Prosta historia która splata losy kilku kobiet - pisarek. Opisane w dość humorystyczny sposób z lekką nutką sarkazmu sytuacje w jakich znajdują się bohaterki wciągają nas w zawiłe relacje międzyludzkie.
Książka napisana bardzo lekkim, humorystycznym językiem przez co szybko się czyta.

Prosta historia która splata losy kilku kobiet - pisarek. Opisane w dość humorystyczny sposób z lekką nutką sarkazmu sytuacje w jakich znajdują się bohaterki wciągają nas w zawiłe relacje międzyludzkie.
Książka napisana bardzo lekkim, humorystycznym językiem przez co szybko się czyta.

Czytadełko

Czytadełko

Zabawna prosta komedia, bez fajerwerków, ot zwyczajny odmóżdżacz ;) Z niektórych komentarzy doczytałam, że trudno się połapać, lecz nie jest to prawdą, szybciutko łapie się wszystkie wątki, i nie ma z tym, żadnego problemu bo to nie jest jakaś skomplikowana i zakręcona historia :)
Okładka za to okropna, no gorszej już chyba nie dało się zrobić, szkoda, wygląda, jak by powstała, w latach 90tych ;)

Zabawna prosta komedia, bez fajerwerków, ot zwyczajny odmóżdżacz ;) Z niektórych komentarzy doczytałam, że trudno się połapać, lecz nie jest to prawdą, szybciutko łapie się wszystkie wątki, i nie ma z tym, żadnego problemu bo to nie jest jakaś skomplikowana i zakręcona historia :)
Okładka za to okropna, no gorszej już chyba nie dało się zrobić, szkoda, wygląda, jak by...

Opowieść wielowątkowa, być może że względu na ich mnogość, część z nich nie do końca, w moim odczuciu, zostało dokończonych czy też wyjaśnionych. Niemniej, ze względu na styl, czyta się dobrze.

Opowieść wielowątkowa, być może że względu na ich mnogość, część z nich nie do końca, w moim odczuciu, zostało dokończonych czy też wyjaśnionych. Niemniej, ze względu na styl, czyta się dobrze.

Typowo amatorska książka.

Typowo amatorska książka.

Nie zachwyciła mnie. Pani Cygler kojarzy mi się przede wszystkim z serią "Za cudze... która bardzo mi się podobała. Tutaj mamy pisanie o sobie/nie o sobie, o przyjaciółkach/nieprzyjaciółkach, itp, itd. Szkoda czasu na rozgryzanie historii, która stworzona była albo z braku pomysłu, albo dla kasy, albo rzucenia czegoś czytelnikom bo wydawnictwo naciskało na "cokolwiek", aby wywiązać się z zobowiązań. Nie wiem, nie wnikam.
Fabuła pomieszana, cztery główne bohaterki, cztery historie. Każda niezbyt wciągająca, ale czyta się raczej z przyzwyczajenia niż z palącej chęci dowiedzenia się "co dalej?" Dla mnie o trzy historie za dużo...
Okładka równie zniechęcająca co treść. Cztery kobiety z przetłuszczonymi włosami, tyłem do czytelnika idą sobie w swoją stronę (dosyć jednoznaczne przesłanie...
Słabiutko...

Nie zachwyciła mnie. Pani Cygler kojarzy mi się przede wszystkim z serią "Za cudze... która bardzo mi się podobała. Tutaj mamy pisanie o sobie/nie o sobie, o przyjaciółkach/nieprzyjaciółkach, itp, itd. Szkoda czasu na rozgryzanie historii, która stworzona była albo z braku pomysłu, albo dla kasy, albo rzucenia czegoś czytelnikom bo wydawnictwo naciskało na "cokolwiek",...

http://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2021/01/2-21-zlodziejki-czasu-hanna-cygler/
Gdy zaczęłam czytać „Złodziejki czasu” miałam wrażenie, że otacza mnie chaos złożony z bohaterów. Przyznaję, że ilość pierwszo i drugoplanowych bohaterów przytłoczyła mnie. Czasami musiałam wrócić się do poprzedniej strony i sprawdzić jeszcze raz o kim czytam. Książka jest podzielona na rozdziały dedykowane poszczególnym pisarkom. Czasami los bohaterek splata się ze sobą, częściej są to migawki z życia konkretnej bohaterki. Przyznaję, że każda z postaci potrafi wywołać sporo zamieszania. Ich charaktery nie są czarno białe. Często zawierają odcienie szarości. Najmniej polubiłam Elwirę, która swoim egoistycznym zachowaniem doprowadzała mnie do pasji. Nie potrafiła wykrzesać z siebie empatycznych zachowań wobec innych. Najbardziej polubiłam Teresę, która nie zadzierała nosa, starała się być uczynna wobec innych.

W powieści znajdziecie wątek kryminalny, w który zostanie wplątana Teresa. Na pomoc ruszą jej przyjaciółki po piórze. Co wyniknie z niefortunnego zbiegu wypadków? To już sami musicie sprawdzić.

Jeżeli lubicie książki, w których tajemnice, intrygi, ale też skomplikowane losy bohaterów wprowadzają zamieszanie w czytanej powieści, to „Złodziejki czasu” powinny się wam spodobać. W dodatku przeczytacie o trudnych relacjach między małżonkami, rodzicami i dziećmi. Będzie trochę o życiu przeciętnego człowieka, ale też zajrzycie za kulisy polityki.

http://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2021/01/2-21-zlodziejki-czasu-hanna-cygler/
Gdy zaczęłam czytać „Złodziejki czasu” miałam wrażenie, że otacza mnie chaos złożony z bohaterów. Przyznaję, że ilość pierwszo i drugoplanowych bohaterów przytłoczyła mnie. Czasami musiałam wrócić się do poprzedniej strony i sprawdzić jeszcze raz o kim czytam. Książka jest podzielona na rozdziały...

Nie mogę się przekonać do tej książki

Nie mogę się przekonać do tej książki

Tytuł "Złodziejki czasu" oddaje to co nam robicie kochane autorki. To jest takie dobre złodziejstwo, bo mamy dużo pożytku z tego, że dajemy się wam się okradać. Nie popadamy we wtórny analfabetyzm, składanie liter jest bardzo ważnym ćwiczeniem dla naszego mózgu. Mamy szansę doświadczyć wielu sytuacji z którymi nie spotykamy się na codzień, wreszcie nie mamy czasu na nudę.
Przypadkowe spotkanie 4 pisarek na festiwalu literatury kobiecej w Siedlcach. Poznają się: romans, kryminał, horror, biografie. Panie są z różnych miast, w różnym wieku i na różnych etapach kariery, od debiutantki po autorkę bestsellerów. Zawiązuje się między nimi nić sympatii i postanawiają utrzymywać kontakt. Uczestniczymy w ich życiu przez rok, do następnego festiwalu. Obserwujemy nie tylko jak tworzą ale przede wszystkim jak zmagają się z codziennością, rodzinnymi tajemnicami, miłością i zdradą, problemami małżeńskimi. Typowo damska lektura, lekka, choć nie powierzchowna, gwarantująca mile spędzony czas. Dla tych co jak ja nie lubią Zosi Halman, nie pojawia się w książce!

Tytuł "Złodziejki czasu" oddaje to co nam robicie kochane autorki. To jest takie dobre złodziejstwo, bo mamy dużo pożytku z tego, że dajemy się wam się okradać. Nie popadamy we wtórny analfabetyzm, składanie liter jest bardzo ważnym ćwiczeniem dla naszego mózgu. Mamy szansę doświadczyć wielu sytuacji z którymi nie spotykamy się na codzień, wreszcie nie mamy czasu na...

Jak dla mnie najciekawsza z książek tej autorki. Mimo, ze nie przepadam za tym jak w książkach jest kilka głównych bohaterów (Szczególnie kobiet) Ale tu mimo wszystko wypadło to ciekawe i książka była wciagajaca.

Jak dla mnie najciekawsza z książek tej autorki. Mimo, ze nie przepadam za tym jak w książkach jest kilka głównych bohaterów (Szczególnie kobiet) Ale tu mimo wszystko wypadło to ciekawe i książka była wciagajaca.