Wzruszająca historia bardzo odważnej kobiety.

Wzruszająca historia bardzo odważnej kobiety.

Trochę się zawiodłam. Mam na swoim koncie trochę książek z Indiami w tle, niestety ta jest jedną ze słabszych. Początkowo podobała mi się zmiana formy pierwszo- na trzecioosobową, po czym żałowałam, że przejścia nie są jakoś logiczniej powiązane. Prostota języka za bardzo spłycała fabułę. Doceniam, że autorka, początkowo niepiśmienna, zaczęła spisywać swoją historię, jednak wydawca mógł ją nieco bardziej nakierować na odpowiednie tory... Zabrakło mi szczegółów choćby relacji międzyludzkich, zwłaszcza między Baby a ojcem czy jej mężem. Szkoda, bo wstęp zapowiadał coś ciekawszego.

Trochę się zawiodłam. Mam na swoim koncie trochę książek z Indiami w tle, niestety ta jest jedną ze słabszych. Początkowo podobała mi się zmiana formy pierwszo- na trzecioosobową, po czym żałowałam, że przejścia nie są jakoś logiczniej powiązane. Prostota języka za bardzo spłycała fabułę. Doceniam, że autorka, początkowo niepiśmienna, zaczęła spisywać swoją historię, jednak...

Książka zrobiła furorę w Indiach - zapewne jako pewne "paranormalne" zjawisko raczej niż literatura. Autorka, niemal niepiśmienna służąca, napisała autobiografię ! Książka daje pewien wgląd w życie biedniejszej warstwy w Indiach, takiej, która jeszcze jako tako utrzymuje się na powierzchni, ale wgląd to mocno niepełny. Czego zabrakło w tej książce, to jakichkolwiek opisów - czy to wnętrza domu, czy ulicy, czy choćby ubrania. Składa się głównie z relacji kto kogo odwiedził i co kto powiedział, choćby nawet nie niosło to żadnej treści. Można przeczytać, ale za wiele o życiu w Indiach trudno się dowiedzieć.

Książka zrobiła furorę w Indiach - zapewne jako pewne "paranormalne" zjawisko raczej niż literatura. Autorka, niemal niepiśmienna służąca, napisała autobiografię ! Książka daje pewien wgląd w życie biedniejszej warstwy w Indiach, takiej, która jeszcze jako tako utrzymuje się na powierzchni, ale wgląd to mocno niepełny. Czego zabrakło w tej książce, to jakichkolwiek opisów -...

Książka bardzo interesująca lecz przewidywalna :( co u mnie psuję charakter książki. Jako sama książka do przeczytania na balkonie jest dobra. Ale nie zachwyciła mnie tak bardzo by była jedną z ulubionych :)

Książka bardzo interesująca lecz przewidywalna :( co u mnie psuję charakter książki. Jako sama książka do przeczytania na balkonie jest dobra. Ale nie zachwyciła mnie tak bardzo by była jedną z ulubionych :)

Jest to autobiografia młodej hinduski która opowiada o swoim smutnym dzieciństwie,gdy porzucona przez matkę,wychowuje się u boku surowego ojca.W wieku dwunastu lat zostaje wydana za mąż za starszego mężczyznę.Mąż Baby jest okropny,nie szanuje Baby,bije ją i upokarza.W końcu po latach znoszenia tyrani Baby zabiera ze sobą dzieci i opuszcza swojego męża.Zdana na siebie szuka pracy jako służąca.Po wielu niepowodzeniach trafia na pewnego profesora który ujrzał w niej potencjał i namówił ją do napisania biografii.Powiem szczerze że książka raczej mi się dłużyła i średnio mi się podobała.

Jest to autobiografia młodej hinduski która opowiada o swoim smutnym dzieciństwie,gdy porzucona przez matkę,wychowuje się u boku surowego ojca.W wieku dwunastu lat zostaje wydana za mąż za starszego mężczyznę.Mąż Baby jest okropny,nie szanuje Baby,bije ją i upokarza.W końcu po latach znoszenia tyrani Baby zabiera ze sobą dzieci i opuszcza swojego męża.Zdana na siebie szuka...

Prosty język czasem jest zaletą, czasem wadą. W tej książce jest wadą. Czyni ją ubogą i przeraźliwie nudną.

Prosty język czasem jest zaletą, czasem wadą. W tej książce jest wadą. Czyni ją ubogą i przeraźliwie nudną.

Rzadko czytam historie prawdziwe. Po prostu za bardzo wzruszam się podczas ich lektury. Ostatnio jednak skusiłam się na dwie tego typu publikacje - ,,MamoTata" oraz ,,Zapiski hinduskiej służącej". Niestety, w oby przypadkach czuję się nieco zawiedziona.

Baby Halder straciła matkę w wieku kilku lat. Nie straciła jej w sensie fizycznym, lecz emocjonalnym. Kobieta odeszła z najmłodszym braciszkiem autorki. Od tego czasu życie Baby zmieniło się nie do poznania. Ojciec nie mógł sobie poradzić z nową sytuacją, sporo pił, znajdował sobie nowe partnerki. Baby i jej rodzeństwo nie byli w domu dobrze traktowani. W wieku kilkunastu lat została wydana za 14 lat od niej starszego mężczyznę, który ją bił. Urodziła mu trójkę dzieci. Czy udało jej się uwolnić z tej patowej dla niej sytuacji?

Książka ma nieco ponad 200 stron. Nie jest to więc zbyt rozległa lektura. Na początku znajduje się krótki dopisek, w którym zostaje objaśnione, że narracja jest pierwszo- i trzecioosobowa Z niecierpliwością czekałam na tę drugą. Dwa razy wewnątrz powieści pojawił się jeden akapit i na końcu z 2 strony. Publikacja, niestety, choć oparta na faktach, nie jest wzruszająca w takim stopniu, jak bym się tego spodziewała. Kilka razy przy pojedynczych zdaniach szybciej zabiło mi serce, ale to wszystko.

Powieść ukazuje, że można sobie poradzić nawet z najbardziej patową sytuacją. Książka to zbiór faktów z życia Baby od dzieciństwa do jej dojrzałości i podrośnięcia trójki dzieci. Napisany prostym, zwykłym językiem. Zakończenie pokazuje, że każdy z nas ma prawo do szczęścia, które kiedyś się do nas uśmiechnie.

,,Zapiski hinduskiej służącej" to pozycja niejedyna w swoim gatunku. Kilka lat temu zdarzało mi się czytać książki z cyklu historie prawdziwe, które o wiele bardziej mi się podobały. Ta nie jest zła, jednak mogłaby być bardziej emocjonalna.

Moja ocena: 4,5/6

Rzadko czytam historie prawdziwe. Po prostu za bardzo wzruszam się podczas ich lektury. Ostatnio jednak skusiłam się na dwie tego typu publikacje - ,,MamoTata" oraz ,,Zapiski hinduskiej służącej". Niestety, w oby przypadkach czuję się nieco zawiedziona.

Baby Halder straciła matkę w wieku kilku lat. Nie straciła jej w sensie fizycznym, lecz emocjonalnym. Kobieta odeszła z...

beng. "Aalo Aandhari" (ang. "A Life Less Ordinary) 2004
pol. 2012

Zasugerowana tytułem i okładką myślałam, że mam do czynienia z romansidłem z Indiami w tle. Dlatego milo mnie zaskoczył realizm prawdziwej historii opowiadanej przez Baby, hinduskę we wczesnym dzieciństwie opuszczoną przez matkę, w dwunastym roku życia wydaną za mąż, w trzynastym po raz pierwszy matką dziecka. Urodzona w Kaszmirze Baby, bita najpierw przez ojca ("co nam dawał poza strachem?"),potem przez męża, ma odwagę - mimo zdania wszystkich, że "byłoby lepiej dla mnie, żebym umarła niż opuściła do swojego męża, pana i władcę" - zostawić go i pojechać z trójką dzieci do Delhi, by tam szukać pracy. Pisanie zostaje jej zaproponowane przez pracodawcę jako sposób na uwolnienie się ze smutku, wyjścia z cienia, jaki rzuca na nią przeszłość.
W książce relacja z ojcem zdublowana została przez relację z quasi-ojcem, z pracodawcą, który namówił Baby do pisania, pomógł jej wydać książkę, cały czas traktując ją jak członka rodziny tak dalece, iż Baby przychodzi do głowy, że chyba ma do czynienia ze swoim ojcem z poprzedniego wcielenia.

Ta książka to przykład dla kobiet zajmujących się domem i wychowaniem dzieci, które w tak niewielkiej przestrzeni wolnego czasu znalazły by w sobie siłę na pisanie, zgodnie z radą dawaną Baby przez pracodawcę: "Najlepiej jest po prostu pisać, potem przyjrzeć się tekstowi i go poprawić"

W książce szczegóły na temat:
- zwyczajów np.
- pomagania sobie w trudnym porodzie poprzez zawiązywanie i rozwiązywanie węzłów, otwieranie i zakrywanie pudelek z przyprawami,
- wyrażania stopnia bliskości zakrywaniem głowy chustą - przy ojcu córka może nie zakrywać głowy, przy teściu szacunek wymaga zakrywania

- wiadomości
- np o Manasie, bogini węży, której kult popularny jest w Bengalu, ojczyźnie autorki,
- o tym, że 3-miesięczne dziecko może żyć sobie jeszcze bez imienia, ale hindusi wierzą, że już w 6 dniu bóstwo Widhata-purusza zapisuje na czole koleje jego życia
- o wyborze kandydata na męża; tradycja wymaga rozpatrzenia co najmniej pięciu kandydatów i poproszenia o radę co najmniej pięciu członków panczajatu
- przesądów np.
- o wyganianiu ogniem i wodą z ciała drugiej żony wzbraniającego dostępu do niej męża ducha pierwszej, zmarłej żony
szybkiej

Wysoki poziom dramatyzmu opowiadanych przez Baby historii, w których pijany mąż rozgniewany oglądaniem TV przez żonę oblał ją kwasem i podpalił, inny zaś udusiwszy swoją poddał jej ciało kremacji uniemożliwiając śledztwo w sprawie zabójstwa. W tej opowieści, jeśli się człowiekowi grozi to nie pobiciem, ale obcięciem mu rąk.

Nawet o trudnych rzeczach Baby Holder pisze szczerze i po prostu. Z czasem dzięki pisaniu nabierając dystansu do swojego życia. Wyraża to słowami:
"Biedna Baby! (...) Baby wspomina swe dzieciństwo, smakuje każdą jego chwilę. liże je niczym krowa swoje nowo narodzone cielę, ciesząc się nim całym".
Kopia postu z mojej strony nietylkoindie.pl i blogu Zahry valley-of-dance.blog.onet.pl

beng. "Aalo Aandhari" (ang. "A Life Less Ordinary) 2004
pol. 2012

Zasugerowana tytułem i okładką myślałam, że mam do czynienia z romansidłem z Indiami w tle. Dlatego milo mnie zaskoczył realizm prawdziwej historii opowiadanej przez Baby, hinduskę we wczesnym dzieciństwie opuszczoną przez matkę, w dwunastym roku życia wydaną za mąż, w trzynastym po raz pierwszy matką...

Myślałam, że bardziej mnie wciągnie ta książka....nic szczególnego.

Myślałam, że bardziej mnie wciągnie ta książka....nic szczególnego.

Książka bardzo mnie wciągnęła już od pierwszych stron, tym bardziej że jest to autobigrafia a ponieważ losy tej nieszcześliwej dziewczynki coraz bardziej sie komplikowały to ja nie mogłam oderwać sie od czytania. Szczerze polecam.

Książka bardzo mnie wciągnęła już od pierwszych stron, tym bardziej że jest to autobigrafia a ponieważ losy tej nieszcześliwej dziewczynki coraz bardziej sie komplikowały to ja nie mogłam oderwać sie od czytania. Szczerze polecam.