7/180/2024
Rzeczywiście o życiu codziennym i to dla mnie najważniejsze.
Ach, jakbym chciała więcej takich opowieści (na źródłach! nie, że z palca!) o czasach minionych, o latach 70/80-tych w tzw. demoludach...

7/180/2024
Rzeczywiście o życiu codziennym i to dla mnie najważniejsze.
Ach, jakbym chciała więcej takich opowieści (na źródłach! nie, że z palca!) o czasach minionych, o latach 70/80-tych w tzw. demoludach...

Pozycja z dziedziny mojej ulubionej historii społecznej. Autorka opisuje lata trzydzieste w ZSRR, tym razem nie z punktu widzenia czystek i terroru Stalina, lecz zwyczajnych ludzi, którym przyszło wtedy żyć w kraju „jedynie słusznego” ustroju.
Obserwujemy zatem jak w tym czasie żyli zarówno partyjni i funkcjonariusze, jak i zwykli ludzie, a nawet tzw. „liszeńcy”, czyli obywatele pozbawieni wielu podstawowych praw (m.in. wyborczych, ale i edukacji dla dzieci etc.),czyli tzw. ”kułacy”, dawni arystokraci i burżuazja, duchowni i ich dzieci. Autorka pokazuje z jakim problemami borykali się zwykli ludzie, i jak w stosunku do warstwy uprzywilejowanej (partyjni, resorty mundurowe, stachanowcy) radzono sobie z tymi problemami (reglamentacja i sklepy dla wybranych).
Pokazuje tragiczną sytuację chłopstwa (wtedy już kołchoźników),które zostało przywiązane do wsi wskutek braku paszportów wewnętrznych. Ale także śladowe pozostałości wolnego rynku – targi kołchozowe, prawo do wykonywania niektórych rzemiosł, tylko na zamówienie.
Dużo miejsca, może nawet zbyt wiele, poświęcone jest oficjalnej propagandzie, czyli stwarzaniu iluzji i nieosiągalnego świata marzeń dla ludu oraz prób kreacji nowego, radzieckiego człowieka. Autorka przedstawiła oficjalne i nieoficjalne kulty, czyli Stalina, lotników czy polarników, a z drugiej strony lokalnych szefów partii, budujących własną pozycję.
Po drugiej stronie stali zabijani i wysiedlani, „rozkułaczani”, których to wszystkich musiały wyrzec się ich dzieci i nierzadko małżonki.
Wreszcie obserwujemy ówczesne problemy obyczajowe. Po latach wolności w tym zakresie, nastąpiło przykręcenie śruby. Miejsce wolnej miłości zajęły coraz trudniej rozwiązywalne małżeństwa, zaś rodzina stała się jedną z głównych wartości chronionych przez komunistyczne państwo. Co prawda nieskutecznie, albowiem samotne matki z dziećmi latami ścigały ich ojców, nierzadko bigamistów, próbując wyegzekwować alimenty.
Książkę zamyka rozdział poświęcony czystkom z lat 1937-1938, czyli temu, jak próbowali z tym żyć zwykli ludzie.
Pozycja bardzo ciekawa, ale wydawnictwu należy się bura za tłumaczenie i redakcję (a właściwie jej brak). W języku polskim mamy własną transliterację z rosyjskiego, nie ma więc potrzeby posługiwania się transkrypcją angielską. W tej ostatniej literę „ё” („jo”) przedstawia się tak samo jako „e” („je”). Niestety, tłumaczka i autorka o tym nie wiedziały, stąd imię Petr, zamiast oczywiście Piotra. Tak samo znany radziecki fizyk to właśnie Piotr Kapica, a nie „Kapitsa”. No i po angielsku „church” oznacza i kościół i cerkiew, których w ZSRR było bez porównania więcej niż świątyń chrześcijaństwa zachodniego. A z tekstu wynika, że cerkwi tam prawie nie było.
Przeczytane w ramach marcowego wyzwania LC – książka o krajach zza wschodniej granicy.

Pozycja z dziedziny mojej ulubionej historii społecznej. Autorka opisuje lata trzydzieste w ZSRR, tym razem nie z punktu widzenia czystek i terroru Stalina, lecz zwyczajnych ludzi, którym przyszło wtedy żyć w kraju „jedynie słusznego” ustroju.
Obserwujemy zatem jak w tym czasie żyli zarówno partyjni i funkcjonariusze, jak i zwykli ludzie, a nawet tzw. „liszeńcy”, czyli...

Interesująca prasa, choć pisana z perspektywy człowieka Zachodu i dla takiego też odbiorcy przeznaczona. Zdziwienie może budzić oczywistość pewnych sformułowań czy też zdziwienie Autorki sprawami wydaje się oczywistymi, ale niezależnie od wszystkiego jest to nieco inne i zarazem kompleksowe spojrzenie na rzeczywistość społeczną lat 30. w ZSRR.

Interesująca prasa, choć pisana z perspektywy człowieka Zachodu i dla takiego też odbiorcy przeznaczona. Zdziwienie może budzić oczywistość pewnych sformułowań czy też zdziwienie Autorki sprawami wydaje się oczywistymi, ale niezależnie od wszystkiego jest to nieco inne i zarazem kompleksowe spojrzenie na rzeczywistość społeczną lat 30. w ZSRR.

Lata 30-te XX wieku w Rosji to z pewnością nie najłatwiejsze czasy dla jej obywateli. Ciągłe przeobrażenia ustrojowe, trwające od rewolucji 1917 r, przyśpieszona industrializacja, kolektywizacja w rolnictwie, rozpoczęta jeszcze w latach 20-tych, nieustanne i masowe migracje ludzi, którzy poszukiwali pracy i miejsca zamieszkania, odwrócenie dawnych hierarchii i wartości, ciągła inwigilacja i zastraszanie społeczeństwa, coraz potężniejsze państwo, ogarniające całość życia homo sovieticus oraz nieprzewidywalne zachowania przywódcy- Józefa Stalina...

Z pewnością mieszkańcy ZSRR czuli, że przyszło im żyć w nadzwyczajnych
i jednocześnie bardzo trudnych czasach. W związku z tym wydawać by się mogło, że normalne, codzienne życie nie istniało. A jednak, znana badaczka Rosji sowieckiej, Sheila Fitzpatrick w tej pracy, dowodzi, że na tle tak znaczących wydarzeń jak np. wielka czystka w 1937 r., ludzie mieli swoje własne problemy. Pomimo ciągłych niedoborów, przeludnienia, niekończących się kolejek i rozbitych rodzin, starano się żyć normalnie, jednocześnie próbując odciąć się od wydarzeń ,,rewolucji stalinowskiej”.

Praca dosyć rzetelna w oparciu o źródła z epoki.

Lata 30-te XX wieku w Rosji to z pewnością nie najłatwiejsze czasy dla jej obywateli. Ciągłe przeobrażenia ustrojowe, trwające od rewolucji 1917 r, przyśpieszona industrializacja, kolektywizacja w rolnictwie, rozpoczęta jeszcze w latach 20-tych, nieustanne i masowe migracje ludzi, którzy poszukiwali pracy i miejsca zamieszkania, odwrócenie dawnych hierarchii i wartości,...

Autorka ma chyba lekkie problemy z krytyką źródeł i wyciąganiem wniosków. Niekiedy na sąsiednich stronach potrafi sobie zaprzeczać. Po samej książce spodziewałem się czegoś innego. Liczyłem na więcej "case study", a otrzymałem wtórne informacje na temat problemów gospodarczych, społecznych i politycznych Związku Sowieckiego. Książka nie wnosi praktycznie nic nowego do mojej dotychczasowej wiedzy o ZSRS i dlatego daje jej taką przeciętną ocenę.

Autorka ma chyba lekkie problemy z krytyką źródeł i wyciąganiem wniosków. Niekiedy na sąsiednich stronach potrafi sobie zaprzeczać. Po samej książce spodziewałem się czegoś innego. Liczyłem na więcej "case study", a otrzymałem wtórne informacje na temat problemów gospodarczych, społecznych i politycznych Związku Sowieckiego. Książka nie wnosi praktycznie nic nowego do mojej...

Bardzo poważna i szczegółowa dokumentacja ZSRR. Takie książki historyczne uwielbiam. I chociaż napisana uniwersyteckim językiem nieco to wciąga.

Bardzo poważna i szczegółowa dokumentacja ZSRR. Takie książki historyczne uwielbiam. I chociaż napisana uniwersyteckim językiem nieco to wciąga.

Gorąco polecam, duża dawka wiedzy o tamtych czasach.

Gorąco polecam, duża dawka wiedzy o tamtych czasach.