XIX-wieczna wizjonerka Mary Shelley, znana głównie z Frankensteina, przedstawia swoją oryginalną futurystyczną wizję świata w roku 2073, kiedy głównymi środkami transportu są konie i balony, najpopularniejszą bronią pozostaje niezawodny miecz, sytuacja prawna i społeczna kobiet jest daleko w lesie (zwłaszcza w Austrii z jakiegoś powodu),Grecja prowadzi wojnę religijną przeciwko „mahometanom” o Konstantynopol, a powszechnym językiem urzędowym zdaje się... patos. No i właśnie muszę przyznać, że choć lubię literaturę z tego okresu, to przez wybraną formę narracji większość książki długo mi się czytała. Szczególnie że przez połowę historii nic nie wskazuje na to, w którym kierunku będzie się ona rozwijać i skąd w ogóle ten tytuł. Nie mniej jednak cieszę się, że poznałem drugą w historii powieść z tego gatunku (za późno zorientowałem się, że Omegarius był wcześniej). Raczej nieczęsto będę wracał do tej pozycji... no, chyba że do ostatnich rozdziałów — te były niesamowite.

XIX-wieczna wizjonerka Mary Shelley, znana głównie z Frankensteina, przedstawia swoją oryginalną futurystyczną wizję świata w roku 2073, kiedy głównymi środkami transportu są konie i balony, najpopularniejszą bronią pozostaje niezawodny miecz, sytuacja prawna i społeczna kobiet jest daleko w lesie (zwłaszcza w Austrii z jakiegoś powodu),Grecja prowadzi wojnę religijną...

Niestety, moje znajomości angielskiego są zbyt nikłe, abym mógł dokończyć lekturę. Poddałem się po 200 stronach. Pomysł autorki jest bez wątpienia bardzo ciekawy: "The Last Man" to jedna z pierwszych powieści postapokaliptycznych świata. Minęło jednak zbyt wiele czasu od wydania jej po raz pierwszy. Zarówno styl Mary Shelley, jak i typowe dla okresu słownictwo bardzo utrudniły mi odbiór tego tekstu w oryginale. Tym niemniej zmuszony zostałem przynajmniej do przeczytania kilku artykułów z Wikipedii, z których dowiedziałem się o genezie tego dzieła i o losach historycznych postaci, sportretowanych w tej zakamuflowanej powieści biograficznej.

Niestety, moje znajomości angielskiego są zbyt nikłe, abym mógł dokończyć lekturę. Poddałem się po 200 stronach. Pomysł autorki jest bez wątpienia bardzo ciekawy: "The Last Man" to jedna z pierwszych powieści postapokaliptycznych świata. Minęło jednak zbyt wiele czasu od wydania jej po raz pierwszy. Zarówno styl Mary Shelley, jak i typowe dla okresu słownictwo bardzo...