Mała wypłowiała i brzydko wydana książeczka z niewyraźną grafiką, na której coś widnieje, ale trudno ustalić co artystka miała na myśli. Wydało ją w połowie lat osiemdziesiątych Wydawnictwo Literackie w Krakowie. Rynek wydawniczy nie był, wówczas, łaskawy dla książek. Wydawano je niedbale, drukowano na papierze o wysokim pH, który szybko się starzał - zaczynał żółknąć i kruszyć się. Gdyby strony tylko sklejono, teraz każda byłaby osobno. Tutaj na szczęście zostały zszyte nitką. Znalazłam ją w domowej biblioteczce wśród wielu innych tomików poezji. To jedyny zbiór wierszy tego poety jaki przeczytałam.
Hordyński bardziej znany był i jest we Włoszech, gdzie przez ponad 30 lat żył.
Debiutował we Lwowie przed wojną, był żołnierzem AK i od 1944 roku miał już tylko kłopoty - więzienia, rosyjskie łagry m.in w Bachmucie. Ale karę skrócono o 2 lata. Wtedy pojawił się w krakowskim "Przekroju". Syn hrabiego (chociaż nigdy się tym nie szczycił),biedny jak mysz kościelna, próbował odnaleźć się w nowej sytuacji, ale ....... . W końcu udało mu się uzyskać zgodę na wyjazd dla poratowania zdrowia do Francji. Osiadł we Włoszech jako redaktor współpracujący z "Przekrojem". Do Polski nie przyjeżdżał, gdyż władza mogła nie zgodzić się na jego powrót za granicę.
Jego wiersze to klasyczna poezja egzystencjalna, w której często pojawia się motyw podróży, obsesyjny lęk przed śmiercią i zagładą świata, a tytułowy "Ślad" to coś, co po nas nie zostanie. Widać w nich, że traumy z młodości towarzyszyły jego poezji przez całe życie. Nie ma w nich patriotycznej tęsknoty emigranta (chociaż kontakt z krajem utrzymywał),ale trudno mieć mu to za złe. Miasto, w którym się urodził nie znajdowało się już w Polsce.
Poezja to pesymistyczna, choć sam Hordyński potrafił cieszyć się życiem, kochał muzykę i malarstwo.
Szczególnie poruszyły mnie gorzkie wiersze zamieszczone na początku tomu "Ślad": "Życie", "Znaki", "Lekcja historii", "Epitafium dla kata", "Obcość".

Mała wypłowiała i brzydko wydana książeczka z niewyraźną grafiką, na której coś widnieje, ale trudno ustalić co artystka miała na myśli. Wydało ją w połowie lat osiemdziesiątych Wydawnictwo Literackie w Krakowie. Rynek wydawniczy nie był, wówczas, łaskawy dla książek. Wydawano je niedbale, drukowano na papierze o wysokim pH, który szybko się starzał - zaczynał żółknąć i...