Polecam wszystkie książki Pani Barbary Rybałtowskiej.

Polecam wszystkie książki Pani Barbary Rybałtowskiej.

Ten tom uważam za lepszy od poprzedniego. Na chwilę wróciłam do dzieciństwa w czasach PRL'u. Irytuje mnie jednak nadal ten taki dydaktyczny ton, układność. Te kobiety, które wypruwają żyły dla swoich mężów i dzieci - głównie Kasia i jej mama. Ledwo Kasia wraca z zagranicznych wojaży, od razu "wdraża się w domowe obowiązki". Wiem, że taki był wtedy najbardziej propagowany wizerunek kobiety. Denerwuje mnie też jej mąż uwagami w stylu "jesteś za ładna, żeby zajmować się polityką" - nie licuje mi to ogólnie z postacią Kasi i innymi sytuacjami, w której ona sama opisuje swego "przebojowego" męża. No i to ciągłe "radziła sobie nadzwyczaj dobrze", jej córka jakoś nadzwyczajnie opanowała od razu taniec i języki - lepiej niż inne dzieci. Może i tak było, ale sposób opisywania jest dla mnie trochę zabawny. Pora zobaczyć, co wydarzy się w przedostatnim tomie.

Ten tom uważam za lepszy od poprzedniego. Na chwilę wróciłam do dzieciństwa w czasach PRL'u. Irytuje mnie jednak nadal ten taki dydaktyczny ton, układność. Te kobiety, które wypruwają żyły dla swoich mężów i dzieci - głównie Kasia i jej mama. Ledwo Kasia wraca z zagranicznych wojaży, od razu "wdraża się w domowe obowiązki". Wiem, że taki był wtedy najbardziej propagowany...

Cała część poświęcona jest przede wszystkim Kasi.
Swoją artystyczną pracę dzieli między PRL-owską Polskę a Francję.
Pracą w Paryżu stara się zapewnić rodzinie jak najlepsze warunki życia.
Obraca się tam w środowisku samych sław, w Polsce podobnie.
Jeżeli chodzi
o zaopatrzenie, w kraju, większość towaru jest reglamentowana
i trudno dostępna, przywoziła je więc z Francji.
Dzięki książce, wróciłam do lat mojej młodości, kiedy to towary trzeba było "wystać" lub "załatwić".
Ciekawe to były czasy!

Cała część poświęcona jest przede wszystkim Kasi.
Swoją artystyczną pracę dzieli między PRL-owską Polskę a Francję.
Pracą w Paryżu stara się zapewnić rodzinie jak najlepsze warunki życia.
Obraca się tam w środowisku samych sław, w Polsce podobnie.
Jeżeli chodzi
o zaopatrzenie, w kraju, większość towaru jest reglamentowana
i trudno dostępna, przywoziła je więc z...

Nudy, nudy, nudy... coraz bardziej wieje nudą. Takie mam wrażenie, że czas w książce gna do przodu a "cudowna" Kasia stoi w miejscu.

Nudy, nudy, nudy... coraz bardziej wieje nudą. Takie mam wrażenie, że czas w książce gna do przodu a "cudowna" Kasia stoi w miejscu.

Dla mnie poszczególne fragmenty książki były jak sinusoida - od nudnych, płaskich, bez wyrazu, po ciekawe i wciągające. Historycznie dużo się dzieje, ale opisane słabiej niż w poprzednich pozycjach.
Książka jest po prostu średnia. Jedyne co oferuje to sentyment do bohaterów i ciekawość ich dalszych losów.

Dla mnie poszczególne fragmenty książki były jak sinusoida - od nudnych, płaskich, bez wyrazu, po ciekawe i wciągające. Historycznie dużo się dzieje, ale opisane słabiej niż w poprzednich pozycjach.
Książka jest po prostu średnia. Jedyne co oferuje to sentyment do bohaterów i ciekawość ich dalszych losów.

"Nadzieja! Nic tak nie ratuje i nic tak nie zawodzi, jak ona" (str 169)
Lekkie rozczarowanie. Po bardzo dobrych poprzednich częściach ta jest po prostu przeciętna.Ukazana została rzeczywistość polska lat 70-80 XX wieku z ważnymi wydarzeniami jakie miały miejsce w tym czasie.Poczynając od strajków w Gdańsku, w Radomiu,powstanie KOR-u, wybór Polaka na papieża i zamach na niego, początki Solidarności, stan wojenny i wielka niewiadoma co przyniesie,aż po obrady okrągłego stołu.Polityka wkraczająca w różne dziedziny życia czy to kulturalnego, zawodowego czy prywatnego. Puste półki sklepowe, reglamentowane towary i kartki początkowo na artykuły spożywcze z czasem o większym zasięgu.
Uświadamianie sobie jak czas szybko przemija. Nasi bohaterowie dorastają, usamodzielniają się.Śmierć w tej części sagi zbiera bogate żniwo, przynosząc żal i depresję bliskim.Smutna prawda o tym kiedy się jest w blasku chwały, ludzie chylą czoła przed tobą, lecz kiedy ona przemija ci sami szybko zapominają o tobie.W dalszym ciągu nie darzę sympatią głównej bohaterki. Po jej cukierkowej młodości staje się dorosła, jednak niektóre jej zachowania są infantylne i wielokrotnie naiwne. Podobnie jak w poprzednich częściach staje się obiektem uznania i pożądania wielkich tego świata.Niby kocha rodzinę, lecz zawsze zostawia ich na pastwę losu zajmując się swoją karierą.Mimo iż powszechnie wiadomo,że rozstania na pewien czas przynoszą dużo dobrego, cementują związki,pozwalają spojrzeć z dystansu na wiele rzeczy i spraw, na które przy wspólnym bytowaniu nie zwracało się uwagi, lecz nie może to trwać zbyt długo i zbyt często.Wieloletnia przyjaźń z aktorką w dalszym ciągu przynosi jej profity.Zabawne lub mniej historie z kolejnymi opiekunkami do dziecka.Mam nadzieję,że w kolejnych częściach Autorka postara się zadowolić mój gust czytelniczy.

"Nadzieja! Nic tak nie ratuje i nic tak nie zawodzi, jak ona" (str 169)
Lekkie rozczarowanie. Po bardzo dobrych poprzednich częściach ta jest po prostu przeciętna.Ukazana została rzeczywistość polska lat 70-80 XX wieku z ważnymi wydarzeniami jakie miały miejsce w tym czasie.Poczynając od strajków w Gdańsku, w Radomiu,powstanie KOR-u, wybór Polaka na papieża i zamach na...

Może i ciekawa dla niektórych, ale mnie naprawdę nie zainteresowała. Ani ta ani inne książki tej pisarki.

Może i ciekawa dla niektórych, ale mnie naprawdę nie zainteresowała. Ani ta ani inne książki tej pisarki.

Paryż. Kasia odbywa podróże do pracy we Francji. Jest rozchwytywana, wszyscy chcą ją zatrudniać. Trochę nierealne, nie tak wyglądała polska emigracja tamtych czasów.
Bardzo słaba część sagi.

Paryż. Kasia odbywa podróże do pracy we Francji. Jest rozchwytywana, wszyscy chcą ją zatrudniać. Trochę nierealne, nie tak wyglądała polska emigracja tamtych czasów.
Bardzo słaba część sagi.

Bałam się, że w końcu to napiszę, ale ta część sagi jest zdecydowanie mało zachwycająca. Jak zwykle autorka pokazuje losy swoich bohaterów na tle ważnych wydarzeń tworzących historię Polski. Według mnie nie wykorzystała jednak całego potencjału. Co prawda zaakcentowała wszystko co istotne, ale … no właśnie, tylko zaakcentowała. A mogła stworzyć w oparciu o te wydarzenia bardziej rozbudowaną i zajmującą fabułę.

Czytamy oczywiście o strajkach robotników, o pustych półkach w sklepach i kartkach nawet na podstawowe artykuły. Rybałtowska wspomina o wyborze kardynała Karola Wojtyły na papieża i o późniejszym zamachu na jego życie. Pojawia się szczątkowa informacja o zamordowaniu księdza Popiełuszki. Tak samo skąpo autorka pisze o powstaniu KOR-u, o działaniach „Solidarności” czy pierwszych wolnych wyborach w Polsce. Trochę więcej miejsca poświęca jedynie wprowadzeniu stanu wojennego i regułom panującym w owym czasie w polskich miejscowościach.

Niewątpliwie najbardziej barwnymi wątkami były te związane z wyjazdami Kasi do Paryża. Tu nieoczekiwanie sypnęły się jak z rękawa propozycje pracy dla polskiej artystki. Najbardziej zaskoczył mnie fakt, że jej paryska kariera była bardzo mocno powiązana z kołami rosyjskiej emigracji w Paryżu. I tak Kasia przemierzała nocne ulice Paryża od jednego traktiru do drugiego. Atmosfera rosyjskich kabaretów pochłonęła ją do tego stopnia, że naprawdę była rewelacyjna w tym co robi i nawet wyrobiła sobie nazwisko wśród ludzi z branży.

I to wszystko. Reszta treści wypełniona jest zachwytami (do znudzenia) nad doskonałością córeczki Kasi, Zosi. Powtarzalne dialogi między Kasią i panią Mają Tarnowską nie wnoszą do powieści nic interesującego. Podpatrujemy dość kolorowe życie ich rodziny, podczas gdy w Polsce rozpanoszyła się szarość. Nawet ich pies był nie byle jaki…

Po kolejną (ostatnią już) część sagi pewnie i tak sięgnę. Już się wciągnęłam w stworzony przez autorkę świat. Mam jednak nadzieję, że będzie o niebo lepsza od tej części i wróci na poziom poprzednich tomów, w których naprawdę zaczytywałam się z wielką ciekawością.

https://monikaolgaczyta.blogspot.com/

Bałam się, że w końcu to napiszę, ale ta część sagi jest zdecydowanie mało zachwycająca. Jak zwykle autorka pokazuje losy swoich bohaterów na tle ważnych wydarzeń tworzących historię Polski. Według mnie nie wykorzystała jednak całego potencjału. Co prawda zaakcentowała wszystko co istotne, ale … no właśnie, tylko zaakcentowała. A mogła stworzyć w oparciu o te wydarzenia...

Jak to się skończy? Uff mam nadzieję, że się skończyło... na tym tomie i dalszego ciągu nie będzie. Pierwszy tom - rewelacja, niestety z każdym kolejnym coraz gorzej.

Jak to się skończy? Uff mam nadzieję, że się skończyło... na tym tomie i dalszego ciągu nie będzie. Pierwszy tom - rewelacja, niestety z każdym kolejnym coraz gorzej.