Popularna książka historyczna na temat historii ZSRR. Autor koncentruje się na epizodach mających sensacyjny charakter, rzecz jest bowiem adresowana do szerokiego audytorium. Napisana żywym, potoczystym językiem, coś w stylu Wołoszańskiego.

Niektóre tematy są dosyć interesujące. Autor pisze m.in., o tym jak dowiedział się Stalin o agresji niemieckiej z 22 czerwca 1941r., o losie syna Stalina wziętego do niewoli przez Niemców, o historii powstania sowieckiej bomby atomowej, o kulisach powstania sławnego referatu Chruszczowa na XX zjeździe KPZR, o tym jak Chruszczow walił butem w pulpit na sesji ONZ w Nowym Jorku, o kulisach dojścia do władzy Gorbaczowa. Niektóre historie są dużo mniej ciekawe: ile razy można czytać o losach Anastazji, ponoć jedynej uratowanej członkini rodziny carskiej (bo cała rodzina została bestialsko zamordowana przez bolszewików).

Nie znalazłem w tej książce przekłamań, jeśli chodzi o fakty, niemniej niektóre interpretacje i komentarze są dyskusyjne. Nie jest to mój ulubiony typ literatury historycznej, autor bowiem zbytnio koncentruje się na przyczynkach i sensacyjnych ciekawostkach, niemniej jako dzieło popularne rzecz jest niezła.

Popularna książka historyczna na temat historii ZSRR. Autor koncentruje się na epizodach mających sensacyjny charakter, rzecz jest bowiem adresowana do szerokiego audytorium. Napisana żywym, potoczystym językiem, coś w stylu Wołoszańskiego.

Niektóre tematy są dosyć interesujące. Autor pisze m.in., o tym jak dowiedział się Stalin o agresji niemieckiej z 22 czerwca 1941r.,...