Stulecie chirurgów

Świat do przodu pchają zawsze Ci którzy przez swoją epokę uważani są za wariatów, dziwaków , satyrów, głupców. Niezależnie od epoki ich pomysły i wizje są niezrozumiałe a zapędy wydają się absurdalne, okrutne ,naznaczone pychą .

Wielu z tych którym zawdzięczamy swoją tak oczywistą dziś codzienność , nigdy nie zaznało uznania świata w którym żyli.
Nieliczni zapisali się na kartach historii...

Książka to w moim odczuciu hołd oddany tym szalonym bohaterom swoich czasów.

Pozycja wyjątkowo dobrze napisana którą naprawdę warto przeczytać.

Świat do przodu pchają zawsze Ci którzy przez swoją epokę uważani są za wariatów, dziwaków , satyrów, głupców. Niezależnie od epoki ich pomysły i wizje są niezrozumiałe a zapędy wydają się absurdalne, okrutne ,naznaczone pychą .

Wielu z tych którym zawdzięczamy swoją tak oczywistą dziś codzienność , nigdy nie zaznało uznania świata w którym żyli.
Nieliczni zapisali się na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wybitna i genialna! Zdecydowanie.
Narrator - choć fikcyjny - świetnie wtopił się w dawne czasy i w formie wspomnień opowiada o życiu sławnych ludzi medycyny XIX wieku.
Z ogromną fascynacją przeczytałam losy Horacego Wellsa i jego znieczulania.
Niesamowita i wstrząsająca jest też opowieść o piekle Margarety Kleb i trudzie dra Simona.
Narrator biorący udział w Zjeździe Brytyjskiego Towarzystwa Medycznego w Dublinie z 1867 roku to już majstersztyk! Odczyt Listera o stosowaniu kwasu karbolowego na rany nie da się obojętnie kartkować.
Przedstawienie wielkich sław historii medycyny w rozdziale "Ślepota bogów" - gdzie tytuł mówi już o nich wiele - jest wprost nadzwyczajne!
Nazwiska takie jak Pasteur też nie da się tu pominąć.
Wisienką na torcie była dla mnie historia Roberta Kocha, po której na pewno wybiorę się do jego domu - muzeum w Wolsztynie.
Jak dla mnie - Książka reprezentuje literaturę z wyższej półki a czyta się ją jednym tchem i dużo wynosi.

Wybitna i genialna! Zdecydowanie.
Narrator - choć fikcyjny - świetnie wtopił się w dawne czasy i w formie wspomnień opowiada o życiu sławnych ludzi medycyny XIX wieku.
Z ogromną fascynacją przeczytałam losy Horacego Wellsa i jego znieczulania.
Niesamowita i wstrząsająca jest też opowieść o piekle Margarety Kleb i trudzie dra Simona.
Narrator biorący udział w Zjeździe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę przeczytałem w październiku, natomiast zapomniałem zupełnie napisać swojej opinii. Postaram się, aby było jak najmniej spoilerów, a jak najwięcej informacji. Jurgen Thorwald w swojej książce dokonuje bardzo dokładnej analizy tego jak rodziła się chirurgia współczesna. Opisuje z ogromną dokładnością metody, działania, narzędzia, pierwszych chirurgów. Jest to opis brutalny, miejscami trudny do przebrnięcia, zwłaszcza kiedy człowiek zaczyna sobie wyobrażać, że jest tam na tej sali i ogląda to co się wyczynia. Polecam każdemu tę lekturę. To zresztą kolejna z serii, które miałem w zanadrzu na rok 2020 książka opowiadająca o losach świata z zupełnie innej perspektywy. Pomimo bardzo trudnego tematu, ani przez chwilę nie żałowałem tego wyboru.

Książkę przeczytałem w październiku, natomiast zapomniałem zupełnie napisać swojej opinii. Postaram się, aby było jak najmniej spoilerów, a jak najwięcej informacji. Jurgen Thorwald w swojej książce dokonuje bardzo dokładnej analizy tego jak rodziła się chirurgia współczesna. Opisuje z ogromną dokładnością metody, działania, narzędzia, pierwszych chirurgów. Jest to opis...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rozumiem, że fabularyzacja zdarzeń miała ułatwić lekturę, jednak coś nie pykło. Przydługie opisy, analiza rozterek bohaterów, żenujące dialogi, słowa, które paść mogły, choć niekoniecznie, wreszcie wisienka na torcie, czyli historia choroby Zuzanny - wszystko to sprawia, że odechciewa się czytać. Trzeba się przedzierać przez te kwieciste opisy, żeby wyrwać jakieś konkrety. A przecież temat fascynujący i naprawdę merytorycznie zgłębiony. Szkoda, że w trakcie czytania tak się trzeba namęczyć ;)

Rozumiem, że fabularyzacja zdarzeń miała ułatwić lekturę, jednak coś nie pykło. Przydługie opisy, analiza rozterek bohaterów, żenujące dialogi, słowa, które paść mogły, choć niekoniecznie, wreszcie wisienka na torcie, czyli historia choroby Zuzanny - wszystko to sprawia, że odechciewa się czytać. Trzeba się przedzierać przez te kwieciste opisy, żeby wyrwać jakieś konkrety....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Stulecie chirurgów to wspomnienia fikcyjnego lekarza Henry'ego Stevena Hartmanna, żyjącego na przełomie XIX i XX wieku, który jest przedstawiany jako Jürgena Thorwalda. Opowiada on, a raczej snuje niezwykłą opowieść o swoich losach jako lekarza, będącego świadkiem wielu przełomowych momentów w historii chirurgii, takich jak początki antyseptyki i anestezjologii, usuwania kamieni z pęcherza moczowego, czy operacje na sercu. Hartmann opowiada o tym czego sam był świadkiem, ale również opisuje losy wielu lekarzy, którzy dokonali przełomowych operacji. Przedstawia całą ich historię - od pierwszych prób, po upublicznienie wyników, przez często powszechne niedowierzanie i krytykę, aż w końcu po uznanie, choć nie zawsze za ich życia. Nie da się ukryć, że autor dociera do samych początków, poszukując jakichkolwiek śladów w historii na temat danej operacji, czy zabiegu. Dodatkowo książka ma momentami budowę powieści z dialogami i przemyśleniami bohaterów, co pozwala jeszcze bardziej poczuć, jakbyśmy przenieśli się w czasie i wraz z Hartmannem śledzili rozwój nowoczesnej chirurgii.

Książka została napisana bardzo lekkim i przystępnym językiem, choć niepozbawionym medycznego słownictwa, czy dość często dość brutalnych procedur medycznych. Pozwala to jednak uświadomić sobie jak wielki dokonał się postęp i jak ogromna liczba chorób jest obecnie możliwych do wyleczenia za pomocą prostej operacji i to bez bólu. Na mnie ogromne wrażenie zrobiły dwa rozdziały. Pierwszy o anestezjologii i operacjach na pacjentach bez żadnego znieczulenia, a drugi o początkach antyseptyki. Słuchając niektórych opisów można wręcz dostać gęsiej skórki jak wielka panowała wówczas znieczulica na ból, który był uważany za nieodłączną część procesu leczenia. Jeszcze większym przerażeniem napawa fakt, że lekarze po sekcji zwłok szli badać ciężarne kobiety, które w większości przypadków ginęły od zakażenia... Trudno sobie wyobrazić by miało się to skończyć inaczej, a pomysły dlaczego tak wiele kobiet umiera na gorączkę połogową bywały niekiedy bardzo dziwaczne.

Stulecie chirurgów pokazuje, że żaden postęp nie jest dziełem przypadku, a każdy krok wymaga wiele pracy i nie można niczego wymóc. Jest to szczególnie dobrze pokazane na przykładzie historii choroby żony Hartmanna, która gdyby zachorowała kilkadziesiąt lat później, byłaby wyleczona. Cała książka pozwala uświadomić sobie jak wielka panowała wówczas nieufność lekarzy wobec czegoś nowego, co często było powszechnie wyśmiewane, a jeśli nie, to traktowane z dużą nieufnością i niekiedy dopiero po kilkudziesięciu latach przyjmowało się jako standardowa procedura medyczna. Dobrym przykładem jest wspomniana już wcześniej anestezjologia, czy antyseptyka, które do powszechnej świadomości lekarzy przenikały bardzo powoli, a ich odkrywcy nie zawsze za własnego życia cieszyli się uznaniem. A przez ten czas tysiące pacjentów ginęło od zakażenia lub cierpiało okropne męki, choć rozwiązanie tych problemów było już znane...

Stulecie chirurgów to książka, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Jest to znakomita opowieść o początkach nowoczesnej chirurgii w formie wspomnień lekarza żyjącego na przełomie XIX i XX wieku. W formie audiobooka to prawdziwa perełka i z pewnością sięgnę niedługo po kolejne tytuły autora. Polecam!

https://hrosskar.blogspot.com/2020/11/stulecie-chirurgow-jurgen-thorwald.html

Stulecie chirurgów to wspomnienia fikcyjnego lekarza Henry'ego Stevena Hartmanna, żyjącego na przełomie XIX i XX wieku, który jest przedstawiany jako Jürgena Thorwalda. Opowiada on, a raczej snuje niezwykłą opowieść o swoich losach jako lekarza, będącego świadkiem wielu przełomowych momentów w historii chirurgii, takich jak początki antyseptyki i anestezjologii, usuwania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia chirurgii, osiągnięć w tej dziedzinie i historia wybitnych i mniej wybitnych lekarzy stawiających kroki w tej dziedzinie. Odarte z upiększeń, rzeczywiste opisy zabiegów w całej swej brutalności, jeszcze przed wynalezieniem znieczulenia. Aspekty społeczne tej dziedziny medycyny. Lektura obowiązkowa dla lekarzy, ale przeczytać powinien ją chyba każdy z nas, aby docenić należycie medyczną współczesność.

Historia chirurgii, osiągnięć w tej dziedzinie i historia wybitnych i mniej wybitnych lekarzy stawiających kroki w tej dziedzinie. Odarte z upiększeń, rzeczywiste opisy zabiegów w całej swej brutalności, jeszcze przed wynalezieniem znieczulenia. Aspekty społeczne tej dziedziny medycyny. Lektura obowiązkowa dla lekarzy, ale przeczytać powinien ją chyba każdy z nas, aby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor w Stuleciu chirurgów pokazuje jak dużo ludzkość nauczyła się w zakresie medycyny zaledwie 150 lat temu. Odwaga, żeby ingerować w ludzkie ciało, poszukiwanie optymalnych procedur postępowania, narkoza eliminująca gros cierpienia czy przezwyciężanie sporów ideologicznych w zakresie cięcia cesarskiego - to wszystko jest zasługą ludzi, którzy żyli zaledwie kilka pokoleń temu. Autor obrazowo przedstawia, nie zawsze udane próby operacji. Te sceny wywarły na mnie ogromne wrażenie, czytając te opisy czułem się jak naoczny uczestnik a czasem nawet jak osoba operowana. Niestety styl autora nie jest równy. Oprócz trzymających w napięciu opisów operacji czytelnik doświadcza przydługich, a nawet ślamazarnych opisów mających za cel pozwolić czytelnikowi wczuć się w tamtą epokę. Moim zdaniem zupełnie nie potrzebnie.

Autor w Stuleciu chirurgów pokazuje jak dużo ludzkość nauczyła się w zakresie medycyny zaledwie 150 lat temu. Odwaga, żeby ingerować w ludzkie ciało, poszukiwanie optymalnych procedur postępowania, narkoza eliminująca gros cierpienia czy przezwyciężanie sporów ideologicznych w zakresie cięcia cesarskiego - to wszystko jest zasługą ludzi, którzy żyli zaledwie kilka pokoleń...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawe przypadki i początki chirurgi na świecie. Najsłabszym punktem książki było fabularyzowanie, wydaje się być robione na siłę... i niewiele wnosi. Jak dziecko cieszyłem się z każdego polskiego wątku! Niedługo jadę do Wolsztyna by odwiedzić dom Roberta Kocha :)

Bardzo ciekawe przypadki i początki chirurgi na świecie. Najsłabszym punktem książki było fabularyzowanie, wydaje się być robione na siłę... i niewiele wnosi. Jak dziecko cieszyłem się z każdego polskiego wątku! Niedługo jadę do Wolsztyna by odwiedzić dom Roberta Kocha :)

Pokaż mimo to

Przeczytana bardzo dawno temu, ale pamiętam, że "jednym tchem"- nie mogłam oderwać się od tych historii. Obrazy jakie wtedy zobaczyłam są ze mną do dzisiaj. Jak widzę lekarza w szpitalu zawsze przypominają mi się czarne kitle opisane w tej książce.
Same opowieści są świetnie napisane, czyta się je jak dobrą powieść, z wartką akcją, trochę sensacją, humorem i zaskoczeniem również. Aż wierzyć mi się nie chciało, że są prawdziwe.
Polecam gorąco.

Przeczytana bardzo dawno temu, ale pamiętam, że "jednym tchem"- nie mogłam oderwać się od tych historii. Obrazy jakie wtedy zobaczyłam są ze mną do dzisiaj. Jak widzę lekarza w szpitalu zawsze przypominają mi się czarne kitle opisane w tej książce.
Same opowieści są świetnie napisane, czyta się je jak dobrą powieść, z wartką akcją, trochę sensacją, humorem i zaskoczeniem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fascynująca książka o rozwoju chirurgii w XiX wieku, o kolejnych przełomowych odkryciach, jak antyseptyka,środki przeciwbólowe, które dla nas są oczywistością. a jeszcze 150 lat temu były najpierw nieznane, a następnie odrzucane.
Higiena, świadomość, że czystość jest ważna, popchnęła chirurgie do przodu o lata świetlne.

Naprawdę trudno mi było wyobrazić sobie, że chirurg nie mył rąk przed operacją, używał brudnego, sztywnego z brudu fartucha, i operował na brudnym stole. A potem martwił się, że pacjenci umierają na zakażenia.
Chciałoby się krzyknąć do tych chirurgów -hej umyj ręce , wypierz ubranie, wyparz instrumenty.

To jednocześnie reportaż, i horror, a i częściowo kryminał. Bo lekarze ratując życie sami zwiększali liczbę zgonów - rozsądni ludzie unikali operacji w szpitalach.

A już całkiem trudno wyobrazić sobie czasy, gdy operacje były bez znieczulenia -chirurg, brudnymi rekami, i brudnymi instrumentami na brudnym stole , ciął świadomego pacjenta, którego ogromny ból często był niepotrzebny - bo operacja i tak kończyła się śmiercią, z uwagi na zakażenie.

Może kiedyś , w XXII wieku, ktoś napisze książkę o nieuctwie naszych czasów, jak to chirurdzy nie wiedzieli czegoś oczywistego i prostego , przez co wielu ludzi umiera teraz mimo trudów operacji.

Fascynująca książka o rozwoju chirurgii w XiX wieku, o kolejnych przełomowych odkryciach, jak antyseptyka,środki przeciwbólowe, które dla nas są oczywistością. a jeszcze 150 lat temu były najpierw nieznane, a następnie odrzucane.
Higiena, świadomość, że czystość jest ważna, popchnęła chirurgie do przodu o lata świetlne.

Naprawdę trudno mi było wyobrazić sobie, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to