Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czyta się mniej przyjemnie niż poprzedni tom, powtórzę: w świecie Sandersona jest dużo dobrych pomysłów, zero sexu (autor jest mormonem), szczątkowe pokłady humoru, dość dużo przemocy i opcji "zabili go i przeżył".

Czyta się mniej przyjemnie niż poprzedni tom, powtórzę: w świecie Sandersona jest dużo dobrych pomysłów, zero sexu (autor jest mormonem), szczątkowe pokłady humoru, dość dużo przemocy i opcji "zabili go i przeżył".

Sandersona czyta się przyjemnie i jest to najlepsza część z sagi, ale takiemu Ericsonowi do pięt nie dorasta. Książka raczej dla 12-latków niż dorosłych, dobre na niezobowiązującą lekturę wakacyjną. W świecie Sandersona jest dużo dobrych pomysłów, zero sexu (autor jest mormonem), szczątkowe pokłady humoru, dość dużo przemocy i opcji "zabili go i przeżył".

Sandersona czyta się przyjemnie i jest to najlepsza część z sagi, ale takiemu Ericsonowi do pięt nie dorasta. Książka raczej dla 12-latków niż dorosłych, dobre na niezobowiązującą lekturę wakacyjną. W świecie Sandersona jest dużo dobrych pomysłów, zero sexu (autor jest mormonem), szczątkowe pokłady humoru, dość dużo przemocy i opcji "zabili go i przeżył".

Bardzo udany debiut. Trochę w stylu Kołodziejczyka (Dysforia), napisane lekko, inteligentnie, piękny portret hipsterii wielkomiejskiej i małomiasteczkowej mentalności. Rozczarowujący poziom zakończenia, jednak i tak rzecz godna.

Bardzo udany debiut. Trochę w stylu Kołodziejczyka (Dysforia), napisane lekko, inteligentnie, piękny portret hipsterii wielkomiejskiej i małomiasteczkowej mentalności. Rozczarowujący poziom zakończenia, jednak i tak rzecz godna.