez udziwnień i dodatków.Jedynym minusem książki jest to,że kończy się zbyt szybko.Jeżeli należycie do grona miłośników Kinga ,ta pozycja to must have.

"Rok wilkołaka"Stephen King.
Za każdym razem gdy nadchodzi pełnia, małe miasteczko Tarker Mills nawiedza groza. Nikt nie wie, kto jako następny trafi w ręce potwora. Ale jedno jest pewne. Gdy na niebie płonie krągła tarcza księżyca, wszystkich mieszkańców Tarker Mills ogarnia paraliżujący strach. Bo wiatr niesie ze sobą skowyt, w którym słychać jakby ludzkie słowa. A wokół...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z lżejszych pozycji Kinga. Ciekawa forma w postaci pamiętnika. Jednak ja dla mnie ma jeden wielki minus... Jest za krótka ;)

Jedna z lżejszych pozycji Kinga. Ciekawa forma w postaci pamiętnika. Jednak ja dla mnie ma jeden wielki minus... Jest za krótka ;)

Pokaż mimo to

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Kinga, coś lekkiego, żeby zobaczyć czy chcę zabrać się za ambitniejsze pozycje. I... Wciąż tego nie wiem 🤔

Z pewnością nie tego spodziewałam się po "Roku wilkołaka". Może wynika to z faktu, że to pozycja z lat 80., więc tempo życia znacznie mniejsze niż obecnie, co odzwierciedla styl pisania, w skrócie - nic się nie dzieje. Przynajmniej z punktu widzenia czytelnika przyzwyczajonego do literatury XXIw.

Podczas każdej pełni w miasteczku Tarker's Mills dochodzi do ataku wilkołaka. Historia podzielona na miesiące, widziana oczami ofiar. Niestety, same ataki zmarginalizowane, autor skupia się bardziej na zamordowanych i ich pozycji w społeczności, co ma niewielkie znaczenie dla całej historii. Każdy rozdział to nowy miesiąc, nowa ofiara i jedyne co je łączy, to mieszkańcy miasteczka, którzy wspominają zamordowanych i obawiają się wyjść z domu w czasie pełni.

Pozycja na jedno popołudnie. Przeczytałam, ale nie spodziewam się, by długo pozostała w mojej pamięci.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Kinga, coś lekkiego, żeby zobaczyć czy chcę zabrać się za ambitniejsze pozycje. I... Wciąż tego nie wiem 🤔

Z pewnością nie tego spodziewałam się po "Roku wilkołaka". Może wynika to z faktu, że to pozycja z lat 80., więc tempo życia znacznie mniejsze niż obecnie, co odzwierciedla styl pisania, w skrócie - nic się nie dzieje....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nic specjalnego.

Nic specjalnego.

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy przeczytałem to opowiadanie, bo tak tę książkę traktuję, w oryginale w języku angielskim dawno temu, kiedy byłem biednym uczniakiem. Robi większe wrażenie niż tłumaczenie, ukazuje niezwykly dar jakim King został obdarzony. Do teraz pamiętam rozdział (luty) i jedno tylko jego zdanie, które do dziś choć w innym kontekście często przywoluję... "miłość jest jak śmierć..."

Po raz pierwszy przeczytałem to opowiadanie, bo tak tę książkę traktuję, w oryginale w języku angielskim dawno temu, kiedy byłem biednym uczniakiem. Robi większe wrażenie niż tłumaczenie, ukazuje niezwykly dar jakim King został obdarzony. Do teraz pamiętam rozdział (luty) i jedno tylko jego zdanie, które do dziś choć w innym kontekście często przywoluję... "miłość jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to