Mikołaj pisarz książek dla dzieci, Jaga dziennikarka w gazecie o magii. Spotykają się gdy babcia Mikołaja przepisała mu spadek i trzeba się tym zająć. Potem zaczyna się magia, ginie Maria siostra Jagi i zaginął także syn Marii. Mikołaj i Jaga pragnąc odszukać syna Marii wplątują się w niezłe tarapaty.
Czy uda się odnaleźć Tomka? Polecam

Mikołaj pisarz książek dla dzieci, Jaga dziennikarka w gazecie o magii. Spotykają się gdy babcia Mikołaja przepisała mu spadek i trzeba się tym zająć. Potem zaczyna się magia, ginie Maria siostra Jagi i zaginął także syn Marii. Mikołaj i Jaga pragnąc odszukać syna Marii wplątują się w niezłe tarapaty.
Czy uda się odnaleźć Tomka? Polecam

Jak na debiut nawet nieźle. Choć widać, że styl jeszcze nieco surowy, a i trochę błędów stylistycznych się znajdzie (no i interpunkcyjne - ale to już robota dla edytorów). Cała historia przyjemna a wykreowany świat interesujący.

Jak na debiut nawet nieźle. Choć widać, że styl jeszcze nieco surowy, a i trochę błędów stylistycznych się znajdzie (no i interpunkcyjne - ale to już robota dla edytorów). Cała historia przyjemna a wykreowany świat interesujący.

Szkoda czasu. Książka zaczęła się nawet ciekawie, jak klasyczny kryminał ale później jest już bajka bardziej dla dzieci niż dorosłych. Podziwiam tylko wyobraźnię autorki. Jej kreacja światów jest godna pochwały, warstwy, fantastyczne stworzenia... Tylko jest tego za dużo i trochę męczy.

Szkoda czasu. Książka zaczęła się nawet ciekawie, jak klasyczny kryminał ale później jest już bajka bardziej dla dzieci niż dorosłych. Podziwiam tylko wyobraźnię autorki. Jej kreacja światów jest godna pochwały, warstwy, fantastyczne stworzenia... Tylko jest tego za dużo i trochę męczy.

Książkę kupiłam w jakimś markecie bodajże. Nie pamiętam, bo dłuższy czas leżała na półce i zwyczajnie o niej...zapomniałam. Sięgnęłam po nią dopiero dwa dni temu i...I. No właśnie.
Przyznam, że autorka wykreowała całkiem udany świat. Miała ciekawy pomysł na stworzenia i otoczenia bohaterów. Przypadły mi do gustu zwierzołaki-niedźwiedzie, rusałka, czarownice. ALE - sam główny bohater jest trochę nijaki. Trochę zabawny, trochę irytujący, trochę nudnawy...czyli wlaśnie nijaki. Odrobinę więcej dopracowana jest moim zdaniem Jaga. Ale tylko odrobinę.
Co do samej fabuły - akcja toczy się przyjemnie do mniejwięcej połowy książki.Później, mam wrażenie, autorka się troche pogubiła i wyszedł chaos. Często nie mogłam się "wczytać" i musiałam wracać kilka stron lub zdań wcześniej by załapać o co aktualnie chodzi. I co mnie rozbolało mocno?
Błędy ortograficzne i literówki..."RZUĆ" zamiast "ŻUĆ" (w sensie "przeżuwać coś")? SERIO??

Ani tej pozycji nie polecam, ani do niej nie zniechęcam. Po prostu jak nie macie co czytać, to z braku laku można i to. A mogło być lepiej.

Książkę kupiłam w jakimś markecie bodajże. Nie pamiętam, bo dłuższy czas leżała na półce i zwyczajnie o niej...zapomniałam. Sięgnęłam po nią dopiero dwa dni temu i...I. No właśnie.
Przyznam, że autorka wykreowała całkiem udany świat. Miała ciekawy pomysł na stworzenia i otoczenia bohaterów. Przypadły mi do gustu zwierzołaki-niedźwiedzie, rusałka, czarownice. ALE - sam...

Zabierając się za tę powieść nie oczekiwałem zbyt wiele biorąc pod uwagę że jest to debiut Anny. Rozgrywka nie jest jakoś zaskakująco dynamiczna, bohaterowie bardzo prości - nawet w chwili jakiejkolwiek napiętej sytuacji rozmawiają tak, jakby wyszli na zakupy... Generalnie według mnie troszkę słabe, ale doceniam pomysł autorki gdyż w książce bywały miejsca w których fajnie mi się czytało, choć było ich niewiele. Może po części dla tego że ten debiut powinien znajdować się na półce zatytułowanej ,,powieść dla młodzieży" ponieważ takiemu właśnie czytelnikowi mogła by ona bardziej przypaść do gustu.


W powieści najbardziej podobały mi się elementy mitologii słowiańskiej, oraz inne światy.

Zabierając się za tę powieść nie oczekiwałem zbyt wiele biorąc pod uwagę że jest to debiut Anny. Rozgrywka nie jest jakoś zaskakująco dynamiczna, bohaterowie bardzo prości - nawet w chwili jakiejkolwiek napiętej sytuacji rozmawiają tak, jakby wyszli na zakupy... Generalnie według mnie troszkę słabe, ale doceniam pomysł autorki gdyż w książce bywały miejsca w których fajnie...

To byla ciekawa podroz :) Duzo fantastyki, stworow, zagadek, szczegolow do zapamietania i ciekawosci co bedzie dalej. Bardzo przyjemna opowiesc. Mozna by bylo poorownujac ja do czegos przytoczyc Stranger Things, Grimm i Harrego Pottera... tak ta ksiazka to istna esencja tych trzech historii ale nie zrozumcie mnie zle.. to nie kopia.. ta ksiazka jest po prostu soba.. ksiazka dobra zakrecona i godna przeczytania :) Ciesze sie ze znalazlem ja tam w koszyku w Kauflandzie za 4.99 xD

To byla ciekawa podroz :) Duzo fantastyki, stworow, zagadek, szczegolow do zapamietania i ciekawosci co bedzie dalej. Bardzo przyjemna opowiesc. Mozna by bylo poorownujac ja do czegos przytoczyc Stranger Things, Grimm i Harrego Pottera... tak ta ksiazka to istna esencja tych trzech historii ale nie zrozumcie mnie zle.. to nie kopia.. ta ksiazka jest po prostu soba.. ksiazka...

Ciekawa, napisała bardzo ładnym językiem pozycja. Autorka wykazała się przy tym olbrzymią dawką fantazji. Podobało mi się, polecam.

Ciekawa, napisała bardzo ładnym językiem pozycja. Autorka wykazała się przy tym olbrzymią dawką fantazji. Podobało mi się, polecam.

Książka jak dla mnie to pomieszanie z poplątaniem. Nie wiem nawet jaką ocenę wystawić.😦

Książka jak dla mnie to pomieszanie z poplątaniem. Nie wiem nawet jaką ocenę wystawić.😦

"Czarci most" to lektura trochę dziwna, wcale nie dlatego, że to fantasy. Po prostu chyba nie wszystko wyszło autorce tak, jak powinno. Ale czyta się przyjemnie, choć trochę irytuje nagminne używanie wszelkich odmian słowa "cholera". Pisarka wkłada je w usta bardziej i mniej głównych bohaterów nawet po kilka razy na jednej stronie...
Powieść napisana w klimacie dziecięcym, ale nie zainteresowałaby raczej młodszych czytelników, bo bohaterami są dorośli ludzie.
Pomysł na fabułę ciekawy. Język taki sobie. I tyle.

"Czarci most" to lektura trochę dziwna, wcale nie dlatego, że to fantasy. Po prostu chyba nie wszystko wyszło autorce tak, jak powinno. Ale czyta się przyjemnie, choć trochę irytuje nagminne używanie wszelkich odmian słowa "cholera". Pisarka wkłada je w usta bardziej i mniej głównych bohaterów nawet po kilka razy na jednej stronie...
Powieść napisana w klimacie dziecięcym,...

Uf... skończyłem. Cóż autorka sama zrecenzowała swoje opowiadanie. Oto cytat:
„Książka nie została oceniona zbyt przychylnie. Delikatnie mówiąc. Na dole recenzji widniało smętne: „3/10”.
— Oceniacie takie starocie? — zapytałem.
— Czasami.
Zacząłem czytać, a Jaga zerkała na mnie co jakiś czas. Najwyraźniej bardzo ciekawiła ją moja opinia.
— Cóż… — powiedziałem, kiedy skończyłem. — Recenzja jest nawet nieźle napisana. Ale na serio uważasz, że książka to… — Przebiegłem wzrokiem, szukając cytatu. — „Zmarnowany potencjał”?
— Oczywiście.
— „Nuda, schematyzm, banał, kalki językowe”?
— Jasne.
— „Chaotycznie napisana i nielogiczna”?
— Pewnie.
— „Drętwe dialogi”?
— Owszem.
— „Papierowi i nieciekawi bohaterowie”?
— Niewątpliwie.
— „Wymuszony humor”?
— Oczywiście.
— „Naiwna”?
— Jak najbardziej.
— To za co w ogóle te trzy punkty? — zdziwiłem się.
— Cóż… — zamyśliła się. — Mimo wszystko niektóre fragmenty miały potencjał, mimo że była w nich jakaś dziwaczność. Autor pisał tak, jak mu się podobało, to się czuje.”
Poza tym jest w tej książce mnóstwo szczęśliwych zbiegów okoliczności „które gdyby zdarzyły się w książce lub filmie, pomyślałbym, że autor cholernie naciąga fabułę do swojego widzimisię” i to znowu są słowa autorki. To tyle, co można powiedzieć o tej książce.

Uf... skończyłem. Cóż autorka sama zrecenzowała swoje opowiadanie. Oto cytat:
„Książka nie została oceniona zbyt przychylnie. Delikatnie mówiąc. Na dole recenzji widniało smętne: „3/10”.
— Oceniacie takie starocie? — zapytałem.
— Czasami.
Zacząłem czytać, a Jaga zerkała na mnie co jakiś czas. Najwyraźniej bardzo ciekawiła ją moja opinia.
— Cóż… — powiedziałem, kiedy...