Yo.
Pozostając w obszarach twórczości Łukasza, mam dla was taką jedną mini ksiażke i coś czuje że może was mocno zainteresować. 💀

Oto jedyny i niepowtarzalny "horror klasy B"!

Jak zapewne się domyślacie jest to zbiorek, a raczej grupa pomysłów na film grozy ktorymi przerzuca się głowni bohaterowie.
A muszę przyznać że mają pomysły (znaczy, no Łukasz ma😅)

Zombie, wampiry i wilkołaki, morderca na biwaku, czy horror w kosmosie to tylko nieliczne z pomysłów.

Przyznam że moim fawortyem jest opowiadanie "ciezkozbrojni kontra cycate zombie". Jak sam autor pisze nie wolno traktować tekstu poważnie- i słusznie, ale za to jak pośmiać się można.💀 Jakbyście kiedyś dorwali to polecam, warto znać i warto mieć w kolekcji.

I z fartem jak zawsze

Yo.
Pozostając w obszarach twórczości Łukasza, mam dla was taką jedną mini ksiażke i coś czuje że może was mocno zainteresować. 💀

Oto jedyny i niepowtarzalny "horror klasy B"!

Jak zapewne się domyślacie jest to zbiorek, a raczej grupa pomysłów na film grozy ktorymi przerzuca się głowni bohaterowie.
A muszę przyznać że mają pomysły (znaczy, no Łukasz ma😅)

Zombie, wampiry...

Bardzo interesujący i co ważne dość osobliwy zbiór opowieści grozy. Przyznam szczerze, że pierwszy raz w literaturze spotkałem się z motywem, gdzie grupka trzech kumpli wpada na pomysł, aby nakręcić film, tytułowy horror klasy B. W pewnym stopniu podobny motyw użyty jest w "Upiornej opowieści" P. Strauba (choć tam towarzystwo starszych dżentelmenów opowiada sobie przerażające historie) oraz w niezapomnianym serialu dzieciństwa "Czy boisz się ciemności?". W antologii Łukasza Radeckiego doświadczymy wielu rodzajów literackiej grozy: począwszy od slashera, poprzez kanibalizm, wampiry, wilkołaki, zombie, seryjnych morderców, potwory z kosmosu, animal attack, duchy a kończąc na groteskowej opowieści, o której napiszę dalej. Podziwiam Łukasza za to, że zmieścił to wszystko na ledwie 150 stronniczkach. Książka sprawi dużo frajdy, zwłaszcza fanom starych tandetnych horrorów, oglądanych za młodu na kasetach VHS i tych, którym słowo Troma nie jest obce :D Ja, nie chwaląc się zanadto, wyznam, że należę do tej grupy.
P.S. Miałem dać siedem gwiazdek, ale z uwagi na ostatnie opowiadanie w zbiorze pt. "Ciężkozbrojni kontra cycate zombie" podniosłem ocenę o jedną gwiazdeczkę ;) Sama nazwa już mówi wiele, a treść położy na łopatki nawet największego smutasa. Przygody Rozdrodki z Urynkowa herbu Pała i jego wiernego kompana, barda Cycosława z Pytomierza nieźle zryły mi beret i pokazały, że Ł. Radecki ma talent nie tylko do brutalnych horrorów, ale też drzemie w nim duży potencjał satyryczny. Polecam gorąco!

Bardzo interesujący i co ważne dość osobliwy zbiór opowieści grozy. Przyznam szczerze, że pierwszy raz w literaturze spotkałem się z motywem, gdzie grupka trzech kumpli wpada na pomysł, aby nakręcić film, tytułowy horror klasy B. W pewnym stopniu podobny motyw użyty jest w "Upiornej opowieści" P. Strauba (choć tam towarzystwo starszych dżentelmenów opowiada sobie...

Na pytanie czemu właśnie horror mógłbym długo opowiadać. Opowiadać o pierwszym opowiadaniu Lovecrafta, które czytałem mając lat bodajże 12, a które spowodowało, że do dziś mam, głęboko ukryty ale odczuwalny, lęk przed rozgwieżdżonym niebem. Mógłbym opowiadać o fascynacji opowiadaniami Grabińskiego czy E. A. Poe. Ale te opowieści i tak niezmiennie zdążałyby do początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku – chyba najlepszego okresu dla horroru w Polsce. Wtedy to zostaliśmy zalani falą filmów i powieści spod znaku horroru. Filmów i książek wybitnych, ale tez takich z niższej półki jakościowej – horrorem klasy B. Powieści takich „gwiazd” jak Guy N. Smith, Harry Knight czy Shaun Huston – obok powieści Kinga, Mastertona, Wilsona, opowiadań Lovecrafta – kształtowały nasz gust i wyobrażenie o horrorze. Śmiało można powiedzieć, że ten gust spaczyły, ale przyznajcie, czyż nie tęsknicie do tych starych, dobrych czasów, gdy krew była krwią, a flaki – flakami? I oto dostajecie szansą, by jeszcze raz przeżyć te klimaty, tamte emocje. Zbiór opowiadań „Horror klasy B” Łukasza Radeckiego zawiera trzynaście (a właściwie czternaście) opowieści wzorowanych właśnie na tego rodzaju rozrywce. Przekrój tematyczny i gatunkowy – ogromny: od slashera „Agrogore” poprzez horror s-f „Satellite 15” po animal-attack i bizzaro. We wszystkich tych konwencjach Łukasz znakomicie się sprawdza jako gawędziarz. Opowiadania napisane są prostym językiem, wciągają niczym historie opowiadane nocami (najlepiej przy ognisku),stylistyką mocno nawiązują właśnie do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Nie sposób się nie uśmiechnąć z rozrzewnieniem, nie wystraszyć czy nie wzdrygnąć z obrzydzeniem.
Opinia: http://www.bruszkowski.pl/lukasz-radecki-horror-klasy-b/

Na pytanie czemu właśnie horror mógłbym długo opowiadać. Opowiadać o pierwszym opowiadaniu Lovecrafta, które czytałem mając lat bodajże 12, a które spowodowało, że do dziś mam, głęboko ukryty ale odczuwalny, lęk przed rozgwieżdżonym niebem. Mógłbym opowiadać o fascynacji opowiadaniami Grabińskiego czy E. A. Poe. Ale te opowieści i tak niezmiennie zdążałyby do początku lat...

"Horror klasy B" Łukasza Radeckiego to zbiór skierowany głównie do czytelników, którzy wiedzą <i>o co z tym chodzi</i> i <i>z czym to się je</i>. Lektura tej książki stanowi swego rodzaju podróż w czasie do lat młodzieńczych i wspomnień związanych z wypiekami na twarzy towarzyszącymi seansom wspomnianego już gatunku. A jako miłośniczka książek wydawanych pod egidą Phantom Press jestem zdecydowanie na tak. Polecam.

Całość na: http://wiedzma-czyta.blogspot.com/2015/03/ukasz-radecki-horror-klasy-b.html

"Horror klasy B" Łukasza Radeckiego to zbiór skierowany głównie do czytelników, którzy wiedzą <i>o co z tym chodzi</i> i <i>z czym to się je</i>. Lektura tej książki stanowi swego rodzaju podróż w czasie do lat młodzieńczych i wspomnień związanych z wypiekami na twarzy towarzyszącymi seansom wspomnianego już gatunku. A jako miłośniczka książek wydawanych pod egidą Phantom...

Pogadało mi się, bo nowość naprawdę warta:

http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2015/01/horror-klasy-b-krecim-horrora.html


Komu polecić? To, że polecam, wiadomo. Ubawiłam się przy lekturze najnowszej książki Łukasza Radeckiego, rozpoznałam wiele nawiązań do popkultury, odkryłam kilka tytułów, które z czystej ciekawości postanowiłam obejrzeć i prawdopodobnie spędzę na tym kawałek nadchodzących ferii. Zatem kogo zachęcić? Każdego, kto lubi atmosferę absurdalnej grozy. Nie tylko przedstawicieli Pokolenia Phantom Pressu, z rozrzewnieniem wspominających na facebooku okładki publikowanych w latach dziewięćdziesiątych horrorów, lecz także młodszym, chętnym na zapoznanie się z tym niepowtarzalnym klimatem. Już nie gderam, zapraszam do czytania.

Pogadało mi się, bo nowość naprawdę warta:

http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2015/01/horror-klasy-b-krecim-horrora.html


Komu polecić? To, że polecam, wiadomo. Ubawiłam się przy lekturze najnowszej książki Łukasza Radeckiego, rozpoznałam wiele nawiązań do popkultury, odkryłam kilka tytułów, które z czystej ciekawości postanowiłam obejrzeć i prawdopodobnie...

www.ujrzecslowa.pl

Horrory, to ten gatunek, w którym niezmiernie rzadko się zagłębiam, lecz gdy to robię, dobieram sobie daną twórczość skrupulatnie. Więc gdy tylko zauważyłam, że Łukasz Radecki znów połechta moje czytelnicze ego swoją najnowszą książką, nie mogłam się doczekać, aż przeczytam te mrożące w żyłach krew treści.

Już na początku poznajemy kilku przyjaciół, którzy prześcigają się w krytykowaniu mistrzów horrorów zarówno książkowych, jak i filmowych. Ciągle im czegoś brakuje, a skoro potrafią być takimi trafnymi krytykami, to czemu sami nie mieliby stworzyć własnego, w starym stylu horroru klasy B? I co im z tego wyszło?

Książka jest zlepkiem teraźniejszości, jak i wymysłów bohaterów, na temat idealnego horroru. Można nawet stwierdzić, iż jest to antologia opowiadań, lecz zręcznie ze sobą połączona wątkiem krytyki owych głównych postaci, którzy dwoją się i troją, by ulepić idealny horror.

Za każdym razem niezmiennie będę pisać o tym, że książki, które są zlepkiem opowiadań, są niezwykle trudne w ocenie. W tym przypadku nie jest inaczej, ponieważ mamy tutaj do czynienia z różnymi gatunkami horroru. Od tych zwykłych opowieści o duchach, po krwawe mięsne flaki, czy nawet zahaczające o science-fiction. To sprawia, że nie każdemu czytelnikowi, spodobają się wszystkie opowiadania. Tak również było ze mną, lecz potraktowałam całą pulę opowiadań, jako coś niezwykle odkrywczego.

Ja uwielbiam te horrory, gdzie jest przedstawiony człowiek od najgorszej strony. Kiedy jest seryjnym mordercą, a flaki walają mi się pod nogami, a na swej twarzy podczas czytania czuję spływającą krew. Nic nie jest w stanie mnie obrzydzić, a wszystko w danym temacie może wyłącznie wywołać u mnie chytry uśmiech. Pan Radecki sprostał moim wymaganiom i pozwolił mi się bawić w krwi i kawałkach ciałach, niczym dziecko w piaskownicy.

Jeżeli jesteście na początku poznawania horrorów, to idealna pozycja dla was. Ponieważ w tej książce jest tak wiele podgatunków horrorów (w ogóle coś takiego istnieje?),że dzięki Panu Radeckiemu, będziecie mogli rozpoznać grunt i zrozumiecie, gdzie będzie wam najlepiej. Tylko musicie uważać, ponieważ nigdy nie wiecie w co możecie wdepnąć.

Na sam koniec chciałabym się pokusić o stwierdzenie, że tę książkę musi przeczytać każdy koneser horrorów, niezależnie czy należysz do tych książkowych, czy filmowych. Gdyż Autor potrafi w tak barwny i makabryczny sposób przedstawić dane sytuacje, że w waszej głowie odtwarza się samoczynnie film, a wy nie macie zamiaru wcisnąć pauzy, a co dopiero mówić o przycisku stop. Takiej fali makabry nie można wręcz zatrzymać.

Zapomniałabym również wspomnieć o najważniejszym: okładka jest przepiękna. Oczywiście, jeżeli tak można uznać połączenie makabry i frenezji w jednym. To jedna z tych pozycji, którą muszę zdobyć do swojej biblioteczki!

www.ujrzecslowa.pl

Horrory, to ten gatunek, w którym niezmiernie rzadko się zagłębiam, lecz gdy to robię, dobieram sobie daną twórczość skrupulatnie. Więc gdy tylko zauważyłam, że Łukasz Radecki znów połechta moje czytelnicze ego swoją najnowszą książką, nie mogłam się doczekać, aż przeczytam te mrożące w żyłach krew treści.

Już na początku poznajemy kilku przyjaciół,...