Lider

Czy ktoś zadał sobie trud sprawdzenia, na ile informacje podane w książce jako fakty (np. to, że za zamachami terrorystycznymi w Biesłanie czy bombowymi na moskiewskie bloki stały rosyjskie służby specjalne, albo te wszystkie morderstwa dziennikarzy przez służby, że o "układzie" pomiędzy komuną a Solidarnością w Polsce nie wspomnę) pokrywają się z faktami jako takimi? Mi się trochę nie chce, ale lektura jest dość przerażająca i jeżeli to jest prawda...

Czy ktoś zadał sobie trud sprawdzenia, na ile informacje podane w książce jako fakty (np. to, że za zamachami terrorystycznymi w Biesłanie czy bombowymi na moskiewskie bloki stały rosyjskie służby specjalne, albo te wszystkie morderstwa dziennikarzy przez służby, że o "układzie" pomiędzy komuną a Solidarnością w Polsce nie wspomnę) pokrywają się z faktami jako takimi? Mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Political Fiction, które w dużej mierze stało się faktem.

Political Fiction, które w dużej mierze stało się faktem.

Pokaż mimo to

Nie podejme sie komentarza tej ksiazki bo byc moze ludzie Wladimira Wladimirowicza tu takze zagladaja...

Nie podejme sie komentarza tej ksiazki bo byc moze ludzie Wladimira Wladimirowicza tu takze zagladaja...

Pokaż mimo to

Nie licząc tego, że czyta się ją jak krew z nosa to bardzo ciekawa lektura.
Książka uzasadnia dzisiejsze posunięcia Rosji na długo przed nimi. Pozdrawiam, Marcin Kozieł

Nie licząc tego, że czyta się ją jak krew z nosa to bardzo ciekawa lektura.
Książka uzasadnia dzisiejsze posunięcia Rosji na długo przed nimi. Pozdrawiam, Marcin Kozieł

Pokaż mimo to

bla bla bla ... Putin ... bla bla bla . Jedna z najlepszych recenzji w necie :D

bla bla bla ... Putin ... bla bla bla . Jedna z najlepszych recenzji w necie :D

Pokaż mimo to

W „Liderze” śledzimy zakulisowe mechanizmy bezpardonowej walki „cara” Władimira o władzę w Rosji oraz poznajemy dostępny mu arsenał narzędzi wpływu na sytuację polityczno-gospodarczą w Polsce. Skuteczność w obu tych obszarach zapewnia działanie służb specjalnych, zarówno w tworzeniu odpowiednich scenariuszy działań, jak i w ich egzekwowaniu wszelkimi metodami, różniącymi się jedynie rodzajem argumentów - z podziałem na te racjonalne i nie do odrzucenia i te siłowe - oraz stopniem nacisku.

Łysiak przekonująco przedstawia rosyjski konglomerat władzy, który powstał w wyniku powiązań pomiędzy decydentami i naftową oligarchią, służbami specjalnymi, środowiskiem mafijnym oraz prawomyślnymi mediami. Twór ten nie poddaje się kontroli i tworzy sprawną maszynkę służącą utrzymaniu władzy i rozdawaniu przywilejów przez niezmiennie tego samego lidera. Aktualne komentarze do tego zjawiska mamy na bieżąco w mediach.

Na przykładzie losów fikcyjnych bohaterów Łysiak odsłania kolejne etapy pozyskiwania przez sowieckie służby specjalne agentów, którzy po okresie „uśpienia”, niezbędnym na stworzenie legendy i uzyskanie wiarygodności, w sprzyjającym momencie zaczną odgrywać istotną rolę w kształtowaniu opinii publicznej w Polsce pod kątem potrzeb Rosji. Autor ukazuje, jakiego rodzaju ludzie bywają wykorzystywani w tego rodzaju działalności i pokazuje metody tworzenia właściwych życiorysów. Najciekawiej wypada kreowanie bohaterów i działaczy niepodległościowych z zainteresowanego taką współpracą inteligentnego pensjonariusza więzienia oraz jego przybocznych.
Historia tworzenia przez „piątą władzę”, czyli służby specjalne, trybuny dla „czwartej władzy”, czyli misternie sterowanych mediów, oraz kryteria doboru ludzi do tego przedsięwzięcia są naszkicowane z wielką wiarygodnością. Dzięki wprowadzeniu do tekstu mnóstwa faktów, realiów i rzeczywistych osób, fikcja zyskuje na sugestywności, a nasuwające się wnioski o efektach tych rozgrywek opatrzonych klauzulą tajności nie należą do najprzyjemniejszych.
Poza tym znów pojawia się lista polskich współpracowników bezpieki wywodzących się z szeregów ludzi kultury i sztuki, co u mnie zaczyna budzić skojarzenie z burzeniem Kartaginy przez Katona Starszego, mimo że w kontekście całości znajduje jakieś uzasadnienie.

„Lidera” bez wątpienia czyta się świetnie, co stanowi znak firmowy autora.

W „Liderze” śledzimy zakulisowe mechanizmy bezpardonowej walki „cara” Władimira o władzę w Rosji oraz poznajemy dostępny mu arsenał narzędzi wpływu na sytuację polityczno-gospodarczą w Polsce. Skuteczność w obu tych obszarach zapewnia działanie służb specjalnych, zarówno w tworzeniu odpowiednich scenariuszy działań, jak i w ich egzekwowaniu wszelkimi metodami, różniącymi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka daje pewien obraz współczesnej Rosji, lepiej być świadomym zagrozenia i gry politycznej na najwyższym możliwym szczeblu. Polecam.

Książka daje pewien obraz współczesnej Rosji, lepiej być świadomym zagrozenia i gry politycznej na najwyższym możliwym szczeblu. Polecam.

Pokaż mimo to

Jest to książka w dużej mierze o prezydencie Putinie i o polityce państwa znanego obecnie jako Federacja Rosyjska. Poza tym demaskatorska, obrazoburcza, ujawniająca kulisy władzy służb specjalnych i ich wpływ na kształtowanie polityki wielu krajów Europy (i nie tylko), w tym Polski.
 
Poniższy fragment powinien w sposób wystarczający ilustrować zawartość:
 
 
Była to swoista hekatomba męczenników krzyżowanych dokumentacją z „teczek” Instytutu Pamięci Narodowej. Kolaborantami bezpieki okazali się reżyserzy (Marek Piwowski i in.), aktorzy (Maciej Damięcki i in.), pisarze (Andrzej Kuśniewicz, Andrzej Szczypiorski, Wacław Sadkowski, Ryszard Kapuściński, itd.) oraz wszelkiej maści „ludzie kultury" (Andrzej Drawicz, Lech Isakiewicz, Tadeusz Sznuk, etc.), nie mówiąc już o licznych politykach (Michał Boni plus legion). Przy okazji tego demaskowania wyszła z nor przeszłości także śliska prawda o pederastycznych wyczynach tytanów rodzimego etosu (jak Jerzy Giedroyc, Józef Czapski, Jerzy Andrzejewski, Jarosław Iwaszkiewicz et gejoconsortes). Wódz największej polskiej gazety zwalczał lustracyjny proceder długo, kilkanaście lat, używając wszelakich środków. Łajał, wyklinał, wyśmiewał, perorował, perswadował, postponował, dezawuował, kuglował, krytykował, miotał, motał, grzmiał, srał, gdakał, obrzydzał - wszystko na nic. Przez pierwsze lata tej kontrlustracyjnej ofensywy jakoś się udawało robić plewę z faktów i wodę z mózgów. Lecz później grad bolesnych ujawnień stał się kamienną lawiną, która przywaliła mędrca Agory. Skomasowana siła złej woli bliźnich, zapiekła perfidia lustracyjnych zwyrodnialców, odebrała mu dziecięcą wiarę w ludzką nieskończoną dobroć, której szefującym apostołem chciał być dla milionów rodaków. U politycznego wierzchołka tych kainowych „łowów na czarownice” leżał fakt kolaborowania z bezpieką trzech przywódców „Solidarności”, którzy zawarli trzy słynne „porozumienia” między związkiem a reżimem PRL-u (Porozumienie Jastrzębskie, Porozumienie Szczecińskie i Porozumienie Gdańskie): Jarosław Sienkiewicz był „kablem” MSW, Marian Jurczyk był „kablem” MSW, i Lechowi Wałęsie też niejeden patriota wytykał ksywkę „Bolek” daną przez SB „tajnemu współpracownikowi”. Zaś kultowym symbolem kolaboracji stała się TW-kariera twórcy „kultowego” „Rejsu”, Marka P., który „kablował” gwoli zyskania paszportu, plus kilkakrotnie smarowane dla SB wypracowania Agnieszki Osieckiej (formalnie niezwerbowanej), która robiła to też, by uzyskać paszport*.
 
 
Całkiem niezła mieszanina faktów, prawdopodobnych domysłów i fantastycznych spekulacji, a jeśli coś mogę jej zarzucić, to zbytnią napastliwość i zupełnie niepotrzebny, nieusprawiedliwiony fabułą i momentami nużący antysemityzm.
 
 --
* Waldemar Łysiak „Lider”, Nobilis 2008, strona 262-263.

Jest to książka w dużej mierze o prezydencie Putinie i o polityce państwa znanego obecnie jako Federacja Rosyjska. Poza tym demaskatorska, obrazoburcza, ujawniająca kulisy władzy służb specjalnych i ich wpływ na kształtowanie polityki wielu krajów Europy (i nie tylko), w tym Polski.
 
Poniższy fragment powinien w sposób wystarczający ilustrować zawartość:
 
 
Była to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cóż można rzec, Łysiak w najlepszym wydaniu. Wirtuozeria języka, maestria metafor, nieziemska erudycja, mistrzostwo treści i przekazu. O ile wśród wydanych przez autora książek znajdują się także słabsze pozycje, tak „Lider” zdecydowanie do nich nie należy i trzyma stały, bardzo wysoki, poziom.

Tym razem tematem przewodnim jest analiza tworu jakim jest współczesna Federacja Rosyjska po upadku Związku Radzieckiego i utracie dawnego prestiżu. Niezwykle trafne obserwacje społeczne, celne (a przy tym kąśliwe) uwagi pojawiające się przy okazji przedstawiania mechanizmów tworzących wielką politykę, charakterystyka działalności tajnych służb, które przy całej swojej brutalności, prymitywizmie, zakorzenieniu w poprzednim ustroju oraz zwyczajnej służalczości jeszcze z czasów carskich wspólnie tworzą barwny konglomerat jakim jest tytułowy lider – Władimir Władimirowicz Putin wraz ze swoim najbliższym otoczeniem, a także wszyscy powiązani z tym środowiskiem.

Właściwie mało kogo trzeba przekonywać jak utopijnym ustrojem był komunizm, ale przedstawienie przez Łysiaka w beletrystycznej formie sposobu funkcjonowania układów i układzików stojących za systemem – gdyż nie da się ukryć, że w obecnej Rosji niewiele się zmieniło od czerwonych czasów – robi duże wrażenie. Specyficzny styl i język, jakim się posługuje autor, a do tego mnóstwo soczystych epitetów i przywoływania dykteryjek sprawiają, że z jednej strony udziela nam się cynizm i bez problemów wyczuwamy ironię bijącą z kart powieści, lecz z drugiej – już po zakończeniu lektury – pozostaje pewne zmieszanie zmuszające do myślenia z niepokojem o przyszłości.

Początkowo chciałem przytoczyć kilka co bardziej znamienitych cytatów, ale w trakcie wędrówki razem z „Liderem” odkrywałem coraz to nowe, jeszcze ciekawsze stwierdzenia - czasem był to pojedynczy zwrot, a niekiedy kilka zdań czy obfity fragment. Powieść jest istną kopalnią aforyzmów, złotych myśli, bon motów, maksym i różnego rodzaju przysłów: niektóre są zabawne, inne ironiczno-prześmiewcze, a wiele z nich ma ponury wydźwięk. Choćby ze względu na język i wielki kunszt pisarski autora polecam prozę Łysiaka, a osoby nieco bardziej zainteresowane tym, co się wokół nas dzieje (i posiadające przy tym wiedzę historyczną) bez wątpienia wyczytają pomiędzy wierszami znacznie więcej niż tylko złośliwości pod adresem wschodniej autokracji.

Cóż można rzec, Łysiak w najlepszym wydaniu. Wirtuozeria języka, maestria metafor, nieziemska erudycja, mistrzostwo treści i przekazu. O ile wśród wydanych przez autora książek znajdują się także słabsze pozycje, tak „Lider” zdecydowanie do nich nie należy i trzyma stały, bardzo wysoki, poziom.

Tym razem tematem przewodnim jest analiza tworu jakim jest współczesna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Geniusz Łysiaka w pełnej krasie... Zastanawia mnie tylko fakt apoteozy braci Kaczyńskich. Poza tym faktem książka naprawdę godna polecenia, w idealny sposób oddaje realia rosyjskiej sceny politycznej, ciekawa kompozycja - polecam!

Geniusz Łysiaka w pełnej krasie... Zastanawia mnie tylko fakt apoteozy braci Kaczyńskich. Poza tym faktem książka naprawdę godna polecenia, w idealny sposób oddaje realia rosyjskiej sceny politycznej, ciekawa kompozycja - polecam!

Pokaż mimo to