Spodziewałem się dużo więcej po Rafale Ziemkiewiczu, moim ulubionym polskim publicyście, którego zawzięcie oglądam na YouTube i w Telewizji Republika - ale tym razem bardzo się zawiodłem. Przez cały czas czytania książki się czułem, jakby ona była adresowana do niewyżytych nastolatków. Szczegółowo opisywane stosunki seksualne, części ciała, z kim i gdzie to robił, miejscami powierzchowne traktowanie kobiet. Ale z drugiej strony, dzięki komputerom i telefonom komórkowym nasze kontakty międzyludzkie są coraz bardziej powierzchowne. I nie trzeba być autystyczną osobą, żeby to zauważyć. Jak na niego samego zaskakująco dużo wulgaryzmów, co mnie momentami odrzucało. Nie rozumiem, dlaczego na masturbację wymyślono określenie onanizm, skoro biblijny Onan nie walił konia tylko uprawiał z Tamar stosunek przerywany.

Spodziewałem się dużo więcej po Rafale Ziemkiewiczu, moim ulubionym polskim publicyście, którego zawzięcie oglądam na YouTube i w Telewizji Republika - ale tym razem bardzo się zawiodłem. Przez cały czas czytania książki się czułem, jakby ona była adresowana do niewyżytych nastolatków. Szczegółowo opisywane stosunki seksualne, części ciała, z kim i gdzie to robił, miejscami...

Książka negatywnie postrzegana , gdyż o zgrozo, autor śmie być konserwatywnym publicystą a na dodatek prawicowym, cokolwiek to znaczy. Książka jest bardzo ostra jeśli chodzi o seks i opinie. Przeczytałem ja kilka razy, sam mam pięćdziesiąt ileś lat i niestety większość się zgadza. Hormony uderzają do głowy i błogosławieństwem będzie jak w końcu przestaną, można się wtedy zająć innym , mniej skazanymi na szyderstwa i zdrady sprawami. Bardzo celnie są też ujęte sprawy polskie lat 80, jak to w imię przemian i demokracji robotnicy zostali zbydlęceni w imię robienia szemranych interesów przez elitę. Cóż rzeczywiście Polska to piękny kraj , a Polacy fajni ludzie w spotkaniach bezpośrednich ( również za granicą uchodzimy za freaków). Niestety co wypływa do mediów wszelakich, pokazuje nas niby największych burków świata. Polecam, przeczytajcie to jako autor nieznany jeśli macie uprzedzenia.

Książka negatywnie postrzegana , gdyż o zgrozo, autor śmie być konserwatywnym publicystą a na dodatek prawicowym, cokolwiek to znaczy. Książka jest bardzo ostra jeśli chodzi o seks i opinie. Przeczytałem ja kilka razy, sam mam pięćdziesiąt ileś lat i niestety większość się zgadza. Hormony uderzają do głowy i błogosławieństwem będzie jak w końcu przestaną, można się wtedy...

Dla kogoś kto obserwuje publicystykę autora pozycja zaskakująca. Ale mi się ta powieść podobała. Jakby taki strumień świadomości przeskakujący z wątku na wątek. Miałem skojarzenie z książkami Philipa Rotha i Jerzego Kosińskiego które czytałem dawno temu, ale problematyka relacji kobieta mężczyzna była podobna. Najlepszy i najbardziej zabawny fragment książki przy którym nie mogłem opanować śmiechu to spotkanie z Groszkiem.

Dla kogoś kto obserwuje publicystykę autora pozycja zaskakująca. Ale mi się ta powieść podobała. Jakby taki strumień świadomości przeskakujący z wątku na wątek. Miałem skojarzenie z książkami Philipa Rotha i Jerzego Kosińskiego które czytałem dawno temu, ale problematyka relacji kobieta mężczyzna była podobna. Najlepszy i najbardziej zabawny fragment książki przy którym nie...

Przed tłustym brzuchem Ziemkiewicza kroczy jego rozdęte ego. Niestety nie zasłania jego prostactwa i problemów z kutasem. Nie dało się doczytać do końca.

Przed tłustym brzuchem Ziemkiewicza kroczy jego rozdęte ego. Niestety nie zasłania jego prostactwa i problemów z kutasem. Nie dało się doczytać do końca.

To dziwna, momentami sprośna, naturalistyczna opowieść - spowiedź znanego prawicowego publicysty. Fikcja miesza się z wątkami autobiograficznymi. Z perspektywy czasu, śledząc karierę RAZ, można stwierdzić że była zamknięciem pewnego okresu w jego życiu i przez ten ekshibionistyczny akt oczyszczenia, publicznego negliżu do kości, Ziemkiewicz wszedł na wyżyny twórczości... w kolejnych książkach. Tak w kolejnych bo Ciało Obce jest jakby nie dokończone, to nie 50 twarzy Greya, to jego pierwowzór osadzony w polskim przaśno-strasznym syfie. Forma strumienia świadomości kogoś kto zamierza za sobą skończyć, ciekawe wątki społeczno polityczne, relacje rodzinne które znane są nam wszystkim.
Zastanawiają tylko złe recenzje. Po ich przeczytaniu wiem już że chodzi o prostacką niechęć do autora tej powieści. "Grzech" hipokryzji w lewicowym umyśle jest grzechem śmiertelnym i nie moze być litości dla Świętoszków.

To dziwna, momentami sprośna, naturalistyczna opowieść - spowiedź znanego prawicowego publicysty. Fikcja miesza się z wątkami autobiograficznymi. Z perspektywy czasu, śledząc karierę RAZ, można stwierdzić że była zamknięciem pewnego okresu w jego życiu i przez ten ekshibionistyczny akt oczyszczenia, publicznego negliżu do kości, Ziemkiewicz wszedł na wyżyny twórczości... w...

Książka budzi we mnie obrzydzenie. Nie ze względu na opisy seksu - te akurat w ogóle mnie nie szokują, jak chyba nikogo, kto wie czym jest BDSM.
Tym co mnie odrzuca jest podwójna moralność głównego bohatera. Z jednej strony facet ma bardzo konserwatywne poglądy, niechęć budzi w nim nawet liberalizacja kościoła. Z drugiej strony - jakoś nie przeszkadza mu to zdradzać żonę z wieloma kobietami.
Powieść jest napisana dość dobrze, jeśli chodzi o treść i prowadzenie akcji. Niestety rażąca jest stereotypowość wielu postaci: jak teściowa to zła, jak żona to pruderyjna, jak gej to laluś, a jak matka to Matka Polka.

Książka budzi we mnie obrzydzenie. Nie ze względu na opisy seksu - te akurat w ogóle mnie nie szokują, jak chyba nikogo, kto wie czym jest BDSM.
Tym co mnie odrzuca jest podwójna moralność głównego bohatera. Z jednej strony facet ma bardzo konserwatywne poglądy, niechęć budzi w nim nawet liberalizacja kościoła. Z drugiej strony - jakoś nie przeszkadza mu to zdradzać żonę z...

Po raz pierwszy sięgnąłem po twórczość Rafała Ziemkiewicza, która nie jest publicystyką. Co więcej, podobno nawet ideowi przeciwnicy RAZ-a uznają "Ciało obce" za jego pisarskie opus magnum.

Dlatego też dziwią mnie niskie oceny tej książki w tym serwisie. Pod płaszczykiem tandetnej erotyki, skrywa ona w istocie dojmująco smutny zapis życia 40-letniego mężczyzny w Polsce. Taki pogłębiony "Dzień świra".

Najsmutniejsze i najlepsze zarazem fragmenty "Ciała..." dotyczą szczegółowo opisanego rozpadu małżeństwa. Ziemkiewicz, być może korzystając z osobistych doświadczeń, wspina się tu na poziom refleksji nad rzeczywistością momentami godny Davida Fostera Wallace'a. Serio!

Uczciwie trzeba jednak przyznać, że całościową wymowę książki obniżają nieco nużące wstawki sado-maso, wątki polityczne czy zakończenie, które...jest jakie jest. Niemniej, czegoś takiego się po panu Rafale nie spodziewałem. Zdecydowanie ta lektura zostanie w mojej głowie na długo.

Po raz pierwszy sięgnąłem po twórczość Rafała Ziemkiewicza, która nie jest publicystyką. Co więcej, podobno nawet ideowi przeciwnicy RAZ-a uznają "Ciało obce" za jego pisarskie opus magnum.

Dlatego też dziwią mnie niskie oceny tej książki w tym serwisie. Pod płaszczykiem tandetnej erotyki, skrywa ona w istocie dojmująco smutny zapis życia 40-letniego mężczyzny w Polsce....

Zmęczyłam do końca.
Biznesy, polityka, autobiografia(?) i sado maso.
Za dużo politykowania, to największy mój zarzut, drugi to brak akapitów i rozdziałów, co wzmaga dodatkowo zmęczenie książką.
Lekkość pióra absolutnie jest, szkoda tylko, że z koncepcją całej formy nie poszło.
Nie polecę jednak.

Zmęczyłam do końca.
Biznesy, polityka, autobiografia(?) i sado maso.
Za dużo politykowania, to największy mój zarzut, drugi to brak akapitów i rozdziałów, co wzmaga dodatkowo zmęczenie książką.
Lekkość pióra absolutnie jest, szkoda tylko, że z koncepcją całej formy nie poszło.
Nie polecę jednak.

Jest to jedna z najgorszych ksiazek, jakie przyszlo mi przeczytac. Erotyka w literaturze moze byc mocna, dosadna, ale tu jest po prostu obrzydliwa. Pamietam tez, ze zaden z antykwariatow nie chcial tej ksiazki, gdyz „ tego mamy duzo”.

Jest to jedna z najgorszych ksiazek, jakie przyszlo mi przeczytac. Erotyka w literaturze moze byc mocna, dosadna, ale tu jest po prostu obrzydliwa. Pamietam tez, ze zaden z antykwariatow nie chcial tej ksiazki, gdyz „ tego mamy duzo”.

W poglądach do Ziemkiewicza mi daleko, fanką fantasy też nie jestem. Ale pomyślałam, że zmierzę się z jego prozą. Niestety poległam - dla mnie zbyt nużąca narracja. Doczytałam do połowy i odkładam na półkę z przekonaniem, że nic z tego nie wynikło.

W poglądach do Ziemkiewicza mi daleko, fanką fantasy też nie jestem. Ale pomyślałam, że zmierzę się z jego prozą. Niestety poległam - dla mnie zbyt nużąca narracja. Doczytałam do połowy i odkładam na półkę z przekonaniem, że nic z tego nie wynikło.