Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak dla mnie - najlepsza część z całej trylogii. Świat elfów przewrotny, niejednoznaczny oraz nieco mroczny i zdradliwy. Właśnie takie elfy uwielbiam- złośliwe, rozpasane i obrzydliwie piękne. Wartka akcja, historia spójna i przemyślana. Żywy język i wszechogarniająca magia. Czego chcieć więcej...
Bohaterowie w końcu stali się wiarygodni. Ich postawa i zachowanie budzą sympatię, złość, żal, smutek. Cały wachlarz emocji.
Zdecydowanie jestem na tak, zwłaszcza w porównaniu do dwóch pierwszych chaotycznych gniotów.

Jak dla mnie - najlepsza część z całej trylogii. Świat elfów przewrotny, niejednoznaczny oraz nieco mroczny i zdradliwy. Właśnie takie elfy uwielbiam- złośliwe, rozpasane i obrzydliwie piękne. Wartka akcja, historia spójna i przemyślana. Żywy język i wszechogarniająca magia. Czego chcieć w...

Rozwiń

Zwiń

Książka z pogranicza erotyku, obyczajówki i sensacji. Czyta się szybko, czyta przyjemnie. Szybka rozrywka, która nie wymaga żadnego zaangażowania ze strony czytelnika. Polecam dla odprężenia.

Książka z pogranicza erotyku, obyczajówki i sensacji. Czyta się szybko, czyta przyjemnie. Szybka rozrywka, która nie wymaga żadnego zaangażowania ze strony czytelnika. Polecam dla odprężenia.

Z całej książki najbardziej podobały mi się zwierzenia matki Marzeny i porywacza dziewczynek.
Reszta, ani zła ani dobra. Książkę stanowią przede wszystkim wspomnienia dojrzałej już Marzeny. Główna oś wydarzeń oparta (pomimo porwań i morderstwa)na szkolnej rutynie, którą przeplatają przesłuchania i próba wyjaśnienia, co właściwie się stało z licealistkami.
Na pierwszych stronach wyczuwa się niebezpieczne napięcie, dostrzega się widmo nieuniknionego zła, jednak po chwili, jak Bańka mydlaną, wszystko pryska i (niestety) nastrój grozy już nie powraca. Przedstawioną monotonię życia małomiasteczkowej młodzieży barwią jedynie wspomniane już wynurzenia. Oczekiwałam chyba czegoś innego. Bardziej oblepiającego, duszącego i schizofrenicznego, chociaż skłamałabym, gdybym powiedziała że czytało się to źle. Czytało się dobrze, pomimo braku wartkiej akcji, ciekawych bohaterów i zawiłych intryg i manipulacji.
W moim odczuciu, książka w klimacie obyczaju.

Z całej książki najbardziej podobały mi się zwierzenia matki Marzeny i porywacza dziewczynek.
Reszta, ani zła ani dobra. Książkę stanowią przede wszystkim wspomnienia dojrzałej już Marzeny. Główna oś wydarzeń oparta (pomimo porwań i morderstwa)na szkolnej rutynie, którą przeplatają przesł...

Rozwiń

Zwiń

Książka z wartką akcją, z dużą ilością wulgarnej pikanterii i dziwkarstwa.
Momentami przeszkadzały mi "pułapki językowe" w postaci tych samych neologizmów powtarzanych wciąż i wciąż, jakby autor poznał ledwo co nowe słowo i bawił się nim odmieniając je przez wszystkie przypadki.
Finalne nagromadzenie "psychopatek" również nie do końca mnie przekonało. Odniosłam wrażenie, że kobiecy świat nic innego nie robi, tylko się kurwi (w kontekście Zuzy i Stelli). Trzy kobiety i każda z psychopatycznym impulsem i popieprzonym życiem. Za dużo, jak na ten trójkąt. Momentami się ulewało.
Poza tym- naprawdę " Oookej".
Żywy język, momentami wulgarny, jednakże nie ujmujący absolutnie samej fabule.
Mocna, brutalna i wyuzdana historia o popieprzonym życiu dorastających dziewczynek, złych wyborach i konsekwencjach ciągnących na sam dół piekieł.

Książka z wartką akcją, z dużą ilością wulgarnej pikanterii i dziwkarstwa.
Momentami przeszkadzały mi "pułapki językowe" w postaci tych samych neologizmów powtarzanych wciąż i wciąż, jakby autor poznał ledwo co nowe słowo i bawił się nim odmieniając je przez wszystkie przypadki....

Rozwiń

Zwiń