Spojrzenie polskich polityków, wojskowych na odradzanie się Polski po zaborach i Wielkiej Wojnie. Widać jak wyglądała sytuacja zależnie od wyznawanych poglądów czy z perspektywy czasu. Szkoda, że zabrakło głosu mniejszości narodowych czy czołowych polityków Austrii, Niemiec i Rosji.

Spojrzenie polskich polityków, wojskowych na odradzanie się Polski po zaborach i Wielkiej Wojnie. Widać jak wyglądała sytuacja zależnie od wyznawanych poglądów czy z perspektywy czasu. Szkoda, że zabrakło głosu mniejszości narodowych czy czołowych polityków Austrii, Niemiec i Rosji.

A co gdyby jeden, dość krótki, okres czasu sfilmować czterdziestoma dziewięcioma kamerami? Niektóre ustawi się na zbliżenia inne na szeroki plan, jeszcze inne będą filowały z góry. Niektóre nagrania będą na żywo (dzienniki) inne da się z playbacku (wspomnienia). Co z tego wyjdzie?

Wyjdzie właśnie taka bardzo ważna książka. Raz, że ten okres, od października 1918 do stycznia 1919, był dla naszego państwa przełomowy, co samo przez się wymaga dobrego opisania. Dwa, że książka taka pokazuje jak bardzo przypadkową rzeczą jest Historia. Można zobaczyć jak bardzo postrzeganie intencji innych ludzi wpływa na nasze działanie, a przy tym jak bardzo to postrzeganie intencji może być fałszywe. Pokazuje też jak silne i jak trwałe są wzajemne animozje pojedynczych osób jak i całych ugrupowań. Nie jest to może lektura lekka łatwa i przyjemna bo to prawie 600 stron maczkiem, ale dla zobaczenia tak bardzo zróżnicowanego obrazu - warto podjąć wysiłek.

Przeżyliśmy w naszych dziejach dwa takie okresy: na przełomie 1918 i 1919 roku a po raz drugi gdzieś między 1988 a 1990 rokiem. Nie sądzę, żeby ten drugi okres dało się kiedykolwiek w podobny sposób "sfilmować", głównie dlatego, że pisanie dzienników w tej epoce praktycznie już nie istniało. Wspomnienia zaś są tak skażone tym co działo się potem (co i w tej książce czuć),że obraz już wychodzi zupełnie nieprawdziwy.

Dlatego też cieszmy się, że możemy chociaż rok 1918 poznać w ten sposób.

Pewnie, brakuje tu jeszcze spojrzenia z innych stron, szkoda że ich nie ma.
Przede wszystkim nie ma tu ani dzienników ani wspomnień nikogo, kogo można by zaliczyć do komunistów. A przecież to był okres rewolucji w Niemczech. Wspomina się o agitatorach rewolucyjnych, polskich i żydowskich, ale nie ma tu żadnego obrazu z ich strony. Może nie pisali wspomnień z tego okresu?
Po drugie nie ma tu żadnego obrazu ze strony innych nacji, których te sprawy również dotyczyły: jest tylko jeden polityk żydowskiego pochodzenia ale raczej nie reprezentujący tu spraw Żydów, nie ma żadnego spojrzenia od strony Ukraińców, nic od strony niemieckich żołnierzy ani w ogóle od strony Niemców z poznańskiego.
Mnie tego brakuje do pełni obrazu, ale już to co tu jest i tak bardzo wielostronne. Aż dziw, że w ogóle dało się z tego zrobić jedno Państwo Polskie.

A co gdyby jeden, dość krótki, okres czasu sfilmować czterdziestoma dziewięcioma kamerami? Niektóre ustawi się na zbliżenia inne na szeroki plan, jeszcze inne będą filowały z góry. Niektóre nagrania będą na żywo (dzienniki) inne da się z playbacku (wspomnienia). Co z tego wyjdzie?

Wyjdzie właśnie taka bardzo ważna książka. Raz, że ten okres, od października 1918 do...