Pudełko w kształcie serca

Jude Coyne były wokalista zespołu heavy metalowego miał nietypowe hobby. Mężczyzna kolekcjonował dziwne przedmioty związane z okultyzmem. W swoich zbiorach posiadał przerażający film snuff, szachownicę należącą do Aleistera Crowleya, pętlę wisielca, kanibalistyczną książkę kucharską, szkice seryjnego mordercy oraz szesnastowieczną, ludzką czaszkę.
Ten odrażający wachlarz osobliwości postanowił wzbogacić o prawdziwego ducha, którego kupił na aukcji internetowej.
Jak się później okazało "Pudełko w kształcie serca" skrywające w swym wnętrzu garnitur nieboszczyka było dobrze zaplanowaną pułapką.
Czarny niczym krucze pióra materiał cuchnął stęchlizną i rozkładem, srebrne guziki połyskiwały złowieszczo odbijając snopy światła.
Jude spodziewał się łagodnego poltergeista, a w zamian za to otrzymał żądnego zemsty upiora z piekła rodem...

Autor w swej debiutanckiej powieści wykorzystał motyw drogi. Główni bohaterowie wędrują po Stanach Zjednoczonych i równocześnie zwiedzają niezbadane grunty własnej psychiki. Zatapiają się we wspomnieniach oraz nieprzepracowanych traumach z dzieciństwa. Czytelnik obserwuję ich niezwykłą przemianę i towarzyszy im w desperackiej próbie ucieczki.
Z zapartym tchem śledziłam losy Juda i Marybeth.
Dynamiczna akcja nie pozwalała mi oderwać się od lektury. Wraz z pierwszym rozdziałem zostałam wessana przez wir niepokojących zdarzeń. Z autentyczną fascynacją pochłaniałam zdania będące owocem nieograniczonej wyobraźni Hilla.

Fani ciężkich brzmień mogą odnaleźć w treści tej książki wiele nawiązań do znanych kapel.
Nieustraszone owczarki niemieckie Bon oraz Angus nosiły imiona członków zespołu AC/DC, a tytuł przywodzi na myśl ponadczasowy hit Nirvany, ale to tylko mała namiastka tego co można wyłapać.

Uważam, że Joe Hill napisał znakomity horror. Czuć tutaj Kingowski klimat, delikatną inspirację twórczością utalentowanego ojca, lecz niech Was nie zwiedzie to porównanie, ponieważ styl syna króla horroru jest niebanalny i wyjątkowy.
W tej powieści fabułę dopieszczono pod każdym względem.
"Pudełko w kształcie serca" to nie jest zwykłe ghost story. To fenomenalna historia o świecie żywych i umarłych, o obsesji na punkcie śmierci i o demonach przeszłości.

Niespokojna dusza przeznaczona na sprzedaż, nawiedzony gajer, kontrowersyjny rockman, trupioblada gotka i odważne psy. Ta nieszablonowa kompozycja uwięziona w imponująco dobrej prozie dostarczy Wam niezapomnianych wrażeń.

Jude Coyne były wokalista zespołu heavy metalowego miał nietypowe hobby. Mężczyzna kolekcjonował dziwne przedmioty związane z okultyzmem. W swoich zbiorach posiadał przerażający film snuff, szachownicę należącą do Aleistera Crowleya, pętlę wisielca, kanibalistyczną książkę kucharską, szkice seryjnego mordercy oraz szesnastowieczną, ludzką czaszkę.
Ten odrażający wachlarz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Z Kingiem jakoś mi nie po drodze. Chociaż nie, to złe określenie. Bardzo lubię filmy na podstawie jego książek i bardzo nudzę się czytając jego książki. Siegając po Pudełko w Kształcie Serca wiedziałam, że zostało napisane przez syna Stephena Kinga, więc trudno uniknąć porównania. Miałam też sporą zachętę do przeczytania, bardzo dobrą recenzję z obietnicą "jak się nie spodoba to podrzucisz kolejny tytuł do zrecenzowania".
No cóż.... Tytułu nie podrzucę. Książka mi się podobała. Nie jest to łatwa opowieść. Nie jest to też do końca horror. Bardziej powieść psychologiczna. Ale w przeciwieństwie do większości thrillerów psychologicznych tutaj naprawdę czuć napięcie, które otacza głównego bohatera.
Bez wątpienia sięgne po kolejne powieści Joego Hilla.

Z Kingiem jakoś mi nie po drodze. Chociaż nie, to złe określenie. Bardzo lubię filmy na podstawie jego książek i bardzo nudzę się czytając jego książki. Siegając po Pudełko w Kształcie Serca wiedziałam, że zostało napisane przez syna Stephena Kinga, więc trudno uniknąć porównania. Miałam też sporą zachętę do przeczytania, bardzo dobrą recenzję z obietnicą "jak się nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książki Joego Hilla uwielbiam równie mocno, co twórczość jego ojca, Stephena Kinga. Przeczytałam już niemal wszystko, co wyszło spod jego pióra, ale dopiero teraz sięgnęłam po jego debiutanckie Pudełko w kształcie serca. I powiem Wam, że jeżeli każdy debiut byłby tak dobry, to mogę do końca życia czytać samych debiutantów.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2021/04/pudeko-w-ksztacie-serca-joe-hill.html

Książki Joego Hilla uwielbiam równie mocno, co twórczość jego ojca, Stephena Kinga. Przeczytałam już niemal wszystko, co wyszło spod jego pióra, ale dopiero teraz sięgnęłam po jego debiutanckie Pudełko w kształcie serca. I powiem Wam, że jeżeli każdy debiut byłby tak dobry, to mogę do końca życia czytać samych debiutantów.

Cała...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O twórczości Joe Hilla słyszałam już wiele razy, jednak nigdy nie miałam okazji, by samej sprawdzić, o co chodzi w jego fenomenie. Ostatnio w moje ręce wpadła debiutancka powieść tego autora, wydana w nowej szacie graficznej (swoją drogą - ta okładka to złoto w najczystszej postaci). Czy Pudełko w kształcie serca przypadło mi do gustu i zmroziło krew w żyłach? O tym w tej recenzji.

Jude lubi kolekcjonować różne dziwne rzeczy. Książka kucharska dla kanibali? Bardzo proszę. Pętla wisielca? Też się znajdzie. Kiedy znajduje ogłoszenie, w którym ktoś chce sprzedać garnitur należący niegdyś do jakiegoś mężczyzny, nie może się oprzeć. W dodatku sprzedający oferuje w komplecie najprawdziwszego ducha – czy to nie brzmi świetnie? Do czasu. Gdy Jude otwiera paczkę, do jego świata przedostaje się byt o wiele bardziej niebezpieczny niż wszystko, co do tej pory znał mężczyzna.

Główny bohater Jude został bardzo dobrze wykreowany i zdecydowanie wzbudził moje zainteresowanie. Z sympatią nie bardzo mu wyszło, ponieważ jego zachowanie nie napawało mnie szczególnym entuzjazmem – jednak jest to tylko moje subiektywne odczucie. Poza tym muszę stwierdzić, że Jude to zdecydowanie najbarwniejsza postać w tej powieści i nawet występujący duch nie był w stanie przyćmić jego osoby.

Właśnie, skoro wspomniałam o tymże bycie, który zagościł na kartach tej książki... Przyznam się, że w pierwszej scenie, gdy się pojawił, naprawdę się przestraszyłam. Może nie był to ten rodzaj strachu, który paraliżuje człowieka, ale pewien rodzaj takiego niepokoju i dyskomfortu. No powiem Wam, że do toalety wieczorem to trudno mi się szło bez zapalonego światła. Joe Hill zasługuje jednak na brawa, ponieważ stworzył postać, która jest niezwykle intrygująca oraz przerażająca czytelnika o słabszych nerwach.

Kiedy zaczęłam lekturę tej książki, nie mogłam dojść do tego, dlaczego klasyfikuje się ją jako fantastykę. Teraz już jednak wiem, że nie da się jednoznacznie określić gatunku tej powieści - mamy tutaj miks fantastyki, powieści grozy oraz świetnego thrillera. Czy jest to mieszanka godna uwagi? Według mnie jak najbardziej, z resztą ja lubię czasem taki misz-masz, pod warunkiem, że jest on umiejętnie ukazany. Pudełko w kształcie serca zdecydowanie zalicza się do grupy umiejętnie napisanych powieści. Naprawdę dziwię się, że był to debiut literacki.

Pióro Joe Hilla jest bardzo dobre i sprawia, że tę książkę czyta się z przyjemnością oraz lekkością. Dodając do tego akcję, która z czasem zaczyna coraz bardziej pędzić, otrzymujemy wciągającą i naprawdę angażującą historię, która mnie osobiście pozostanie w pamięci jeszcze na długo. Niezwykle cieszę się, że mogłam poznać twórczość autora i wyrobić sobie własne zdanie na temat jednej z jego książek. Z pewnością też na tej jednej pozycji się nie skończy.

Jeżeli lubicie czuć lekki dreszczyk strachu i powieści grozy, to z powodzeniem możecie sięgać po Pudełko w kształcie serca. Myślę, że ta książka może się Wam spodobać.

O twórczości Joe Hilla słyszałam już wiele razy, jednak nigdy nie miałam okazji, by samej sprawdzić, o co chodzi w jego fenomenie. Ostatnio w moje ręce wpadła debiutancka powieść tego autora, wydana w nowej szacie graficznej (swoją drogą - ta okładka to złoto w najczystszej postaci). Czy Pudełko w kształcie serca przypadło mi do gustu i zmroziło krew w żyłach? O tym w tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Znacie powieści z dreszczykiem Joe Hilla? Którą polecacie? A Pudełko .. już czytaliście ? I jakie wrażenia?
.
„Śmierć to choroba? - spytała Reese.
- Jasne - odparł Jude. - Strasznie wredna infekcja. Wcześniej czy później każdy ją złapie”
.
„Nie poddawajcie się. Umarli wygrywają, kiedy przestajesz śpiewać i pozwalasz, by zabrali cię w drogę”
.
Judas Coyne ekscentryczny podstarzały rockman, posiada kolekcje makabrycznych pamiątek. Szkice Siedmiu Krasnoludków, wykonane przez znanego mordercę, film snuff na którym zarejestrowano morderstwo, stryczek na którym zmarł skazaniec ... kiedy pojawia się ogłoszenie: „Sprzedam ducha mojego ojczyma temu, kto da najwiecej” Jude nie może się temu oprzeć i dokonuje zakupu. Transakcja dobiegła końca, Jude dostaje pudełko w kształcie serca a w nim garnitur nieżyjącego ojczyma. Wraz z tą przesyłką dostaje o wiele więcej niż samego ducha...
.
Od początku książka trzyma w napięciu. Bohaterowie są świetnie nakreśleni, charyzmatyczni, dający się polubić. Zachowanie ich budzi czasem niesmak, każde z nich zmaga się ze swoją przeszłością, kieruje się też chęcią zwyciężania ze złem. I choć jest to powieść grozy, nowoczesny ghost story, z dominującym motywem nawiedzenia, nie przekoloryzowany, nie męczący nadmiarem emocji, spójny i nie odkrywający wszystkich kart. Łączenie elementów drogi, zemsty, oraz retrospekcji czasowej było zgrabnym zabiegiem w tej powieści. Podobał mi się rockowy z pazurem klimat i wyobraźnia autora która serwowała mi niezłą zabawę przy czytaniu. Sięgnę na pewno po inne książki Joe Hilla.

Znacie powieści z dreszczykiem Joe Hilla? Którą polecacie? A Pudełko .. już czytaliście ? I jakie wrażenia?
.
„Śmierć to choroba? - spytała Reese.
- Jasne - odparł Jude. - Strasznie wredna infekcja. Wcześniej czy później każdy ją złapie”
.
„Nie poddawajcie się. Umarli wygrywają, kiedy przestajesz śpiewać i pozwalasz, by zabrali cię w drogę”
.
Judas Coyne ekscentryczny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Duch z pudełka.

"Pudełko w kształcie serca" przez całe lata było pozycją nieosiągalną, niezdobywalną i nie było opcji dorwania jej w ręce bez wydania horrendalnych pieniędzy na różnorakich serwisach aukcyjnych. Pierwsza powieść Joe Hilla (ale nie książka - pierwszą jego wydaną w Polsce książką był zbiór opowiadań "Upiory XX wieku", który, mam nadzieję, także doczeka się wznowienia) to opowieść mroczna, być może jeszcze nie do końca właściwie ociosana z surowej formy przez autora, ale w dalszym ciągu świetna. A rzecz będzie o duchach.

Podstarzały rockman Judas Coyne ma nietypowe hobby: kolekcjonuje wszystko co straszne i makabryczne. W swoich zbiorach posiada linę, na której pewien denat się powiesił, film z zapisem morderstwa, czy też książkę kucharską dla kanibali. Kiedy trafia więc na ogłoszenie, w którym sprzedający oferuje sprzedaż prawdziwego ducha nie waha się ani chwili i dokonuje zakupu.

Coyne otrzymuje przesyłkę w formie pudełka w kształcie serca, w którym ma znajdować się garnitur nieboszczyka oraz jego duch. Coyne nie traktuje kwestii ducha do końca poważnie, ale liczy na kolejny gadżet w formie garnituru po nieboszczyku. Mocno się względem swoich oczekiwaniach przejedzie...

Okazuje się, że duch rzeczywiście istnieje. Co więcej - ma on swoje plany, a po uwolnieniu z pudełka życie Coyne'a zaczyna z dnia na dzień coraz bardziej przypominać koszmar. Złośliwy i przerażająco konsekwentny duch sukcesywnie realizuje swój plan, a polega on na zatruciu Judasowi życia, na zepchnięciu go na skraj obłędu - wszystko po to, aby móc przejąć stery życia nieszczęsnej ofiary. Judas coraz wyraźniej zaczyna rozumieć, że dokonana transakcja wyjdzie mu bokiem - i to bardzo!

Jak na powieściowy debiut Joe Hill spisał się naprawdę dobrze. Książka nie jest co prawda tak dobrze dopracowana jak jego późniejsze dzieła, zakończenie może nieco rozczarowywać (i, tak mi się wydaje, finisz historii rozpoczął się tutaj nieco zbyt wcześnie), jednak znajdziemy tutaj wszystko to, czego oczekuje się od historii o duchach: tajemnicę, grozę sytuacji, rozwijające swoje macki zło i poczucie ciągłego zagrożenia. To się na sto procent może podobać!

Od wielu lat ciągnie się już debata na temat tego, czy Joe Hill będzie kopią i następcą swego ojca - Stephena Kinga. Osobiście uważam ją za bezcelową - poza zauważalnym podobieństwem stylu Hill to Hill, a King to King. Hill ani nie jest pisarzem tak płodnym jak ojciec, ani też nie traktuje prozy jako jedynej formy wyrażania siebie - dość wspomnieć jego wielką miłość do tworzenia komiksów. Sam Hill nie ma też ambicji stania się następcą ojca - już fakt tego, że od zawsze pisze pod pseudonimem świadczy o tym aż nadto. Pamiętajmy więc o tym, że Hill to Hill, a King to King i cieszmy się po prostu z dostępnej twórczości każdego z nich.

Dziękuję Wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzencki.

#pudełkowkształcieserca #wznowienie2021 #joehill #heartshapedbox #albatros

https://cosnapolce.blogspot.com/2021/04/pudeko-w-ksztacie-serca-joe-hill.html

Duch z pudełka.

"Pudełko w kształcie serca" przez całe lata było pozycją nieosiągalną, niezdobywalną i nie było opcji dorwania jej w ręce bez wydania horrendalnych pieniędzy na różnorakich serwisach aukcyjnych. Pierwsza powieść Joe Hilla (ale nie książka - pierwszą jego wydaną w Polsce książką był zbiór opowiadań "Upiory XX wieku", który, mam nadzieję, także doczeka się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trudno było oderwać się od tej historii, a przeczytać za jednym podejściem jeszcze trudniej, bo to 400 stron drobnym drukiem. Bardzo dobra powieść, wciągająca, akcja równomiernie rozłożona chociaż zakończenie, moim zdaniem, zaczęło się za wcześnie.

Trudno było oderwać się od tej historii, a przeczytać za jednym podejściem jeszcze trudniej, bo to 400 stron drobnym drukiem. Bardzo dobra powieść, wciągająca, akcja równomiernie rozłożona chociaż zakończenie, moim zdaniem, zaczęło się za wcześnie.

Pokaż mimo to

Z pewnością Joe Hill tak łatwo nie odetnie się od tytułu "syna" słynnego S.Kinga, pisze bliźniaczo podobnie, w ten sam sposób konstruuje sylwetki bohaterów i nadaje im podobny styl wypowiedzi. Ale w jego twórczości dostrzeżemy również pewne nowatorskie zabiegi, które mają wyzwolić autora spod twórczego piętna ojca.
Tytułowe pudełko w kształcie serca jest niczym mityczna puszka Pandory, która po otwarciu uwalnia ukryte w niej zło. Główny bohater Jude Coyne gwiazda rocka postanawia zakupić do swojej kolekcji pudełko z duchem, wkrótce okaże się, że bohater będzie zmagał się z duchem demonicznego hipnotyzera.

Joe Hill może popisać się nowoczesnym ghost story. Dominuje tu motyw nawiedzenia, które przybiera nie tylko formę widzeń zmarłego, ale doprowadza bohaterów do obłędu, chce zepchnąć w przepaść samobójstwa. Duch przemawia głosem radiowego spikera, słychać bo w słuchawce telefonu i ma on jeden cel - unicestwić nawiedzanego, opętać jego zmysły i odciąć od przyjaciół i bliskich.
Mocno kontrastowe sylwetki bohaterów nakreślono w sposób niezwykle realny, choć ich zachowanie budzi czasem niesmak, każde z nich kieruje się chęcią przezwyciężenia zła, zmagając się dodatkowo z trudną przeszłością.

Nie jest to na pewno dzieło wybitne i wolne od błędów. Niekoniecznie dobrym posunięciem był pomysł z psimi obrońcami, dla mnie nieco śmieszny wydaje się fakt, że duchy boją się psów. Gdzieś w połowie opowieści wkrada się chaos wynikający z nadmiernego wypierania grozy przez obyczajowość, zbytnie retrospekcje trochę odwracają naszą uwagę od głównego nurtu i nie jest już tak ciekawie jak by sugerował początek.
Autora warto pochwalić za różnorodność motywów m.in wewnętrznej przemiany bohaterów, motyw drogi, czy zemsty. Hill nie boi się łączenia kilku gatunków i w ostatecznym rozrachunku wygląda to zgrabnie.

Wydawnictwo zadbało, aby nadać tej opowieści odpowiedni kształt wizualny, twarda okładka z ciekawą grafiką oraz kolorowa wklejka cieszą oko i podnoszą walor książki.

Urzekła mnie rozbrajająco szczera narracja oraz rockowy klimat, który dodaje całości pazura. Polecam

Z pewnością Joe Hill tak łatwo nie odetnie się od tytułu "syna" słynnego S.Kinga, pisze bliźniaczo podobnie, w ten sam sposób konstruuje sylwetki bohaterów i nadaje im podobny styl wypowiedzi. Ale w jego twórczości dostrzeżemy również pewne nowatorskie zabiegi, które mają wyzwolić autora spod twórczego piętna ojca.
Tytułowe pudełko w kształcie serca jest niczym mityczna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak to jest przez długi czas pozostawać w cieniu sławnego ojca pisarza, by w końcu rozkwitnąć i tworzyć powieści na światową skalę? Na to pytanie z pewnością odpowiedziałby Wam Joe Hill – syn Stephena Kinga.
⠀
To nie pierwszy raz, kiedy spotykam się z twórczością Hilla. Wcześniej były to opowiadania i „Strażak”. Powieścią byłam naprawdę zachwycona i z chęcią sięgnęłam po więcej. Co ciekawe, „Pudełko w kształcie serca” to jego debiut.
⠀
„Pudełko w kształcie serca” zaskoczyło mnie wyjątkowo. Moim zdaniem, z tej dziwnej powieści, Joe Hill wycisnął tyle, ile tylko zdołał. Niesamowita, wciągająca historia, wręcz niepokojąca i osobliwa. A do tego rewelacyjny styl pisania, który trzyma czytelnika w garści i nie chce puścić.
⠀
Judas Coyne ma imponującą kolekcję makabrycznych rzecz, ale brakuje mu ducha. A gdy pojawia się takie ogłoszenie – nie zwleka długo. Gdy mężczyzna otwiera pudełko w kształcie serca, w którym przywieziono garnitur trupa, uwalnia coś o wiele bardziej namacalnego niż jego widma przeszłości. Coś, co lubi chować się za drzwiami, siadać w jego samochodzie, stać za jego oknem, patrzeć na niego z ekranu telewizora… I czekać – z błyszczącą brzytwą wiszącą na łańcuchu przytwierdzonym do jego ręki…
⠀
Musicie to przeczytać. Wszyscy fani grozy w różnorodnym wydaniu, ale też tacy, którzy nie stronią od cudactwa, wręcz fantazyjności, wymyślności. Bawiłam się przy niej rewelacyjnie, z największą uwagą podziwiałam wyobraźnię i pomysł Hilla. Gorąco polecam i Wam.
⠀


Izabela Nestioruk
@nesti.czyta

Jak to jest przez długi czas pozostawać w cieniu sławnego ojca pisarza, by w końcu rozkwitnąć i tworzyć powieści na światową skalę? Na to pytanie z pewnością odpowiedziałby Wam Joe Hill – syn Stephena Kinga.
⠀
To nie pierwszy raz, kiedy spotykam się z twórczością Hilla. Wcześniej były to opowiadania i „Strażak”. Powieścią byłam naprawdę zachwycona i z chęcią sięgnęłam po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Raczej przecietna, naiwna nawet,jak na horror.

Raczej przecietna, naiwna nawet,jak na horror.

Pokaż mimo to