Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako poeta zadebiutował w 1979 r. w „Życiu Literackim”. W latach 1982-1984 asystent w Instytucie Filologii Polskiej UJ. W latach 1984-1990 redaktor, zastępca kierownika i kierownik redakcji literatury pięknej Wydawnictwa „Pomorze” w Bydgoszczy, a także współpracownik „Studenta”, „Życia Literackiego” i „Pisma Literacko-Artystycznego”. Od 1990 r. mieszka w Warszawie. Dziennikarz „Itd” (1990),„Nowej Europy” (1992-1993) i „Rzeczpospolitej” (1993-2005). Autor cyklicznego felietonu „Półka z poezją” w dodatku do „Rzeczpospolitej” – „Rzecz o książkach”. Na łamach „Rzeczpospolitej” ogłosił ok. 800 recenzji, artykułów i szkiców poświęconych współczesnej literaturze pięknej (polskiej i obcej).
Od 1996 r. redaktor działu poezji miesięcznika „Twórczość” (na łamach którego utwory oryginalne i teksty krytycznoliterackie publikuje od roku 1983). Od 2000 r. stały współpracownik miesięcznika „Książki. Magazyn Literacki”. W latach 2005-2012 redaktor naczelny Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”.
Wiersze, szkice, recenzje i felietony publikował na łamach: „Twórczości”, „Literatury”, „Tygodnika Powszechnego”, „Poezji”, „Odry”, „Zeszytów Literackich”, „Akcentu”, „Studenta”, „W drodze”, „Czasu Kultury”, „Borussii”, „Tygodnika Literackiego”, „Potopu”, „Arkusza”, „Polityki” i „Gazety Wyborczej”. Współpracował z prasą regionalną: bydgoskim „Ilustrowanym Kurierem Polskim”, łódzkimi „Wiadomościami Dnia” i krakowskim „Dziennikiem Polskim”.
Jest laureatem nagród: im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1988) – za najlepszy poetycki książkowy debiut roku, im. Stanisława Wyspiańskiego (1989) – w dziedzinie krytyki artystycznej, Funduszu Literatury Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989),im. Stanisława Piętaka (1991) – w dziedzinie krytyki literackiej, XVIII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu (1995) – za zbiór wierszy "Podróż na południe". W roku 2006 Giorgio Napolitano, prezydent Włoch odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (Ordine Della Stella Della Solidarieta’ Italiana). W 2014 r.został laureatem Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii literatura za tom "Dwanaście dni" (Iskry),a także w tym samym roku, został uhonorowany Symboliczną Nagrodą Ryszarda Milczewskiego - Bruno za wybitną twórczość eseistyczną i krytycznoliteracką.
Świetna jest poezja Drzewuckiego, tutaj już mówimy o tej poezji z najwyższej półki i nie tylko dlatego, że to ta sama klasa co Szymborska czy Różewicz, ale także dlatego, że trzeba być niesamowitym poetą i władcą słowa, żeby w wiersze wpleść tyle miejsc, obrazów, nazw i pozostawić ją sensowną i smaczną.
Czytam niemalże z wypiekami, nie tylko z zachwytu, bo zachwycać się jest czym, ale także z powodu tego bogactwa świata. Nie należę do osób, które lubią podróżować, krajobrazy to nie jest coś, co robi na mnie wrażenie, a jednak Drzewucki mnie zachwyca, czuję, jakbym się z nim przez te Bukareszty i Bagdady przewijała tam i znowu. Wybitny poeta, ale i bardzo mądry człowiek, jego wiedza może aż przytłoczyć (ale pozytywnie),tyle nazwisk, zdarzeń, pięknie wkomponowanych w inne równie piękne słowa. Jego wiersze o Polsce są takie dobre, naprawdę.
Chylę czoła.
Rzadko zdarza mi się pozytywnie ocenić współczesne zbiory opowiadań. Zwykle irytuje mnie ich fragmentaryczność, powierzchowne opisy bohaterów.
Jednak urzekł mnie praski klimat, który dominuje w każdym z nich. Są to opowieści bardzo współczesne, silnie osadzone w specyfice prawobrzeżnej Warszawy. Urzekają rysunki Kazimierza Nowaka.
Pośród wielu "tworów literackich" współczesnych polskich autorów ten niepozorny zbiór zasługuje na uwagę. (Może z wyjątkiem 2 opowiadań, ale na 10 to i tak dobry wynik ;))