Długo szukałam tej książki, przypadkiem natrafiłam kiedyś na jej opis i od tego momentu chciałam ją przeczytać. Kiedy miałam ją już w ręce i zaczęłam czytać nie mogłam przez nią przebrnąć, bardzo mi się dłużyła. Książka ma swój styl, wątek ciekawy jednak bardzo ciężko napisana.

Długo szukałam tej książki, przypadkiem natrafiłam kiedyś na jej opis i od tego momentu chciałam ją przeczytać. Kiedy miałam ją już w ręce i zaczęłam czytać nie mogłam przez nią przebrnąć, bardzo mi się dłużyła. Książka ma swój styl, wątek ciekawy jednak bardzo ciężko napisana.

Pierwsza połowa strasznie męcząca
Zupełnie się gubiłem.
Wracałem po kilka stron żeby złapać wątek.
Już myślałem że nie dam rady.
Od połowy dużo lepiej
Czytało się o wiele płynniej
Historia dość ciekawa ale sposób pisania już nie.
A dochodzi jeszcze narracja z punktu widzenia bohaterki.
Nie dla mnie

Pierwsza połowa strasznie męcząca
Zupełnie się gubiłem.
Wracałem po kilka stron żeby złapać wątek.
Już myślałem że nie dam rady.
Od połowy dużo lepiej
Czytało się o wiele płynniej
Historia dość ciekawa ale sposób pisania już nie.
A dochodzi jeszcze narracja z punktu widzenia bohaterki.
Nie dla mnie

Przeglądając biblioteczkę kuzynki natknęłam się właśnie „Dziedzictwo” Kirsten Tranter. Patrząc na książkę zauważyłam trzy intrygujące rzeczy - „debiut roku”, thriller oraz akcja połączona z wydarzeniami z dnia 11 września 2001r.

Książka opowiada historię trojga przyjaciół mieszkających w Australii – Julii, Ingrid oraz Ralpha. Na początku autorka przedstawia dość szczegółowo jak wyglądały relacje bohaterów. Nie są one do końca proste, jednak mimo to młodzi ludzie spędzają ze sobą dużo czasu.

W dalszej części dowiadujemy się, że zakochana Ingrid przeprowadza się do Nowego Jorku. Tam prawdopodobnie ginie w zamachu na World Trade Center. Ralph nie wierzy w taki obrót sytuacji - ze względu na swój stan zdrowia, prosi Julię, by ta wybrała się tam i rozwiązała zagadkę. I tu zaczyna się gehenna. Akcja zaczyna wlec się w nieskończoność. Próby wyjaśnienia Julii wydają się wymuszone i jakby robiła coś wbrew sobie. Czy Ingrid rzeczywiście zginęła, czy jednak żyje, a może stało się coś, czego nikt się nie spodziewa?

Ale czy warto się dowiedzieć? Moim zdaniem, nie. Ciekawy pomysł na intrygującą historię, jednak czytając miała wrażenie, że ta szansa została zmarnowana. Książka ma 450 stron, a pewne opisane sytuacje są po prostu zbędne i nie wnoszą nic do rozwiązania zagadki. Co za tym idzie, książka mogłaby być zdecydowanie krótsza. Odniosłam wrażenie, że autorka nie do końca wiedziała jak zająć się poszukiwaniem Ingrid, jakby nie miała pomysłu na tą – najważniejszą część książki. Jako osoba, która uwielbia thriller oraz kryminały rozczarowałam się.

Przeglądając biblioteczkę kuzynki natknęłam się właśnie „Dziedzictwo” Kirsten Tranter. Patrząc na książkę zauważyłam trzy intrygujące rzeczy - „debiut roku”, thriller oraz akcja połączona z wydarzeniami z dnia 11 września 2001r.

Książka opowiada historię trojga przyjaciół mieszkających w Australii – Julii, Ingrid oraz Ralpha. Na początku autorka przedstawia dość...

Trudno mi jednoznacznie ocenić te książkę, ponieważ początek był dla mnie trochę ciężki do przebrnięcia - długi, nudny, bez wyraźnej akcji. Być może zamysłem autorki było zaznajomienie czytelnika z bohaterami, jednak moim zdaniem zabrakło w nim

Trudno mi jednoznacznie ocenić te książkę, ponieważ początek był dla mnie trochę ciężki do przebrnięcia - długi, nudny, bez wyraźnej akcji. Być może zamysłem autorki było zaznajomienie czytelnika z bohaterami, jednak moim zdaniem zabrakło w nim

Powieść ta to niby thriller, ale czy aby na pewno? Książka dzieli się na trzy części, z których pierwsza i druga trochę mi się dłużyła, za dużo zbędnych opisów (wg mnie)dotyczących np. rzeczy znajdujących się w mieszkaniu.Jest to historia trójki przyjaciół- Ralpha, Ingrid i Julii, z których ta ostatnia jest narratorką powieści. Julia podkochuje się w Ralphie, natomiast on uwielbia Ingrid. Ingrid dostaje propozycję wyjazdu do Nowego Yorku i będąc tam poznaje dużo starszego od niej mężczyznę, w którym się zakochuje i niebawem go poślubia. Po tym fakcie kontakt z przyjaciółmi prawie się urywa. I jest 11 września 2001 r. Przyjaciele dostają wiadomość, że Ingrid w tym dniu była w World Trade Center i prawdopodobnie zginęła. Ralph prosi Julię, aby pojechała tam i dotarła do jakichś wiadomości o Ingrid, jak żyła, co robiła. Julia zgadza się i wyjeżdża. W NY w trakcie spotkań z mężem Ingrid oraz z jej znajomymi napotyka na wiele dziwnych zdarzeń, tajemnic związanych z przyjaciółką. A na koniec - co stało się z Ingrid? Oto jest pytanie....

Powieść ta to niby thriller, ale czy aby na pewno? Książka dzieli się na trzy części, z których pierwsza i druga trochę mi się dłużyła, za dużo zbędnych opisów (wg mnie)dotyczących np. rzeczy znajdujących się w mieszkaniu.Jest to historia trójki przyjaciół- Ralpha, Ingrid i Julii, z których ta ostatnia jest narratorką powieści. Julia podkochuje się w Ralphie, natomiast on...

Jest to specyficzna książka.
Narratorką powieści jest Julia (jedna z bohaterek książki).
Książka dzieli się na trzy części.

Pierwsza jest wprowadzeniem (totalnie przydługim jak dla mnie i w dużej części zbędnym),w którym poznajemy historię znajomości, przyjaźni pomiędzy Julią, Ralphem i Ingrid. Jest to specyficzna przyjaźń/znajomość, a to ze względu, że Julia skrycie podkochuje się w Ralphie, Ralph zaś żywi uczucia do swojej kuzynki Ingrid. Ich znajomość sięga czasów studenckich. Kiedy ojciec Ralpha umiera - Ralph i Ingrid dziedziczą fortunę i stają się bogatymi ludźmi. Ingrid wykorzystuje to i rusza w podróż po Europie, gdzie poznaje Gila Grey'a - zakochują się i pobierają. Ingrid przeprowadza się do Nowego Jorku. Kontakt naszych znajomych zmienia się, więzi się poluźniają. Feralnego poranka 11 września 2001 roku Ingrid według informacji wybrała się do World Trade Center...
Druga i trzecia część mają miejsce po wydarzeniach z 11 września. Po tragicznych wydarzeniach z tego dnia po jakimś czasie Ralph prosi Julię aby pojechała do Nowego Jorku i przyjrzała się temu jak żyła Ingrid. Julia wyrusza w podróż, spotyka się z ludźmi z którymi w NY miała kontakt Ingrid. Poznaje wielu ludzi i tajemnice, które skrywała Ingrid. Pojawia się wiele pytań odnośnie jej życia, jednak ciężko jest uzyskać odpowiedzi.

Jak wspomniałam, pierwsza część była dla mnie zdecydowanie zbyt długa, w dużej mierze to ona zaważyła na ocenie książki, ponieważ bardzo się przy niej męczyłam. Potem historia bardziej mnie wciągnęła i byłam ciekawa jak to się rozwinie i skończy. Autorka używa bardzo wielu zbędnych w mojej ocenie opisów.
Poznajemy dużą ilość bohaterów, zawiązują się różne znajomości i interakcje między nimi - zwłaszcza kiedy Julia wyjeżdża do NY. Ciekawe było czytanie o tym jak ludzie radzą sobie z tragedią, utratą. Każde z bohaterów różnie przechodziło etapy pogodzenia się z utratą ważnej osoby. Autorka świetnie stworzyła różnorodne charaktery - to jeden z najmocniejszych punktów książki.
Co do tego ile w thrillerze thrilleru? Wpierw w ogóle, potem dostajemy wiele małych informacji, które razem tworzą pytania, tajemnice, zagadki. Miałam nadzieję, że zakończenie mnie totalnie zaskoczy, jednak niestety od pewnego momentu miałam dwie wersje jak ja widzę zakończenie - no i trafiłam. Jest to jednak dość ciekawe rozwiązanie.

Jest to dobrze napisana książka, jednak nie do końca trafiła w moje gusta.

Jest to specyficzna książka.
Narratorką powieści jest Julia (jedna z bohaterek książki).
Książka dzieli się na trzy części.

Pierwsza jest wprowadzeniem (totalnie przydługim jak dla mnie i w dużej części zbędnym),w którym poznajemy historię znajomości, przyjaźni pomiędzy Julią, Ralphem i Ingrid. Jest to specyficzna przyjaźń/znajomość, a to ze względu, że Julia skrycie...

Losy trójki przyjaciół, Juli,Ralph, Ingrid. Opowieść jest napisana z perspektywy Juli ona zostaje naszą narratorką. Ale tak naprawdę czy to jest opowieść o trójcę znajomych? Z tym można byłoby dyskutować, bo tak naprawdę wszystko kręci się wokół Ingrid ona jest powodem całego zamieszania. Jak już wspomniałam opowieść z perspektywy Juli nie daję nam całego całokształtu wypowiedzi. Wiele rzeczy jest przypuszczeniem, bo jej się tak wydaję, ale jaka jest prawda? Tutaj czytelnik musi uruchomić swoje szare komórki do działania. Aby odczytać emocje i lęki bohaterów musisz się w nich wcielić, ale jest to trudne do wykonania, gdy jesteśmy cały czas przy Juli. Dlatego jest tutaj potrzebna pewna cecha zapomniana przez wielu ludzi a nazywa się empatia. Książka zaczyna się prośbą Ralpha, aby Julia wyjechała do Nowego Yorku gdzie mieszkała Ingrid i zebrała informację na temat podstawowych rzeczy takich jak:,,Nad czym pracowała? Jak wygląda miejsce, w którym mieszkała? Co lubiła tam robić? Może uda ci się poznać kilkoro jej przyjaciół.”
Jak to wszystko wpłynie na Julie? Tylko przelotnym i nietuzinkowym romansem? A może zwiąże się z Ralph? A może czymś zupełnie innym nieprzewidywalnym?
Tak wiele pytań a żadnych odpowiedzi to tylko przedsmak tego podczas czytania książki.
Poznajemy przeszłość bohaterów:jak się poznali, ich studenckie lata, wspólne podrożę, imprezy, znajomych, ale zmienia się to wszystko, gdy Ingrid dostaje w spadku sporą sumkę od ojca Ralpha. Zaczyna swoje podrożę i poznaję Gila oraz jego córkę niezwykłe utalentowane dziecko Fleur. Ale czy to prawda czy tylko fikcja stworzona przez Gila i Maeve, czy jest to ich słodka tajemnica, za która są gotowi zabić? Czy łączy ich zupełnie, co innego?
Szarmancki, dojrzały i dobrze ułożony Gil jest dobrym mężem czy są to tylko pozory?
Najważniejsze w tym wszystkim jest to czy Ingrid żyję czy jednak zginęła podczas feralnego dnia 11 września 2001 roku? Jakie sekrety skrywała Ingrid?
Jeśli chcesz poznać, chociaż niektóre odpowiedzi na nurtujące Cię pytania sięgnij po książkę i zmień się w detektywa towarzysząc, Juli w podróży do odkrycia prawdy.
~Ivy

Losy trójki przyjaciół, Juli,Ralph, Ingrid. Opowieść jest napisana z perspektywy Juli ona zostaje naszą narratorką. Ale tak naprawdę czy to jest opowieść o trójcę znajomych? Z tym można byłoby dyskutować, bo tak naprawdę wszystko kręci się wokół Ingrid ona jest powodem całego zamieszania. Jak już wspomniałam opowieść z perspektywy Juli nie daję nam całego całokształtu...

„Dziedzictwo” to bardzo specyficzna książka, połączenie powieści obyczajowej z thrillerem. Autorka najpierw zaskakuje nas w prologu, po czym bardzo długo wprowadza i zaznajamia z bohaterami, nim przejdzie do drugiej, właściwej części. Trochę to wprowadzenie, moim zdaniem, jest przydługie, ale sama powieść jest naprawdę bardzo dobra, klimatyczna i intrygująca.

Poznajemy narratorkę opowieści, Julię Alpers, jej przyjaciela, Ralpha i jego piękną kuzynkę Ingrid. Ich znajomość i przyjaźń sięga czasów studenckich, a łączące ich więzy są bardzo skomplikowane. Julia kocha się skrycie w Ralphie, ten natomiast jest zapatrzony w swoją kuzynkę, kobiety przyjaźnią się, a może bardziej kolegują, bo ich związek nie jest bardzo bliski. Kiedy umiera ojciec Ralpha, zarówno syn, jak i jego kuzynka, zostają bardzo bogatymi ludźmi, dzięki spadkowi po nim. Ingrid wyrusza do Europy, jest podekscytowana i zafascynowana planowaną podróżą. Poznaje tam znacznie starszego od siebie marszanda, Gila Greya, w którym się zakochuje. Po jakimś czasie pobierają się i zamieszkują w Nowym Jorku, z córką Gila, Fleur, nastoletnią artystką. Dziewczyna maluje i wystawia, z pomocą ojca, swoje obrazy. Ingrid zapisuje się na Uniwersytet Columbia i studiuje starożytne teksty. Czy jej małżeństwo jest udane? Chyba niespecjalnie…. ale takie udają, stwarzając pozory szczęśliwych.
Kiedy 11 września 2001 roku następuje atak terrorystyczny na World Trade Center, Ingrid nie wraca do domu….. Zaniepokojona wiadomościami usłyszanymi w mediach, Julia wydzwania do niej. Nie ma odzewu. Okazuje się, że Ingrid miała umówione spotkanie w okolicy WTC. Czyżby zginęła? Julia, na prośbę Ralpha, wyrusza na poszukiwanie koleżanki. Rozmawia z jej rodziną i przyjaciółmi, rusza jej śladami, stara się poznać Ingrid. Jakie skutki przyniesie jej prywatne śledztwo? Przeczytajcie!

„Dziedzictwo” to mocna pozycja, fascynująca i wciągająca. Sieć intryg oplata czytelnika jak kokon – a gdzie jest prawda? Tego musicie dowiedzieć się sami – nie będę spolerować, aby nie zepsuć wam przyjemności tej lektury. Finał jest zaskakujący, tyle mogę zdradzić :)
Autorka bardzo głęboko wnika w umysły swoich bohaterów, rysując ich postacie grubą i wyrazistą kreską. Akcja początkowo płynie bardzo spokojnie, żeby nie rzec powoli, aby w drugiej części nabrać tempa. Specyficzne i zawiłe związki uczuciowe łączące bohaterów są niezwykle barwnie ukazane. Powieść jest ciekawie napisana, a napięcie stopniowo wzrasta. Czytelnika otacza specyficzny klimat, pełen niedopowiedzenia, gdzie miłość, zazdrość i przyjaźń splatają się nierozerwalnie.
Mnie się podobała! Przeczytałam ją z dużą przyjemnością i zaciekawieniem – polecam!

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2014/04/dziedzictwo-kirsten-tranter.html

„Dziedzictwo” to bardzo specyficzna książka, połączenie powieści obyczajowej z thrillerem. Autorka najpierw zaskakuje nas w prologu, po czym bardzo długo wprowadza i zaznajamia z bohaterami, nim przejdzie do drugiej, właściwej części. Trochę to wprowadzenie, moim zdaniem, jest przydługie, ale sama powieść jest naprawdę bardzo dobra, klimatyczna i intrygująca.

Poznajemy...

209/2014

209/2014

Autorka w wyrafinowany sposób buduje tragiczny wątek bazując na skomplikowanych relacjach między bohaterami,co jest kluczowe do zrozumienia dalszych wydarzeń. Polecam cierpliwym czytelnikom poszukujących książek o stricte analitycznym podłożu.

Autorka w wyrafinowany sposób buduje tragiczny wątek bazując na skomplikowanych relacjach między bohaterami,co jest kluczowe do zrozumienia dalszych wydarzeń. Polecam cierpliwym czytelnikom poszukujących książek o stricte analitycznym podłożu.